14. «Συ ει η βάτος, εν η αφλέκτως Μωυσής κατείδεν ως φλόγα το πυρ της Θεότητος» (Ω). Η Εκκλησία, στο περιστατικό της «καιομένης και μη καταφλεγομένης» Βάτου του Μωυσέως (Έξοδ. γ' 1 –3), είδε μια πρώτη προτύπωσι του μεγάλου μυστηρίου του τόκου της Παρθένου Μαρίας (Ω) . Όπως η βάτος φλεγόταν, αλλά δεν καιγόταν, έτσι και στην περίπτωσι της Θεοτόκου: «το πυρ της θεότητος» δεν έκαψε «την νηδύν της Παρθένου» κατά την Ενσάρκωσι του Θεού. Ο Θεός στην Π. Διαθήκη είπε: «Ου μη ίδη άνθρωπος το πρόσωπόν μου και ζήσεται» (Έξοδ. ιγ' 20). Στην περίπτωσι της Θεοτόκου βλέπομε μια εντελώς…
464- -Εκ γυναικός τα φαύλα (είπεν ο αυτοκράτωρ Θεόφιλος προς την Κασσιανή, υπαινισσόμενος την Εύα). -Και εκ γυναικός τα κρείττονα (απάντησε η Κασσιανή, υπαινισσόμενη την Παναγία).465- ΝΑ ΜΗ ΝΙΚΑΣΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΚΟ. Μερικοί φίλοι του Μ. Αλεξάνδρου τον προέτρεπαν να δη τις θυγατέρες του Δαρείου και τη γυναίκα του, που φημίζονταν για την ομορφιά τους. «Δεν δέχομαι, απάντησε ο μεγάλος κατακτητής, γιατί είναι ντροπή, εκείνος, που νίκησε τόσους άνδρας να νικηθή από δυο γυναίκες».467- ΜΕΓΑΛΑΙ ΔΥΝΑΜΕΙΣ. Ένα παιδί ρώτησε τον πατέρα του: -Μπαμπά, ποιες είναι αυτές «οι Μεγάλες Δυνάμεις», για τις οποίες γράφουν οι εφημερίδες; -Η μητέρα σου και η…
12. «Η προσδοκία των εθνών» (Π).Το πρόσωπο της Θεοτόκου υπήρξε για αιώνες η προσδοκία των εθνών. Καθώς γνωρίζει κανείς την ιστορία, τα ήθη και τα έθιμα των διαφόρων λαών, βλέπει ολοένα και περισσότερο τη βαθειά νοσταλγία της χριστιανικής ανθρωπότητος για την έλευσι του Σωτήρος, για την οποία πρωτεύοντα ρόλο θα έπαιζε η Θεοτόκος. Η ανθρωπότης περιμένει τον Χριστό μαζί με την μητέρα Του. Τα δάκρυα που έχυναν όλες οι μητέρες των ανθρώπων ήταν ικεσία στην μεγάλη μητέρα. Η κάθε μητέρα, κρατώντας στην αγκαλιά της το βρέφος της ήταν μια προεικόνισις της Παναγίας Βρεφοκρατούσας. Η Παρθένος Μαρία μετά τον Ευαγγελισμό θα…
11. «Εκ της ρίζης Ιεσσαί εξ οσφύος του Δαβίδ» (ΜΣ)Αναζητώντας η Εκκλησία το γενεαλογικό δένδρο της Θεομήτορος, φθάνει στις ρίζες του που είναι ο Ιεσσαί και ο Υιός του βασιλεύς Δαβίδ. Στην Κ. Διαθήκη, κατά τη συνήθεια να γενεαλογούνται μόνο οι άντρες, αναφέρεται μόνο το γενεαλογικό δένδρο του Ιωσήφ (Ματθ. α' 1 –16), και ότι ο Ιωσήφ καταγόταν «εξ οίκου και πατριάς Δαβίδ» (Λουκ. β' 4), στον οποίο ο Θεός είχε δώσει την υπόσχεσι: «εκ καρπού της κοιλίας σου θήσομαι επί του θρόνου σου» (Ψαλμ. 131, 11). Το πρόσωπο επομένως της Θεοτόκου αποτελεί την εκπλήρωσι της υποσχέσεως αυτής του Θεού,…
10. «Ναόν σε καθαρόν… ο Παντουργός εύρηκε μόνην εκ του αιώνος» (Π).Ο Λόγος του Θεού σ’ ολόκληρη τη διάρκεια της Π. Διαθήκης αναζητάει το πρόσωπο που θα δεχθή να γίνη μητέρα Του· που θα συνεργασθή μαζί του για τη σωτηρία του ανθρώπου και την ανακαίνισι του κόσμου. Ο Θεός αναζητάει άξιο τόπο και έμψυχο ναό για να κατοικήση ο ίδιος στη γη, ανάμεσα στους ανθρώπους. Αυτό που γράφει ο Δαβίδ για τον εαυτό του μπορούμε να πούμε ότι ισχύει κυρίως για τον Λόγο του Θεού: «Ει δώσω ύπνον τοις οφθαλμοίς μου και τοις βλεφάροις μου νυσταγμόν και ανάπαυσιν τοις κροτάφοις…
9. «Εκ πασών γενεών εξελέξατο σε την καλλονήν Ιακώβ, ην ηγάπησε» (Π).Η Εκκλησία, με τη βοήθεια των χριστολογικών ψαλμών 41 και 131 στοχάζεται το μυστήριο της εκλογής της Παρθένου από τον Θεό. «Την σωτηρίαν των ανθρώπων ηδύνατο να εργασθή και ενεργήση μόνον ο Θεός. Ο άνθρωπος όμως έπρεπε να συνεργασθή με τον εργαζόμενον Θεόν δια την σωτηρίαν του... Και αυτό ακριβώς είναι το νόημα όλης της... οικονομίας της σωτηρίας... Ο Θεός καλεί. Εις την κλήσιν του αυτήν υπακούουν και απαντούν ελευθέρως ολίγοι ίσως άνθρωποι, οι οποίοι όμως γίνονται τοιουτοτρόπως 'εκλογή’ του Θεού, δια της οποίας προετοιμάζει ο Θεός και την…
8. «Η άπειρος Σοφία του Θεού ωκοδόμησε τον οίκον εαυτής αγνής εξ απειράνδρου Μητρός» (Μ Δ).Ο Τριαδικός Θεός όχι μόνον είχε περιλάβει τη Θεοτόκο Μαρία στο προαιώνιο Σχέδιό του, αλλά και προετοίμασε τις ανθρώπινες συνθήκες για την εμφάνισί της στην ιστορία. Αυτήν ακριβώς την μακρόχρονη προετοιμασία της ανθρωπότητος διείδε η Εκκλησία στο εξαίσιο στίχο των Παροιμιών: «η Σοφία ωκοδόμησεν εαυτή οίκον» (θ' 1) . Ο «οίκος» της θείας Σοφίας, δηλαδή του Υιού του Θεού, δεν είναι άλλος από την Θεοτόκο. «Η σοφία του Θεού... δια μέσου των γενεών των δικαίων της Π. Διαθήκης οικοδομεί τον οίκον της, δηλαδή την υπέραγνον…
327 - Η ΤΙΜΩΡΙΑ Ένας μηχανικός, που ωνομαζόταν Μορέλλι, πήγε να δη πως πηγαίνουν οι εργασίες στην οδό Λόργκα, όπου έκτιζε το υπουργείο Εμπορίου, και εζήτησε να επιταχύνουν τις εργασίες.Μερικοί επιστάται του απήντησαν ότι την επομένη ήταν η εορτή της Παναγίας και πολλοί εργάτες δεν ήθελαν να εργασθούν. Το γεγονός έγινε στις 7 Σεπτεμβρίου 1871 στη Ρώμη.Θυμωμένος ο μηχανικός, φώναξε:-Τι Παναγία και Παναγία. Αύριο θα εργασθήτε, κι όποιος δεν θέλει, ας φύγη.Δεν πρόλαβε να τελειώση και παραπατάει το πόδι του υπό τη σκαλωσιά ψηλά όπου βρισκόταν και πέφτει. Σε λίγο οι εργάτες σήκωσαν το πτώμα του από τη γη. 329…
«Χαίρε των δακρύων της Εύας η λύτρωσις» (Ω) Η Εύα, όταν έχασε τον Παράδεισο έκλαψε. Το παιδαγωγικό σχέδιο του Θεού είχε κιόλας αρχίσει να καρποφορή: τα δάκρυα της Εύας ετοίμαζαν τη δεύτερη Εύα, τη Θεοτόκο. Ο δρόμος της επιστροφής από την εξορία άρχισε με τα δάκρυα της Εύας... Όλα τα μέτρα που πήρε ο Θεός, μετά την πτώσι των Πρωτοπλάστων, ήταν παιδαγωγικά. Σκόπευαν να διεγείρουν τις κοιμισμένες δυνάμεις του ανθρώπου. Να καθαρίσουν τα μάτια του απ’ τους καπνούς της πυρκαϊάς που άναψε ο Πειρασμός. Η εξορία του ανθρώπου από τον Παράδεισο ήταν και η σωτηρία του. Έτσι μπόρεσε να καταλάβη…
6. « Έχθραν θήσω ανά μέσον σου και ανά μέσον της γυναικός» (Γεν. γ’ 15).Ο στίχος αυτός ωνομάσθηκε «Πρωτευαγγέλιον». Είναι ο πρώτος στίχος του «Ευαγγελίου» για την πεσμένη ανθρωπότητα. Ο αγαθός Πατέρας, λίγο αμέσως μετά τη φοβερή τραγωδία της Πτώσεως και για να δώση χαρά και ελπίδα στους απαρηγόρητους Πρωτοπλάστους ανασηκώνει λίγο το πέπλο της Ιστορίας και φανερώνει το γεγονός της Βηθλεέμ. Στα δακρυσμένα μάτια της Εύας παρουσιάζει με μιας την χαρούμενη μορφή της Θεοτόκου. Ο Θεός ο ίδιος «ευαγγελίζεται την Κεχαριτωμένη», αιώνες πριν από τον αρχάγγελό του! Η Θεοτόκος, μέχρι τη στιγμή εκείνη βρισκόταν κρυμμένη στο προαιώνιο και «σεσιγημένο»…
custom image (2)
Τελευταίες αναρτήσεις κειμένων (blog)
-
Η μέθοδος των κακών λογισμών
[...] Οι λογισμοί επιδιώκουν να αποτρέψουν από την αρετή εκείνον που την ασκεί. Σ’ αυτήν την περίπτωση έρχεται ο διάβολος «υποβάλλων μνήμην» της προηγούμενής του ζωής ή των υποχρεώσεών του ή των…
-
Με πονηρούς λογισμούς
Ένα πεδίο πολύ γνώριμο στον εχθρό μας διάβολο όπου συνηθίζει να αναπτύσσει την πολεμική του τέχνη είναι ο νους και η φαντασία μας. Όπλο του οι πονηροί λογισμοί.Καθώς είναι γνωστό η πρώτη…
-
Όργανα του διαβόλου
Ο διάβολος έχει στον κόσμο αυτό τους υπηκόους του. Είναι «ο άρχων του κόσμου τούτου» (Ιω. 12, 31), ο «κοσμοκράτωρ» (Εφ. 6, 12). Το βασίλειό του, βασίλειο αμαρτίας και κακίας. Είναι πυκνοκατοικημένο.…
-
Με την αίρεση, την πλάνη και την απιστία
Η ισχυρή και ορθή πίστη, σε συνδυασμό με την έμπρακτη συμμετοχή του ανθρώπου στη μυστηριακή ζωή τον σώζει και του χαρίζει την αιωνιότητα. Αντίθετα η πλανεμένη πίστη, εκείνη που απομακρύνεται από το…
-
Ο διάβολος κυνηγά τους μεμονωμένους
Τις κακοτοπιές αποφεύγει ο διάβολος επιμελώς. Γι’ αυτό και προσβάλλει κυρίως όσους στηρίζονται μόνο στον εαυτό τους και δεν αισθάνονται την ανάγκη της πνευματικής συμπαραστάσεως. Ο συμπνευματισμός δηλ. η αμοιβαία ενίσχυση στον…
-
Με το φυσικό κακό
Το φυσικό κακό, το οποίο υπάρχει στον κόσμο γίνεται πολλές φορές όπλο στα χέρια του διαβόλου με το οποίο καταπολεμά τον άνθρωπο. Ο Θεός του παραχωρεί αυτή την εξουσία για να δοκιμασθεί…
-
«Μικροϋποχωρήσεις»
Ποτέ ο διάβολος δεν αρχίζει τη μάχη από τα μεγάλα και σοβαρά αμαρτήματα. Προτιμά να αγωνισθεί για να πείσει τον άνθρωπο να κάνει μία μικρή παράβαση, να υποπέσει σε ένα μικρό σφάλμα.…
-
Η κατά Θεόν σοφία
Στην εποχή μας η γνώση έχει γίνει κτήμα των πολλών. Οι άνθρωποι γνωρίζουν πολλά, πολύ περισσότερα απ’ όσα γνώριζαν σε άλλες εποχές. Παράλληλα και οι σοφοί έχουν αυξηθεί. [...] Όμως μας λείπουν…