Ο διάβολος έχει στον κόσμο αυτό τους υπηκόους του. Είναι «ο άρχων του κόσμου τούτου» (Ιω. 12, 31), ο «κοσμοκράτωρ» (Εφ. 6, 12). Το βασίλειό του, βασίλειο αμαρτίας και κακίας. Είναι πυκνοκατοικημένο. Πάντοτε είχε οπαδούς ο διάβολος. Είτε συνειδητούς, είτε ασυνείδητους. Είναι οι άνθρωποί του, που στο νεύμα του γίνονται όργανά του στον αγώνα προς κατάκτηση των ψυχών. Γι’ αυτό μάχεται. Και πολεμά. Και στον πόλεμο αυτό έχει και ανθρώπους ως όργανά του. Είναι όσοι εμπνέονται απ’ αυτόν και όσοι ακολουθούν τα κελεύσματά του.
Τέτοιοι άνθρωποι αφθονούν στην εποχή μας. Τους συναντούμε παντού. Είναι άνδρες και γυναίκες. Νέοι και ηλικιωμένοι. Ο καθένας δρα ανάλογα με τις δυνατότητές του. Ας τους ρίξουμε ένα βλέμμα. Από δω ο τυραννικός και σκληρός σύζυγος, φέρεται βάναυσα μέσα στο σπίτι. Πυρπολεί την ειρήνη και την αγάπη στην οικογένεια και γίνεται η αιτία της διαλύσεώς της. Σήμερα ο άπιστος λογοτέχνης ή επιστήμονας, με την πέννα του χύνει το δηλητήριο της αμφιβολίας στις ψυχές. Τις σκοτώνει σιγά-σιγά. Αύριο ο ρυπαρογράφος με τις χυδαιότητες και ανηθικότητές του θα τροφοδοτήσει τον κίτρινο τύπο, τον άσεμνο κινηματογράφο, το ελαφρό θέατρο. Και όσοι δουν ή διαβάσουν θα χαθούν και θα υποδουλωθούν. Εδώ ο πλούσιος διαφθείρει συνειδήσεις με το χρήμα. Εκεί ο δυνάστης διώκει την αρετή και την πίστη χρησιμοποιώντας βία. Τώρα ο πατέρας ή η μητέρα με τις χαλαρές περί ηθικής αντιλήψεις εξωθούν τα παιδιά τους σε ηθικές ελευθεριότητες. Αύριο ο σύζυγος ή η σύζυγος καταπατούν τη συζυγική τιμή προς χάρη κάποιου τρίτου ή κάποιας τρίτης. Άραγε θα μπορούσε κανείς να αμφισβητήσει πώς σε όλες αυτές τις περιπτώσεις και σε πολλές ακόμη, είναι παρών «ο διάβολος εν τοις υπηκόοις αυτού ανθρώποις κρυπτόμενος»; (ΒΕΠΕΣ 37, 224). Δεν κινείται ο ίδιος. Δρα με τα όργανά του. Αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο. Η απώλεια ψυχών.
Αδελφέ! Ας προσέξουμε μήπως άθελά μας γίνουμε ποτέ όργανα του διαβόλου, που θα συντελέσουμε στην απώλεια ψυχών των αδελφών μας. Θα είναι βαρειά η ευθύνη μας. Ο Κύριος ταλάνισε εκείνους που δίδουν αφορμές σκανδαλισμού, γιατί ο σκανδαλισμός φθείρει ψυχές, χάριν των οποίων Εκείνος έχυσε το αίμα Του. Στη ζωή αυτή ή θα είμαστε του Θεού ή θα είμαστε του διαβόλου. Και αν δεν ανήκουμε στο Θεό, θα ανήκουμε στο διάβολο. Ανήκοντας δε στο διάβολο θα γίνομαστε τυφλά όργανά του για να πολεμήται η αρετή και οι ψυχές των ανθρώπων να ρίχνονται στη γέενα. Ας μην απατώμεθα λοιπόν. Μια απροσεξία μας μπορεί να φθείρει ψυχές. Θα βρεθούμε κάποτε σε πολύ δύσκολη θέση όταν αποκαλυφθεί ότι άθελά μας ή το χειρότερο ηθελημένα, θέσαμε τον εαυτό μας στη διάθεση του διαβόλου και γίναμε όργανά του με τα οποία σκανδαλίστηκαν αδελφοί μας, και ωθήθηκαν στην αμαρτία. «Το αίμα αυτών εκ της χειρός σου εκζητήσω» (Ιεζ. 3, 20). Είναι η φωνή του αγίου Θεού για όλους μας.

Πόλεμος κατά του σατανά, Χριστοδούλου Αρχιεπισκόπου Αθηνών και πάσης Ελλάδος,
Εκδόσεις Χρυσοπηγή