Περί ιερωσύνης Όταν λειτουργάς, να ΄χεις υπόψη σου ότι είσαι μεσίτης. Παραλαμβάνεις από τον κόσμο πόνο, δάκρυα, ασθένειες παρακλήσεις και τ΄ αναφέρεις επάνω εις τον θρόνο της θεότητας. Και μεταφέρεις κατόπιν στον κόσμο παρηγοριά, θεραπεία, ό,τι έχει ανάγκη ο καθένας. Μεγάλο αξίωμα σ΄ έχει αξιώσει, παιδί μου, ο Θεός. Να το καλλιεργήσεις. Το αυτί του Θεού είναι στο στόμα του ιερέως.--------------Μεγάλη δύναμη έχει το πετραχήλι. Το πετραχήλι είναι ο διαλλάκτης του πεπτωκότως ανθρώπου με τον Πατέρα, με τον Δημιουργό του. Γι΄ αυτό όσο μπορείς περισσότερα ονόματα να μνημονεύεις. Όσα μπορείς περισσότερα.--------------Στον καιρό της Τουρκοκρατίας γύριζαν πολλοί παπάδες, αλλά ένας παπάς…
-Γέροντα, να μας εξηγήσετε αυτό που γράφει ο Αββάς Ισαάκ για τα δάκρυα: « Άλλα δάκρυα καίουσι και ξηραίνουσι το σώμα και άλλα δάκρυα ευφραίνουσι καιτρέφουσιν αυτό και όσα μεν δάκρυα γεννώνται εκ της κατανύξεως της ταπεινής καρδίας δια τας αμαρτίας, καίουσι και ξηραίνουσι το σώμα. Τα της δευτέρας τάξεως δάκρυα προέρχονται εκ της γνώσεως και συνέσεως τα οποία καλλωπίζουσι το πρόσωπον και τρέφουσι το σώμα».-Τα πρώτα δάκρυα είναι δάκρυα μετανοίας. Πονάς βαθιά και ειλικρινά για το σφάλμα σου και κλαις με ταπείνωση. Τα δάκρυα αυτά καταβάλλουν τον άνθρωπο, αλλά έχουν και θεία παρηγοριά. Όταν όμως η ψυχή συμφιλιωθεί με…
ΟΤΑΝ νιώσεις κατάνυξη στην καρδιά σου, συμβουλεύει κάποιος Γέροντας, άφησε κάθε άλλη απασχόληση και πες στον λογισμό σου: - Μήπως πλησιάζει η ημέρα του θανάτου μου και μου στέλνει πένθος και δάκρυα ο Θεός για να με σώσει; Γιατί, καθώς ο διάβολος στα τέλη του πολεμά πιο δυνατά τον άνθρωπο, για να τον ρίξει στο κακό, έτσι κι ο Θεός του στέλνει τρόπους και μέσα για να τον σώσει.      ΔΥΟ συνασκητές, που αγωνίζονταν μαζί, διάβαζαν μαζί και την καθημερινή τους ακολουθία. Ο ένας είχε πολλή κατάνυξη κι από τα δάκρυα που έχυνε άφηνε συχνά το διάβασμα στην μέση.…
ΠΩΣ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ, Αββά, ρώτησαν οι αδελφοί τον Όσιο Θεόδωρο της Φέρμης, άλλοτε να έρχονται μόνα τους τα δάκρυα στην προσευχή κι άλλοτε πάλι να στερεύουν; -Τα κατανυκτικά δάκρυα, εξήγησε ο σοφός Γέροντας, μοιάζουν πολύ με την βροχή. Άλλοτε βρέχει ραγδαία κι άλλοτε πάλι γίνεται μεγάλη ξηρασία. Όταν βρέχει, ο φρόνιμος γεωργός καλλιεργεί το χωράφι του και κοιτάζει μην πάει χαμένη ούτε σταλαγματιά νερό. Πολλές φορές μιας ημέρας βροχή αρκεί για όλο τον χρόνο και δίνει άφθονους καρπούς στον γεωργό. Ας φροντίσει κι ο ευσεβής άνθρωπος να καλλιεργεί με προσοχή το χωράφι της ψυχής του, όταν έρχονται τα δάκρυα, για να…
ΚΑΘΟΜΑΣΤΕ κάποτε, με τον Αββά Ποιμένα και πλέκαμε τα πανέρια μας, έλεγε στους αδελφούς ο φίλος του Όσιου, Αββάς Ισαάκ. Ξαφνικά τον βλέπω: να σταματά, να βλέπει στο κενό, σαν να βρισκόταν πολύ μακριά ο νους του.  Το πρόσωπό του να παίρνει έκφραση πόνου και δάκρυα να τρέχουν από τα μάτια του. Τον κοίταζα πολλή ώρα σαστισμένος, μά δεν τολμούσα να του μιλήσω και να τον αποσπάσω από την έκστασή του. Όταν συνήλθε όμως, τον παρακάλεσα πολύ να μην μου κρύψει που ήταν ο λογισμός του όλη αυτή την ώρα.  Κάτω από τον Σταυρό του Ιησού, μου είπε ψιθυριστά, μαζί…
ΚΑΘΩΣ κατέβαινε κάποτε στην Αλεξάνδρεια ο Αββάς Ποιμήν, ο δρόμος του τον έφερε έξω από το κοιμητήριο της πόλεως. Μπήκε μέσα ν’ αντικρίσει την ματαιότητα του κόσμου, προτού πατήσει το πόδι του στην περίφημη πρωτεύουσα της Αιγύπτου. Κοντά σ’ ένα μαρμάρινο μνήμα, μια μαυροντυμένη γυναίκα θρηνούσε απαρηγόρητα. Το κλάμα της σπάραζε την καρδιά. -Όλα τα ευχάριστα του κόσμου να μαζευτούν γύρω της την ώρα τούτη, συλλογίστηκε ο Γέροντας, δεν θα μπορεσουν, όχι να βγάλουν, μά ούτε καν να μετριάσουν τον πόνο της ψυχής της. Μακάρι να μπορούσαμε εμείς οι μοναχοί να βάλουμε τέτοιο πένθος στην καρδιά μας και να θρηνούμε…
ΑΝ ΠΕΣΑΜΕ ποτέ σε σαρκική αμαρτία, έλεγε στους μαθητές του ο Αββάς Μωυσής, ας μετανοήσουμε κι ας πενθήσουμε τώρα, προτού μας προλάβει το πένθος της φοβερής καταδίκης μας.       ΑΛΛΟΤΕ πάλι έλεγε: - Με δάκρυα γεννώνται οι αρετές και δι’ αυτών δίνεται άφεση. Αλλά όταν κλαίμε, δεν πρέπει να υψώνουμε την φωνή του στεναγμού μας, για να μην ακουγόμαστε από άλλους. Ας μην γνωρίζει η αριστερά μας, δηλαδή η κενοδοξία, τί κανει η δεξιά μας, η λύπη της καρδιάς.         ΣΕ ΑΔΕΛΦΟ που τον ρώτησε τί να κανει όταν έχει πειρασμούς ή πονηρούς λογισμούς στην…
Ο ΙΔΙΟΣ Όσιος είχε πολλή κατάνυξη.Όταν προσευχόταν ή έψαλλε, τα δάκρυα έτρεχαν ποτάμι από τα μάτια του. Κάποτε τον ρώτησε ο αρχάριος μαθητής του: -Μα πρέπει οπωσδήποτε να κλαίει ο άνθρωπος όταν προσευχεται, Αββά; -Ναι, παιδί μου, αποκρίθηκε ο Γέροντας. Αυτό θέλει τώρα από τον άνθρωπο ο Θεός. Δεν τον έπλασε βέβαια από την αρχή για να πενθεί και να κλαίει, αλλά να χαίρεται, δοξολογώντας με καθαρή καρδιά τον Δημιουργό του, καθώς οι Άγγελοι.Η αμαρτία όμως του στέρησε την χαρά και τώρα ο πεσμένος άνθρωπος χρειάζεται το πένθος και το λυτρωτικό δάκρυ. Όπου δεν υπάρχει πτώση, δάκρυ και πένθος δεν…
Ο ΜΕΓAΣ AΡΣΕΝΙΟΣ, έλεγαν οι συνασκητές του, είχε στο στήθος ένα παλιό κομμάτι πανί για να σκουπίζει τα δάκρυα που διαρκώς έτρεχαν από τα μάτια του, ενώ ήταν σκυμμένος στο εργόχειρό του. Ο Όσιος Ποιμήν, που τον είδε κάποτε να χύνει τόσα δάκρυα, του είπε με θαυμασμό: -Τρισευτυχισμένος είσαι, Αρσένιε, γιατί πένθησες τόσο πολύ σ’ αυτό τον κόσμο, ώστε θα βρεις παντοτινή χαρά στον άλλο. Λένε ακόμη πώς κι ο Αλεξανδρείας Θεόφιλος, πεθαίνοντας, ψιθύρισε: -Μακάριε Αρσένιε, ποτέ δεν λησμόνησες την κρίσιμη τούτη στιγμή της ανθρώπινης ζωής, πενθώντας και κλαίγοντας ακατάπαυστα.     (Γεροντικό, Σταλαγματιές από την Πατερική Σοφία, Θεοδώρας Χαμπάκη,…
Όποιος έχει την ταπεινοφροσύνη, δεν έχει γλώσσα να κάνει παρατήρηση σε κάποιον που δείχνει αμέλεια ή σε άλλον που ζει με αδιαφορία. Ούτε μάτια έχει να κοιτάζει ελαττώματα άλλου, ούτε αυτιά έχει να ακούσει αυτά που δεν ωφελούν την ψυχή του. Δεν ασχολείται με κανέναν, παρά μόνο με τις αμαρτίες του, αλλά είναι ειρηνικός προς όλους τους ανθρώπους, για χάρη της εντολής του Θεού και όχι για λόγους φιλίας. Αν τώρα κάποιος νηστεύει όλη την εβδομάδα και επιδίδεται σε μεγάλους κόπους έξω από αυτόν τον δρόμο, όλοι οι κόποι του πηγαίνουν χαμένοι. Αδελφέ, συνήθισε τη γλώσσα σου να λέει το…
Σελίδα 1 από 6

custom image (2)

img025

Ο Ιερός Ναός

Σας καλωσορίζουμε στην ιστοσελίδα του ιερού μας Ναού. Η Ενορία μας, με τις πρεσβείες του αγίου Μάρτυρος Σώζωντος αλλά και με την ευλογία και την καθοδήγηση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ.κ. Συμεών, επί σειρά ετών προσπαθεί να επιτελέσει το ποιμαντικό της έργο προς δόξαν Θεού και οικοδομή των πιστών. Να ενώσει τους πιστούς με το Χριστό αλλά και μεταξύ τους, αφού κατά τον Απόστολο Παύλο:

«Οἱ πολλοὶ ἕν σῶμά ἐσμεν ἐν Χριστῷ, ὁ δὲ καθ' εἷς ἀλλήλων μέλη» (Οι πολλοί πιστοί είμαστε ένα σώμα λόγω της ένωσής μας με το Χριστό και ο καθένας μέλη ο ένας του άλλου» (Ρωμ. ιβ΄ 5). «Ὑμεῖς δέ ἐστε σῶμα Χριστοῦ καὶ μέλη ἐκ μέρους» (Εσείς είστε Χριστού και μέλη που ο καθένας αποτελεί ένα μέρος του συνόλου) (Α' Κορ. ιβ' 27). Είμαστε όλοι μας ένα σώμα, το σώμα του Χριστού. μέλη του Χριστού, είμαστε και μέλη ο ένας του άλλου.

Αυτό είναι η Εκκλησία και ειδικότερα η Ενορία μας. Είναι η οικογένειά μας, το σπίτι μας, το σώμα μας. Δυστυχώς, όμως, στην εποχή μας χάσαμε αυτήν την ενότητα και με το Χριστό και μεταξύ μας. Απομονωθήκαμε. «Χαθήκαμε», όπως λέμε συχνά. Η Ενορία κατάντησε να είναι για πολλούς κάτι στο οποίο απευθύνομαι, όταν θέλω να βαπτίσω το παιδί μου ή να παντρευτώ. Δε νιώθουμε την Ενορία μας και το Ναό μας σπίτι μας, λιμάνι μας. Κάτι ΔΙΚΟ ΜΑΣ. Η Ενορία, όμως, ο Χριστός, το Σώμα Του, μας καλεί όλους. Μας καλούν και οι άλλοι αδελφοί μας, τα μέλη μας, να ενωθούμε και πάλι, να γίνουμε ένα σώμα με κεφαλή το Χριστό. Ενορία δεν είναι μόνο ο Ναός, αλλά και τα πρόσωπα. Είναι οι ιερείς, οι πνευματικοί μας πατέρες, οι αδελφοί μας. Η Ενορία δεν εξαντλείται μόνο σε ένα σκέτο εκκλησιασμό που, δυστυχώς, και αυτός χάθηκε για τους περισσότερους ενορίτες. Η Εκκλησίας μας, έχει και άλλες εκδηλώσεις και συνάξεις και δραστηριότητες που δεν είναι για λίγους, αλλά για όλους μας. Αυτή η ιστοσελίδα, σκοπό έχει την πνευματική τροφοδοσία των Χριστιανών αλλά και την πολύπλευρη ενημέρωση των πιστών μας για όλες τις εκδηλώσεις της Ενορίας του Αγίου Σώστη.

Τελευταίες αναρτήσεις κειμένων (blog)