1,10. «περιπατήσαι υμάς αξίως του Κυρίου εις πάσαν αρέσκειαν, ,εν παντί έργω αγαθώ καρποφορούντες και αυξανόμενοι εις την επίγνωσιν του Θεού». Για ποιό λόγο όλο αυτό είναι απαραίτητο; Για να ζει ο άνθρωπος «αξίως του Θεού», να ζει αξίως του Θεού και Κυρίου Ιησού Χριστού. Γιατί, Αυτός ακριβώς γι’ αυτό έγινε άνθρωπος, για να μας καταδείξει σαν τέλειος άνθρωπος, πώς είναι η «άξια» του Θεού ανθρώπινη ζωή. Άρα λοιπόν, η άξια του Θεού ζωή, είναι το να βιώσει ο άνθρωπος την ζωή που έζησε ο Κύριος Ιησούς Χριστός σαν άνθρωπος «εν σώματι». Έτσι «ευρισκόμενοι και ζώντες» οι άνθρωποι σε τέτοια…
Το Σάββατο του Λαζάρου Το Σάββατο του Λαζάρου κατέχει ξεχωριστή θέση, στο λειτουργικό ημερολόγιο. Δεν ανήκει στις σαράντα ημέρες της μετάνοιας της Μεγάλης Τεσσαρακοστής ούτε και στις οδυνηρές ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος, αυτές που αρχίζουν από τη Μεγάλη Δευτέρα και τελειώνουν τη Μεγάλη Παρασκευή. Μαζί με την Κυριακή των Βαΐων συνθέτουν ένα σύντομο χαρούμενο πρελούδιο των γεμάτων πόνο ημερών που ακολουθούν. Δύο σημαντικά περιστατικά συνδέονται με τη Βηθανία: εκεί ανέστησε τον Λάζαρο και από εκεί ξεκίνησε ο Ιησούς την πορεία και άνοδό του προς τα Ιεροσόλυμα. Η ανάσταση του Λαζάρου είναι ένα γεγονός που, όπως θα δούμε, έχει εξαιρετικά μεγάλη…
στο όνομα, θηρίο στην πράξιΩς προς το όνομα λεγόμαστε αδελφοί, στην πράξι όμως συμπεριφερόμαστε ως εχθροί. Κι ενώ ονομαζόμαστε μέλη του ίδιου σώματος, τσακωνόμαστε ως θηρία μεταξύ μας. Ε.Π.Ε. 20,76 από δούλος Έχασες (Φιλήμονα) για λίγο ένα δούλο (τον Ονήσιμο). Θα τον βρής και θα τον έχης αδελφό για πάντα. Όχι μόνο δικό σου, αλλά και δικό μου αδελφό. Ε.Π.Ε. 24,170 συγκληρονόμοι του Χριστού! Ο Κύριος του Παύλου δεν ντρέπεται να ονομάζη τους δούλους μας δικούς του αδελφούς και φίλους και συγκληρονόμους. Πόσο κατεβαίνει και συγκαταβαίνει ο Χριστός! Ε.Π.Ε. 24,170 ο Χριστός έγινε αδελφός μας!Αυτός, που είναι ο χαρακτήρ της…
35. «Φαεινήν λυχνίαν σε, ο Προφήτης έβλεψεν, Αγνή, λαμπάδιον νοητόν φέρουσαν Χριστόν» (Π).Ο ύμνος αυτός αναφέρεται στην προφητεία του Ζαχαρίου: «Εώρακα και ιδού λυχνία χρυσή όλη και το λαμπάδιον επάνω αυτής και επτά λύχνοι επάνω αυτής» (δ' 2) . Η προφητεία προτυπώνει την Θεοτόκο που εβάστασε το «φώς του κόσμου» (Ιω. η' 12), τον Χριστό και πάνω στην οποία κατέβηκε η φλόγα του Αγίου Πνεύματος.Στην προτύπωσι αυτή φαίνεται ο στενός σύνδεσμος της Θεοτόκου με τον Θεάνθρωπο. Το φώς της θεότητος υποβαστάζεται από την ανθρώπινη λυχνία, την Αειπάρθενο. Ο ρόλος της λυχνίας είναι βασικός και απαραίτητος στην μετάδοσι του φωτός. Όπως…
"Τα φάρμακα, ο Χριστός, οι γιατροί" Τα φάρμακα δεν τα απέρριπτε, αλλά και δεν απέδιδε σ' αυτά απόλυτη αξία ως προς τον θεραπευτικό τους ρόλο. Με ρώτησε μία μέρα: "Τί είναι φάρμακο;" Του απάντησα: Χημικό παρασκεύασμα, που το παίρνουμε,για να θεραπευθούμε από τις αρρώστιες.Δεν ικανοποιήθηκε από την απάντησή μου και επανήλθε: "Πες μου τί σημαίνει φάρμακο. Δεν σου λέει τίποτα η λέξη;" Βρέθηκα σε αμηχανία και σιωπούσα, κοιτάζοντάς τον. Και ο Γέροντας συνέχισε: "Φάρμακο μωρέ, σημαίνει φαρμάκι. Μη νομίζεις ότι τα φάρμακα κάνουν μόνο καλό στον οργανισμό του ανθρώπου. Κάνουν και κακό. Γιατί παίρνουμε τα φάρμακα; Επειδή αρρωσταίνουμε. Και γιατί…
Η λέξη ‘κύριος’ σχετίζεται με το ρήμα ‘ κυριεύω’ που σημαίνει γίνομαι κυρίαρχος, έχω δύναμη και εξουσία πάνω σε κάποιον. Στην περίπτωση του Χριστού και σε αντίθεση με άλλους ορατούς ή αοράτους κυρίαρχους της ζωής μας, μας ρωτάει αν θέλουμε να ασκήσει πάνω μας τη δυναμική Του. Αν το θελήσουμε όμως καμία απειλή και κανένας εχθρός δεν θα έχουν πια καμία δύναμη και καμία επιρροή πάνω μας. Δεχόμαστε όμως να κάνουμε το Χριστό κύριο της ζωής μας; Η ψυχή μας τότε θα περνά μέσα από τις συμπληγάδες αυτής της ζωής ατάραχη, αλώβητη και ειρηνική έχοντας αταλάντευτη την εμπιστοσύνη της στον…
"Ψυχικές και σωματικές ασθένειες"Ο Γέροντας πάντοτε έδινε προτεραιότητα στην ασθένεια της ψυχής, άσχετα αν η ασθένεια του σώματος είναι σοβαρή. Πολλοί ασθενείς επισκέπτες του ζητούσαν πιεστικά να προσευχηθεί μόνο για την ίαση της σωματικής ασθένειάς τους. Δεν μπορούσαν να την υπομείνουν. Νόμιζαν ότι η παράταση της σωματικής τους ασθένειας θα κλονίσει την πίστη τους στο Χριστό και θα τους οδηγήσει τελικά στην ασθένεια της ψυχής. Κατά τον Γέροντα συνέβαινε ακριβώς το αντίθετο: Η ανεπίγνωστη ασθένεια της ψυχής τους, η αμαρτία, τους έκλεινε τα μάτια και δεν έβλεπαν το υψηλό παιδαγωγικό νόημα της σωματικής τους ασθένειεας, που επέτρεπε η αγάπη του…
ΑγωνοθέτηςΟ ΧριστόςΔεν μιλάμε καθόλου για τα ανθρώπινα ούτε για τη δόξα του κόσμου, αλλ’ αποβλέπουμε μονάχα στο Θεό. Αυτό είναι ανάγκη παντού και πάντοτε να κάνουμε. Καθ’ όσον δεν βλέπουν τον αγώνα μας μονάχα οι άγγελοι, αλλά και πρώτα απ’ αυτούς ο Αγωνοθέτης. Ε.Π.Ε. 18,328 και κριτήςΚάθε νύχτα ας είναι μια παννυχίδα. Όταν τελειώνουμε τη μέρα, ας φροντίζουμε να μη γινώμαστε γελοίοι. Και μακάρι γελοίοι μόνο να γινόμασταν. Τώρα ο Αγωνοθέτης κάθεται στα δεξιά του Πατέρα, ακούγοντας μήπως λέμε κάτι ανάρμοστο, κάτι παράφωνο. Διότι ο Χριστός δεν είναι μόνο αγωνοθέτης. Είναι και κριτής. Ε.Π.Ε. 24,560 Αδάμπλάστηκε να ‘ναι αθάνατος Απ’ την…
853. «ΚΙ ΕΓΩ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΗΚΩΝΩ ΤΟΝ ΣΤΑΥΡΟ ΜΟΥ». Κάποτε ο άγιος εφημέριος του Άρς αισθάνθηκε βαρυμένο τον εαυτό του από τις κατηγορίες και παρεξηγήσεις των ενοριτών του. Κάθισε λοιπόν κι άρχισε να γράφη ένα γράμμα στον Επίσκοπό του για να του εκθέση την κατάστασι. Όταν έφτασε στο σημείο να υπογράψη διερωτήθηκε τι μέρα ήταν και είδε ότι ήταν Παρασκευή. «Παρασκευή, είπε, Παρασκευή ήταν η μέρα, κατά την οποίαν με τόσο θάρρος ο Χριστός σήκωσε το σταυρό του». Ξέσχισε το γράμμα και συνεπέρανε: «Κι εγώ πρέπει να σηκώνω το σταυρό μου κοντά και μαζί με το Χριστό, έτσι μόνο θα…
32. «Κρίνον, Δέσποινα, πιστούς ευωδιάζον» (Ω).Η προτύπωσις της Θεοτόκου και πάλιν από το «Άσμα Ασμάτων»: «Εγώ άνθος του πεδίου, κρίνον των κοιλάδων. Ως κρίνον εν μέσω ακανθών» (β' 1 – 2). Η Παρθένος εφύτρωσε σαν όμορφο λουλούδι μέσα στην έρημη, άβατη και άνυδρο γη (Ψαλμ. 62, 2), στην «κοιλάδα του κλαυθμώνος» (Ψαλμ. 83, 6). Σαν λευκό και ευωδιαστό κρίνο ανάμεσα στα «αγκάθια και τα τριβόλια της γης» (Γεν. γ' 18) . Σαν «τριαντάφυλλο που ξεφύτρωσε μέσα απ’ τ’ αγκάθια των Ιουδαίων και πλημμύρισε με το θεϊκό της άρωμα τα σύμπαντα» (Δ, 79) . Διότι η Θεοτόκος ήταν «ευωδία Χριστού» (Β'…
custom image (2)
Τελευταίες αναρτήσεις κειμένων (blog)
-
Η βασιλεία του Θεού και το καθήκον μας (ζ)
ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλαμεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 17 Στίχ. 20-37. Η βασιλεία του…
-
Πρότυπο μετανοίας: οσία Μαρία η Αιγυπτία
Η Ε' Κυριακή των Νηστειών συνιστά την απαρχή της τελευταίας εβδομάδας της Μ. Σαρακοστής. Το επόμενο Σάββατο, του αγ. Λαζάρου, σημαίνει τη λήξη της αγίας αυτής περιόδου, που θεωρείται μάλιστα τύπος ύλης…
Θέματα: Μαρία Αιγυπτία Αγία μετάνοια -
Βιάσου να βελτιωθείς!
Να εξετάζεις την εργασία κάθε ημέρας, σύγκρινέ την με την προηγούμενη εργασία και βιάσου να βελτιωθείς. Να προοδεύεις στις αρετές, ώστε να πλησιάζεις τη ζωή των αγγέλων. Μέγας Βασίλειος
-
Η μάχη με τους εμπαθείς λογισμούς... (Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος)
Την περασμένη φορά σου περιέγραψα την όλη διαδικασία της μεταβάσεως από τον απλό λογισμό στην εμπαθή επιθυμία κι από εκεί στην εφάμαρτη πράξη. Όμως τα πράγματα δεν εξελίσσονται πάντα τόσο αργά όσο…
-
Ο κόσμος είναι γεμάτος θλίψεις και βάσανα
Κατουνάκια Αγίου Όρους τη 18-3-1963Πολυαγαπημένη μου αδελφούλα μου Ε. και συ, Χ., και συ, Ν., και συ Ε., και συ, Β.Όλους σας από μακριά σας αγκαλιάζω και σας γλυκοφιλώ, με αμέτρητα φιλιά,…
-
Η βασιλεία του Θεού και το καθήκον μας (στ)
ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλαμεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 17 Στίχ. 20-37. Η βασιλεία του…
-
Με τα δάκρυα καθαρίζεσαι
ΔάκρυαΜαζί με την ευχούλα-τώρα δεν μπορούμε να πούμε και λεπτομέρειες, αυτό όταν το βρεις μονάχος σου, έχει περισσότερη δύναμη παρά όταν το ακούσεις από τον άλλον- έρχονται τα δάκρυα. Τα οποία δάκρυα…
Θέματα: Εφραίμ Κατουνακιώτης Όσιος -
Πώς ο όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής άφησε τους Παλαιοημερολογίτες;
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ: Ένα από τα συνετά κατορθώματα του Γέροντος Ιωσήφ ήταν η σωστή τοποθέτησίς του στο θέμα του ημερολογίου, που ήταν μέγα ζήτημα εκείνον τον καιρό, εφόσον αυτό οργανώνει την ιστορική…