ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΟ ΣΥΣΣΙΤΙΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ!

ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΟ ΣΥΣΣΙΤΙΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΜΑΣ!  ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΠΤΩΧΟΥΣ…

¨Ρίχνοντας¨ τ’ όποιο χρηματικό ποσό στο Κυτίο στην είσοδο του Ναού… ή/και…
¨Δίνοντάς¨ το, στους υπευθύνους(1) του ΕΦΤ(Ενορ.Φιλόπτ.Ταμείο)
Προσκομίζοντας ΤΡΟΦΙΜΑ στο Συσσίτιο(3) (ή στο Ναό) προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή του (ή να διανεμηθούν [σε περίπτωση δυνατότητας] σε όσους τα χρειάζονται)… ή/και…
Αγοράζοντας από καταστήματα τροφίμων ΔΩΡΟΕΠΙΤΑΓΕΣ και προσφέροντας τες στο ΕΦΤ, προκειμένου να δοθούν σ’ όσους τις έχουν ανάγκη… ή/και…
Αναθέτοντας τήν αγορά των ΥΛΙΚΩΝ για το συσσίτιο, στους υπευθύνους(2) του … ή/και…
Αναλαμβάνοντας τα έξοδα (όλου ή μέρους) συγκεκριμένου γεύματος (Όσπρια >200 ευρώ, Μακαρόνια κιμά >230, Κοτόπουλο >330), «Υπέρ Αναπαύσεως» αγαπημένου σας προσώπου, σε συνεννόηση με τους υπευθύνους του (2)… ή/και…
Συμμετέχοντας στους κατά καιρούς περιφερόμενους Δίσκους του Ναού...ή/και
Καταθέτοντας στον Τραπεζικό Λογαριασμό του ΕΦΤ:
Τράπεζα Πειραιώς IBANGR 66 0172 0380 0050 3807 5349 683
και επικοινωνώντας έγκαιρα μαζί μας για την έκδοση της νόμιμης απόδειξης.
(1)Υπεύθυνος ΕΦΤ:π.Ιωάννης (τηλ. Ναού 210 9335 460)
(2)Συσσίτιο:κα Μαντώ (τηλ. Συσσιτίου 210 93 50 151,Τρίτη και Πέμπτη πρωί:8.00 με 12.00)
(3)Θέση Συσσιτίου: Θεόγνιδος 10, στο ημιυπόγειο της πολυκατοικίας, πίσω από το Ιερό τού Ναού).

Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Ο μοναχός Σίλβεστρος Ο π. Σίλβεστρος της μονής του Ντουράου, καταγόταν από την επαρχία Νεάμτσς της Ρουμανίας. Ήταν τόσο ταπεινός και υπάκουος, ώστε όλους τους ωφελούσε με την πραότητα και τη μοναχική διαγωγή του. Γράμματα δεν γνώριζε. Προσευχόταν διαρκώς και εργαζόταν στον κήπο. Είχε μεγάλη ευλάβεια στην Υπεραγία Θεοτόκο. Στην εικόνα της προσευχόταν κάθε μέρα λέγοντας: - Μητέρα του Κυρίου, βοήθησε με τον αμαρτωλό! Κυρία Θεοτόκε, δος μου καλό τέλος! Κατόπιν ασπαζόταν την εικόνα της και πήγαινε στο διακόνημα του. Όταν έγινε ενενήντα ετών έχασε την ακοή του. Αλλά από την εκκλησία ποτέ δεν απουσίαζε. Μια μέρα τον ρώτησαν οι…
Η δραπέτευση του καταδίκουΤον καιρό που οι Λογγοβάρδοι λυμαίνονταν τις επαρχίες της βόρειας Ιταλίας, συνέβη το εξής: Έπιασαν αιχμάλωτο ένα διάκονο και αποφάσισαν να τον θανατώσουν με βασανιστήρια. Ο Σάγκτουλος, ένας χριστιανός λογγοβάρδος, που οι συμπατριώτες του τον σέβονταν σαν άγιο για την πολλή ευλάβεια και τη μεγάλη αρετή του, έκανε πολλά διαβήματα στους αρχηγούς, για να σώση τη ζωή του αιχμαλώτου. Δεν κατόρθωσε όμως τίποτε άλλο, εκτός από τη χάρη να μείνη αυτός φρουρός κοντά στον μελλοθάνατο την τελευταία νύχτα.-Μείνε, τον προειδοποίησε ο αρχηγός, αλλ’ αν ξεφύγη, να ξέρης πως θα βασανιστής εσύ στη θέση του. Ο Σάγκτουλος συμφώνησε…
Οι κακότροπες ασκήτριεςΣτα μέσα του 6ου αιώνα ασκήτευαν στα περίχωρα της Ρώμης δύο παρθένες. Προέρχονταν από αρχοντική οικογένεια και έμεναν κοντά στο μοναστήρι του οσίου Βενεδίκτου. Κάποιος ευσεβής χριστιανός φρόντιζε να τις προμηθεύει ό,τι είχαν ανάγκη. Αυτές όμως, με την έπαρση της αριστοκρατικής τους καταγωγής, καθημερινά ειρωνεύονταν, έβριζαν και πρόσβαλλαν τον καλό εκείνο άνθρωπο.Κάποτε πια δεν άντεξε άλλο τη συμπεριφορά τους, που είχε γίνει πραγματικά αφόρητη, και πήγε να παραπονεθεί στον όσιο Βενέδικτο. Μετά απ’ αυτό ο όσιος κάλεσε τις δύο κόρες και τις μάλωσε αυστηρά:-Να διορθωθείτε και να περιορίσετε τη γλώσσα σας, γιατί αλλιώς δεν θα σας μεταλάβω.Μα εκείνες…
Ο όσιος Παρθένιος ο Χίος Ήρθε ο καιρός που ο όσιος Παρθένιος ο Χίος δέχθηκε το ουράνιο μήνυμα της αναχωρήσεώς του… Τον ουρανό επιποθούσε σε όλη του τη ζωή. Ημέρα χαράς ήταν η μέρα που κατάλαβε ότι έφθασε η ώρα για το ουράνιο ταξίδι. Γι’ αυτή την ώρα ζούσε. Αυτή την ώρα περίμενε. «Πότε πρόσωπον προς πρόσωπον θ’ αντικρύσω το άρρητον κάλλος; Πότε ήξω και οφθήσομαι τω προσώπω του Θεού;» αναρωτιόταν. Είχαν περάσει 45 χρόνια αυστηρής ασκήσεως. Από 23 ετών ασκήτευε και τώρα ήταν 68 ετών. Μια νύχτα, εκεί που κοιμόταν ήσυχος μέσα στην υγρή και άγρια σπηλιά του, ένα…
Δέκα αγιορείτες Μεταξύ της Ι. Μονής Ιβήρων και του Μυλοποτάμου, λίγο ψηλότερα από το δάσος, βρισκόταν σε μεγάλη ακμή ένα κελλί με εκκλησία της Αγίας Τριάδος. Ο γέροντας και εννέα μοναχοί αποτελούσαν τη συνοδεία του κελλιού αυτού, που ήταν σαν ένα μικρό κοινόβιο μοναστηράκι, με ελαιόδενδρα, αμπέλι, οπωροφόρα δένδρα και λαχανικά. Οι αδελφοί ζούσαν πολύ ειρηνικά και αγαπημένα, σαν μια ψυχή σε πολλά σώματα, και από το αποτέλεσμα φαίνεται πως παρακαλούσαν τον Θεό να πεθάνουν όλοι μαζί. Κάποτε οι γείτονές τους, επειδή δεν έβλεπαν καμμιά κίνησι, τους αναζήτησαν. Πλησίασαν στο κελλί, χτύπησαν την πόρτα, είπαν κατά την τάξι το «…
Η μοναχή Ρωμύλα Μέσα στη Ρώμη και κάτω από την πνευματική καθοδήγησι της γεροντίσσης Ρεδέμπτας ασκήτευαν δύο μοναχές, εκ των οποίων η μία λεγόταν Ρωμύλα. Η Ρωμύλα ξεπερνούσε πολύ στην αρετή την παραδελφή της. Ήταν πράγματι υποδειγματικά υπάκοη, ακοίμητη φρουρός της σιωπής, εξαιρετικά επιμελής στην καλλιέργεια της συνεχούς ευχής! Όμως πολλές φορές αυτοί, που οι άνθρωποι τους θεωρούν ήδη τελείους, στα μάτια του Υψίστου έχουν ακόμα κάποιες ατέλειες. Εμείς οι αμύητοι άνθρωποι συχνά κοιτάζουμε ορισμένα αγάλματα και τα επαινούμε σαν τέλεια. Όμως ο τεχνίτης ακόμη τα επεξεργάζεται και τα σμιλεύει. Ακούει που οι άλλοι ήδη τα επαινούν και ωστόσο αυτός…
Ο επίσκοπος Πρόβος Με βαρειά ασθένεια έπεσε στο κρεββάτι ο επίσκοπος της ιταλικής πόλεως Ρεάτε Πρόβος. Ο πατέρας του έσπευσε να συγκεντρώση γιατρούς. Εκείνοι όμως, μόλις έπιασαν τον σφυγμό του, γνωμάτευσαν πως σύντομα θα πεθάνη. Όταν έφθασε η ώρα του φαγητού, ο ασθενής επίσκοπος, μεριμνώντας για τους άλλους μάλλον παρά για τη δική του υγεία, παρώτρυνε τους παρευρισκομένους, ν’ ανεβούν μαζί με τον γέροντα πατέρα του στον άνω όροφο του επισκοπείου και εκεί να φάνε για ν’ αναλάβουν δυνάμεις. Μόνον ένα μικρό παιδί απέμεινε κοντά στον ασθενή. Ξαφνικά το παιδί αντίκρυσε κάποιους άνδρες να μπαίνουν μέσα και να κατευθύνωνται προς…
Ο όσιος Βενέδικτος Τον καιρό που ο όσιος Βενέδικτος επρόκειτο να φύγη από την πρόσκαιρη αυτή ζωή, προμήνυσε την ημέρα της τελευτής του στους μαθητές του που κατοικούσαν μαζί του, και στους άλλους που ζούσαν μακριά. Έξι μέρες πριν από την κοίμησί του, πρόσταξε ν’ ανοιχθή το μνήμα του κι ευθύς τον έπιασε πυρετός μεγάλος, που ολοένα έκανε τις δυνάμεις της ζωής μέσα του να λιγοστεύουν. Έτσι, από ώρα σε ώρα χάνοντας τις δυνάμεις του, την έκτη μέρα είπε να τον σηκώσουν και να τον φέρουν μέσα στην εκκλησία. Εκεί στήριξε την έξοδό του από τον παρόντα κόσμο με την…
Ο αββάς Μιχαήλ Στην περιοχή του Αρσελάου κοντά στη μονή του Σινά, κατοίκησε ο αββάς Μιχαήλ ο Ιβηρίτης. Είχε κι ένα μαθητή που τον έλεγαν Ευστάθιο. Όταν κάποτε αρρώστησε βαριά ο γέροντας, τον παράστεκε κλαίγοντας ο υποτακτικός του. Το κοιμητήρι των πατέρων που βρίσκεται εκεί, είχε δύσκολη και επικίνδυνη κατάβασι λαξευμένη σε πλαγιά με λείες πέτρες. Λέει λοιπόν ο αββάς Μιχαήλ στον υποτακτικό του: - Παιδί μου, φέρε μου να πλυθώ και να κοινωνήσω. Κι όταν έγιναν αυτά, πάλι του λέει: - Παιδί μου, ξέρεις καλά ότι η κατηφοριά για το κοιμητήρι είναι επικίνδυνη και ολισθηρή, κι όταν πεθάνω πώς…
ΈΝΑΣ μοναχός σ’ ένα Κοινόβιο, αμελής στα πνευματικά, έπεσε βαριά άρρωστος κι ήρθε η ώρα του να πεθάνει. Ο Ηγούμενος κι όλοι οι αδελφοί τον περικυκλώσανε για να του δώσουν θάρρος στις τελευταίες του στιγμές. Παρατήρησαν όμως έκπληκτοι πως ο αδελφός αντίκριζε τον θάνατο με μεγάλη αταραξία και ψυχική γαλήνη.- Παιδί μου, του είπε τότε ο Ηγούμενος, όλοι εδώ ξέρουμε πως δεν ήσουν και τόσο επιμελής στα καθήκοντά σου. Πώς πηγαίνεις με τόσο θάρρος στην άλλη ζωή;- Είναι αλήθεια, Αββά, ψιθύρισε ο ετοιμοθάνατος, πως δεν ήμουν καλός μοναχός. Ένα πράγμα όμως τήρησα με ακρίβεια στην ζωή μου: Δεν κατέκρινα ποτέ…

custom image (2)

img025