«Ο άγιος Ειρηναίος προσκομίζει ένα ωραιότατο παράδειγμα για τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιούν τη Γραφή οι αιρετικοί:«Ένας επιδέξιος καλλιτέχνης ζωγράφισε μια ωραία εικόνα βασιλέως αποτελουμένη από πολλούς πολύτιμους λίθους. Κάποιος άλλος διαλύει αυτό το μωσαϊκό και συνθέτει με τους λίθους διαφορετικό σχέδιο, που αναπαριστά την εικόνα ενός σκύλου ή μιας αλώπεκος.Εν συνεχεία ισχυρίζεται ότι αυτό ήταν η αρχική εικών, του πρώτου καλλιτέχνη, με το πρόσχημα ότι οι ψηφίδες ήταν αυθεντικές. Το αρχικό όμως σχέδιο είχε καταστραφεί.Αυτό ακριβώς κάνουν οι αιρετικοί με την Αγία Γραφή. Αγνοούν και διασπούν τη «σειράν και τον σύνδεσμον» της Αγ. Γραφής, «λύοντες (=χαλώντας) τα μέλη…

«Ποιοί λοιπόν είναι οι λόγοι για τους οποίους και ο ίδιος και οι Απόστολοι έχουν πει πολλά ταπεινά για αυτόν;Ο πρώτος λόγος και ο σπουδαιότερος, είναι το ότι αυτός φόρεσε ανθρώπινη σάρκα και θέλει να βεβαιώσει και τους τότε και όλους τους μεταγενεστέρους, ότι αυτό που βλέπεται δεν είναι ούτε κάποια σκιά, ούτε απλώς κάποιο σχήμα, αλλά είναι πραγματική φύση.Διότι, εάν, μολονότι τόσα πολλά ταπεινά και ανθρώπινα έχουν πει για αυτόν και οι απόστολοι και ο ίδιος για τον εαυτό του, όμως κατόρθωσε ο διάβολος να πείσει μερικούς από τους άθλιους και ταλαίπωρους ανθρώπους να απαρνηθούν την αιτία της κατ’…

«Το θαύμα της αναστάσεως ενός νεκρού που έκανε ο αββάς Μακάριος»Έτσι, καθώς θυμάμαι, εξαιτίας των περιστάσεων, ο αββάς Μακάριος, ο πρώτος που κατοίκησε στην έρημο της Σκήτης, ανέστησε ένα νεκρό.Ενας αιρετικός, οπαδός του αιρετικού Ευνομίου, πάσχιζε να κατασρέψει την ορθόδοξη πίστη με διαλεκτικά τεχνάσματα. Οι πιστοί της Εκκλησίας, οι οποίοι έβλεπαν να απειλούνται από φοβερή λαίλαπα –γιατί ήδη ένα μεγάλο πλήθος είχε δελεασθεί από τις δοξασίες του Ευνομίου– ζήτησαν βοήθεια από τον αββά Μακάριο. Ο Αββάς, βλέποντας τον ορατό πλέον πνευματικό κίνδυνο που απειλούσε τους χριστιανούς, αποφάσισε να επέμβει.Συναντήθηκε λοιπόν ο Αββάς με τον αιρετικό και αυτός του επιτέθηκε με…

Tου Αββά Φωκά: Έλεγε ο Αββάς Φωκάς, οπού ανήκε στο Κοινόβιο του Αββά Θεογνίου του Ιεροσολυμίτη: «Όταν έμενα σε Σκήτη, υπήρχε εκεί κάποιος Αββάς Ιάκωβος, νέος την ηλικία, στα Κελλιά, όπου είχε τον ίδιο πνευματικό και κατά σάρκα πατέρα. Είχαν δε τα Κελλιά δύο εκκλησίες, μια των Ορθοδόξων, όπου και κοινωνούσε, και μια των αιρετικών. Επειδή λοιπόν ο Αββάς Ιάκωβος είχε τη χάρη της ταπεινοφροσύνης, όλοι τον αγαπούσαν, και τα μέλη της Εκκλησίας και οι χωρισμένοι απ΄ αυτή. Του έλεγαν λοιπόν οι ορθόδοξοι:- «Τον νου σου, Αββά Ιάκωβε, μη σε ξεγελάσουν οι αιρετικοί και σε ελκύσουν στην κοινότητά τους». Επίσης…

Στην εξισωτική γραμμή αληθείας και ψεύδους βρίσκεται και ο J. Miller με το παράδειγμά του:«Κάποιος που ανέβηκε ψηλά με αεροπλάνο είπε ότι όσο ανέβαινε οι φράκτες που χώριζαν τους κήπους χάνονταν, ώσπου έβλεπε μονάχα ένα ωραίο απέραντο τοπίο κάτω από τον καθαρό ουρανό. Το ίδιο συμβαίνει και σε εμάς όσο ανεβαίνουμε πιο κοντά στο Θεό.Οι φράκτες που χωρίζουν τη μεγάλη Εκκλησία του Θεού σε διάφορες αποχρώσεις, γίνονται άφαντοι σιγά σιγά, ώσπου στο τέλος, βλέπουμε μονάχα μια απέραντη Εκκλησία. Όλοι είμαστε ένα. Οι δογματικές αποχρώσεις δεν έχουν καμία σημασία μπροστά στην αγάπη του Χριστού, στο Σταυρό, στον ουρανό, που είναι τα…

Δίδασκε ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος: «Η Εκκλησία μας η Ορθόδοξη είναι η μόνη ασφαλής οδός σωτηρίας. Ούτε η μόνη οδός σωτηρίας, ούτε απλώς η ασφαλής οδός σωτηρίας, αλλά η μόνη ασφαλής οδός σωτηρίας. Εάν πούμε ότι είναι η μόνη οδός σωτηρίας, αυτό σημαίνει ότι αποκλείουμε στο έλεος του Θεού οποιαδήποτε δράση. Τον περιορίζουμε σε ένα σχήμα. Αν θέλει ο Θεός αυτή τη στιγμή να πάει στους Μάου Μάου και να αποκαλυφθεί σε κάποιον και να του πει: «Εγώ είμαι ο Θεός του Αβραάμ και του Ισαάκ και του Ιακώβ, ο σαρκωθείς και ταφείς και αναστάς· και πίστεψέ με να σε…

Από τον ιεραποστολικό αγρό "Ένα πρωινό του μηνός Μαϊου 1994 ήλθε στην Ιεραποστολή μας ένας μεσόκοπος ιθαγενής. Τον δέχθηκα στο γραφείο και εκείνος άρχισε να μου διηγήται το πρόβλημα που τον απασχολούσε και φαινόταν αρκετά ανήσυχος και ταραγμένος. - Πάτερ, εγώ εργάζομαι στην εταιρεία "Τζεκαμίν" των μεταλλευμάτων. Αρρώστησα βαρειά και οι γιατροί δεν μπορούσαν να με βοηθήσουν. Έκανα προσευχή στον Θεό να με λυπηθή. - Ποια εκκλησία ακολουθείς; - Είμαι στην Ρωμαιοκαθολική εκκλησία, πάτερ. Μια νύκτα είδα στον ύπνο μου πολλούς κληρικούς σαν και εσάς που ήταν ντυμένοι με λαμπρά ρούχα και λειτουργούσαν μέσα σε μια Εκκλησία, σαν τη δική…

Βασισμένη σε αληθινό περιστατικό Του Σεβ. Μητροπολίτου Χονγκ Κονγκ κ. Νεκταρίου Ότι ουκ έστιν ημίν η πάλη προς αίμα και σάρκα… Ο Ναός του Αγίου Λουκά είχε φορέσει τα γιορτινά του εκείνη την ημέρα. Τρείς νέοι άνδρες, μετά από πολύμηνη κατήχηση, ήταν έτοιμοι για το ιερό Μυστήριο της Βαπτίσεως και την είσοδό τους στην Εκκλησία του Χριστού.Ξεκίνησα την ακολουθία της κατηχήσεως. Στην πρώτη ευχή του εξορκισμού o ένας από τους νεαρούς άρχισε να βήχει με ένα τρόπο περίεργο. Αρχίζω να διαβάζω την δεύτερη ευχή του εξορκισμού και ο βήχας του νεαρού γίνεται μούγκρισμα. Γονατίζει. Σκύβει το κεφάλι στο έδαφος.  Ένας…

(Παγκόσμιος Ιστορία του Πολιτισμού Will Durant, τόμος ΣΤ΄ σελ. 470-482  εκδόσεις Αφοί Συρόπουλοι 1970)   Σημείωση: Οι υπογραμμίσεις δικές μας.Δεν παρατίθενται οι παραπομπές   ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΔΕΚΑΤΟΝ ΟΓΔΟΟΝ: Ζ Β I Γ Γ Λ I Ο Σ   Η ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΙΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΛΒΕΤΙΑΝ 1477-1531   I. MULTUM IN PARVO   Η επιτυχία των ελβετικών καντονίων εις την απόκρουσιν του Κορόλου του Τολμηρού (1477) ενίσχυσε την ομοσπονδίαν των, ανεζωογόνησε την εθνικήν των υπερηφάνειαν και τα ενίσχυσε δια να αντισταθούν κατά της απόπειρας του Μαξιμιλιανού να τα υποτάξη και θεωρητικώς και πραγματικώς υπό την Αγίαν Ρωμαϊκήν Αυτοκρατορίαν. Διάφορο έριδες δια την διανομήν των λαφύρων μετά την ήτταν της…

(Παγκόσμιος Ιστορία του Πολιτισμού Will Durant, τόμος ΣΤ΄ σελ. 534-569  εκδόσεις Αφοί Συρόπουλοι 1970)  Σημείωση: Οι υπογραμμίσεις δικές μας.Δεν παρατίθενται οι παραπομπές   ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΕΙΚΟΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟΝ: ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΛΒΙΝΟΣ 1509-1564   I. ΝΕΑΝΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ   Eγεννήθη εις το Νουαγιόν της Γαλλίας την 10ην Ιουλίου 1509. 'Ητο μία εκκλησιαστική πόλις, κυριαρχούμενη από την μητρόπολιν και τον επίσκοπόν της. Εδώ, εις τα πρώτα του βήματα, είχεν ένα παράδειγμα θεοκρατίας, την κυβέρνησιν μιας κοινωνίας από κληρικούς εν ονόματι του Θεού. Ο πατήρ του Γεράρδος Σωβέν, ήτο γραμματεύς του επισκόπου, αντιπρόσωπος του εκκλησιαστικού συμβουλίου και δημοσιονομικός έφορος της χώρας. Η μήτηρ του Ιωάννου απέθανεν όταν αυτός ήτο ακόμη…