Ο Θείος πόθος  Θα ήθελα το Μνήμα Σου, Δέσποτα, να το μουσκέψω με τα δάκρυα της μετανοίας και πάντα με τα δάκρυά μου να δείχνω την ευγνωμοσύνη μου! Στερημένος από το μύρο των καλών έργων δεν έχω κάτι το πολύτιμο τώρα παρά να λούζω την ύπαρξί μου με τα δάκρυα και τους στεναγμούς μου μόνο! Διότι εξώδεψα την κληρονομιά μου που μου άφησες από την γέννησί μου, και μόνο το κλάμμα τώρα μου απέμεινε και η αδιάκοπη ευσπλαχνία Σου! Βοήθησέ με, Κύριε, το γρηγορώτερο να ιδώ έκπληρωμένη την επιθυμία μου, ν' αντιγράψω και ’γω τα ίχνη Σου στην ταλαίπωρη ύπαρξί…

«Γιατί, όταν λένε: “Θέλουμε ειρήνη και ασφάλεια”, τότε ξεσπάει ξαφνικά πάνω τους ο όλεθρος…» (Α’ Θεσσαλονικείς 5:3) Οι αιφνιδιασμοί στη ζωή      Στις 8 Μαΐου 1902 μέσα σε τρία λεπτά καταστράφηκε η πόλη του Αγ. Πέτρου της Μαρτινίκας και από τους 40 χιλιάδες κατοίκους της μόνο έναν νεαρό νέγρο φυλακισμένο βρήκαν ζωντανό μέσα στο κελί του ύστερα από 4 μέρες! Πριν από την καταστροφή το ηφαίστειο προειδοποιούσε για αρκετές μέρες για την επερχόμενη μεγάλη έκρηξη, μα οι κάτοικοι δεν έδωσαν σημασία. Το πρωί της μέρας εκείνης ένας αγρότης αντιλήφθηκε ότι η βελόνα του βαρόμετρου κουνιόταν απότομα. Πήρε την άμαξά…

Οι δύο χήρεςΈνας επίσκοπος πληροφορήθηκε για δύο χριστιανές χήρες που δεν ζούσαν με σωφροσύνη. Παρακάλεσε τότε το Θεό να τον πληροφορήσει κι Εκείνος για το θέμα αυτό, ώστε ν’ αποφασίσει ύστερα τι θα κάνει.Πραγματικά, ο Θεός χάρισε στο δούλο Του ό,τι του ζήτησε. Στη διάρκεια της θείας λειτουργίας, την ώρα που κοινωνούσαν οι πιστοί, έβλεπε ο επίσκοπος στο πρόσωπο του καθενός τις αμαρτίες που είχε διαπράξει και τον βασάνιζαν.Μερικά πρόσωπα φαίνονταν σαν βαμμένα με καπνιά. Άλλα έμοιαζαν ολότελα καμμένα, με μάτια ματωμένα και φλογισμένα. Προσέρχονταν όμως και χριστιανοί, που είχαν την όψη λαμπρή και τα ρούχα κατάλευκα.Όταν κοινωνούσαν οι πρώτοι,…

Φωτεινά και κατάμαυρα πρόσωπαΣχετικά με την προετοιμασία για την προσέλευση στο μυστήριο της θείας ευχαριστίας διαβάζουμε στο Γεροντικό το εξής:Ένας άγιος επίσκοπος, όταν έβγαινε στην ωραία πύλη για να κοινωνήσει το λαό, έβλεπε να πλησιάζουν μερικοί με κατάμαυρο πρόσωπο, ή μ’ εξογκωμένα μάτια. Αυτοί, μόλις έπαιρναν τα άχραντα Μυστήρια, καίγονταν.Άλλοι όμως πλησίαζαν με ολόλευκα φορέματα και φωτεινό πρόσωπο, κι έπαιρναν το Σώμα του Κυρίου με προσοχή κι ευλάβεια. Αυτούς η θεία Κοινωνία τούς λάμπρυνε περισσότερο.Ο επίσκοπος παρακάλεσε το Θεό να του εξηγήσει αυτό το μυστήριο. Τότε άγγελος Κυρίου παρουσιάστηκε και του είπε:-Όσοι κοινωνούν με λαμπρό πρόσωπο και λευκή στολή, είναι…

Ο όσιος Σέργιος του Ραντονέζ (1314-1392) ντυνόταν πάντοτε φτωχικά. Γι’ αυτό και δεν τον αναγνώριζαν οι επισκέπτες. Κάποιος χωρικός από ένα μακρινό χωριό άκουγε πολλά για τον όσιο. Επιθύμησε λοιπόν να τον δη. Ήρθε στη μονή και άρχισε να ρωτά, πού θα τον συναντούσε. Του είπαν ότι βρισκόταν στον κήπο. Πήγε στον κήπο και είδε έναν απλό μοναχό, ντυμένο μ’ ένα ρούχο γεμάτο μπαλώματα, να σκάβη τη γη. Ο χωρικός σκέφτηκε ότι του είπαν ψέμματα. Περίμενε να δη ένα λαμπροφορεμένο ηγούμενο μέσα σε δόξα και τιμή. Γύρισε λοιπόν στο μοναστήρι και άρχισε να παρακαλή: -Πέστε μου, πού είναι ο γέροντας;…

Αν παραβλέπουμε τα σφάλματα των άλλων, θα παραβλέψη και ο Θεός τα δικά μας - Γέροντα, σήμερα στην διαλογή των ελιών κατέκρινα μερικές αδελφές, γιατί έβλεπα ότι δεν έκαναν προσεκτικά την δουλειά τους.-    Κοίταξε να αφήσης τις κρίσεις και τις κατακρίσεις, γιατί μετά θα σε κρίνη κι εσένα ο Θεός. Εσύ δεν βάζεις καμμιά ελιά λίγο χαλασμένη με τις καλές;-    Όχι, Γέροντα, προσέχω να μη βάζω.-    Αν μας κάνη τέτοιο καλό διάλεγμα ο Χριστός στην Κρίση, χαθήκαμε! Ενώ, αν τώρα παραβλέπουμε τα σφάλματα των άλλων και δεν τους κατακρίνουμε, θα μπορούμε τότε να πούμε στον Χριστό: «Χριστέ μου, βάλε με…

…Αλλά για να μπορέσουμε να πούμε «Άφες ημίν ως και ημείς αφίεμεν», είναι πολύ πιο δύσκολο. Είναι ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της ζωής. Έτσι αν δεν είμαστε προετοιμασμένοι να αφήσουμε πίσω μας κάθε αντιπάθεια που έχουμε, ενάντια σε κείνους που ήταν κυρίαρχοί μας ή σκληρά αφεντικά μας, δεν μπορούμε να περάσουμε αντίπερα. Αν έχουμε τη δύναμη να συγχωρούμε, δηλαδή να εγκαταλείπουμε στη γη της δουλείας όλη τη δουλική νοοτροπία, τη λαιμαργία, την απληστία και την πικρία, τότε μπορούμε να φτάσουμε στην αντίπερα όχθη. Μετά από αυτά θα βρεθούμε στην καφτερή έρημο, γιατί χρειάζεται αρκετός χρόνος για να γίνει ο…

Ένας διάκονος στη λαύρα του αγίου Γερασίμου, στην Παλαιστίνη, άρχισε να φέρεται ψυχρά σε κάποιο μοναχό, αδελφικό του φίλο. Εκείνος, μόλις το διαπίστωσε, έσπευσε να τον ρωτήση τί συνέβαινε. Ο διάκονος του απάντησε ότι του είχε κάνει μεγάλο κακό. Ο αδελφός διαμαρτυρήθηκε και τον διαβεβαίωνε ότι δεν του έκανε κανένα κακό. Μια μέρα μάλιστα, καθώς τον είδε να κρατά το δισκοπότηρο και να κοινωνή τους αδελφούς της λαύρας, τον πλησίασε και του ορκίστηκε ότι ένιωθε τη συνείδηση του καθαρή απ’ αυτό που τον κατηγορούσε. Ο διάκονος όμως δεν ήθελε να πειστή. Τότε ο μοναχός, ακολουθώντας τα λόγια των αγίων πατέρων,…

"Μη την κρατάτε με το φόβο. Θα ξαναγυρίσει" Κοσμική κυρία, που είχε δοκιμάσει τα θέλγητρα του κόσμου και από όλα είχε τελικά απογοητευθεί, έφθασε στα πρόθυρα της αυτοκτονίας. Σ' αυτήν την απελπιστική κατάσταση τη βρήκε μια φίλη της και της συνέστησε, ως διέξοδο, τον π. Πορφύριο. Εκείνη πήγε στα Καλλίσια και τον συνάντησε. Απροσδόκητα, μέσα στα σκοτάδια της ψυχής της, είδε, για πρώτη φορά στη ζωή της, να λάμπει ένα παρήγορο φως. Ενθουσιάστηκε κι έγινε μαθήτριά του. Του ζήτησε να της δώσει ευλογία να μείνει κοντά του, όπως ο Απόστολος Πέτρος,στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος, που είπε: "Κύριε, καλόν εστιν ημάς…

ΜΗ ΚΡΊΝΕΤΕ, ΊΝΑ ΜΗ ΚΡΙΘΗΤΕ Με την κατάκριση φεύγει η Χάρις του Θεού -    Όταν, Γέροντα, μου περνάη ένας λογισμός εις βάρος του άλλου, είναι πάντοτε κατάκριση;-    Δεν το καταλαβαίνεις εκείνη την ώρα;-    Μερικές φορές αργώ να το καταλάβω.-    Κοίταξε να καταλαβαίνης το συντομώτερο την πτώση σου και να ζητάς συγχώρηση και από την αδελφή την οποία κατέκρινες και από τον Θεό, γιατί αυτό γίνεται εμπόδιο στην προσευχή. Με την κατάκριση φεύγει αυτομάτως η Χάρις του Θεού και δημιουργείται αμέσως ψυχρότητα στην επικοινωνία σου με τον Θεό. Πώς να κάνης μετά προσευχή; Η καρδιά γίνεται πάγος, μάρμαρο.Η κατάκριση και η…