562. Τα δεινά γίνονται αδιέξοδα όταν δεν υπάρχη χριστιανική ελπίδα. Κάποιος νοιώθει μέσα του το βάρος της αμαρτίας και τα μαύρα αισθήματά της. Αν δεν έχη χριστιανική ελπίδα, τι θα κάμη; Θα καταφύγη σε τεχνητά μέσα, για να αποδιώξη τη θλίψη του. Σε ένοχες ψυχαγωγίες και όχι στον Χριστό, που ο ζυγός του είναι ελαφρός (Ματθ. ια’ 30), όχι στην προσευχή, όχι στη μετάνοια, όχι στον Λόγο του Θεού, που είναι «ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν» (Β’ Τιμ. γ’ 16) και πηγή της ελπίδος (Ρωμ. ιε’ 14). Αυτό συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις. Αλλά οι κοσμικές διασκεδάσεις τι δίνουν;…