Δεν θέλουν μετάνοια. «Κάποια φορά ο βασιλιάς της Γαλλίας Λουδοβίκος ο 11ος (γύρω στο 1300 μ.Χ.) αρρώστησε. Φώναξε, λοιπόν, ένα παπά να κάνη δέησι για την υγεία του, για να γίνη καλά. Ο παπάς άρχισε τότε να εύχεται “υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, υγείας, σωτηρίας, συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών του δούλου του Θεού Λουδοβίκου…”. Ο Λουδοβίκος, όμως, δεν ήταν και τόσο καλός χριστιανός. Ήταν λιγάκι παλιοχαρακτήρας. Και ζούσε ζωή άσχημη και ακατάστατη. Και όταν άκουσε τον ιερέα να εύχεται και “υπέρ σωτηρίας, συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών” ταράχθηκε. Και σκέφθηκε μέσα του: “Πολύ τα ανακατεύει ο παπάς. Αν ο Θεός…
–Γέροντα, πώς θά μπορέσω τήν Σαρακοστή νά αγωνισθώ περισσότερο στήν εγκράτεια;-Οι κοσμικοί τώρα τήν Σαρακοστή προσέχουν κατά κάποιον τρόπο τήν εγκράτεια, ενώ εμείς οι μοναχοί πάντα πρέπει νά προσέχουμε. Τό κυριώτερο όμως πού πρέπει νά προσέξει κανείς είναι τά ψυχικά πάθη καί μετά τά σωματικά. Γιατί, άν δώσει προτεραιότητα στή σωματική άσκηση καί δέν κάνει αγώνα, γιά νά ξεριζωθούν τά ψυχικά πάθη, τίποτε δέν κάνει. Πήγε μία φορά σέ ένα μοναστήρι ένας λαϊκός στήν αρχή τής Σαρακοστής καί κάποιος μοναχός τού φέρθηκε απότομα, σκληρά.Εκείνος όμως ο καημένος είχε καλό λογισμό καί τόν δικαιολόγησε. Ήρθε μετά καί μού είπε:«Δέν τόν παρεξηγώ,…
Ιδού ευαγγέλιο που αφορά στο νού και το σώμα του καθενός μας. Είναι το ευαγγέλιο της ευσπλαχνίας. Είναι η θαυμαστή παραβολή του Σωτήρος, στην οποία απεικονίζεται ολόκληρη η ζωή μας. Η δική μου, η δική σου, του καθενός ανθρωπίνου όντος επάνω στην γη. Όλους τους αφορά το σημερινό άγιο Ευαγγέλιο. Όλους. Ο άνθρωπος! Αυτός ο θεικός πλούτος επάνω στην γη! Κύτταξε το σώμα του, το μάτι, το αυτί, την γλώσσα. Τι θαυμαστός πλούτος. Το μάτι! Υπάρχει τίποτε πιο τέλειο που να ημπορή ο άνθρωπος να επινοήση σ’ αυτόν τον κόσμο; Κι όμως, το μάτι αυτό το εδημιούργησε ο Κύριος, όπως…
“O Θεός δεν πρόκειται να αφήσει τέτοια ελεημοσύνη δίχως μετάνοια…”«Θέλω να σας μιλήσω πάτερ για κάτι σοβαρό».Η κοπέλα στεκόταν στην είσοδο του ιερατικού γραφείου, περιμένοντας την άδεια για να προχωρήσει. Δεν είχε παρουσιαστικό «θρησκευόμενου» ανθρώπου. Φορούσε κολλητό παντελόνι και ήταν βαμμένη έντονα.Ο ηλικιωμένος ιερέας την κοίταξε με καλοσύνη. «Παρακαλώ. Ό,τι θέλετε!». Η κοπέλα προχώρησε και κάθισε μπροστά στο γραφείο του ιερέα. «Θέλω τη συμβουλή σας», είπε κοφτά και με αποφασιστικότητα. «Η μητέρα μου είναι στα τελευταία της. Έζησε μεγάλο μέρος της ζωή της δουλεύοντας τη νύχτα σε άσχημα μέρη… Ξέρω… Ίσως να σας σκανδαλίζω λίγο…». Δίστασε κοιτάζοντας τον ιερέα εξεταστικά…
Η διαφορά Ένας ιεροκήρυξ ετελείωσε το υπαίθριον κήρυγμά του, και το ακροατήριον ητοιμάζετο να διαλυθή, όταν αυτός τους φωνάζη: «Μια στιγμή, κυττάξτε εκεί στο δρόμο! Περνούσαν δύο, με δεμένα τα χέρια με την αλυσίδα, και δύο αστυφύλακες τούς είχαν στη μέση!! Όλοι εγύρισαν να τους ιδούν. «Λοιπόν, λέγει ο ιεροκήρυξ, μεταξύ εμού και αυτών δεν υπάρχει καμμιά διαφορά!! Εάν εγώ είμαι εδώ και σας κηρύττω και αυτοί εκεί αλυσσοδεμένοι, την διαφοράν την κάνει η χ ά ρ ι ς τ ο υ Θ ε ο ύ, πού εδέχθηκα εγώ στην καρδιά μου, ενώ εκείνοι ευρέθηκαν εις άλλο περιβάλλον, δεν άκουσαν…
Μια μεγάλη κατανόηση "Τι σημαίνει μετάνοια; Συνήθως θεωρείται ως θλίψη για την αμαρτία, ένα αίσθημα ενοχής, μια αίσθηση στενοχώριας και τρόμου για τις πληγές που προκαλέσαμε στους άλλους και στον εαυτό μας. Μια τέτοια άποψη όμως είναι επικίνδυνα ατελής. Η στενοχώρια και ο τρόμος υπάρχουν πράγματι συχνά στη βίωση της μετάνοιας, αλλά δεν είναι ολόκληρη η μετάνοια, δεν αποτελούν καν το σπουδαιότερο τμήμα της. Αν θεωρήσουμε όμως κατά τρόπο κυριολεκτικό τον όρο «μετάνοια», τότε θα βρεθούμε πιο κοντά στην καρδιά του ζητήματος. Μετάνοια σημαίνει «αλλαγή του νου»· όχι απλώς λύπη για το παρελθόν, αλλά μια θεμελιώδης μεταμόρφωση της όρασής μας,…
Ό Αγιος διασώζει αυτούς που ταξίδευαν στή θάλασσαΚΗ. Τό όνομα, λοιπόν, τού άγιου Νικολάου, ό όποιος ήταν πιστός θεράπων τού Θεού, μεγαλυνόταν μέ τά θαυμαστά έργα πού έκανε ό Θεός. Έτσι ή φήμη τού Άγιου πήρε φτερά, πέταξε στά ύψη, έτρεχε παντού και περιλάμβανε τά πάντα, διέβαινε τό πέλαγος, περιφερόταν σέ ολόκληρη τή θάλασσα και δέν άφηνε κανέναν τόπο πού νά μήν άκούει γιά τά μεγάλα θαύματά του.Κάποτε ναύτες συνάντησαν στή θάλασσα φοβερή φουρτούνα και έχασαν κάθε έλπιδα σωτηρίας άπό τις δικές τους δυνάμεις. Επειδή όμως ήξεραν, άπό τις φήμες πού κυκλοφορούσαν, ότι ό μέγας Νικόλαος προσέφερε, άνέλπιστα, άποτελεσματική βοήθεια…
Η Αγία Μόνικα (332-388) γεννήθηκε στην Ταγάστη της Νουμιδίας από χριστιανούς γονείς. Ήταν μητέρα του μεγάλου θεολόγου και φιλοσόφου αγίου Αυγουστίνου. Οι γονείς της την πάντρεψαν το 350 μʼ έναν ειδωλολάτρη, τον Πατρίκιο, άνθρωπο καλοπροαίρετο, αλλά πολύ οξύθυμο και άστατο. Η Μόνικα με την υποταγή και την υπομονή της αγωνίστηκε να τον οδηγήση στον Χριστό. Στις ώρες ηρεμίας έριχνε στην καρδιά του συζύγου της τα σπέρματα του θείου λόγου, κι όταν εκείνος κοιμόταν, αυτή τα πότιζε με τα δάκρυά της προσευχής της. Πολλές φίλες της έρχονταν στο σπίτι της με έκδηλα στο πρόσωπό τους τα χτυπήματα των συζύγων τους και…
Μας αφηγείται σήμερα ένας ιερέας του Βελιγραδίου το ασυνήθιστο γεγονός με μία εκδιδόμενη γυναίκα στους δρόμους του Βελιγραδίου. Μία μέρα λίγο πριν βραδιάσει βάδιζε στους δρόμους για τη «δουλειά» της. Καθώς περνούσε δίπλα σ’ έναν κήπο βλέπει έναν άνθρωπο να ετοιμάζεται να απαγχονιστεί. Έδεσε το σχοινί στο κλαδί του δέντρου και με μιας το έβαλε γύρω από το λαιμό του.Ή γυναίκα σβέλτα πήδησε πάνω από την περίφραξη, τράβηξε το μικρό της μαχαίρι από την τσέπη κι έκοψε το σχοινί, οπότε ό άνθρωπος έπεσε στο χώμα λιπόθυμος. Του έκανε μαλάξεις ώσπου συνήλθε. Τότε της είπε ο αυτόχειρας: «Γιατί το ’κανες; Εγώ…
(ποίημα αποδιδόμενο στον Γρηγόριο Θεολόγο) Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ«Και όμως ο Πέτρος ο ξακουστός στέκεται μακριά,Σκυφτός, θλιβερός και συντετριμμένος.Σαν να έκανε κάποιο μεγάλο κακό παρακαλεί τον Θεό.Γιατί θρηνείς Πέτρε, έκανες κάποιο κακό,αλλά μπορείς συγχώρεση να λάβεις.Λόγε Θεού, Παιδί μου αγαπημένο,συγχώρεσε, Παιδί μου, είναι φυσικό οι άνθρωποι να σφάλλουν,έσφαλε και ο Πέτρος φοβούμενος τον όχλο. Ο ΧΡΙΣΤΟΣΉσυχη πήγαινε μάνα Παρθένα, τώρα.Τον Πέτρο συγχωρώ όπως θέλεις.Και πρώτα υπάκουγα στα λόγια σου,χάρις στην καλοσύνη σου κι ευσέβεια.Ό,τι είχα να σου πω το είπα τώρα,τραβούν άφθονη την χάρη μου τα δάκρυακαι τα δεσμά κάθε αμαρτίας λύνουν»(Χριστός πάσχων, ΕΠΕ 8, 102104) «Δέξου ως πρέσβειρα την μητέρα σου…
custom image (2)
Τελευταίες αναρτήσεις κειμένων (blog)
-
Η μέθοδος των κακών λογισμών
[...] Οι λογισμοί επιδιώκουν να αποτρέψουν από την αρετή εκείνον που την ασκεί. Σ’ αυτήν την περίπτωση έρχεται ο διάβολος «υποβάλλων μνήμην» της προηγούμενής του ζωής ή των υποχρεώσεών του ή των…
-
Με πονηρούς λογισμούς
Ένα πεδίο πολύ γνώριμο στον εχθρό μας διάβολο όπου συνηθίζει να αναπτύσσει την πολεμική του τέχνη είναι ο νους και η φαντασία μας. Όπλο του οι πονηροί λογισμοί.Καθώς είναι γνωστό η πρώτη…
-
Όργανα του διαβόλου
Ο διάβολος έχει στον κόσμο αυτό τους υπηκόους του. Είναι «ο άρχων του κόσμου τούτου» (Ιω. 12, 31), ο «κοσμοκράτωρ» (Εφ. 6, 12). Το βασίλειό του, βασίλειο αμαρτίας και κακίας. Είναι πυκνοκατοικημένο.…
-
Με την αίρεση, την πλάνη και την απιστία
Η ισχυρή και ορθή πίστη, σε συνδυασμό με την έμπρακτη συμμετοχή του ανθρώπου στη μυστηριακή ζωή τον σώζει και του χαρίζει την αιωνιότητα. Αντίθετα η πλανεμένη πίστη, εκείνη που απομακρύνεται από το…
-
Ο διάβολος κυνηγά τους μεμονωμένους
Τις κακοτοπιές αποφεύγει ο διάβολος επιμελώς. Γι’ αυτό και προσβάλλει κυρίως όσους στηρίζονται μόνο στον εαυτό τους και δεν αισθάνονται την ανάγκη της πνευματικής συμπαραστάσεως. Ο συμπνευματισμός δηλ. η αμοιβαία ενίσχυση στον…
-
Με το φυσικό κακό
Το φυσικό κακό, το οποίο υπάρχει στον κόσμο γίνεται πολλές φορές όπλο στα χέρια του διαβόλου με το οποίο καταπολεμά τον άνθρωπο. Ο Θεός του παραχωρεί αυτή την εξουσία για να δοκιμασθεί…
-
«Μικροϋποχωρήσεις»
Ποτέ ο διάβολος δεν αρχίζει τη μάχη από τα μεγάλα και σοβαρά αμαρτήματα. Προτιμά να αγωνισθεί για να πείσει τον άνθρωπο να κάνει μία μικρή παράβαση, να υποπέσει σε ένα μικρό σφάλμα.…
-
Η κατά Θεόν σοφία
Στην εποχή μας η γνώση έχει γίνει κτήμα των πολλών. Οι άνθρωποι γνωρίζουν πολλά, πολύ περισσότερα απ’ όσα γνώριζαν σε άλλες εποχές. Παράλληλα και οι σοφοί έχουν αυξηθεί. [...] Όμως μας λείπουν…