ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΟ ΣΥΣΣΙΤΙΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ!
ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΟ ΣΥΣΣΙΤΙΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΜΑΣ! ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΠΤΩΧΟΥΣ…
¨Ρίχνοντας¨ τ’ όποιο χρηματικό ποσό στο Κυτίο στην είσοδο του Ναού… ή/και…
¨Δίνοντάς¨ το, στους υπευθύνους(1) του ΕΦΤ(Ενορ.Φιλόπτ.Ταμείο)
Προσκομίζοντας ΤΡΟΦΙΜΑ στο Συσσίτιο(3) (ή στο Ναό) προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή του (ή να διανεμηθούν [σε περίπτωση δυνατότητας] σε όσους τα χρειάζονται)… ή/και…
Αγοράζοντας από καταστήματα τροφίμων ΔΩΡΟΕΠΙΤΑΓΕΣ και προσφέροντας τες στο ΕΦΤ, προκειμένου να δοθούν σ’ όσους τις έχουν ανάγκη… ή/και…
Αναθέτοντας τήν αγορά των ΥΛΙΚΩΝ για το συσσίτιο, στους υπευθύνους(2) του … ή/και…
Αναλαμβάνοντας τα έξοδα (όλου ή μέρους) συγκεκριμένου γεύματος (Όσπρια >200 ευρώ, Μακαρόνια κιμά >230, Κοτόπουλο >330), «Υπέρ Αναπαύσεως» αγαπημένου σας προσώπου, σε συνεννόηση με τους υπευθύνους του (2)… ή/και…
Συμμετέχοντας στους κατά καιρούς περιφερόμενους Δίσκους του Ναού...ή/και
Καταθέτοντας στον Τραπεζικό Λογαριασμό του ΕΦΤ:
Τράπεζα Πειραιώς IBAN: GR 66 0172 0380 0050 3807 5349 683
και επικοινωνώντας έγκαιρα μαζί μας για την έκδοση της νόμιμης απόδειξης.
(1)Υπεύθυνος ΕΦΤ:π.Ιωάννης (τηλ. Ναού 210 9335 460)
(2)Συσσίτιο:κα Μαντώ (τηλ. Συσσιτίου 210 93 50 151,Τρίτη και Πέμπτη πρωί:8.00 με 12.00)
(3)Θέση Συσσιτίου: Θεόγνιδος 10, στο ημιυπόγειο της πολυκατοικίας, πίσω από το Ιερό τού Ναού).
Είχε την ονομαστική του ο Ανδρέας Λασκαράτος, όταν έλαβε από ένα βαμμένο εχθρό του δώρο. Άνοιξε περίεργος το δέμα και έμεινε έκπληκτος από το περιεχόμενο. Ήταν... κέρατα. Το ξανάκλεισε και περίμενε.
Σε λίγες μέρες ερχόταν η ονομαστική του χυδαίου αυτού ανθρώπου. Νικόλα τον έλεγαν. Κατέβηκε λοιπόν στον κήπο του ο Λασκαράτος έφτιαξε μια ωραία ανθοδέσμη και του την έστειλε μαζί με ένα σημείωμα όπου ο κεφαλλονίτης ποιητής έγραφε: «Έκαστος προσφέρει από αυτά που έχει. Χρόνια πολλά». Και υπέγραψε.
Λέγεται ότι μετά το θάνατο του επισκόπου Ρώμης Αντέρωτος ήλθε από την ύπαιθρο ο Φαβιανός μαζί με άλλους και εγκαταστάθηκε στη Ρώμη, όπου προσήλθε στον κλήρο με τρόπο παραδοξότατο με ενέργεια της θείας και ουράνιας χάρης. Πράγματι, όταν όλοι οι αδελφοί ήταν συγκεντρωμένοι για την εκλογή αυτού που επρόκειτο να διαδεχτεί την επισκοπή και πλείστοι επιφανείς και ένδοξοι άνδρες ερχόντουσαν στη σκέψη πολλών, ο Φαβιανός, ο οποίος ήταν παρών, δεν ερχόταν στη σκέψη κανενός. Αλλά όμως, όπως λένε, ένα περιστέρι κατέβηκε απότομα από τον ουρανό και κάθισε στο κεφάλι του, σαν απομίμηση της καθόδου του αγίου Πνεύματος εν είδει περιστεράς στο Σωτήρα. Τότε ολόκληρος ο λαός, σαν να κινήθηκαν από ένα θείο πνεύμα, με ζήλο και ομοφροσύνη φώναξαν «άξιος» και αφού τον πήραν χωρίς καθυστέρηση τον τοποθέτησαν στο θρόνο» (Ευσεβίου Καισαρείας, Εκκλησιαστική Ιστορία ΣΤ 29,1-4)
«Οι πολίτες της παροικίας αυτής (Ιεροσολύμων) αναφέρουν και άλλα πολλά θαύματα του επισκόπου Ναρκίσσου, σύμφωνα με παράδοση που περιήλθε διαδοχικά στους αδελφούς, και μεταξύ αυτών διηγούνται και τούτο το θαύμα το οποίο έγινε από αυτόν. Λένε ότι κάποτε, κατά την μεγάλη αγρυπνία του Πάσχα, έλειψε το λάδι από τους διακόνους. Ενώ όλο το πλήθος κυριεύτηκε εξ' αιτίας αυτού από στενοχώρια, ο Νάρκισσος διέταξε τους επιμελητές των λυχναριών να αντλήσουν νερό και να το φέρουν σε αυτόν. Αφού αυτό εκτελέστηκε αμέσως, αυτός προσευχήθηκε πάνω στο νερό και παράγγειλε να χύσουν από αυτό στα λυχνάρια με ειλικρινή πίστη στον Κύριο. Όταν έκαναν και αυτό, μετέβαλε πάνω από κάθε λογική με παράδοξη και θεία δύναμη το υλικό από νερό σε λάδι. Από πολλούς από τους εκεί αδελφούς φυλάχτηκε από τον χρόνο εκείνο έως τώρα μικρό δείγμα του τότε θαύματος» (Ευσεβίου Καισαρείας, Εκκλησιαστική Ιστορία ΣΤ 9, 1-3)
«Ο Βασιλείδης ο οποίος οδηγούσε την περίφημη Ποταμίαινα, για την οποία κάνουν πολύ τιμητικό λόγο έως τώρα ακόμη οι ντόπιοι. Αυτή, αφού αγωνίστηκε εναντίον πολυάριθμων ερωτύλων ανδρών χάριν της αγνείας του σώματος και της παρθενίας στην οποία διέπρεψε -διότι πράγματι εκτός από την ψυχή ανθούσε πλούσια και η ωραιότητα του σώματός της-, και υπέφερε αμέτρητες κακώσεις, στο τέλος έπειτα από δεινά και φρικτά βασανιστήρια τελειώθηκε με φωτιά μαζί με την μητέρα της. Λένε λοιπόν ότι ο δικαστής -λεγόμενος Ακύλας-, αφού επέβαλε σκληρές κακώσεις σε ολόκληρο το σώμα της, στο τέλος απείλησε ότι θα την παραδώσει σε μονομάχους για ατίμωση του σώματός της. Όταν όμως επανήλθε για λίγο στον εαυτό της, αφού ρωτήθηκε για την απόφασή της, έδωσε τέτοια απάντηση ώστε τους φάνηκε ότι είναι κάτι ασεβές για αυτούς.
Αμέσως με το λόγο της δέχτηκε την απαγγελία της απόφασης και ο Βασιλείδης, ένας από αυτούς που εκτελούσαν στρατιωτική θητεία, την παίρνει και την οδηγεί στο δρόμο του θανάτου. Επειδή όμως το πλήθος επιχειρούσε να την ενοχλεί και να την βρίζει με αισχρόλογα, αυτός μεν απομάκρυνε με απειλές τους υβριστές, δείχνοντας προς αυτήν πολύ οίκτο και φιλανθρωπία, ενώ αυτή αποδεχόμενη την συμπάθεια παρότρυνε τον άνδρα να έχει θάρρος διότι, έλεγε, αφού φύγει από αυτήν τη ζωή, θα τον ζητήσει από τον Κύριό της και πριν περάσει πολύς καιρός θα του δώσει την αμοιβή για όσα έκανε υπέρ αυτής. Αφού είπε αυτά αντιμετώπισε με γενναιότητα το θάνατο ο οποίος προήλθε με περίχυση καυτής πίσσας σε διάφορα μέρη του σώματός της από τα άκρα των ποδιών μέχρι την κορυφή με βραδύ ρυθμό.
Και ο μεν άθλος τον οποίο πραγματοποίησε η αοίδιμη κόρη αυτός ήταν. Αλλά πριν περάσει πολύς χρόνος ζητήθηκε από τον Βασιλείδη να ορκιστεί ενώπιον των συστρατιωτών του για κάποια αιτία, αυτός όμως ισχυρίστηκε ότι δεν του επιτρέπεται καθόλου να ορκίζεται, διότι είναι Χριστιανός και ότι το ομολογεί φανερά. Στην αρχή μεν νόμιζαν ότι τα λέει αυτά ως αστεία, επειδή όμως τα επιβεβαίωνε με επιμονή, οδηγείται στον δικαστή. Αφού ομολόγησε μπροστά του τον ισχυρισμό του, παραδίδεται στο δεσμωτήριο. Όταν όμως έφτασαν σε αυτόν οι κατά Θεόν αδελφοί και ρώτησαν για την αιτία αυτής της ξαφνικής και παράδοξης ορμής, λέγεται ότι είπε ότι του παρουσιάστηκε νύκτα η Ποταμίαινα τρεις μέρες μετά το μαρτύριο, του έβαλε στεφάνι στο κεφάλι και του είπε ότι παρακάλεσε υπέρ αυτού τον Κύριο και ότι η αξίωσή της να τον πάρει σύντομα έγινε δεκτή. Αφού έπειτα από αυτά οι αδελφοί του μετέδωσαν την σφραγίδα εν Κυρίω (το βάπτισμα με το χρίσμα), την επόμενη μέρα διέπρεψε στο μαρτύριο του Κυρίου με αποκοπή της κεφαλής.
Διηγούνται δε ότι και πολλοί άλλοι από τους κατοίκους της Αλεξάνδρειας προσήλθαν ομαδικά στο λόγο του Χριστού αυτό τον καιρό, καθώς παρουσιαζόταν στον ύπνο τους η Ποταμίαινα και τους προσκαλούσε» (Ευσεβίου Καισαρείας, Εκκλησιαστική Ιστορία ΣΤ 5,1-6)
«Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι άκουσαν αυτόν (τον Πολύκαρπο Σμύρνης) να λέει ότι ο Ιωάννης, ο μαθητής του Κυρίου, όταν πήγε στην Έφεσο να λουστεί και αφού είδε μέσα τον Κήρινθο (αιρεσιάρχη), βγήκε από τα λουτρά χωρίς να λουστεί, λέγοντας επ' ευκαιρία: ας φύγουμε, μήπως καταπέσει και το λουτρό, αφού είναι μέσα ο Κήρινθος, ο εχθρός της αλήθειας. Ο Πολύκαρπος προσωπικά όταν είδε κάποτε τον Μαρκίωνα να έρχεται προς αυτόν και να λέει, «αναγνώρισέ μας», απάντησε, «αναγνωρίζω, αναγνωρίζω τον πρωτότοκο του Σατανά».Τόση προσοχή έδειχναν οι απόστολοι και οι μαθητές τους στο να μην επικοινωνούν με κάποιον από αυτούς που παραχάρασσαν την αλήθεια ούτε απλώς με λόγο...» (Ευσεβίου Καισαρείας, Εκκλησιαστική Ιστορία Δ 14,6-7)
Αν δεν καώ εγώ,
αν δεν καείς εσύ,
αν δεν καούμε εμείς,
ποιος τότε θα γίνει φως για τον κόσμο;
(Ναζίμ Χικμέτ)
«Ο κόσμος έχει γίνει μια απέραντη ερημιά, που δεν μπορούμε να την γεμίσουμε ό,τι και αν σοφιστούμε και με ό,τι και αν παρηγορηθούμε. Για τούτο νοσταλγούμε τα όρθια πνεύματα, που προσπαθούν να φωτίσουν την ατραπό με το προσωπικό τους ολοκαύτωμα» (Ι.Μ. Παναγιωτόπουλος)
Η όψις αυτού ως αστραπή
υπέρ τη λάμψη του ηλίου,
κτυπά γαλάζιος κεραυνός
νικά μονάχα με το φως,
χωρίς να πολεμήσει.
(Ελευθέριος Μαϊνας)
Γέροντας Σωφρόνιος: Πρωινή προσευχή
ο οποίος με την ανεξερεύνητη αγαθότητά Σου με κάλεσες σε αυτήν την ζωή,
ο οποίος μου έδωσες την χάρη του Βαπτίσματος και την σφραγίδα του αγίου Πνεύματος,
ο οποίος με προίκισες με την επιθυμία να αναζητήσω Εσέ, τον μόνο αληθινό Θεό,
εισάκουσε την προσευχή μου.
Εξαιτίας των αμαρτιών μου δεν τολμώ να υψώσω τους οφθαλμούς μου σε Εσένα.
Αλλά Συ είπες στους μαθητές Σου: «Καθετί που θα ζητήσετε στην προσευχή σας με πίστη, θα το λάβετε» και «καθετί που ζητήσετε στο όνομά μου θα γίνει».
Γι᾿ αυτό τολμώ να Σε επικαλεστώ: Καθάρισέ με από κάθε ρύπο σωματικό και πνευματικό.
Δίδαξέ με να προσεύχομαι ορθά.
Ευλόγησε αυτήν την μέρα που χάρισες σε εμένα, τον ανάξιο δούλο Σου.
Με την δύναμη της ευλογίας Σου, κάνε με ικανό συνέχεια να ομιλώ και να εργάζομαι για τη δόξα Σου, με καθαρό πνεύμα, ταπείνωση, υπομονή, αγάπη, ευγένεια, ειρήνη, θάρρος και σοφία, να αισθάνομαι πάντοτε την παρουσία Σου.
Με την άπειρη αγαθότητά Σου, ω Κύριε Θεέ Δείξε μου τον δρόμο του θελήματός Σου, και δώσε ώστε να βαδίζω μπροστά Σου χωρίς αμαρτία.
Ω Κύριε, σε εσένα όλες οι καρδιές είναι ανοιχτές. Συ γνωρίζεις όλα όσα έχω ανάγκη. Συ γνωρίζεις την τυφλότητα και την άγνοιά μου. Συ γνωρίζεις την αστάθεια και την διαφθορά της ψυχής μου.
Αλλά ούτε ο πόνος και η αγωνία μου είναι κρυμμένα από Σένα.
Δέξου, σε παρακαλώ την προσευχή μου και με το Άγιο Πνεύμα Σου, δίδαξέ με δρόμο που πρέπει να πορευθώ.
Και όταν η διεστραμμένη μου θέληση με οδηγήσει σε άλλους δρόμους, μην με αφήσεις να χαθώ, αλλά κάνε με να επιστρέψω σε Εσένα.
Δώσε μου με την δύναμη της αγάπης Σου να κρατηθώ σταθερά στο αγαθό.
Φύλαξέ με από κάθε λόγο η πράξη που μπορεί να καταστρέψει την ψυχή, από κάθε επιθυμία που μπορεί να δυσαρεστήσει και να βλάψει τον αδελφό μου.
Δίδαξέ με πώς πρέπει και τι πρέπει να λέγω.
Αν είναι θέλημά Σου να μην απαντώ, δώσε μου πνεύμα ειρηνικής σιωπής που να μην προκαλεί λύπη ή πόνο στον αδελφό μου.
Στήριξέ με στον δρόμο των εντολών Σου και μέχρι την τελευταία μου πνοή, δώσε να μην απομακρυνθώ από το φως των εντολών Σου.
Οι εντολές Σου ας γίνουν ο μόνος νόμος στην ζωή μου στη γη και σ᾿ όλη την αιωνιότητα.
Ω Θεέ, σε παρακαλώ, ελέησέ με.
Λύτρωσέ με από τη θλίψη και την αθλιότητά μου και μην κρύβεις από μένα τον δρόμο της σωτηρίας.
Μέσα στην μωρία μου Θεέ μου, Σου ζήτησα πολλά πράγματα και μεγάλα.
Μη με απομακρύνεις από το Πρόσωπό Σου εξαιτίας της αλαζονείας μου.
Δώσε και αύξησε σε μένα τη δύναμη να Σε αγαπώ σύμφωνα με τις εντολές Σου, εγώ ο χειρότερος των ανθρώπων, με όλη μου την καρδιά, με όλη μου την ψυχή, με όλη μου την διάνοια, με όλη μου την δύναμη, και με όλη μου την ύπαρξη.
Ναι, ω Θεέ, με το άγιο Πνεύμα Σου, Δίδαξέ με δίκαια κρίση και γνώση.
Δώσε μου την γνώση της δικής Σου αλήθειας, πριν έλθει το τέλος μου.
Διατήρησε την ζωή μου στον κόσμο τούτο, μέχρι να μπορέσω να σου προσφέρω άξια μετάνοια.
Μη με οδηγήσεις σε θάνατο στην μέση των ημερών μου, ούτε ενόσω ο νους μου είναι τυφλωμένος.
Όταν όμως θελήσεις να βάλεις τέρμα στην ζωή μου, να μου το δείξεις από πρωτύτερα για να προετοιμάσω την ψυχή μου πριν παρουσιαστεί μπροστά Σου.
Να είσαι μαζί μου κατά την φοβερή αυτή ώρα και να μου δωρίσεις την χαρά της σωτηρίας.
Καθάρισέ με από τις κρυφές αμαρτίες μου και απ᾿ όλη την αχαριστία που έχω μέσα μου και δώρισέ μου καλή απολογία μπροστά στο θρόνο της κρίσης Σου.
Ναι, ω Θεέ, με το μεγάλο Σου έλεος και την αμέτρητη αγάπη Σου για το ανθρώπινο γένος, άκουσε την προσευχή μου”.
(Άγιος Σωφρόνιος του Έσσεξ)
