Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
E-mail: Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

"Κυκλώστε την με εντατικές προσευχές"
Για μια νέα κοπέλα, που έκανε απόπειρα αυτοκτονίας,
συνέστησε στους γονείς να την περικυκλώσουν προστατευτικά με εντατικές προσευχές,
όσο το δυνατόν περισσοτέρων ανθρώπων. Αυτό έγινε, και η κοπέλα σώθηκε από υποτροπές.
[Γ 202]


"Να αλλάξεις συντροφιές"
Σε μια νέα, που είχε κάνει απόπειρα αυτοκτονίας,
συνέστησε ν' αλλάξει απαραιτήτως τις συντροφιές της,
που την επηρέαζαν αρνητικά, και να κάνει συντροφιά με χριστιανές νέες της αρεσκείας της,
που μαζί τους να μπορεί να συζητά ευχάριστα, να πηγαίνει εκδρομές και να επισκέπτονται ναούς,
όπου θα παρακολουθούν ιερές ακολουθίες.
Φρόντισε μάλιστα να αναθέσει σε μια καλή κοπέλα, που τον επισκεπτόταν τακτικά,
να αναλάβει εκείνη την πρωτοβουλία της προσεγγίσεως.
[Γ 295]


"Τον έσωσε από την αυτοκτονία"
Γέροντα, σας παρακαλώ, θέλω κάτι να μου πείτε, ό,τι εσείς νομίζετε, είπε ο επισκέπτης μοναχός.
Τότε εκείνος τον ρώτησε: -Τώρα που θα φύγεις από 'δω, πού θα πας;
-Ο γέροντάς μου, μου είπε να επισκεφτώ τους δικούς μου που είναι στην Εύβοια.
-Ποιούς δικούς σου;-Τους γονείς μου, τους συγγενείς μου κατά σάρκα.
Άρχισε τότε να με ρωτά για τους συγγενείς μου. -Ο τάδε συγγενής σου ξέρεις τί πρόβλημα έχει;
-Εγώ, Γέροντα, δεν ξέρω τί μου γίνεται! Πού να ξέρω τί προβλήματα έχει ο τάδε συγγενής;
-Εγώ, όμως, με τη βοήθεια της Χάριτος του Θεού τα γνωρίζω.
Έχει αυτό…, αυτό…, κι αυτό… και μάλιστα, το χειρότερο απ' όλα είναι ότι έχει τέτοιο λογισμό.
Κι έκανε μιά κίνηση με το χέρι, όπως όταν λέμε ότι θα κάνουμε βουτιά.
Μου εξήγησε ότι είχε κάποιος λογισμούς αυτοκτονίας.
Τον ρώτησα:-Τώρα, που θα πάω, να του τα πώ αυτά που μου είπατε;
-Έ, γι' αυτό σου τα είπα, για να του τα πεις και να μπεί στην Εκκλησία,
για να του φύγουν όλα και να σωθεί!
Και να μην καθίσεις πολύ εκεί στους δικούς σου, αλλά να τους πεις πώς εσύ μέσα στην προσευχή σου τους βλέπεις συνεχώς,
κι αν αυτοί επιθυμούν και σε θέλουν κοντά τους, να κάνουν και αυτοί προσευχή για να είστε μαζί ενωμένοι με την προσευχή.
Έφυγα από τον Γέροντα Πορφύριο και πήγα στους δικούς μου
και είπα σ' εκείνον το συγγενή μου όσα μου αποκάλυψε ο Γέροντας γι' αυτόν.
Ξαφνιάστηκε. Μετά από λίγες μέρες επισκέφθηκε τον Γέροντα.
Του είπε: -Γέροντα, είμαι ο τάδε που είπατε στον π. Χριστόδουλο αυτό… κι αυτό…
-Εγώ του τα είπα αυτά; ρώτησε με απορία ο Γέροντας.
-Ναί, του είπε ο… -Έ, παιδάκι μου, εγώ δεν θυμάμαι να είπα αυτά τα πράγματα.
-Κι ο Γέροντας είχε απόλυτο δίκιο, γιατί μέσα του ενεργούσε εκείνος ο Χριστός και εκείνος απλώς μιλούσε.
Από τότε ο… Άρχισε να πηγαίνει στην εκκλησία, αποφάσισε να εξομολογηθεί και με τη βοήθεια του Γέροντα
του έφυγαν όλα τα προβλήματα που είχε.[Χρ. 349π.]


"Την έσωσε με αιφνίδια εμφάνιση"
Μιά κοπέλα, πάλι, στην περιοχή της Αγίας Παρασκευής στην Αθήνα, είχε αποφασίσει ν' αυτοκτονήσει,
διότι κάποιο βαρύ λόγο της είχαν πεί στο σπίτι της. Είχε πάρει ένα φυτοφάρμακο κι ήταν έτοιμη να το πιεί.
Εμφανίζεται τότε ξαφνικά μπροστά της ο πατήρ Πορφύριος, τις παίρνει το φυτοφάρμακο από τα χέρια και της λέει:
"Μή φοβάσαι, όλα θα πάνε καλά. Θα παντρευτείς, θα κάνεις παιδιά και θα είσαι μια χαρά".
Όπως κι έγινε.[Ί 88]

(Ανθολόγιο Συμβουλών, Άγιος Πορφύριος, σελ. 117-119)

 

Η διανομή της περιουσίας

Οι γονείς που έχουν την οικονομική δυνατότητα, έχουν ευθύνη να φροντίσουν για το μέλλον των παιδιών τους.
Φυσικά, το κυριώτερο είναι να τους δώσουν καλή ανατροφή, μετά να τα μορφώσουν ή να τα στείλουν να μάθουν κάποια τέχνη,
για να μπορούν να ζήσουν, και ύστερα να τους εξασφαλίσουν ένα σπιτάκι κ.λπ.
Όταν το 1924 η οικογένεια μας ήρθε στην Ελλάδα από τα Φάρασα της Καππαδοκίας,
τότε με την Ανταλλαγή, ο πατέρας μου, ως πρόεδρος του χωριού, φρόντισε να τακτοποιήση όλους τους συγχωριανούς μας.
Την οικογένειά μας την άφησε τελευταία. Αργότερα τα μεγαλύτερα αδέλφια μου του παραπονέθηκαν.
«Όλους τους φρόντισες, πατέρα, είπαν, εμάς δεν μας σκέφτηκες».
Αν είναι κανείς μόνος του, μπορεί όλα να τα δώση και να αδιαφορήση για τον εαυτό του από αυταπάρνηση, από αρχοντιά,
αλλά, αν έχη οικογένεια, πρέπει να σκεφθή και την οικογένειά του.
Βέβαια, οι γονείς δεν πρέπει να ξεθαρρεύουν και να δίνουν στα παιδιά όσα έχουν, όλα μαζί,
γιατί τα παιδιά είναι άπειρα και μπορεί να ξανοιχτούν στην σύγχρονη ζωή που δεν έχει άκρη.
Ύστερα θα πονούν, που δεν θα έχουν να τα βοηθήσουν.
Να προσέξουν επίσης, ώστε το πιο αδύνατο παιδί να το ενισχύσουν περισσότερο υλικά, και ακόμη περισσότερο ηθικά,
για να μην το πάρη σβάρνα ο πανικός της αποτυχίας, αλλά και με διάκριση και αγάπη να τακτοποιήσουν όλα τα παιδιά,
για να μην ψυχρανθούν μεταξύ τους.
Σπάνια βρίσκεις οικογένειες αγαπημένες, που ζουν πνευματικά, και τα αδέλφια δεν μαλώνουν για οικόπεδα και περιουσίες
και δεν τρέχουν στα δικαστήρια. Είχα γνωρίσει μια επταμελή οικογένεια. Οι γονείς είχαν κάτι χρυσαφικά.
Μετά τον θάνατό τους, τα παιδιά είπαν να τα πάρη ο ένας αδελφός που τους είχε γηροκομήσει.
Εκείνος όμως σκέφθηκε ότι η αδελφή τους έχει μεγάλη οικογένεια και έχει πιο πολλή ανάγκη και τα έδωσε σ’ εκείνη.
Αυτή τα έδωσε στον άλλον αδελφό, εκείνος στον άλλον, και τελικά γύρισαν στον πρώτο!
Ό,τι ακριβώς έκαναν εκείνοι οι Πατέρες που διαβάζουμε στο Γεροντικό.
Στο τέλος, επειδή και εκείνος δεν ήθελε να τα κρατήση, τα έδωσαν σε μια εκκλησία.


(Λόγοι Παϊσίου, τόμος Δ΄, Οικογενειακή Ζωή, Εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου "Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος", σελ. 114-116)

Πέρασε κάποτε από τον νου του Μ. Αντωνίου η σκέψη σε τίνος τάχα αγίου τα μέτρα να είχε φτάσει. Ο Θεός όμως, που ήθελε να του ταπεινώση τον λογισμό, του φανέρωσε μιά νύχτα στ’ όνειρο του πως καλύτερος του ήταν ο τσαγκάρης που είχε ένα μικρομάγαζο σ’ ένα παράμερο δρόμο της Αλεξάνδρειας!
Μόλις ξημέρωσε, ο όσιος πήρε το ραβδί του και ξεκίνησε για την πόλη. Ήθελε να γνωρίση από κοντά τον τσαγκάρη και να δη τις αρετές του. Με πολλή δυσκολία ανακάλυψε το μαγαζάκι του. Μπήκε μέσα, κάθησε στο πλάι του, στον πάγκο, κι άρχισε να τον ρωτά για τη ζωή του.
Ο απλοϊκός άνθρωπος δεν μπορούσε να φανταστή ποιος ήταν εκείνος ο καλόγερος, που ήρθε τόσο ξαφνικά να τον επισκεφθή και, χωρίς να πάρη τα μάτια του από το παπούτσι που μπάλωνε, του αποκρίθηκε αργά – αργά με ηρεμία:
-Δεν ξέρω, αββά μου, να έχω κάνει ποτέ κανένα καλό. Κάθε πρωί σηκώνομαι, κάνω την προσευχή μου κι αρχίζω τη δουλειά μου. Λέω όμως πρώτα στον λογισμό μου, πως όλοι οι άνθρωποι σ’ αυτή την πόλη, από τον πιο μικρό ως τον πιο μεγάλο, θα σωθούν, και μόνον εγώ θα καταδικαστώ για τις πολλές μου αμαρτίες. Κι όταν το βράδυ πάω να πλαγιάσω, πάλι το ίδιο συλλογίζομαι.
Ο όσιος σηκώθηκε με θαυμασμό, τον αγκάλιασε, τον φίλησε και του είπε με συγκίνηση:
-Εσύ, αδελφέ μου, σαν καλός έμπορος, κέρδισες τον πολύτιμο μαργαρίτη άκοπα. Εγώ γέρασα στην έρημο. Ίδρωσα και κοπίασα, μα δεν έφτασα στην ταπείνωση σου.

( Γεροντικόν)

( Χαρίσματα και Χαρισματούχοι, Ι.Μονή Παρακλήτου, τόμος Γ΄,σελ.242-243)

ΜΗ ΚΡΊΝΕΤΕ, ΊΝΑ ΜΗ ΚΡΙΘΗΤΕ

Πώς φθάνουμε στην κατάκριση

-    Γέροντα, γιατί πέφτω συχνά στην κατάκριση;
-    Επειδή ασχολείσαι πολύ με τους άλλους. Περιεργάζεσαι τις αδελφές και θέλεις από περιέργεια να μαθαίνης τί κάνει η μιά, τί κάνει η άλλη· έτσι μαζεύεις υλικό, για να έχη το ταγκαλάκι να εργάζεται και να σε ρίχνη στην κατάκριση.
-    Γιατί, Γέροντα, ενώ πρώτα δεν έβλεπα τα ελαττώματα των άλλων, τώρα τα βλέπω και κατακρίνω;
-    Τώρα βλέπεις τα ελαττώματα των άλλων, γιατί δεν βλέπεις τα δικά σου.
-    Από που προέρχονται, Γέροντα, οι λογισμοί κατακρίσεως;
-    Από την ιδέα που έχουμε για τον εαυτό μας - δηλαδή από την υπερηφάνεια - και από την τάση να δικαιολογούμε τον εαυτό μας.
-    Γέροντα, η κατάκριση έχει έλλειψη αγάπης;
-     Έμ, τί έχει; Και έλλειψη αγάπης έχει και αναίδεια έχει. Όταν δεν έχης αγάπη, δεν βλέπεις με επιείκεια τα λάθη των άλλων, οπότε τους ταπεινώνεις μέσα σου και τους κατακρίνεις. Πάει μετά το ταγκαλάκι και τους βάζει να κάνουν και άλλο σφάλμα· το βλέπεις εσύ, τους κατακρίνεις πάλι και ύστερα συμπεριφέρεσαι με αναίδεια.
-    Μερικές φορές, Γέροντα, με στενοχωρεί η αδελφή με την οποία συνεργάζομαι και την κατακρίνω.
-    Που ξέρεις εσύ με πόσα ταγκαλάκια πολεμάει εκείνη την ώρα η αδελφή; Μπορεί να την πολεμούσαν πενήντα δαίμονες, για να την ρίξουν, ώστε να σε κάνουν να πής: «Ά, τέτοια είναι». Ύστερα, όταν δούν ότι την κατέκρινες, θα έρθουν πεντακόσιοι δαίμονες να την ρίξουν πάλι μπροστά σου, για να την κατακρίνης ακόμη περισσότερο. Μπορεί λ.χ. να της πής: «Αδελφή, μη βάζης αυτό το πράγμα εκεί εδώ είναι η θέση του». Την άλλη μέρα θα την κάνη το ταγκαλάκι να ξεχάση τί της είπες και να το βάλη πάλι στην ίδια θέση. Θα κάνη και καμμιά άλλη αταξία και θα λές με τον λογισμό σου: «Μά χθές της είπα να προσέξη και σήμερα το έβαλε πάλι εκεί! Έκανε κι άλλη αταξία!». Οπότε την κατακρίνεις και δεν μπορείς να συγκρατηθής και να μη μιλήσης. «Αδελφή, της λές, δεν σού είπα να μη το βάζης εκεί; Αυτό είναι ακαταστασία. Με έχει σκανδαλίσει η συμπεριφορά σου!». Αυτό ήταν! Ο διάβολος έκανε την δουλειά του. Σε έβαλε να την κατακρίνης, αλλά και να ψυχρανθής μαζί της. Και εκείνη, επειδή δεν ξέρει ότι εσύ ήσουν αιτία για την απροσεξία της, θα νιώθη τύψεις που σε σκανδάλισε και θα πέση σε λύπη. Βλέπετε με τί πονηριά εργάζεται το ταγκαλάκι κι εμείς το ακούμε;
Γι’ αυτό προσπαθήστε να μην κρίνετε κανέναν· να κρίνετε μόνον τα ταγκαλάκια πού, ενώ ήταν Άγγελοι, κατήντησαν δαίμονες καί, αντί να μετανοήσουν, γίνονται πιο πονηροί και κακοί και βάλθηκαν με μανία να καταστρέψουν τα πλάσματα του Θεού. Ο πονηρός δηλαδή παρακινεί τους ανθρώπους να κάνουν παραξενιές και αταξίες, και ο ίδιος πάλι βάζει λογισμούς σε άλλους ανθρώπους, για να κρίνουν και να κατακρίνουν, και έτσι νικάει και τους μεν και τους δέ. Και αυτοί μεν που νικούνται και κάνουν αταξίες, αισθάνονται μετά την ενοχή τους και μετανοούν, ενώ οι άλλοι που κατακρίνουν δικαιώνουν τον εαυτό τους, υπερηφανεύονται και καταλήγουν στην ίδια πτώση με τον πονηρό, την υπερηφάνεια.

(Αγἰου Παϊσἰου του Αγιορεἰτου Λὀγοι Ε῾. ΠΑΘΗ ΚΑΙ ΑΡΕΤΕΣ, σελ. 101-103)

ΈΝΑΣ νέος μοναχός πολεμήθηκε από σαρκική επιθυμία και πήγε να εξομολογηθει σε κάποιο Γέροντα Ερημίτη. Εκείνος όμως, ασυνήθιστος να δεχεται λογισμούς από άλλους, μόλις άκουσε την εξομολόγηση του νέου, ταράχτηκε, αγανάκτησε και τον έλεγε ανάξιο του μοναχικού βίου.
Ο μοναχός έχασε τελείως το θάρρος του, ακούγοντας τον Ερημίτη να εκφράζεται έτσι, έπεσε σε απόγνωση κι αποφάσισε να γυρίσει πίσω στον κόσμο. Στον δρόμο συνάντησε τον Αββά Απολλώ, που είχε φήμη έμπειρου Πνευματικού. Με μια ματιά που του έριξε ο Γέροντας, κατάλαβε την ταραχή της ψυχής του.
- Γιατί είσαι θλιμμένος, παιδί μου; τον ρώτησε με καλοσύνη.
Ο αδελφός δεν έδωσε απόκριση. Ο Αββάς Απολλώς όμως επέμενε να τον ρωτά με τόσο ενδιαφέρον, που στο τέλος λύγισε και του εξομολογήθηκε τον πολεμό του και την απελπισία που του είχαν φέρει τα λόγια του Ερημίτη.
- Γιατί απελπίζεσαι, παιδί μου; του είπε τότε ο Γέροντας. Εγώ σ΄αυτή την ήλικία ακόμη πειράζομαι από τέτοιες επιθυμίες. Γύρισε πίσω στο κελλί σου και συνέχισε με θάρρος τον αγώνα σου. Η φιλανθρωπία του Θεού δεν θα σ’ αφήσει αβοήθητο.
Τα παρηγορητικά λόγια του καλού πνευματικού ιατρού αναπτέρωσαν τις ελπίδες του απελπισμένου. Γύρισε στο κελλί του, αποφασισμένος να συνεχίσει τον αγώνα του, ώσπου να τον επισκεφθεί η Χάρη, για να τον απαλλάξει από τον πολεμό του.
Αφού πρόλαβε την καταστροφή του νέου, θέλησε ο Αββάς Απολλώς να διορθώσει και του Ερημίτη την απειρία. Πήγε έξω από το κελλί του και προσευχήθηκε στον Θεό να παραχωρήσει να έρθει και σ’ αυτόν ο ίδιος πόλεμος.
Δεν πρόλαβε να τελειώσει την προσευχή του κι είδε μπροστά του έναν πανύψηλο άραπη να ρίχνει βέλη πύρινα εναντίον του γέρου Ερημίτη. Εκείνος αμέσως άρχισε να στριφογυρίζει σαν μεθυσμένος, από την άλογη επιθυμία. Άπειρος καθώς ήταν σε παρόμοιο αγώνα, συγχύστηκε και, μην μπορώντας πολύ ν’ αντεξει, πήρε τον ίδιο δρόμο για την πολιτεία, που πριν από λίγο είχε τραβήξει ο νέος. Ο Αββάς Απολλώς όμως τον πρόφθασε.
- Που πηγαίνεις τόσο συγχυσμένος, αδελφέ; τον ρώτησε. Εκείνος από την ντροπή του δεν σήκωσε κεφάλι ν’ απαντήσει.
- Γύρισε στο κελλί σου, του είπε τότε επιτιμητικά ο Γέροντας, κι έχε τον εαυτό σου αγνοημένο από τον διάβολο. Δεν σου δόθηκε ευκαιρία να παλέψεις μαζί του, γι’ αυτό ούτε μιας ημέρας πειρασμό δεν κατόρθωσες να υπομείνεις. Και άλλη φορά μην επιχειρήσεις να συμβουλέψεις άλλον, άφού ο ίδιος είσαι άπειρος και αδίδαχτος.
Αφού τον συμβούλεψε όσο έπρεπε, έκανε προσευχή στον Κύριο ο Γέροντας, κι αμέσως απαλλάχτηκε από τον πολεμο ο Ερημίτης.
- Πήγαινε τώρα στο κελλί σου, του είπε, και παρακάλεσε τον Θεό να σου χαρίζει σύνεση.

ΣΕ ΠΡΟΣΩΠΟ που η συνείδησή σου δεν σε πληροφορεί, συμβουλεύει ο Αββάς Ποιμήν, μην εμπιστεύεσαι την εξομολόγησή σου.



(Γεροντικό, Σταλαγματιές απο την Πατερική Σοφία, Θεοδώρας Χαμπάκη, Εκδόσεις Ορθοδόξου Χριστιανικής αδελφότητας "ΑΓΙΑ ΛΥΔΙΑ", σελ.122-123)

Όταν κάθομαι και σκέφτομαι μερικές φορές τη ζωή μου πριν συσχετιστώ με το Χριστό, θλίβομαι και στενοχωριέμαι με τις επιλογές μου! Δούλευα σχεδόν όλη μέρα για να βγάλω κι άλλα χρήματα, που δεν χρειαζόμουν πραγματικά, τα σκορπούσα ασυλλόγιστα σε ψώνια, σε εξόδους και ταξίδια και σε οτιδήποτε μπορούσε να μου δώσει όπως κατάλαβα εκ των υστέρων λίγη πρόσκαιρη χαρά. Όταν ετοιμάζαμε με τον άντρα μου το σπίτι μας για να παντρευτούμε, Θεέ μου, τί σπατάλες κάναμε! Πόση ματαιοδοξία χωράει σε έναν άνθρωπο; Πόσο ντρέπομαι τώρα που τα σκέφτομαι! Συσκευές μεγάλες, μικρότερες και πιο μικρές για κάθε ανάγκη… μέχρι και ηλεκτρικό σκουπάκι που μαζεύει το νερό! Θα μπορούσαν να με προσλάβουν οι διαφημιστικές εταιρίες για τις καμπάνιες τους! Ζήτω η καταναλωτική, υλιστική ζωή!
Και φτιάξαμε ένα σπίτι λουξ και παντρευτήκαμε και ξεκινήσαμε τη ζωή μας με όλα τα κομφόρ αλλά και με πολλά μποφόρ! Γιατί φτιάξαμε το σπίτι αλλά όχι τους εαυτούς μας… κι έτσι τα πάθη και οι αδυναμίες μας άρχισαν να συγκατοικούν και κανένα ηχοσύστημα και καμία επιπλοσύνθεση δεν μπορούσε να μας συμφιλιώσει. Μια μέρα όμως δεήσαμε μέσα στην απόγνωση μας και ακούσαμε τη φωνή του Θεού που μας καλούσε κοντά Του για πολλοστή φορά και έτσι ανταποκρινόμενοι αυτή τη φορά στο κάλεσμα Του μπήκαμε στη γεμάτη αγάπη αγκαλιά Του και τότε νιώσαμε για πρώτη φορά ότι είμαστε παντρεμένοι, τότε που ενωθήκαμε συνειδητά με το Χριστό!
Και αυτή η ένωση μας άνοιξε τα μάτια της ψυχής, μας ελευθέρωσε, μας αναγέννησε, μας ανέστησε! Ο Χριστός πήρε την κακοφτιαγμένη και απορρυθμισμένη ζωή μας και την έβαλε στη δική του τροχιά στην οποία κυριαρχεί η τελειότητα και η αρμονία και μας έκανε πλέον να ζούμε όχι με υλικά αλλά με πνευματικά κριτήρια. Τα πνευματικά αγαθά είναι τώρα για μας ο στόχος και η προτεραιότητα, η αξία τους και η ανωτερότητα τους αδιαμφισβήτητη. Μόνο όταν μπήκαμε στο χώρο της πνευματικής ζωής νιώσαμε αληθινά χαρούμενοι, γεμάτοι και ζωντανοί! Απέκτησε η ζωή μας νόημα και προορισμό! Τώρα δεν με ενδιαφέρει καθόλου αν θα έχω σκουπάκια ή μιξεράκια ή άλλα συμπραγκαλάκια. Ζω σε ένα σπίτι απλό και ταπεινό. Διαθέτει τα απολύτως απαραίτητα, μπορεί και όχι όλα. Αλλά καθόλου δεν με απασχολεί. Αυτό που με νοιάζει τώρα είναι να υπάρχει πάντα μέσα στο σπίτι ο Χριστός! Αλλά για να υπάρχει μέσα στο σπίτι πρέπει να γίνω εγώ κατάλληλη οικοδέσποινα. Αυτός είναι τώρα ο σκοπός της ζωής μου… Αυτή είναι τώρα η νέα μου πνευματική ζωή!(Α.Κ.Β)

Ο ευσεβής πλοίαρχος 

Ένας σωματοφύλακας του αυτοκράτορος ξεκίνησε μαζί με τη σύζυγό του με πλοίο από την Κωνσταντινούπολι, για να προσκυνήση τους Αγ. Τόπους.

Καθώς ταξίδευαν, αυτός και οι υπηρέτες του ξόδευαν σπάταλα το νερό του πλοίου. Όταν λοιπόν έφθασαν στη μέση του ταξιδιού, έλειψε το νερό και βρέθηκαν όλοι σε πολύ δύσκολη θέσι. Άρχισαν τα μικρά παιδιά και οι αδύναμες γυναίκες να λιποθυμούν από τη δίψα!

Σε τρεις ακόμη μέρες η κατάστασις έγινε απελπιστική. Δεν φαινόταν πουθενά ελπίδα σωτηρίας. Θα πέθαιναν όλοι από την έλλειψι του νερού.

Τότε ο σωματοφύλακας, ενώ ο ίδιος ήταν αίτιος της συμφοράς, μη υποφέροντας άλλο, τράβηξε το ξίφος του θέλοντας να σκοτώση τον πλοίαρχο και τους ναύτες. Κάποιος όμως τον συγκράτησε:

- Μην κάνης άδικο φόνο. Μάλλον παρακάλεσε και συ τον Κύριο μας Ιησού Χριστό, τον «ποιούντα μεγάλα και ανεξιχνίαστα», να μας λυπηθή.

Την τέταρτη μέρα ο ευσεβής πλοίαρχος, που έκανε τριήμερο προσευχής και νηστείας, φώναξε δυνατά:

- Δόξα σοι, Χριστέ, ο Θεός!

Όλοι απόρησαν. Εκείνος όμως διέταξε τους ναύτες:

- Ξεδιπλώστε γρήγορα τις δερμάτινες τέντες του πλοίου.

Αφού τις ξεδίπλωσαν και τις άπλωσαν στο κατάστρωμα, ξαφνικά έρχεται ένα σύννεφο ακριβώς επάνω από το πλοίο και άρχισε να βρέχη! Οι τέντες μάζεψαν το σωτήριο νερό και όλα τα δοχεία γέμισαν.

Έτσι το πλοίο μπόρεσε με ασφάλεια ν’ αρμενίση προς την Παλαιστίνη.

(Λειμωνάριον)

(Χαρίσματα και Χαρισματούχοι, Ι. Μονή Παρακλήτου, τ. Β΄, σ. 124-125)

Η ελευθερία 

Εάν θέλεις ελευθερία, τότε προσπάθησε πρώτα να ελευθερωθείς πρώτα εσύ από τον ίδιο σου τον εαυτό. Όσον αφορά στη γνώση ισχύει ως κορυφαίος ο κανόνας: Γνώρισε τον ίδιο σου τον εαυτό! Όσον αφορά στην ηθική ισχύει ως κορυφαίος ο κανόνας: Ελευθερώσου από τον ίδιο σου τον εαυτό!

Εάν θέλεις να φθάσεις την ελευθερία με επανάσταση, τότε εξέγειρε την επανάσταση πρώτα ενάντια στον ίδιο σου τον εαυτό και θα δεις ότι όλες οι άλλες επαναστάσεις είναι περιττές.

Εάν θέλεις να φθάσεις στην ελευθερία με πόλεμο, τότε ξεκίνα τον πόλεμο πρώτα ενάντια στον ίδιο σου τον εαυτό, κι αν ολοκληρώσεις αυτόν τον πόλεμο με επιτυχία, θα δεις ότι όλοι οι υπόλοιποι πόλεμοι είναι περιττοί.

Λες ότι επιθυμείς την ελευθερία; Τότε πρέπει να σταθείς δίπλα στον Θεό ενάντια στον εαυτό σου και ενάντια στον κόσμο. Πρώτα ενάντια στον εαυτό σου, αφού μέσα σου είναι το κύριο πεδίο μάχης ενάντια στον κόσμο. Εάν νικήσεις τον κόσμο εκεί, στον εαυτό σου, στο κύριο πεδίο μάχης, τον νίκησες σε όλα τα μέτωπα. Εάν όμως τον νικήσεις σε όλα του τα μέτωπα, ενώ δεν τον νικήσεις μέσα σου, αυτός θα παραμείνει ανίκητος στο κυριότερό του φρούριο.

Εάν δεν νικήσεις τον εαυτό σου μ’ όλους τους άλλους κόπους που θα καταβάλεις το μόνο που θα καταφέρεις θα είναι να πηδάς από φυλακή σε φυλακή, από κλουβί σε κλουβί. Η ελευθερία της κοινωνίας και η εθνική ελευθερία και η ελευθερία του κράτους και η παγκόσμια ελευθερία, χωρίς απελευθέρωση από τον ίδιο της τον εαυτό, είναι μόνο παραπλανητικά και ψεύτικα ονόματα διάφορων φυλακών, διάφορων κλουβιών.

Απελευθερώσου από τον ίδιο σου τον εαυτό και θα είσαι εκτός, από όλες τις φυλακές και όλα τα κλουβιά.

(Στοχασμοί περί καλού και κακού, Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς, σ. 110-111)

Στη σιωπή της προσευχής…

Μες τη σιωπή μου προσπαθώ
να σε γνωρίσω εντός μου,
μες τη σιωπή μου πώς ποθώ
ν’ ακούσω τη φωνή Σου.

Η φλυαρία των παθών
σκέπασε τη φωνή Σου,
και η καρδιά μου αγωνιά
να υψωθεί στο φως Σου.

Δως μου να μάθω να σιωπώ
μέσα στη σιωπή μου.
Τα χείλη μου να Σε υμνούν
εν καθαρά καρδία,
και να μιλούνε μοναχά
με το δικό Σου λόγο.

Δως μου το χέρι Σου Χριστέ
να έρθω πιο κοντά Σου,
ν’ ακούω κάθε ψίθυρο
που ηχείς στην προσευχή μου,
και να μεθύσει η ψυχή
απ’ το Άγιο άρωμά Σου.

(Π.Α.Δ.)

κοσμική

Όταν χάνης το χρόνο σου σε θέατρα με χορευτές και μίμους και σπαταλάς τη ζωή σου σε βρώμικα θεάματα, δεν εξυπηρετείς κάποια ανάγκη. Όταν εμείς σε καλούμε στην εκκλησία, τότε προβάλλεις όλες τις δικαιολογίες και μύρια εμπόδια.

Ε.Π.Ε. 18,144

με κοσμιότητα

Επιτρέπεται και να κάνουμε αστεία, αλλά με την πρέπουσα κοσμιότητα.

Ε.Π.Ε. 22,302

αισχρή

Τώρα όμως τα παιδιά σας λένε τραγούδια και χορούς του Σατανά, όπως οι μάγειροι και οι τραπεζοκόμοι και οι χορευτές. Κανένας όμως δεν γνωρίζει κανένα ψαλμό. Και θεωρείται ντροπή να ψάλλη κανείς. Κι οι άλλοι τον χλευάζουν και γελάνε. Από εκεί διαιωνίζονται όλα τα κακά.

Ε.Π.Ε. 22,266

ούτε κατηφής ούτε διαχυτικός

Να μην είσαι κατηφής και σκυθρωπός, διότι κάτι τέτοιο είναι αποκρουστικό. Ούτε να είσαι διαχυτικός, διότι έτσι δεν θα σου δίνουν σημασία, όπως συνήθως. Να πάρης την αρετή και των δυο, για ν’ αποφεύγης την κακία, όπως η μέλισσα. Από τον ένα να πάρης το σεμνό και από τον άλλον το χαρούμενο.

Ε.Π.Ε. 22,308

όχι διαχυτικοί χοροί σε γάμους

Ο γάμος είναι μυστήριο και τύπος μεγάλου πράγματος. Αν δεν ντρέπεσαι την ιερότητα του γάμου, ας ντραπής τουλάχιστον εκείνο το γεγονός, που τύπος του είναι ο γάμος... Ο γάμος είναι τύπος της ενώσεως Χριστού και Εκκλησίας, και συ τον καταντάς πορνείο;

Ε.Π.Ε. 22,342

και πανηγύρια

Αύριο θα γεμίση το προάστειο από παρέες αντρών. Το θέαμα οδηγεί ακόμα και εκείνον που θέλει να εγκρατεύεται στο να μιμηθή χωρίς να το θέλη την ασχημοσύνη τους, και μάλιστα τη στιγμή που ο διάβολος βρίσκεται ανάμεσα τους. Πώς; Προκαλείται με τα πορνικά άσματα, με τα αισχρά λόγια, με τη δαιμονική πομπή. Συ όμως απαρνήθηκες όλη αυτή τη σατανική πομπή. Αποδέχτηκες τη λατρεία του Χριστού τη μέρα που βαφτίστηκες και αξιώθηκες των ιερών μυστηρίων. Να θυμάσαι πάντοτε τα λόγια της συμφωνίας που έκανες με το Θεό και ν’ αποφεύγης την παράβασι.

Ε.Π.Ε. 37,238

 

(Χρυσοστομικό Λεξικό, αρχ. Δανιήλ Αεράκη, τόμος Β, σελ. 46-48)

Εύρεση

Δημοφιλή Θέματα (Α-Ω)

αγάπη (600) Αγάπη Θεού (340) αγάπη σε Θεό (248) αγάπη σε Χριστό (166) άγγελοι (68) Αγγλικανισμός (1) Αγία Γραφή (227) Αγιασμός (10) Άγιο Πνεύμα (96) Άγιο Φως (1) άγιοι (178) άγιος (197) αγνότητα (42) άγχος (36) αγώνας (106) αγώνας πνευματικός (267) αδικία (6) Αθανασία (7) Αθανάσιος ο Μέγας (4) αθεΐα (127) αιρέσει (1) αιρέσεις (362) αιωνιότητα (14) ακηδία (4) ακτημοσὐνη (14) αλήθεια (111) αμαρτία (339) Αμβρόσιος άγιος (3) άμφια (1) Αμφιλόχιος της Πάτμου (4) Ανάληψη Χριστού (4) Ανάσταση (142) ανασταση νεκρών (31) ανθρώπινες σχέσεις (322) άνθρωπος (303) αντίχριστος (11) Αντώνιος, Μέγας (5) αξιώματα (15) απἀθεια (5) απελπισία (9) απιστία (21) απληστία (5) απλότητα (16) αποκάλυψη (8) απόκρυφα (17) Απολογητικά Θέματα (1) αργολογία (3) αρετή (199) Αρσένιος Όσιος (5) ασθένεια (108) άσκηση (63) αστρολογία (2) Αυγουστίνος άγιος (3) αυταπάρνηση (31) αυτεξούσιο (2) αυτογνωσία (147) αυτοθυσἰα (26) αυτοκτονία (9) αχαριστία (6) Β Παρουσία (10) Β' Παρουσία (11) βάπτιση (17) βάπτισμα (31) Βαρβάρα αγία (1) Βαρσανουφίου Οσίου (31) Βασιλεία Θεού (32) Βασίλειος ο Μέγας (30) Βελιμίροβιτς Νικόλαος Άγιος (32) βία (4) βιβλίο (31) βιοηθική (10) βίος (1) Βουδδισμός (5) γαλήνη (1) γάμος (125) Γένεση (5) Γέννηση Κυρίου (14) Γεροντικόν (195) Γερόντισσα Γαβριηλία (1) Γεώργιος Άγιος (1) γηρατειά (11) γιόγκα (4) γλώσσα (64) γνώση (25) Γνωστικισμός (3) γονείς (134) Γρηγόριος Νεοκαισαρείας άγιος (1) Γρηγόριος Νύσσης Άγιος (2) Γρηγόριος ο Θεολόγος (20) Γρηγόριος ο Παλαμάς όσιος (9) γυναίκα (36) δάκρυα (57) δάσκαλος (24) Δεύτερη Παρουσία (26) Δημήτριος Άγιος (1) Δημιουργία (62) διάβολος (233) Διάδοχος Φωτικής όσιος (13) διαίσθηση (1) διακονία (4) διάκριση (147) διάλογος (5) δικαιο (4) δικαιοσύνη (38) Διονύσιος Αρεοπαγίτης Άγιος (2) Διονύσιος Κορίνθου άγιος (1) Δογματικα Θέματα (205) Δογματική Τρεμπέλα (1) δύναμη (68) Δωρόθεος αββάς (10) εγκράτεια (19) εγωισμός (248) εικόνες (34) Ειρηναίος Λουγδούνου άγιος (4) ειρήνη (54) εκκλησία (235) Εκκλησιαστική Ιστορία (24) Εκκλησιαστική περιουσία (3) έκτρωση (5) έλεγχος (16) ελεημοσύνη (114) ελευθερία (62) Ελλάδα (19) ελπίδα (61) εμπιστοσὐνη (58) εντολές (12) Εξαήμερος (2) εξέλιξης θεωρία (16) Εξομολόγηση (167) εξωγήινοι (13) εξωσωματική γονιμοποίηση (5) Εορτή (3) επάγγελμα (17) επιείκεια (2) επιμονἠ (52) επιστήμη (108) εργασία (79) Ερμηνεία Αγίας Γραφής (181) έρωτας (19) έρωτας θείος (9) εσωστρέφεια (1) Ευαγγέλια (190) Ευαγγέλιο Ιωάννη Ερμηνεία (33) Ευαγγελισμός (2) ευγένεια (15) ευγνωμοσὐνη (42) ευλογία (5) Ευμένιος Όσιος γέροντας (7) ευσπλαχνία (34) ευτυχία (65) ευχαριστία (53) Εφραίμ Κατουνακιώτης Όσιος (22) Εφραίμ ο Σύρος όσιος (6) εχεμύθεια (1) ζήλεια (15) ζώα (46) ζωή (34) ηθική (14) ησυχία (32) θάνατος (299) θάρρος (99) θαύμα (253) θέατρο (5) Θεία Κοινωνία (179) Θεία Λειτουργία (127) θεία Πρόνοια (14) θἐλημα (54) θέληση (38) θεογνωσία (2) Θεόδωρος Στουδίτης όσιος (36) θεολογία (29) Θεός (330) Θεοφάνεια (6) Θεοφάνους Εγκλείστου Αγίου (4) θέωση (6) θλίψεις (279) θρησκείες (43) θυμός (100) Ιάκωβος Αδελφόθεος Άγιος (1) Ιάκωβος Τσαλίκης Όσιος (14) ιατρική (13) Ιγνάτιος Θεοφόρος (9) Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ Άγιος (6) ιεραποστολή (47) ιερέας (177) ιερωσύνη (16) Ινδουισμός (14) Ιουδαίοι (1) Ιουστίνος άγιος (3) Ιουστίνος Πόποβιτς Άγιος (58) Ιππόλυτος άγιος (1) Ισαάκ ο Σύρος (5) Ισίδωρος Πηλουσιώτης όσιος (36) Ισλάμ (11) Ιστορία Ελληνική (8) Ιστορία Παγκόσμια (14) Ιστορικότης Χριστού (1) Ιωάννης Δαμασκηνός Άγιος (1) Ιωάννης Θεολόγος (3) Ιωάννης Κροστάνδης (329) Ιωάννης Χρυσόστομος (397) Ιωσήφ Ησυχαστής Άγιος (5) Καινή Διαθήκη Ερμηνεία (136) Καινή Διαθήκη κριτικό κείμενο NestleAland (5) Κανόνες Εκκλησίας (4) καρδιά (115) Κασσιανός Όσιος (4) κατάκριση (132) καταναλωτισμός (8) Κατηχητικό (4) καύση νεκρών (1) κενοδοξία (14) κήρυγμα (53) Κίνητρα (3) Κλήμης Αλεξανδρέας (1) Κλήμης Ρώμης άγιος (1) Κλίμακα (6) κλοπή (5) Κοίμησις Θεοτόκου (25) κοινωνία (167) κόλαση (50) Κόντογλου Φώτης (4) Κοσμάς Αιτωλός Άγιος (2) Κουάκεροι (1) ΚράτοςΕκκλησία (1) Κρίσις Μέλλουσα (47) Κυπριανός άγιος (1) Κύριλλος Άγιος (1) Λατρεία Θεία (75) λείψανα (9) λογική (1) λογισμοί (114) λόγος Θεού (21) Λουκάς Κριμαίας Άγιος (12) λύπη (60) μαγεία (19) μακροθυμία (5) Μανιχαϊσμός (1) Μάξιμος Ομολογητής (15) Μαρία Αιγυπτία Αγία (1) Μαρκίων αιρετικός (1) μάρτυρες (24) μεγαλοσὐνη (7) Μεθοδιστές (1) μελέτη (59) μετά θάνατον (44) μετά θάνατον ζωή (101) Μεταμόρφωση (11) μετάνοια (364) Μετάσταση (1) μετάφραση (13) Μετενσάρκωση (8) μητέρα (56) Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος (2) μίσος (11) ΜΜΕ (4) μνημόσυνα (9) μοναξιά (21) μοναχισμός (114) Μορμόνοι (1) μόρφωση (20) μουσική (8) Ναός (17) ναρκωτικά (4) Νέα ΕποχήNew Age (1) Νεκτάριος άγιος (27) νέοι (27) νεοπαγανισμός (7) νηστεία (67) νήψη (2) Νικηφόρος ο Λεπρός Άγιος (3) Νικόδημος Αγιορείτης Άγιος (1) Νικόλαος Άγιος (8) Νικόλαος Καβάσιλας Άγιος (2) Νικόλαος Πλανάς Άγιος (1) νους (53) οικονομία (2) Οικουμενισμός (4) ομολογία (3) ομορφιά (17) ομοφυλοφιλία (2) όνειρα (35) οραμα (25) οράματα (32) οργή (2) ορθοδο (1) Ορθοδοξία (292) όρκος (1) πάθη (266) πάθος (38) παιδεία (24) παιδιά (138) Παΐσιος Όσιος (380) Παλαιά Διαθήκη (7) Παλαιά Διαθήκη Ερμηνεία (10) παλαιοημερολογίτες (16) Παναγία (333) Παπαδόπουλος Στυλιανός (3) παράδειγμα (38) Παράδεισος (113) Παράδοση Ιερά (9) Παρασκευή Αγία (1) Παρθένιος ο Χίος Όσιος (2) Πάσχα (22) πατήρ Νικόλαος Πουλάδας (21) πατρίδα (9) Πατρολογία (19) Παύλος Απόστολος (4) πειρασμοί (27) Πεντηκοστή (12) περιέργεια (3) Πέτρος Απόστολος (1) πίστη (539) πλησἰον (69) πλούτος (73) Πνευματικές Νουθεσίες (92) πνευματική ζωή (278) πνευματικός πατέρας (120) πνευματισμός (10) ποίηση (21) πόλεμος (28) πολιτική (25) πολιτισμός (9) Πορφύριος Όσιος (270) πραότητα (7) προθυμἰα (28) Πρόνοια (5) Πρόνοια Θεία (90) προορισμός (15) προσευχή (804) προσοχή (51) προσπἀθεια (139) προτεσταντισμός (29) προφητείες (15) ραθυμία (18) Ρωμαιοκαθολικισμός (36) Σάββας Καλύμνου Άγιος (1) Σαρακοστή (12) σεβασμός (28) Σεραφείμ του Σαρώφ Όσιος (11) Σιλουανός Άγιος (2) σιωπή (14) σοφία (54) Σπυρίδων Άγιος (2) σταθερότητα (2) Σταυρός (84) Σταυροφορίες (4) Σταύρωση (52) συγχώρηση (92) συκοφαντία (2) Συμεών Νέος Θεολόγος όσιος (88) συμπὀνια (23) συναξάρι (2) συνείδηση (25) σχίσμα (34) σώμα (49) σωτηρία (47) Σωφρόνιος του Έσσεξ Άγιος (35) τάματα (2) ταπεινοφροσύνη (270) ταπείνωση (195) Τέλος Κόσμου (4) Τερτυλλιανός (1) Τεσσαρακοστή Μεγάλη (6) τέχνη (1) τιμωρία (19) Τριάδα Αγία (35) τύχη (2) υγεία (8) υλικά αγαθά (43) υπακοή (124) Υπαπαντή (2) υπαρξιακά (73) υπερηφἀνεια (55) υποκρισία (25) υπομονή (221) φανατισμός (5) φαντασία (5) φαντάσματα (3) φιλαργυρἰα (9) φιλαυτἰα (10) φιλία (30) φιλοσοφία (23) Φλωρόφσκυ Γεώργιος (3) φόβος (56) φὀβος Θεοὐ (26) φως (44) Φώτιος άγιος (1) χαρά (123) Χαράλαμπος Άγιος (1) χάρις θεία (119) χαρίσματα (39) Χειρόγραφα Καινής Διαθήκης (1) Χριστιανισμός (21) χριστιανός (101) Χριστός (361) Χριστούγεννα (69) χρόνος (36) ψαλμωδία (7) ψεύδος (22) ψυχαγωγία (10) ψυχή (269) ψυχολογία (25)