Η μεταμέλεια του μοναχούΟ μαθητής του Μ. Αντωνίου αββάς Παύλος ο Απλούς πήγε κάποτε σ’ένα μοναστήρι. Στην ώρα της ακολουθίας δεν μπήκε μέσα στον ναό, αλλά κάθησε στην πόρτα και παρατηρούσε κάθε αδελφό που έμπαινε. Είχε λάβει από τον Θεό το διορατικό χάρισμα και μπορούσε να διακρίνη την ψυχική κατάστασι του καθενός, όπως εμείς βλέπουμε την εξωτερική του μορφή. Έβλεπε λοιπόν να έρχωνται οι αδελφοί στον ναό με λαμπρή όψι και αστραφτερό πρόσωπο, έχοντας μάλιστα συνοδό και έναν άγγελο. Παρουσιάσθηκε όμως κι ένας δυστυχής αδελφός που τον συνώδευαν πλήθη δαιμόνων, ενώ ο φύλακας άγγελός του βρισκόταν θλιμμένος μακριά του.Ο όσιος…

Αγκάθι ο πλούτοςΌταν κάποιος είναι σκληρός και απότομος, δηλαδή ανελεήμων, μέσα του έχει φυτευτή το αγκάθι. Ε.Π.Ε. 23,58 η φιλαργυρίαΑγκάθια είναι οι πλεονεκτικές επιθυμίες. Κι όπως τ’ αγκάθια, οπού κι αν τ’ αγγίξη κανείς, ματώνει τα χέρια του και τραυματίζεται, έτσι κι απ’ τις επιθυμίες αυτές παθαίνει όποιος πέφτει σ’ αυτές. Βάζει την ψυχή του σε πόνους. Ε.Π.Ε. 23,438 η αμαρτία Η αμαρτία όχι απλώς εισέρχεται αλλά και καρφώνεται και πληγώνει. Κι αν ακόμα μικρό μέρος της απομείνη και δεν την βγάλουμε ολόκληρη, αυτό το μικρό μας στενοχωρεί, μάα κεντά σαν αγκάθι. Ε.Π.Ε. 24,452 Αγκίστρι η αγάπηΆπλωσε τη σαγήνη της…

"Οι πόρνες και οι τελώνες έχουν το προβάδισμα" Έλεγε ο πατέρας Πορφύριος ότι ο άνθρωπος πρέπει να επιδιώκει να γνωρίσει την αμαρτωλήκαι ηθικά πτωχή του κατάσταση, για να γίνεται ταπεινός και να γίνεται συμπαθής προς τουςάλλους αμαρτωλούς. "αυτό κι ο Χριστός έλεγε ότι οι πόρνες κι οι τελώνες έχουν, δια τηςμετανοίας και της ταπεινώσεως, το προβάδισμα για τη βασιλεία των ουρανών. Έτσι και οΓέροντας δεν ήθελε να ακούσει για τέτοιους αμαρτωλούς καμιά κατηγορία, γιατί έλεγε ότι οιπόρνες και οι τελώνες που ονομάζουμε, για το Θεό είναι κλέπτες πιασμένοι, ενώ εγώ κι εσείς,μας έλεγε, είμαστε όλοι κλέπτες άπιαστοι. Ο κλέπτης ο…

Είναι πολύ μεγάλη η δύναμη των Αγίων" Θα σου δώσω ένα παράδειγμα, για να καταλάβεις. Φαντάσου μία πόλη με πεντακόσιες χιλιάδες κατοίκους, οι οποίοι αμαρτάνουν.Σ' ένα Μοναστήρι εκεί ζει ένας μοναχός ασκητής, ο οποίος σηκώνει τα καθαρά χέρια του στο Θεό και τον παρακαλεί να μην τιμωρήσει όλες αυτές τις χιλιάδες, που αμαρτάνουν.Σε διαβεβαιώνω, λοιπόν, ότι για το χατήρι αυτού του ασκητή ο Θεός δεν τιμωρεί τις πεντακόσιες χιλιάδες.- Είναι εκπληκτικό αυτό, που μας λέτε.-" Να ξέρεις ", μου έλεγε, " ότι οι Άγιοι του Θεού είναι ικανοί για τα πάντα. Ο Άγιος μπορεί να ζητήσει από το Θεό ό,τι…

Η θεόσαρκη μερίδαΔώδεκα μίλια έξω από τη Δαμασκό ασκήτευε κάποιος στυλίτης. Κάποτε σκανδαλίστηκε μ’έναν ιερέα της πόλης, για τον οποίο πληροφορήθηκε πως έπεφτε σε σαρκική αμαρτία. Σε λίγες μέρες ο ιερέας αυτός έτυχε να πάει να λειτουργήσει στο μοναστήρι , όπου βρισκόταν και ο στύλος του ασκητή. Την ώρα του κοινωνικού, ο στυλίτης κατέβασε σ’ένα καλάθι το άγιο ποτήριο που είχε μαζί του, και μέσα σ’αυτό του έβαλαν τα άχραντα Μυστήρια. Όταν όμως ανέβασε πάνω την θεία Κοινωνία, δίσταζε να μεταλάβει.Έφερνε στο νου του την κατηγορία που είχε ακούσει για τον λειτουργό ιερέα , και συλλογιζόταν: ‘ Άραγε, έχει αγιασθεί…

70. Αποκαλούμε τη Θεοτόκο, όταν της απευθύνουμε την προσευχή μας, άβυσσο του ελέους. Ας προσπαθούμε να της μοιάσουμε, όσο μπορούμε. Πώς; Δείχνοντας σπλαχνική διάθεσι σε όσους έχουν ανάγκη του ελέους μας. Ας τους φανερώνουμε αγάπη έμπρακτο και ανεξάντλητο. Ας τους ατενίζουμε μέσα στο φως του Ευαγγελίου. Και, χωρίς άλλο, τότε η Κυρία Θεοτόκος θα αυξήση το έλεός της πάνω μας. 71. Οι νεκροί ζουν. «Θεός δε ουκ έστι νεκρών, αλλά ζώντων· πάντες γάρ αυτώ ζώσιν» (Λουκ. κ’ 38). Αν η ψυχή έφυγε για τον άλλο κόσμο, αφήνοντας ένα σώμα που πέθανε στην αμαρτία, δεν μπορεί να αναπαυθή παρά μονάχα με…

"Σε οίκο ανοχής" Θα σας αφηγηθώ μια ιστορία, που δείχνει πόσο μεγαλείο είχε η ψυχή του πατρός Πορφυρίου. Πριν από πάρα πολλά χρόνια, παραμονή των Θεοφανείων, πήγε, κατά το έθιμο, ν'αγιάσει τα σπίτια. Όπως έμπαινε στα σπίτια ένα ένα, μπήκε και σ' ένα σπίτι, το οποίο, χωρίς να το γνωρίζει ο ίδιος, ήταν οίκος ανοχής. Την ώρα που άρχισε να ψάλλει "Σώσον, Κύριε, τον λαόν Σου..." και ν' αγιάζει, του λέει η ιδιοκτήτρια: "Μη, μη, δεν κάνει αυτές να φιλήσουν το σταυρό". Κι ο Γέρων Πορφύριος της αποκρίθηκε: "Δεν ξέρω αν αυτές ή εσύ δεν κάνει να φιλήσουν το Σταυρό". Ασπάσθηκαν το σταυρό…

746-     ΕΧΥΣΑ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΟΥ ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ. Στη ζωή του αγίου Κάρπου διαβάζομε ότι ενώ προσευχόταν για να αποκτήση από το Θεό την τιμωρία δυο αμαρτωλών, που ήταν το σκάνδαλο της χώρας, του παρουσιάσθηκε ο θείος Εσταυρωμένος και κοιτάζοντάς τον με αυστηρό ύφος του είπε: «Τι είναι αυτό που μου ζητάς; Δεν ξέρεις ότι και γι’ αυτούς έχυσα το αίμα μου κι αν ήταν ανάγκη είμαι πρόθυμος να κατέβω στη γη και να ξανασταυρωθώ;».             Μεγάλη είναι πραγματικά η αγάπη του Θεού για  τους αμαρτωλούς.  Ιδού τι λέγει η Γραφή: «Μπορεί μια μητέρα να ξεχάσει το παιδί της; Κι αν…

453- ΠΩΣ ΒΡΗΚΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ. Ένας στρατιωτικός ιερεύς μοίραζε στους στρατιώτες την Αγία Γραφή. Έδωσε και σε ένα αδιάφορο στρατιώτη, που μόλις την πήρε είπε σαρκαστικά: Να και κάτι που θα χρησιμεύση για να καθαρίζω την πίπα μου! Πραγματικά ξέσχισε 8-10 φύλλα, αλλά στο τέλος το κείμενο του κίνησε την περιέργεια κι άρχισε να την διαβάζη. Σε λίγο διάστημα βρήκε το δρόμο της ζωής. 455- ΑΠΟΣΤΟΜΩΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ. Ένας ορθολογιστής και ένας ευσεβής κληρικός που ταξίδευαν με το ίδιο πλοίο βρέθηκαν στο ίδιο τραπέζι την ώρα του φαγητού. Ενώ τους εσερβίριζαν ένα θαυμάσιο ψάρι ο ορθολογιστής κοίταξε τον κληρικό…

Μία μέρα απ' αυτές είδα κάτι και θέλω να σας το πω, γιατί νομίζω ότι είναι αρκετά συμβολικό. Είδα το εξής: Όπως μία μητέρα κρατά στην αγκαλιά της ένα νεογέννητο παιδάκι και το έχει φασκιωμένο έτσι είδα και εγώ ένα μωρουδάκι, που ήταν φασκιωμένο και το κρατούσα στην αγκαλιά μου με το δεξί μου χέρι πολύ σφιχτά. Ένοιωθα γι' αυτό το παιδάκι πολλή αγάπη και ψυχικά πολύ ενωμένος μαζί του. Πότε το έβλεπα σαν μικρό κοριτσάκι, πότε σαν πουλάκι· έτσι είχα αυτή την αίσθησι. Είχα σαν σκοπό να περπατήσω ένα δρόμο, που ήταν δύσκολος, είχε ανηφόρες, κατηφόρες, δυσκολίες, αλλά έπρεπε…