Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
Ελισάβετκαι Παρθένος ΜαρίαΑνάμεσα στη δική μας γέννησι και στη γέννησι του Κυρίου ήταν η γέννησις από τη στείρα. Κατώτερη φυσικά από την εκ Παρθένου γέννησι, ανώτερη όμως από τη δική μας. Γι’ αυτό σαν γέφυρα χρησιμοποιείται στη διάνοια της παρθένου ο τόκος της Ελισάβετ. Έτσι γίνεται αναγωγή από τους κατά φύσιν πόνους του τοκετού στο υπέρ φύσιν ανώδυνο της Παρθένου.Ε.Π.Ε. 31,272Έλλαμψιςπροϋποθέσεις για θείο φωτισμό Λέει ο Κύριος: «Εγώ είμαι η οδός». Και το λέει, για να δείξη, ότι Τον έχουμε ανάγκη για να οδηγηθούμε στον Πατέρα. Και αν ο Πατέρας ελκύη, ο Υιός χειραγωγή και το Άγιο Πνεύμα φωτίζη, τότε…
165.«εν σοι... ο αχώρητος Χριστός... χωρηθείναι ηυδόκησε». Η Ενσάρκωσις ήταν το θαύμα και το μυστήριο της σμικρύνσεως του μεγάλου Θεού. Ο άπειρος Θεός σμικρύνεται και χωράει μέσα στην ανθρώπινη ύπαρξι της Παρθένου. Έτσι η Θεοτόκος έγινε «Θεού αχωρήτου χώρα» . Όταν ο Θεός θέλησε να έλθη κοντά στον άνθρωπο δεν παρουσιάσθηκε με το άπειρο μέγεθος και το ανυπέρβλητο μεγαλείο της θεότητος. Αλλά σμίκρυνε το μέγεθος του και «εκένωσε» (=άδειασε) το θεϊκό μεγαλείο της δόξης του. Έτσι η Θεοτόκος που εκλήθη να γίνη «τόπος σκηνώματος της δόξης του» μπόρεσε να χωρέση τον «αχώρητον» και να κράτηση στην άχραντη αγκάλη της…
164.«την γαρ σην μήτραν θρόνον εποίησε και την σην γαστέρα πλατυτέραν ουρανών απειργάσατο» (Θ. Λειτ. Μ. Βασιλείου). Ο έμψυχος χώρος, η «παστάς» μέσα στην οποία έγινε ο γάμος των δύο φύσεων του Χριστού ήταν η μήτρα της Παρθένου. Ο μυστικός αυτός τόπος, το άδυτο και άβατο του θεομητορικού σκηνώματος, τα «άγια των αγίων» της νέας Σκηνής του Θεού απέκτησε έτσι νέες ιδιότητες και νέες διαστάσεις: η παρθενική μήτρα έγινε «θρόνος» που δέχθηκε τον Βασιλέα του κόσμου. Η θεομητορική κοιλία έγινε παλάτι, πλατύτερο και ευρυχωρότερο απ’ τον ουρανό, κατάλληλο για να κατοίκηση εκεί ο Κύριος του ουρανού και της γης.…
163.«η παστάς, εν η ο Λόγος ενυμφεύσατο την σάρκα». Η Ενσάρκωσις ήταν ο γάμος που έγινε ανάμεσα στο Λόγο του Θεού και την ανθρώπινη σάρκα. Η μυστική αυτή ένωσις έγινε μέσα στους αγνούς κόλπους της Παρθένου, η οποία έτσι υπηρέτησε σαν «νυμφικός θάλαμος» (παστάς) . Η Παρθένος, με τη συμβολή της στην Ενσάρκωσι, έγινε κάτι ανώτερο απ’ το Χωρήβ και το Σινά. Τα βουνά εκείνα υπήρξαν απλώς τόποι Θεοφανίας, χώροι στους οποίους εμφανίσθηκε ο Θεός για λίγες στιγμές και χωρίς να τον δη μάτι ανθρώπου. Ο κόλπος όμως της Θεοτόκου δεν ήταν απλώς ένας παρόμοιος, ανθρώπινος χώρος. Δεν ήταν…
ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 14 Στίχ. 1-6. Η θεραπεία του υδρωπικού.14.3 καὶ ἀποκριθεὶς(1) ὁ ᾽Ιησοῦς εἶπεν πρὸς τοὺς νομικοὺς(2) καὶ Φαρισαίους λέγων(3), ει έξεστι τῷ σαββάτῳ θεραπεύειν(4);3 Ο Ιησούς πήρε το λόγο και ρώτησε τους νομοδιδασκάλους και τους Φαρισαίους: «Επιτρέπεται να γίνονται θεραπείες το Σάββατο;»(1) Απάντησε στις σκέψεις τους, που υπονοούνταν με το «παρατηρούσαν» του σ. 1 (p). Η παρουσία του ασθενή προκάλεσε σε αυτούς το ερώτημα: Θα τον θεραπεύσει άραγε ή δεν θα τον θεραπεύσει;(2) «Που…
Ο Χριστός μας δίνει την δυνατότητα να μιλάμε μαζί Tου Γέροντα, ο καημός και ο πόνος μου είναι το θέμα της προσευχής. Βρίσκομαι πολύ πίσω. Τι να κάνω;Να μιλάς αυθόρμητα στον Χριστό, στην Παναγία, στους Αγγέλους, στους Αγίους, όπου κι αν βρίσκεσαι, και να τους λες ό,τι θέλεις. «Χριστέ μου, να λες, Παναγία μου, την διάθεσή μου την ξέρεις. Βοήθησέ με!». Έτσι απλά και ταπεινά να τους μιλάς συνέχεια για ό,τι σε απασχολεί και ύστερα να λες την ευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».Γέροντα, δεν προσεύχομαι συγκεντρωμένα.Όταν προσεύχεσαι, να σκέφτεσαι με ποιον μιλάς. Μιλάς με τον Θεό! Μικρό πράγμα είναι…
162. «ενεδύσατο (ο Κύριος) εκ σου Θεομήτορ ωραιοτάτην ευπρέπειαν» Ο χιτώνας που ύφανε ο Υιός του Θεού με τον άχραντο και αμόλυντο ιστό της ανθρώπινης φύσεως της Θεοτόκου ήταν όχι μόνο «καινούργιος», αλλά και ωραίος. Η θεία φύσις του Λόγου ντύθηκε «ωραιοτάτην ευπρέπειαν»! Η Θεοτόκος προσέφερε στον Υιό του Θεού την ωραιότερη ανθρώπινη φύσι. «Ως ωραία απεκύησε τον Ωραίον» (ΜΑ, 31) . Ο Ιησούς Χριστός, ο Υιός της Παρθένου ήταν «ωραίος κάλλει παρά τους υιούς των ανθρώπων» (Ψαλμ. 44,2) . Η αμόλυντη ύπαρξις της Θεοτόκου πρόσφερε κάλλος και ωραιότητα στην ανθρώπινη φύσι του Ιησού. Η συνεργία της Θεοτόκου στην…
161. «ιστός εδείχθη Θεότητος, εν ω στολήν του σώματος ο Λόγος εξύφανε» (ΙΙ). Ο Τριαδικός Θεός, ο Δημιουργός του ανθρώπου θέλησε να κατασκευάση νέους «χιτώνες» για τους ανθρώπους, σε αντικατάστασι των παλαιών και φθαρμένων «δερματίνων χιτώνων» (βλ. προηγούμενα σημειώματα) . Τη νέα αυτή στολή της ανθρωπίνης υπάρξεως δέχθηκε να υφάνη πρώτα για τον εαυτό Του ο Υιός και Λόγος του Θεού. Χρησιμοποιώντας έτσι την πάναγνη σάρκα της Παρθένου σαν υφάδι και υφαίνοντάς την πάνω στο στημόνι της θείας φύσεώς του έφτιαξε τον «άρραφο χιτώνα», της θεανθρώπινης υποστάσεώς του. «Νεκρώσεως τους χιτώνας Αδάμ εξεδύσατο και στολήν ημφιάσατο, μόνος ην εξύφανεν…
160. «τέτοκας απορρήτως ωδίνων άνευθεν» (ΙΙ). Εφ’ όσον ο Ιησούς συνελήφθη χωρίς την μεσολάβησι της ηδονής («ηδονής πάρεξ») , γεννήθηκε και «ωδίνων άνευθεν»: «ωδίνας λαθούσα τέτοκας» (II) . Το γεγονός αυτό ήταν η πρώτη ενδειξις, ότι ο Ιησούς έσπασε το φαύλο κύκλο της ανθρώπινης καταδίκης: ηδονή - πόνος - θάνατος! Ο Ιησούς ήταν ο μόνος άνθρωπος που γεννήθηκε χωρίς να προκαλέση στην μητέρα του πόνο και δάκρυα. Ο Ιησούς ήταν ο μοναδικός άνθρωπος του οποίου η γέννησις δεν συνοδεύθηκε με δάκρυα ούτε της μητέρας του ούτε του ίδιου (διότι και ο Ιησούς πρέπει να γεννήθηκε χωρίς να κλάψη, μια…
ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 14 Στίχ. 1-6. Η θεραπεία του υδρωπικού.14.1 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ ἐλθεῖν αὐτὸν εἰς οἶκόν τινος τῶν ἀρχόντων(1) τῶν Φαρισαίων(2) σαββάτῳ(3) φαγεῖν ἄρτον καὶ αὐτοὶ(4) ἦσαν παρατηρούμενοι(5) αὐτόν.1 Ένα Σάββατο ο Ιησούς πήγε στο σπίτι κάποιου Φαρισαίου άρχοντα για να φάει, και οι Φαρισαίοι τον παρακολουθούσαν.(1) Δεν έχουμε ενδείξεις ότι υπήρχε κάποια ιεραρχία στη μερίδα των Φαρισαίων. Διακρίνονταν όμως μεταξύ τους αυτοί που υπερείχαν στις γνώσεις, τα τάλαντα και τον πλούτο (g).(2) Μετά…