Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
474. Κατά την προσευχή, πρέπει: α) το θέμα της να εκφρασθή με διαύγεια και με πηγή την καρδιά, β) να γίνη το αίτημα μας με εμπιστοσύνη στο έλεος του Κυρίου ή το έλεος της Θεοτόκου και γ) να υπάρχη μέσα μας η απόφασις να μην ξαναμαρτήσουμε στο μέλλον, αλλά να πραγματοποιούμε πάντοτε το θέλημα του Κυρίου. «Ἴδε ὑγιὴς γέγονας• μηκέτι ἁμάρτανε, ἵνα μὴ χεῖρόν σοί τι γένηται» (Ιω. ε’ 14). 475. Η πνευματική υπερηφάνεια φανερώνεται με το να είναι κανείς αναίσθητος για τα αμαρτήματά του. Με το να δικαιολογή τον εαυτό του και να τον επαινή φαρισαϊκά. Με το να…
Όχι, δεν θεραπεύονται. Ως προς το πρώτο σκέλος του μυστηρίου (την ίαση της σωματικής νόσου), η θεία χάρη δεν ενεργεί «εξ ανάγκης», όπως γίνεται στα υπόλοιπα μυστήρια. Αν συνέβαινε αυτό, τότε θα έκλειναν όλα τα νοσοκομεία και τα ιατρεία. Επειδή όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, οι περισσότεροι από τους πιστούς σε περίπτωση σωματικής ασθένειας προτιμούν να επισκέπτονται τους φυσικούς γιατρούς (όχι βέβαια αδικαιολόγητα) παρά τους πνευματικούς (τους ιερείς). Το ότι δεν θεραπεύονται παντότε οι σωματικές ασθένειες αυτό δεν οφείλεται μόνο στην έλλειψη πίστεως από μέρους του ασθενούντος που δέχεται το ιερό μυστήριο, αλλά γενικότερα στη θεία βούληση, η οποία θέλησε…
«Κάθε καλό χορήγημα και κάθε τέλειο δώρο προέρχεται και κατεβαίνει από πάνω, από τον Πατέρα των φώτων» (Ιακ. 1:17) Σε μια συζήτηση με τον Σ. Φ. Μορς, τον εφευρέτη του τηλέγραφου, ο αιδ. Τζορτζ Χάρβεϋ τον ρώτησε:- Κύριε καθηγητά, όταν κάνατε τα πειράματά σας στο εργαστήριο, φτάσατε ποτέ στο σημείο να μην ξέρετε τι να κάνετε;- Και βέβαια! Πολλές φορές!- Και σε τέτοιες στιγμές τι κάνατε;- Προσευχόμουν στο Θεό για περισσότερο φως!- Και το παίρνατε αυτό το φως;- Ναι. Και μπορώ να πω ότι, όταν άρχισα να παίρνω τιμητικές διακρίσεις από την Αμερική και την Ευρώπη για την εφεύρεσή μου,…
Γέροντα, στα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού οι Χριστιανοί έκαναν δημόσια εξομολόγηση. Βοηθάει αυτό; – Άλλα τα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού και άλλα τώρα. Σήμερα αυτό δεν βοηθάει. – Γιατί, Γέροντα; Τότε είχαν πιο πολύ ζήλο; – Και πιο πολύ ζήλο είχαν και δεν είχαν αυτά που έχουν σήμερα οι άνθρωποι. Τώρα, βλέπεις, τα ανδρόγυνα χωρίζουν στα καλά καθούμενα, δεν είναι όπως παλιά. Έχουν απομακρυνθή οι άνθρωποι από το μυστήριο της εξομολογήσεως, γι'αυτό και πνίγονται από τους λογισμούς και τα πάθη. Πόσοι έρχονται και ζητούν να τους βοηθήσω σε κάποιο πρόβλημά τους, και ούτε εξομολογούνται ούτε εκκλησιάζονται! «Εκκλησιάζεσαι καθόλου;»,…
472. Όταν προσευχώμαστε υπέρ ζώντων και μεταστάντων και τους μνημονεύουμε με τα ονόματά τους, πρέπει να προφέρουμε αυτά τα ονόματα με αγάπη και μες από την καρδιά μας, θάλπτοντάς τα με στοργή εκεί μέσα «ὡς ἐὰν τροφὸς θάλπῃ τὰ ἑαυτῆς τέκνα» (Α’ Θεσσ. β’ 7), ενθυμούμενοι ότι «ἐσμὲν ἀλλήλων μέλη» (Εφεσ. δ’ 25) και «ὅτι μέλη ἐσμὲν τοῦ σώματος αὐτοῦ» (Εφεσ. ε’ 30). Υπάρχει μεγάλη απόστασις ανάμεσα στη μηχανική, την απαθή μνημόνευσι των ονομάτων και την ολοκάρδιο μνημόνευσί τους. Το ένα απέχει από το άλλο όσο ο ουρανός από τη γη. 473. Να έχης προς τον λόγο του θεού την…
153.«Μαρία η του Ιακώβου και Ιωσή μήτηρ» (Ματθ. κζ' 56). Η Μαρία αυτή ήταν σύζυγος του Κλωπά (Ιω. ιθ' 25) , αδελφού του μνήστορος Ιωσήφ και επομένως συνυφάδα της Θεοτόκου. Και αυτή η συγγενής της Θεοτόκου ήταν κοντά της στις ώρες της μεγάλης δοκιμασίας της, επάνω στον Γολγοθά. Η Θεοτόκος, όπως φαίνεται, διατηρούσε στενές σχέσεις με τους συγγενείς της. Η υπερφυσική και μοναδική κλήσις της να γίνη μητέρα του Θεού δεν την απεμάκρυνε από τους συγγενείς της ούτε την κλήσι της αυτή τη χρησιμοποίησε σαν πρόσχημα για να διακόψη τους συγγενικούς της δεσμούς. Από τη στάσι της μάλιστα αυτή…
152.«Η μήτηρ των υιών Ζεβεδαίου» (Ματθ. κ’ 20) «Σαλώμη» (Μαρ. ιε’ 40). Η Σαλώμη ήταν στενή συγγενής της Θεοτόκου. «Κατά την γνώμην τινών εκ των ερμηνευτών ήτο αδελφή της Παρθένου» (ΥΜ, 377) . Η Σαλώμη, όπως φαίνεται από τα ιερά κείμενα, είχε ιδιαίτερο σύνδεσμο με τη Θεοτόκο και τον Ιησού. Δύο από τα παιδιά της, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης έγιναν μαθηταί του Κυρίου (Ματθ. δ' 21 22) . Και η ίδια έγινε μαθήτρια του Ιησού που τον ακολουθούσε στις περιοδείες του και τον διακονούσε μαζύ με άλλες γυναίκες (Ματθ. κζ' 55 - 56. Λουκ. η' 2 - 3)…
151.«Η μήτηρ και οι αδελφοί αυτού ειστήκεισαν έξω» (Ματθ. ιβ' 46 εξ.) Οι «αδελφοί» του Ιησού, επειδή δεν είχαν ακόμη πιστεύσει στον Κύριο (Ιω. ζ' 5) , ήταν φυσικό να μη είδαν με καλό μάτι την έναρξι της δημοσίας δράσεως του Ιησού. Όταν μάλιστα τα κακόγουστα σχόλια «ότι ο Ιησούς εξέστη» έφθασαν στ’ αυτιά τους, τότε βρήκαν αφορμή για μια άμεση και ριζική λύσι του οικογενειακού αυτού προβλήματος. Πήραν μαζί τους τη Θεοτόκο, για να έχουν έτσι μεγαλύτερη επίδρασι και επιβολή στον Ιησού, και πήγαν στο σπίτι όπου εκύρυττε. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι παρέμειναν «έξω». Δεν είχαν δηλαδή ενδιαφέρον…
Επειδή οι άνθρωποι αρρωσταίνουν, ο Κύριος εφοδίασε την Εκκλησία του με ειδικό μυστήριο του οποίου σκοπός είναι κατά κύριο λόγο η ίαση των σωματικών ασθενειών, κατά δεύτερο δε η ίαση της πνευματικής νόσου της ψυχής (της αμαρτίας). Είναι, λοιπόν, το ευχέλαιο μυστήριο θείας αρχής κατά το οποίο, όταν χρίεται ο ασθενής με αγιασμένο έλαιο, κατέρχεται η χάρη του Θεού η οποία χορηγεί πρώτως και κυρίως τη σωματική ίαση και δευτερευόντως την ίαση της ψυχής από την αμαρτία. Οι συστατικοί λόγοι του μυστηρίου βρίσκονται στην καθολική επιστολή Ιακώβου του Αδελφοθέου: «Ασθενεί τις εν υμίν; προσκαλεσάσθω τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και προσευξάσθωσαν…
Γενικά δεν τους ταιριάζει ο γάμος ως μυστήριο. Δεν βρίσκουν σ’ αυτό ούτε ορατό σημείο ούτε μετάδοση θείας χάριτος ούτε και επαγγελία αφέσεως αμαρτιών, την οποία πρέπει να διακονούν τα γνήσια μυστήρια. Είναι δε γι’ αυτούς μόνο θεία διάταξη δια της οποίας αποσκοπείται η μετάδοση του ανθρώπινου γένους. Από την άποψη αυτή ο γάμος των απίστων και των μη αναγεννημένων θεωρείται εξίσου ιερός, μη υπολειπόμενος του γάμου των Χριστιανών. Από προτεσταντικούς δε κύκλους προέκυψε και ο πολιτικός γάμος, ένα συμβόλαιο κοινωνικό, που καμιά σχέση δεν έχει με την ευλογία της Εκκλησίας και την καθαγίαση αυτού ως ιερού συζυγικού δεσμού. Ο…