"Αυτόν εσθίεις"
Πόσοι τώρα λέγουν - "Ήθελα να δω την μορφή Του, τα χαρακτηριστικά Του, τα ενδύματα, τα υποδήματα".
Να, Τον Βλέπεις, Τον αγγίζεις, Τον τρώς. Και σύ μην επιθυμείς να δείς ενδύματα, ενώ Αυτός σου δίνει τον Εαυτό Του, όχι μόνο να τον δεις, αλλά και να τον πιάσεις και να τον φας και να τον πάρεις μέσα σου.
Κανείς λοιπόν ας μη προσέρχεται κυριευμένος από ναυτία, κανείς διαλυμένος, όλοι θερμοί στην πίστη και ζωντανοί. Γιατί, εάν οι Ιουδαίοι έτρωγαν με βιασύνη όρθιοι, έχοντας στα χέρια τους τα υποδήματα και τις βακτηρίες (Εξ. 12,11), πόσο περισσότερο προσεκτικός πρέπει να είσαι εσύ. Γιατί εκείνοι επρόκειτο να μεταβούν στην Παλαιστίνη, γι` αυτό και είχαν εμφάνιση οδοιπόρων, εσύ όμως πρόκειται να αποδημήσεις στον ουρανό...
Πως τιμάται η θυσία
Κανείς λοιπόν Ιούδας ας μη πλησιάζει στην τράπεζα αυτή, κανείς Σίμων, γιατί και οι δύο χάθηκαν εξ αιτίας της φιλαργυρίας τους. Ας αποφύγουμε λοιπόν το βάραθρο αυτό και ας μη νομίζουμε ότι αρκεί για την σωτηρία μας, εάν απογυμνώνοντας χήρες και ορφανά προσφέρουμε στην τράπεζα χρυσό ποτήρι, στολισμένο με πολύτιμους λίθους. Εάν λοιπόν πράγματι θέλεις να τιμήσεις την θυσία του Υιού του θεού, πρόσφερε την ψυχή σου, για την οποία και θυσιάσθηκε Αυτός - αυτήν κάνε χρυσή - εάν όμως αυτή εξακολουθεί να είναι χειρότερη από το μολύβι και το όστρακο, ενώ το σκεύος είναι χρυσό, ποιο είναι το κέρδος;...
(Εις το κατά Ματθαίον, Ν`, ΕΠΕ 11,56-62. PG 58,507-508)
Όχι με ρυπαρά ιμάτια
Ακούστε όσοι απολαύσατε τα μυστήρια και, μολονότι προσήλθατε στους γάμους, περιβάλλετε την ψυχή σας με βρώμικες πράξεις. Ακούστε από που προσκληθήκατε: Από το σταυροδρόμι. Τι ήσασταν προηγουμένως; χωλοί και ανάπηροι ως προς την ψυχή, πράγμα που είναι πολύ χειρότερο από την σωματική αναπηρία. Σεβασθείτε την φιλανθρωπία Αυτού που σας κάλεσε και κανείς ας μη συνεχίσει να μένει με ρυπαρά ενδύματα, αλλ` ο καθένας ας φροντίζει για την στολή της ψυχής του. Ακούστε, γυναίκες - ακούστε, άνδρες. Δεν χρειαζόμαστε αυτά τα χρυσούφαντα ενδύματα, που μας στολίζουν εξωτερικά, αλλ` εκείνα που μας στολίζουν εσωτερικά. Όσο θα έχουμε αυτά, είναι δύσκολο να ντυθούμε εκείνα. Δεν είναι δυνατό να καλλωπίζουμε συγχρόνως και την ψυχή και το σώμα. Δεν είναι δυνατό και στον μαμωνά να δουλεύεις και στον Χριστό να υπακούεις, όπως πρέπει....
Τον Εαυτό Του πρόσφερε θυσιασμένο
Ας ακούσουμε λοιπόν και ιερείς και όλοι οι Χριστιανοί πόσης μεγάλης δωρεάς γίναμε άξιοι, ας το ακούσουμε και ας φρίξουμε. Μας έδωσε να χορτάσουμε με τις άγιες σάρκες Του, τον ίδιο τον Εαυτό Του πρόσφερε θυσιασμένο.
Ποιά δικαιολογία θα έχουμε να παρουσιάσουμε, όταν, τρεφόμενοι με αυτή την τροφή, κάνουμε τέτοιου είδους αμαρτίες; όταν, τρώγοντας αρνί, γινόμαστε λύκοι; Όταν τρώγοντας πρόβατο, αρπάζουμε όπως τα λιοντάρια; Γιατί το μυστήριο αυτό μας προτρέπει όχι μόνο να καθαρίζουμε τους εαυτούς μας τελείως από κάθε αρπαγή, αλλά και από κάθε απλή έχθρα. Γιατί το μυστήριο αυτό της ειρήνης - δεν επιτρέπει να το ανταλλάσουμε με χρήματα. Γιατί, εάν ο Κύριος δεν λυπήθηκε για χάρη μας τον Εαυτό Του, εμείς ποιάς τιμωρίας είμαστε άξιοι, όταν φροντίζουμε για τα χρήματα και αδιαφορούμε για την ψυχή, για την οποία ο Ιησούς δεν λυπήθηκε να θυσιάσει τον Εαυτό Του; Στους Ιουδαίους ο Θεός ώρισε ετήσιες εορτές, για να θυμούνται τις ευργεσίες του, ενώ σε σένα τις υπενθυμίζει καθημερινά, όπως θα έλεγε κανείς, με αυτά τα μυστήρια.
Μη ντρέπεσαι λοιπόν τον Σταύρο, γιατί αυτά είναι για μας τα αξία σεβασμού, αυτά είναι τα μυστήριά μας, αυτό το δώρο αποτελεί το κόσμημά μας, με αυτό ο Θεός τέντωσε τον ουρανό, άπλωσε την γη και την θάλασσα και απέστειλε τους προφήτες και τους αγγέλους, δεν θα πω τίποτε το ισάξιο με αυτό. Γιατί αυτό είναι το αποκορύφωμα όλων των αγαθών του Θεού, το ότι δηλαδή δεν λυπήθηκε να θυσιάσει τον Υιό του, για να σώσει τους δούλους του, που είχαν απομακρυνθεί από κοντά του...
Πηγή: Χρυσοστομικός Άμβων ΣΤ