Θα ήθελα και εγώ να δοξάσω για ακόμα μία φορά την Αγία Τριάδα και τον πολύ πονεμένο άγιο Νικηφόρο τον Λεπρό, που έκανε και σ’ εμάς, τους ταπεινούς δούλους του Θεού, το θαύμα του.
Ο γιος μου έπασχε από κατάθλιψη, μια αρρώστια που τον ταλαιπωρούσε και τον είχε καθηλώσει μέσα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Δεν είχε την δύναμη ούτε το κέφι να σηκωθή από το κρεβάτι ούτε για να φάη. Ήταν συνέχεια σκεπασμένος και έκλαιγε μέρα και νύχτα. Τον πήγαμε σε πολλούς γιατρούς, αλλά δυστυχώς το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο. Στην σκέψη μας είχαμε πάντα την προσευχή και να παρακαλούμε να γίνη καλά και να μην μείνη από 45 ετών στο κρεβάτι του πόνου.
Ένα βράδυ ήρθε η ανηψιά μου και μας έφερε το βιβλίο του αγίου Νικηφόρου του Λεπρού. Όταν έβγαλε το βιβλίο από την τσάντα της, ευωδίαζε!!! Το προσκύνησε πρώτος ο γυιός μου που σηκώθηκε με ευχαρίστηση από το κρεβάτι! Στην συνέχεια οι υπόλοιποι το ασπαστήκαμε με πολύ πίστη και παρακαλέσαμε τον Άγιο με δάκρυα να μας βοηθήση. Μετά από τρεις ημέρες, ενώ δεν σηκωνόταν από το κρεβάτι ούτε για φαγητό, ήρθε πάλι η ανηψιά μου και μας έφερε την εικόνα του Αγίου που είχε παρακαλέσει να της δώσουν. Τον σταυρώσαμε και μετά από 20 λεπτά ο άγιος Νικηφόρος μας έδειξε την μεγάλη χάρη του!!! Ο άρρωστος σηκώθηκε από το κρεβάτι, έφαγε, γελούσε μετά από δυόμισυ χρόνια σαν να ήταν κάποιος άλλος άνθρωπος! Δοξάσαμε τον Άγιο και είπαμε: Ο άγιος Νικηφόρος έκανε θαύμα! Ήταν η τελευταία ημέρα που ο γυιός μου ήταν στο κρεβάτι. Από τότε έχει επανελθεί στην καθημερινότητα, με κέφι για ζωή, για δουλειά, σταμάτησαν τα μάτια του να τρέχουν καυτά πονεμένα δάκρυα.
Δοξάζω την Άγια Τριάδα που, με τις μεσιτείες του αγίου Νικηφόρου, το παιδάκι μου άρχισε πάλι να πηγαίνη στην δουλειά του. Ο Άγιος ας είναι προστάτης του και όλου του κόσμου! Δοξασμένο το άγιο όνομα του αγίου Νικηφόρου!!!
Μέγαρα, AM.
Κόρινθος, 22 Φεβρουαρίου 2012
Γέροντα Σίμων, με λένε Παναγιώτη και σας γράφω για ένα θαυμαστό γεγονός, που συνέβη στο σπίτι μας στην Κόρινθο, στις 29 Ιανουαρίου 2012. Από την Πειραϊκή Εκκλησία ένα βράδυ άκουσα και έμαθα για τον άγιο Νικηφόρο τον Λεπρό. Αγόρασα το βιβλίο του και το διαβάσαμε με την γυναίκα μου Μαρία.
Έχουμε έναν ανηψιό, τον Μιχάλη-Παναγιώτη, οκτώ ετών μαθητή Δευτέρας τάξεως Δημοτικού. Το τριήμερο 28-30 Ιανουαρίου έχει αρχίσει να διαβάζη τον Βίο και τα Θαύματα του Αγίου. Την Κυριακή κατά τις έξι (18.00) το απόγευμα έχει φτάσει στην σελίδα όπου υπάρχει η φωτογραφία με το κασελάκι (άγια λείψανα). Τον ακούμε να φωνάζη!!! Θεία Μαρία, το βιβλίο βγάζει μια ωραία μυρωδιά, πιο ωραία και από το λιβάνι!!! Mας δίνει και εμάς να το μυρίσουμε, αλλά σε εμάς δεν ευωδίαζε. Απλά η σύζυγος έκλαιγε και εγώ έλεγα, Θαυμαστός ο Θεός εν τοίς Αγίοις Αυτού.
Ευχαριστούμε τον Άγιο Νικηφόρο για την παρουσία του στον ανηψιό μας Μιχάλη Παναγιώτη. Ευχόμεθα να έχουν όλα τα παιδιά την Ευχή Του.
Με αγάπη Ιησού Χριστού, Παναγιώτης
Ίαση από καρκίνο 3ου βαθμού
Ονομάξομαι Καλλιόπη Ζιάκα, και είμαι 45 ετών. Στις 7 Ιουλίου 2012 οι γιατροί διέγνωσαν καρκίνο 3ου βαθμού στην ουροδόχο κύστη. Υψηλού βαθμού διηθητικό μεταβατικό καρκίνωμα των κυττάρων. Επρόκειτο για όγκο 5 εκατοστών στην κύστη μου, εκάλυπτε δηλαδή την μισή κύστη μου.
Έκοψα αμέσως το κάπνισμα, τα οινοπνευματώδη ποτά, την κατανάλωση ζάχαρης, τα παρασκευάσματα αλεύρων και προϊόντων σίτου.
Μετά από 5 συνεδρίες χημειοθεραπείας οι εξετάσεις έδειξαν ότι παρατηρήθηκε φλεγμονή στους λεμφαδένες. Οι γιατροί μου έδιναν πιθανότητα θεραπείας 10%.
Πέθαινα, ήμουν τρομοκρατημένη και υπέφερα από ισχυρούς πόνους. Όταν η οικογένειά μου έμαθε τα νέα, όπως ήταν φυσικό, αναστατώθηκε. Η μητέρα μου ηταν αυτή που με στήριξε πολύ. Όταν την είδα να προσεύχεται, κάθησα πλάι της και άρχισα να διαβάζω κι εγώ την ακολουθία του Αγίου Νικηφόρου, μαζί της. Προσευχόμουν να είμαι κι εγώ ανάμεσα αυτό το 10% που επιβιώνει από την νόσο.
Στις 29 Ίανουαρίου 2013 μπήκα στο χειρουργείο. Η εγχείρηση κράτησε 8 ώρες. Αφήρεσαν την κύστη μου και όλον τον καρκίνο που ήταν ορατός. Ωστόσο ο γιατρός είπε ότι εντόπισε περαιτέρω διόγκωση των λεμφαδένων οι οποίοι είχαν σκληρυνθεί, πράγμα που εσήμαινε ύπαρξη και άλλου καρκίνου.
Συνέχισα να προσεύχομαι στον Άγιό μου και πίστευα με όλη την καρδιά μου ότι ήμουν ασφαλής κι ότι θα με έσωζε.
Στις 5 Μαρτίου 2013 ο γιατρός μου ανακοίνωσε ότι το ιατρικό συμβούλιο εξήτασε εκ νέου τον όγκο μου ο οποίος δεν παρουσίαζε πλέον καμμία ένδειξη καρκίνου.
ΤΟ ΘΑΥΜΑ ΕΙΧΕ ΣΥΜΒΕΙ!!! ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΣΤΙΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ!!!
Σας παρακαλώ, πιστέψτε!!!
Καλλιόπη Ζιάκα
(εστάλη μέσω Διαδικτύου από το εξωτερικό)
(πηγή: Ημερολόγιον 2014, Σίμωνος Μοναχού, Ιερά Καλύβη Κοιμήσεως Θεοτόκου, Ι. Σκήτης Αγίου Παντελεήμονος, Άγιον Όρος)