Ζηλοτυπία
ο άνθρωπος
Το ανθρώπινο γένος είναι πολύ ζηλιάρικο. Έπρεπε φυσικά περισσότερο να τους επηρέαζε το παράδειγμα του Κυρίου και μετά η υπενθύμισις της ανταποδόσεως. Αλλ’ επειδή πνευματικά δεν ήσαν πολύ δυνατοί, τους επηρεάζει περισσότερο το άλλο. Διότι τίποτε πιο δυνατό από τη ζήλεια δεν υπάρχει.
Ε.Π.Ε. 19,494
από σφοδρή αγάπη
Οι ψυχές είναι ζηλότυπες· καίγονται από μεγάλο έρωτα. Και δεν γεννιέται διαφορετικά ο έρωτας, παρά από φλογερή φιλία.
Ε.Π.Ε. 19,578
της γυναίκας
Κι αν ακόμα σε κατηγορή η γυναίκα, να μη δυσανασχετής. Η στάσις της φανερώνει θερμή αγάπη, όχι απόρριψι. Οι διαμαρτυρίες της είναι δείγμα φλογερής αγάπης και διαθέσεως και φόβου. Φοβάται, μήπως κάποια άλλη της έκλεψε τη συζυγική αγάπη, μήπως κάποια άλλη της αφαίρεσε το σπουδαιότερο αγαθό της (τον άντρα της).
Ε.Π.Ε. 21,224
ο Θεός
Ο Θεός είναι «ζηλιάρης». Θέλει να αγαπάται από όλους μας. Και αυτό διότι ο ίδιος πάρα πολύ μας αγαπά. Ξέρετε ασφαλώς, ότι η συνήθεια αυτή είναι γνώρισμα εκείνων που αγαπούν παράφορα· είναι υπερβολικά ζηλότυποι. Θα προτιμούσαν να χάσουν τη ζωή τους, παρά να παραμεριστούν από κάποιον αντεραστή.
Ε.Π.Ε. 22,476
Ζητιάνοι
τα πάντα μηχανεύονται
Ο φτωχός δικαιούται να ελεήται, αφού έφτασε σε τόσο μεγάλη ανάγκη. Εμείς όμως είμαστε άξιοι μυρίων τιμωριών, διότι εξαναγκάζουμε τους φτωχούς να υποφέρουν. Αν, δηλαδή, εύκολα σπλαχνιζόμασταν το φτωχό, ποτέ εκείνος δεν θα προτιμούσε να υποφέρη τα πάνδεινα. Και δεν αναφέρω απλώς, ότι αναγκάζονται να γυρίζουν γυμνοί και φοβισμένοι. Θα αναφέρω κάτι πολύ φρικώδες. Μερικοί αναγκάστηκαν να τυφλώσουν τα παιδιά τους, όσο βρίσκονταν σε μικρή ηλικία, για να συγκινήσουν τη δική μας αναισθησία! Επειδή δεν μάθατε να σπλαχνίζεστε τη φτώχεια, αλλά και ηδονίζεστε με τις συμφορές των φτωχών, εκείνοι ικανοποιούν την αρρωστημένη επιθυμία σας, ανάβοντας έτσι φοβερότερη τη φλόγα της κολάσεως και για τον εαυτό τους και για σας!
Ε.Π.Ε. 18,610-612
Ζήτησις
ψάχνεις μέχρι να το βρης
Ο άνθρωπος λαχταρά και περιμένει, μέχρις ότου βρη αυτό που ζητάει.
Ε.Π.Ε. 13,252
μεγάλων, όχι μικρών
Η Σαμαρείτιδα, μόλις κατάλαβε ότι ο συνομιλητής της, ο Χριστός, είναι προφήτης, δεν τον ρωτάει τίποτε το γήινο, ούτε για σωματική υγεία, ούτε για χρήματα, ούτε για πλούτη· αμέσως για υψηλές αλήθειες τον ρωτάει. Βλέπεις, πως έγινε πολύ ανώτερη κατά το νου;
Ε.Π.Ε. 13,270
του Θεού
Όπως ακριβώς ψάχνουμε για το χαμένο, έτσι ας αναζητούμε τον Θεό. Για να βρούμε το χαμένο τι κάνουμε; Δεν στρέφουμε το μυαλό μας συνεχώς σ’ αυτό; Δεν ρωτάμε όλους; Δεν πηγαίνουμε παντού; Δεν υποσχόμαστε χρήματα; Αν π.χ. έχουμε χάσει ένα παιδί, τι κάνουμε; Δεν περιερχόμαστε όλη τη θάλασσα και την ξηρά; Δεν θεωρούμε όλα τα αλλά δευτερεύοντα αρκεί στο να βρούμε το παιδί; Και όταν το βρούμε, τι κάνουμε; Το κρατάμε, το σφίγγουμε στην αγκαλιά μας, δεν το αφήνουμε. Πόσο μάλλον πρέπει να ενεργούμε έτσι αναζητώντας τον Θεό! Και όχι απλώς έτσι, αλλά πολύ περισσότερο.
Ε.Π.Ε. 25,126
(Χρυσοστομικό Λεξικό, αρχ. Δανιήλ Αεράκη, τόμος Β, σελ. 289-291)