631. Αν κάποιος σε επήνεσε ειλικρινά σε άλλους και αυτοί σου μεταφέρουν τον έπαινό του, μην τον θεωρήσης ως οφειλομένη τιμή στο πρόσωπό σου. Κατάγραψέ τον στο ενεργητικό του ανθρώπου που μίλησε καλά για σένα. Και προσευχήσου στον Θεό να τον ενισχύση στην αγαθότητα της καρδιάς του και σε κάθε αρετή. Και, όσο για τον εαυτό σου, αναγνώρισε με ταπεινωσύνη ότι είσαι ο πρώτος των αμαρτωλών, πράγμα που νοιώθεις και ξέρεις ότι είναι αληθινό, έχοντας υπ’ όψι σου πόσες φορές έχεις παραβή το άγιο θέλημα του Κυρίου.
632. Στους μαθητάς μου: Είστε τα τέκνα μου, γιατί σας γέννησα μες από το Ευαγγέλιο του Ιησού Χριστού. Το πνευματικό μου αίμα, γιατί η διδαχή μου κυκλοφορεί στις αρτηρίες σας. Σας έδωσα και σας δίνω να πιήτε από το γάλα του Λόγου, όπως η μητέρα δίνει το γάλα της στο βρέφος. Είστε τα τέκνα μου και, άρα, σας έχω πάντοτε στην καρδιά μου και προσεύχομαι για σας. Είστε παιδιά μου, γίατί είστε πνευματικά μου τέκνα. Είστε παιδιά μου, γιατί, ως ιερεύς, είμαι αληθινά πατέρας σας και σεις τα ίδια με προσφωνείτε «πάτερ». «Τέκνα μου». Αυτές οι δύο λέξεις δυσαρεστούν πολύ τον Αρχέκακο, που έργο του έχει να χωρίζη τους ανθρώπους με το μίσος και την ασπλαχνία. Αλλά εγώ, με τη βοήθεια του Θεού, δεν πρόκειται ούτε για μια στιγμή να τον υπακούσω και δεν θέλω να σας λέγω αλλοιώς παρά μόνο «παιδιά μου». Γιατί σεις είστε πράγματι τα παιδιά που ανέστησα μέσα στην πίστι, μέσα στην Εκκλησία του Θεού, με την πατρική καθοδήγησι που πήρατε από μένα. Μπορεί κανείς να λέγη «παιδιά δικά του» τα παιδιά των άλλων, εν Αγίω Πνεύματι, εν τω Πνεύματι της αληθείας και της αγάπης.
(Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 251-252)