"Του Θεού να γίνει"
Καρκινοπαθής, που βρισκόταν στο τελευταίο στάδιο της αρρώστιας του,
ζήτησε μέσω φίλου του να πληροφορηθεί από τον Γέροντα αν θα ζήσει.
Ο Γέροντας δεν απήντησε στην ερώτηση, μόνο είπε, ότι εύχεται στο Θεό, και του έστειλε ένα κομβοσχοίνι.
Έπειτα από λίγες μέρες, ο ασθενής προσευχόμενος, με το κομβοσκοίνι στα χέρια, ανεχώρησε για τους ουρανούς.
[Γ 197]

"Η χαρά του Χριστού θα σε γιατρέψει"
Ο γιατρός μου είχε δώσει στο παρελθόν ένα σχετικό φάρμακο και μου συνέστησε να το παίρνω ανελλιπώς.
Ο Γέροντας, που δε συμπαθούσε γενικά την υπερβολική χρήση των φαρμάκων και πού, παρά ταύτα,
σεβόταν τους γιατρούς και παραδεχόταν τα φάρμακα σαν αναγκαίο κακό, όταν άκουσε για το φάρμακο αυτό,
σιώπησε και φάνηκε έντονα σκεπτόμενος και προσευχόμενος. Κάποια στιγμή μου λέει: Κόψ' το, μωρέ, αυτό το φάρμακο".
Απόρησα με την απρόσμενη οδηγία του, αλλά απεφάσισα να κάνω υπακοή και προχώρησα στην υλοποίησή της.
Έπαυσα να παίρνω το φάρμακο.
Πέρασε καιρός, τα ενοχλήματα συνεχίζονταν και χρειάσθηκε να γίνουν εμπεριστατωμένες παρακλινικές εξετάσεις.
Πήρα ευλογία από τον πνευματικό μου να δείξω τις εξετάσεις αυτές σε άλλο γιατρό, πνευματικοπαίδι του.
Μετά από προσεκτική διερεύνηση, εν πνεύματι προσευχής, ονέος γιατρός αποφάνθηκε ότι, κατά τη γνώμη του,
για την περίπτωσή μου, εκείνο το φάρμακο που έπαιρνα για χρόνια και το έκοψα προσφάτως, ήταν περιττό.
Μου συνέστησε άλλο φάρμακο, που το πήρα. Τότε θυμήθηκα το Γέροντα.
Όταν ξαναβρέθηκα από κοντά του και του ανέφερα το περιστατικό, πάλι χάρηκε και είπε: "Τί λές;
Το έκοψες εκείνο το φάρμακο; Να πού και η επιστήμη συμφωνεί μαζί μου.
Εγώ δεν είμαι γιατρός, αλλά δεν ξέρω πώς, τη στιγμή που μου έλεγες για το φάρμακο εκείνο,
είδα ότι έπρεπε να το κόψεις και, όπως μου ήρθε, έτσι και σου το είπα.
Καλά έκανες που το 'κοψες. Μόνο, που τώρα πρέπει να γεμίσεις την ψυχή σου με Χριστό, με θείο έρωτα, με χαρά.
Η χαρά του Χριστού θα σε γιατρέψει. Όταν είσαι πολύ κουρασμένος, παίρνε για την αδυναμία σου και κανένα φάρμακο.
Πρέπει να κάνουμε τη γενική εξομολόγηση, για να θεραπευθούν οι μυστικές πληγές της ψυχής σου.
Αυτό θα δώσει πολλή χαρά και σε σένα και σε μένα. Τώρα είμαι άρρωστος. Θα οικονομήσει ο Θεός να συναντηθούμε πάλι".
Τα λόγια του μου έκαναν εντύπωση, ιδιαίτερα εκείνο το "η χαρά του Χριστού θα σε γιατρέψει".
Πρώτη μου φορά άκουα για μια τόσο χαρμόσυνη προοπτική θεραπείας. Δεν επρόκειτο για μιά θεραπεία από τις γνωστές,
επρόκειτο για θεραπεία σώματος και ψυχής.
[Γ 170-2]

(Ανθολόγιο Συμβουλών, Άγιος Πορφύριος, σελ.115-117)