Όλα λοιπόν ας τα κάμνωμεν, ώστε να ημπορέσωμεν να έχωμεν πλησίον μας το άγιον Πνεύμα, και να τιμώμεν πάρα πολύ εκείνους που ωρίσθησαν να μεταδίδουν την ενέργειαν αυτού˙ διότι είναι μεγάλη η αξία των ιερέων.  «Εκείνους που θα συγχωρήσετε», λέγει, «συγχωρούνται αι αμαρτίαι των».
Δια τούτο και ο Παύλος έλεγε, «Να υπακούετε και να υποτάσσεσθε εις τους προϊσταμένους σας», και να τους τιμάτε πάρα πολύ. Διότι συ μεν φροντίζεις δια τα ιδικά σου, και αν τα τακτοποίησης αυτά καλώς, δεν είσαι καθόλου υπεύθυνος δια τους άλλους, ο ιερεύς όμως και αν ακόμη τακτοποιήση καλώς τον ιδικόν του βίον, δεν δείξη όμως την πρέπουσαν φροντίδα δια σένα ή δι’ όλα τα μέλη του ποιμνίου του, θα οδηγηθή μαζί με τους πονηρούς εις την γέενναν και πολλές φορές χωρίς να προδίδεται από τους ιδικούς του, οδηγείται εις την καταστροφήν από σας, αν δεν ρύθμιση καλώς όλα εκείνα που έχουν σχέσιν με αυτόν. Γνωρίζοντας λοιπόν το μέγεθος του κινδύνου, ν’ αποδίδετε εις αυτούς πολλήν συμπάθειαν, πράγμα που και ο Παύλος υπηνίχθη, λέγων, ότι «αυτοί αγρυπνούν δια τας ψυχάς σας», και όχι απλώς αγρυπνούν, αλλά «ως άνθρωποι που θ’ αποδώσουν λόγον δια σας»˙ δια τούτο πρέπει αυτοί ν’ απολαύουν πολλής τιμής.
    Εάν όμως μαζί με τους άλλους ενεργήτε και σεις εναντίον των, τότε ούτε και σεις θα ευρίσκεσθε εις καλήν κατάστασιν˙ διότι εν όσω ο κυβερνήτης ευρίσκεται εις κατάστασιν ευθυμίας, θα ευρίσκωνται και οι επιβάται εις ασφάλειαν, αν όμως τον περιφρονούν εκείνοι και κρατούν στάσιν εχθρικήν εναντίον του και έτσι τον ταλαιπωρούν, τότε ούτε και να επαγρυπνήση ημπορεί καθ’ όμοιον τρόπον, ούτε ν’ ασκήση καλώς το έργον του και χωρίς να το θέλη περιβάλλει αυτούς με άπειρα κακά. Έτσι και ο ιερεύς, αν μεν απολαύη της τιμής εκ μέρους σας, θα ημπορέση να τακτοποιήση και τα ιδικά σας θέματα καλώς, αν όμως τους στεναχωρήτε, εξασθενούντες την δύναμίν των, θα τους καταστήσετε μαζί με σας ευκολοπροσβλήτους εις τα κύματα και αν ακόμη είναι πάρα πολύ γενναίοι. Σκέψoυ τι λέγει ο Χριστός περί των Ιουδαιων˙
    «Εις την έδραν του Μωϋσέως εκάθησαν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι. Όλα λοιπόν, όσα σας λέγουν να κάμνετε, να τα κάμνετε».
Τώρα όμως δεν ημπορούμεν να ειπούμεν, “Eις την έδραν του Μωϋσέως εκάθησαν οι ιερείς’, αλλ’ εις την έδραν του Χριστού˙” διότι ανέλαβον την συνέχειαν της διδασκαλίας εκείνου. Δια τούτο και ο Παύλος λέγει˙ «Είμεθα πρεσβευταί του Χριστού και είναι ωσάν να σας δίδη εντολάς ο Θεός δια μέσου ημών». Δεν βλέπετε που όλοι υποτάσσονται εις τους κοσμικούς άρχοντας, και εκείνοι ακόμη που είναι πολλές φορές ανώτεροι από εκείνους που τους δικάζουν και ως προς την καταγωγήν και ως προς τον βίον και ως προς την σύνεσιν; Αλλ’ όμως χάριν εκείνου που διώρισεν αυτούς δεν σκέπτονται τίποτε από αυτά, αλλά σέβονται την απόφασιν του βασιλέως, οποιοσδήποτε και αν είναι εκείνος που έλαβε την εξουσίαν.
     Έπειτα, εάν άνθρωπος διορίση κάποιον, υπάρχει τόσος πολύς φόβος, την στιγμήν όμως που χειροτονεί ο Θεός και περιφρονούμεν τον χειροτονούμενον και τον υβρίζομεν και τον περιλούζομεν με άπειρα κακά, και, ενώ ελάβομεν την απαγόρευσιν να κρίνωμεν τους αδελφούς μας, ακονούμεν την γλώσσαν μας εναντίον των ιερέων. Και πώς αυτά είναι άξια απολογίας, όταν την μεν δοκόν εις τον οφθαλμόν μας δεν την βλέπωμεν, ενώ το καρφί του άλλου το περιεργαζόμεθα με όλην την κακίαν μας; δεν γνωρίζεις ότι καθιστάς φοβερώτερον το δικαστήριον εναντίον σου, δικάζων με αυτόν τον τρόπον; Και αυτά τα λέγω όχι επιδοκιμάζων εκείνους που ασκούν ανάξια την ιερωσύνην, αλλά και ευσπλαγχνιζόμενος αυτούς πάρα πολύ και δακρύζων δι’ αυτούς˙ δεν λέγω όμως ότι είναι δίκαιον δι’ αυτό να κρίνωνται από τους αρχομένους και μάλιστα από τους πάρα πολύ αφελείς˙ διότι, και αν ακόμη ο βίος αυτών είναι πάρα πολύ διεφθαρμένος, συ όμως, εάν προσέχης τον εαυτόν σου, δεν θα ζημιωθής ως προς τίποτε σχετικά με εκείνα που παρεδόθησαν εις αυτόν από τον Θεόν˙ διότι, εάν έκαμε την όνον να ομιλήση και εχάρισε μέσω μάντεως πνευματικάς ευλογίας και ενήργησε χάριν των Ιουδαίων που εξέκλινον με το ανόητον στόμα και την ακάθαρτον γλώσσαν του Βαλαάμ , πολύ περισσότερον δια σας που είσθε ευγνώμονες απέναντί του, και αν ακόμη οι ιερείς είναι πάρα πολύ φαύλοι, θα κάμη όλα εκείνα που θέλει και θα στείλη το άγιον Πνεύμα˙ διότι ούτε ο καθαρός προσελκύει το Πνεύμα εξ αιτίας της καθαρότητάς του, αλλ’ η χάρις είναι εκείνη που επιτελεί το παν’ διότι λέγει «Όλα είναι ιδικά σας, είτε ο Παύλος, είτε ο Απολλώς, είτε ο Κηφάς»˙ διότι εκείνα που έλαβεν ο ιερεύς, μόνον ο Θεός ημπορεί να τα δωρήση˙ και όπου και αν φθάση η ανθρώπινη φιλοσοφία, θα φανή κατωτέρα από εκείνην την χάριν.
Και αυτά τα λέγω, όχι δια να περνούμεν την ζωήν μας με ραθυμίαν, αλλά δια να μη επισωρεύετε πολλές φορές κακά εναντίον του εαυτού σας σεις οι αρχόμενοι, όταν μερικοί από τους προϊσταμένους σας δείχνουν ραθυμίαν. Και διατί λέγω τους ιερείς; Ούτε άγγελος, ούτε αρχάγγελος ημπορεί να κάμη κάτι σχετικά με εκείνα που δίδονται από τον Θεόν, αλλά τα πάντα γίνονται από τον Πατέρα, τον Υιόν και το άγιον Πνεύμα. Ο δε ιερεύς δανείζει την γλώσσαν του και δίδει το χέρι του˙ καθ’ όσον δεν θα ήτο δίκαιον εξ αιτίας της κακίας του άλλου να παραβλάπτωνται εκείνοι που προσέρχονται με πίστιν εις τα σύμβολα της σωτηρίας μας.
     Γνωρίζοντες λοιπόν όλα αυτά, και τον Θεόν να φοβώμεθα και να τιμώμεν τους ιερείς αυτού, αποδίδοντες εις αυτούς όλην την τιμήν, δια να λάβωμεν πολλήν αμοιβήν εκ μέρους του Θεού και δια τα ιδικά μας κατορθώματα και δια την τιμήν μας προς εκείνους… (ΕΠΕ 14,713-717)