Και όμως πιστεύεις
   Ένας γιατρός άπιστος, για να αποδείξη ότι δεν υπάρχει ψυχή, ρωτάει ένα πιστόν:

- «Είδες ποτέ με τα μάτια σου καμμιά ψυχή;» «Άκουσες καμμιά ψυχή, με τ΄ αυτιά  σου;» «Εγεύθηκες με τα χείλη σου;» «Εμύρισες με την μύτη σου;»

- ¨Όχι, απαντά ο πιστός.

- «Αισθάνθηκες καμμιά ψυχή;» ερωτά τέλος ο γιατρός.

–Ναι, απαντά ο πιστός.

Τότε, λέγει θριαμβευτικά ο γιατρός, έχουμε τέσσερες αισθήσεις, εναντίον μίας.

Και ο πιστός χριστιανός, με την σειρά του έρωτα και αυτός.

- «Είδες ποτέ γιατρέ μου με τα μάτια σου κανένα πόνον;!! Άκουσες με τ΄ αφτιά σου;!! Εγεύθηκες με το στόμα σου;!! Εμύρισες με την μύτη σου;!!»

- Όχι απαντά ο γιατρός.

- Μήπως αισθάνθηκες ποτέ κανέναν πόνον;

- Βεβαίως, λέγει ο γιατρός.

- Κι ‘ εδώ όμως  π ι σ τ ε ύ ε ι ς ότι ύπάρχει π ό ν ο ς. Έτσι κι’ εγώ πιστεύω ότι υπάρχει ψυχή, γιατρέ μου, και κάθε ψυχή θα δώση μίαν ημέραν λόγον εις τον  δίκαιον  Κριτήν.

   Και όμως πιστεύετε
   Κάποτε ένας άθεος έλεγε στον γνωστό σύγχρονο χριστιανό συγγραφέα Φρανσουά Μωριάκ:
- Ξέρετε, γιατί δεν πιστεύω στον Θεό; Διότι πιστεύω μονάχα σε ό,τι καταλαβαίνω.
- Καταλαβαίνετε, τον ρώτησε τότε γελώντας ο Μωριάκ, πως  η φωτιά λυώνει το βούτυρο και συγχρόνως από υγρό κάνει στερεό το αυγό;
- Όχι, δεν το καταλαβαίνω.
- Κι όμως πιστεύτε στην …. ομελέτα.  Ή όχι;
  Η πίστις  αρχίζει κυρίως από κει που παύει πια να καταλαβαίνει το μυαλό.

Ο «μικράνθρωπος»
         Η ηλεκτρολογία μας λέγει, ότι μέσα στο ηλεκτρικό σύρμα του δωματίου μας  «τρέχουν» σαν το νερό μέσα στους  σωλήνες, δισεκατομμύρια ηλεκτρόνια. Στο μεταλλικό π.χ. νήμα μονοβατικού των  50 κυριών λαμπτήρος του δωματίου μας, συνωθούνται  3.000.000.000 ηλεκτρόνια. Αυτά συνωθούμενα και κρουόμενα θερμαίνονται και μας φωτίζουν. Κι όμως εμείς όλα αυτά  τα ηλεκτρόνια δεν τα βλέπουμε.
            Ο σοφός μαθηματικός του Πανεπιστημίου μας  Π. Ζερβός γράφει :
  «… Όταν λοιπόν αι αισθήσεις μας απατούν δια τα γύρω μας αισθητά πράγματα, ζητεί  ο μικράνθρωπος  να ίδη με τα μάτια τούτον  Θεόν, και να βεβαιωθή  εκ των αισθήσεων του, ότι υπάρχει.
Δεν είναι κατά τόπον οικτρόν  π α ρ ά λ ο γ ο ς;»

   Ο κερδισμένος……..
        Ο σοφός κληρικός του 18ου αιώνος Ευγένιος Βούλγαρις, συναντήθηκε στην αυτοκρατορική αυλή του Βερολίνου, με τον Βολταίρο. Ο διάσημος αυτός άπιστος, έμεινε έκπληκτος από την πίστι του Βούλγαρι και τον ερώτησε:
     -Πως εσύ, που είσαι άνθρωπος σοφός, παραδέχεσαι τέτοιες δεισιδαιμονίες;
     Άνοιξαν τότε μεγάλη συζήτησι και ο Βούλγαρις του ετόνισε, μεταξύ άλλων, τα εξής :
   - Εάν αυτά που λέγεις εσύ είναι σωστά, εγώ που φρονώ διαφορετικά, δεν βλάπτομαι.  Αλλά, εάν εκείνα που φρονώ εγώ είναι σωστά, τότε ποιά τιμωρία περιμένει εσένα που φρονείς τ ‘ αντίθετα;

Πριγκήπισσα της απιστίας

Στο Αμβούργο υπάρχει ένας τάφος μιας άπιστης πριγκήπισσας, που όσο ζούσε εχλεύαζε τον Θεόν και την ανάστασιν των νεκρών. Το πείσμα της την ακολούθησε μέχρι του τάφου. Στην διαθήκη της έλεγε να φτιάξουν το μνήμα της μέσα σε γρανίτη και το στόμιό του να το κλείσουν με βράχους, τσιμέντο  και σίδερα. Στην επιτάφιο πλάκα να γράψουν:

«Όσοι αιώνες κι αν περάσουν ο τάφος δεν θ’ ανοίξη…».

Ένας μικροσκοπικός όμως σπόρος σφηνώθηκε σε μια χαραματιά του βράχου και αργότερα βλάστησε, έγινε ένα πελώριο δένδρο και με τις ρίζες του έσχισε τα βράχια, χλευάζοντας την ανθρώπινη μωρία….

Τα αίτια της απιστίας
     Ο ιεραπόστολος  Μορφάτ εκήρυττε ανάμεσα στους αγρίους για την ανάσταση των νεκρών  και την μελλοντική κρίση και όλοι τον άκουγαν με μεγάλη έκπληξη. Ο αρχηγός μάλιστα  παραξενεύθηκε πολύ και άρχισε τις ερωτήσεις , όπως π.χ αν θ’αναστηθούν όλοι, αν θ’ αναστηθεί ο πατέρας του κ.λ.π. Και ενώ ο ιεραπόστολος τον εβεβαίωνε, ο άγριος αρχηγός εφώναζε:
 - Ξέρεις ότι σ’ αγαπώ πολύ. Αυτό όμως δεν το πιστεύω. Δεν θα γίνη. Δεν είναι δυνατόν να γίνη.
- Γιατί φίλε μου; είπε ο Μορφάτ.
- Έχω σφάξει τόσες χιλιάδες. Θ’ αναστηθούν όλοι λοιπόν;

Να, η αιτία της απιστίας στην χαρμόσυνη αυτή αλήθεια. Πόσοι άλλοι «πολιτισμένοι» προσπαθούν να την απορρίψουν ακριβώς γιατί δεν τους συμφέρει!...

(από το βιβλίο Ψιχία από της τραπέζης, Κωνσταντίνου Κούρκουλα)