Ένα πρωτότυπο θυμιατό Ο άγιος επίσκοπος του Άργους Πέτρος ήθελε να εξορίση τον όσιο Θεοδόσιο τον Νέο από την επαρχία του! Είχε πιστέψει ορισμένες συκοφαντίες εναντίον του. Μια νύχτα, όμως του παρουσιάσθηκε σε όραμα ο όσιος Θεοδόσιος και υποστήριξε την αθωότητα του. Ο άγιος Πέτρος, μετανοημένος, ξεκίνησε να τον συναντήση. Ήθελε να ζητήση συγγνώμη γιατί είχε εξαπατηθή και σχεδίαζε την εξορία. Ο όσιος Θεοδόσιος προγνώρισε τον ερχομό του! Έβαλε λοιπόν αναμμένα κάρβουνα στο μοναχικό πάνινο κουκούλι του, πήρε στο χέρι λιβάνι και βγήκε να προϋπαντήση τον αρχιερέα. Όταν εκείνος πλησίασε, έβαλε το λιβάνι πάνω στα κάρβουνα. Το κουκούλι, θαυματουργικά, δεν…

Ψευδοεπιστήμονες και ψευδοθεολόγοι, οι δύο πλευρές του ίδιου νομίσματοςΤου αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς, Επισκόπου Αχρίδος (1881-1956) Ο άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς μεταξύ των επτά αιτιών που εξασθενούν και νεκρώνουν την πίστη στον Θεό, βάζει ως πέμπτη αιτία και τα δύο άκρα του φανατισμού, την ψευδοθεολογία και την ψευδοεπιστήμη. Την πέμπτη αιτία συνιστούν η ψευδοεπιστήμη και η ψευδοθεολογία. Η ψευδοεπιστήμη δημαγωγεί εναντίον της πίστης, η ψευδοθεολογία δημαγωγεί εναντίον της επιστήμης. Η ψευδοεπιστήμη παίρνει τις χείριστες και πρωτογενείς μορφές της πίστης, αυτές τονίζει σαν πίστη γενικώς, αυτές κριτικάρει και αυτές αρνείται. Η ψευδοθεολογία πάλι έχει μάτια μόνο για καταχρήσεις των επιστημονικών εφευρέσεων και ανακαλύψεων,…

Συνήθως εμείς οι άνθρωποι όταν μας συμβαίνει κάτι κακό, όταν αντιμετωπίζουμε μια δοκιμασία ή βιώνουμε απόγνωση και αδιέξοδο, επικεντρωνόμαστε ακριβώς σ’ αυτό που μας κάνει τη ζωή δύσκολη με αποτέλεσμα η ζωή μας να γίνεται ακόμα πιο δυσάρεστη. Όταν μια καταιγίδα ξεσπάσει πάνω απ’ το κεφάλι μας, όταν νιώθουμε ότι μας ήρθε ο ουρανός σφοντύλι, όταν νομίζουμε ότι θα καταρρεύσουμε υπό το βάρος των δυσκολιών τότε ακριβώς είναι που πρέπει να απομακρύνουμε την προσοχή μας από το ερέθισμα του πόνου μας και να την στρέψουμε όλη προς το Χριστό! Όπως δηλαδή στην περίπτωση ενός κυκλώνα το μόνο ήρεμο μέρος του…

92. «Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον» (Λουκ. α΄ 46).Ολόκληρη η υπαρξίς μου υμνεί και δοξολογεί τον Κύριο! Ο πρώτος αυτός στίχος της Ωδής της Θεοτόκου αποκαλύπτει την κατάστασι στην οποία βρισκόταν η Παρθένος Μαρία: Κατάστασι εξάρσεως και εμπνεύσεως που βρίσκει διέξοδο στον ύμνο. Ο Κύριος με όσα της απεκάλυψε και όσα ενήργησε στο πρόσωπό της έθεσε την ύπαρξι της σε κίνησι, σε έξαρσι και η εξαρσίς της ωδήγησε στον ύμνο. Ο Κύριος ανάβει τη φωτιά, η χύτρα της ψυχής βράζει και από το στόμα βγαίνει ο ατμός της δοξολογίας. Χωρίς τη φωτιά του Θεού δεν υπάρχει ύμνος. Για να τραγουδήσεις…

ΈΝΑΣ Ερημίτης κάποτε νήστεψε συνέχεια εβδομήντα εβδομάδες και παρακαλούσε τον Θεό να του φανερώσει την έννοια κάποιου γραφικού ρητού, που δεν μπορούσε να καταλάβει. Επειδή όμως δεν του την φανέρωσε ο Θεός, είπε μια μέρα στον εαυτό του: - Γιατί να κοπιάζω και να περιμένω άσκοπα; Δεν πάω να ρωτήσω τον γείτονά μου Γέροντα; Ίσως εκείνος να γνωρίζει. Μόλις όμως ξεκίνησε να πάει, του έστειλε ο Θεός Άγγελο και του φανέρωσε εκείνο που ζητούσε. - Γιατί τόσον καιρό δεν ερχόσουν; τον ρώτησε ο Γέροντας. - Για να ταπεινωθείς και να ζητήσεις την συμβουλή άλλου, αποκρίθηκε ο Άγγελος. ΠΗΓΕ ένα βράδυ βιαστικός…

Ένας μοναχός ρώτησε κάποιο μεγάλο γέροντα: -Πώς ο διάβολος καταφέρνει και κινεί πόλεμο στους αγίους; Κι εκείνος του διηγήθηκε το ακόλουθο επεισόδιο: Στο όρος Σινά ασκήτευε ο μοναχός Νίκων. Έτυχε κάποτε ένας άνδρας να μπη στη σκηνή ενός φαρανίτη, όπου βρήκε την κόρη του μονάχη. Κι αφού αμάρτησε μαζί της, της παρήγγειλε: -Να πης στους δικούς σου, πως ο αναχωρητής Νίκων ήρθε και σε διέφθειρε. Όταν γύρισε στη σκηνή ο πατέρας και του είπε η κόρη αυτό το πράγμα, άρπαξε γρήγορα ένα σπαθί κι έτρεξε στο κελλί του γέροντα. Χτύπησε την πόρτα, και μόλις εκείνος βγήκε, όρμησε με το σπαθί…

ΤΟ ΔΗΛΗΤΉΡΙΟ ΤΗΣ ΖΉΛΕΙΑΣ Όποιος θάβει τα δικά του χαρίσματα, ζηλεύει τα χαρίσματα των άλλων -    Γέροντα, πώς θα βοηθηθή κάποιος που ζηλεύει να ξεπεράση την ζήλεια;-    Αν γνωρίση τα χαρίσματα με τα οποία τον έχει προικίσει ο Θεός και τα αξιοποιήση, τότε δεν θα ζηλεύη και η ζωή του θα είναι Παράδεισος. Πολλοί δεν βλέπουν τα δικά τους χαρίσματα· βλέπουν μόνον τα χαρίσματα των άλλων και τους πιάνει η ζήλεια. Θεωρούν τον εαυτό τους αδικημένο, μειωμένο, κι έτσι βασανίζονται και κάνουν την ζωή τους μαύρη. «Γιατί αυτός να έχη αυτά τα χαρίσματα κι εγώ να μην τα έχω;», λένε.…

ΌΠΟΙΟΣ μπαίνει σε μυροπωλείο, έλεγε κάποιος Γέροντας, κι αν ακόμη δεν αγοράσει κανένα άρωμα, βγαίνει έξω γεμάτος ευωδία.Το ίδιο συμβαίνει σ’ εκείνον που συναναστρέφεται αγίους ανθρώπους. Παίρνει επάνω του το πνευματικό άρωμα της αρετής τους. ΤΡΕΙΣ ΓΕΡΟΝΤΕΣ είχαν συνήθεια να πηγαίνουν μια φορά τον χρόνο στον Αββά Αντώνιο, για να διδάσκονται από τον Μέγα Όσιο.Οι δύο του έκαναν διάφορες ερωτήσεις. Έτσι, έδιναν αφορμή στον Άγιο να ξεχύνει τον ποταμό της θείας σοφίας που τον κατεκλυζε.Ο τρίτος άκουγε πάντοτε σιωπηλός χωρίς να ρωτά.Κάποτε τον ρώτησε ο Όσιος: - Τόσα χρόνια μ’ επισκεπτέσαι, αδελφέ, και ποτέ δεν μου έκανες την παραμικρή ερώτηση.…

Κάποιος γέροντας έμενε στη Θηβαΐδα, σ’ ένα σπήλαιο, κι είχε μαζί του έναν υποτακτικό, δόκιμο. Ο γέροντας είχε συνήθεια κάθε βράδυ να λέη διάφορες συμβουλές στον μαθητή του. Μετά του έδινε ευχή και τον έστελνε να κοιμηθή. Μια μέρα έτυχε να έρθουν μερικοί ευλαβείς κοσμικοί, που είχαν ακούσει για τη μεγάλη αρετή του γέροντα. Ήθελαν να τον επισκεφθούν και να του προσφέρουν και κάτι. Όταν αναχώρησαν οι επισκέπτες, κάθησε πάλι μετά το απόδειπνο ο γέροντας και άρχισε, κατά τη συνήθεια του, να συμβουλεύη τον μαθητή του. Μα καθώς του μιλούσε, κουρασμένος όπως ήταν, τον πήρε ο ύπνος. Ο μαθητής του…

ΤΟ ΔΗΛΗΤΉΡΙΟ ΤΗΣ ΖΉΛΕΙΑΣ Η ζήλεια μας αποδυναμώνει -    Γέροντα, δεν έχω καθόλου κουράγιο.-    Ζηλεύεις, γι’ αυτό δεν έχεις κουράγιο. Όταν ζηλεύη κανείς, στενοχωριέται, δεν μπορεί να φάη, οπότε αδυνατίζει και χάνει το κουράγιο του· και οι άλλοι μπορεί να νομίζουν πώς είναι μεγάλος ασκητής!-    Γέροντα, αισθάνομαι πολύ φτωχή πνευματικά και αδύναμη.-    Εσύ έχεις πολλές δυνάμεις, αλλά τις χαραμίζεις με την χαζή ζήλεια καί, ενώ είσαι ένα αρχοντόπουλο, βασανίζεσαι σαν κακόμοιρο γυφτάκι. Θα είχες προχωρήσει πολύ στην πνευματική ζωή, αν δεν σκάλωνες στην ζήλεια. Πρόσεξε, γιατί η ζήλεια σού ρουφάει όλες τις ψυχικές και σωματικές σου δυνάμεις, που θα μπορούσες…