Ποια είναι η αιτία της υποκρισίας των πονηρών πνευμάτων, υποκρισίας φοβερής τόσο ως προς την αρχή της όσο και ως προς τις συνέπειές της; Η αιτία είναι φανερή, και μπορούμε να τη διακρίνουμε καθαρά στον ίδιο μας τον εαυτό. Γιατί κι εμείς υποκρινόμαστε και γινόμαστε όμοιοι με τους δαίμονες, όταν ακολουθούμε τις κακές τους υποβολές. Κι αυτό οφείλεται στην πεσμένη μας φύση. Ένα, λοιπόν, από τα χαρακτηριστικά της πτώσεώς μας είναι η τάση να κρύβουμε τις παραβάσεις μας και να δικαιολογούμε τον εαυτό μας. Αυτό έκαναν ο Αδάμ και η Εύα μετά την αθέτηση της θείας εντολής. Αυτό έκανε και…

ΑΥΤΗ την απόκριση έδωσε ο Όσιος Αρσένιος σ’ ένα μοναχό, που του ζήτησε μια ωφέλιμη συμβουλή: - Αν κατορθώσει ο νους σου να βλέπει διαρκώς τον Θεό και μ’ αυτήν την ενόραση να γίνεται όλη η εσωτερική σου εργασία, τότε μόνο θα βγεις νικητής στον αγώνα του κακού.       Σ ΑΥΤΟ η ζωή του μοναχού μοιάζει με των αγγέλων, έλεγε ο Αββάς Υπερέχιος: κι εκείνοι βλέπουν διαρκώς το πρόσωπο του Ουρανίου Πατρός.       ΠΟΙΟΣ μπορεί να βλάψει τον ευνοούμενο του βασιλιά; Κανείς βέβαια. Ούτε ο διάβολος μπορεί να βλάψει ψυχή ενωμένη με τον Θεό, έλεγε κάποιος…

699. Αρέσει στον Θεό να διακρίνουμε στην καρδιά μας την ενέργειά Του. Γιατί ο Θεός είναι Φως και Αλήθεια. Ο Διάβολος όμως δεν το θέλει κάτι τέτοιο, γιατί είναι ο ίδιος σκοτάδι και ψεύδος. Και το σκοτάδι δεν επιθυμεί τον φωτισμό, από φόβο μήπως αποκαλυφθούν τα έργα του. Ο Διάβολος είναι δυνατός μονάχα μέσα στο σκκοτάδι και μέσα στο ψεύδος. Όλο του το έργο εξανεμίζεται, όταν έλθη το φως. Αποκοιμίζει την ψυχή μέσα στο σκοτάδι του, για να μη βλέπουμε την αλήθεια. Κάνει αόρατο την πραγματικότητα. 700. Έφταιξες στον Θεό; Η αμαρτία σε θλίβει; Φέρε την ταραγμένη σου καρδιά ενώπιον…

695. Ποιος είναι που μεταμορφώνει την ύλη της γης τόσο σοφά, τόσο αβρά, τόσο ωραία, σε άνθη; Ποιος δίνει στα λουλούδια τη θαυμαστή θωριά τους; Κύριε και Δημιουργέ, αξίωνέ μας να βλέπουμε σ’ αυτά την αγαθότητά σου και την παντοδυναμία σου. 697. Παρατήρησε τη διαφορά ανάμεσα στην παρουσία του ζωοποιού Πνεύματος και την παρουσία του πονηρού πνεύματος. Όταν οι λογισμοί της ψυχής σου είναι αγαθοί, νοιώθεις χαρά και ευφροσύνη. Αυτό το αίσθημα είναι ο καρπός της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος. Όταν, αντίθετα, κακοί λογισμοί και αμαρτωλές επιθυμίες σε κατέχουν, νοιώθεις ταραγμένος και γεμάτος άγχος. Αυτό σημαίνει την παρουσία του πονηρού…

Η ευχή: Το φοβερό όπλο κατά του διαβόλου-Γέροντα, αισθάνομαι αδύναμη να αντιμετωπίσω οποιονδήποτε πειρασμό και δυσκολία.-Δεν λες την ευχή; Όπως τα καράβια που κινδυνεύουν εκπέμπουν S.O.S., έτσι κι εσύ να λες συνεχώς: «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησον με», και θα λαμβάνεις βοήθεια.Εμένα, μια φορά, ο πειρασμός θα με έριχνε στον γκρεμό, αν δεν έλεγα την ευχή, η ευχή με έσωσε. Όταν ήμουν στην Ιερά Μονή Στομίου, ένα βράδυ είχα πάει σε μια σπηλιά που βρισκόταν σε ένα επικίνδυνο και απότομο μέρος. Ήταν πολύ μικρή μόλις που χωρούσα καθιστός. Είχα βάλει μερικές πέτρες έξω από το άνοιγμά της, γιατί…

Δώσε στον νου σου, λένε οι Πατέρες, σαν εργασία την αδιάλειπτο προσευχή και ουδέποτε ο νους θα στερηθεί του θείου φωτός. Η ορθόδοξη Εκκλησία μας έχει αυτή τη μέθοδο της προσευχής. Η μονολόγιστος νοερά προσευχή: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με» είναι απλή μεν στην ακοή, αλλά στην εφαρμογή είναι δύσκολη και θέλει αγώνα, όμως παράγει πολλούς πνευματικούς καρπούς. Επαναλαμβανόμενο το όνομα του Χριστού μέσα στον νου του ανθρώπου τον εξαγιάζει και του δίνει πνευματική εργασία, ώστε να εκδιώκονται οι ακάθαρτοι και πονηροί λογισμοί. Η προσευχή ήταν η κύρια εργασία του νου του ανθρώπου μέσα στον Παράδεισο. (Μητροπολίτης Λεμεσού Αθανάσιος)

Στέρηση της ελευθερίας, υποκρισία και εγωισμός: μόνιμα χαρακτηριστικά της κοσμικής ζωής (Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος) "Άλλο ένα πράγμα που παρατηρώ", γράφεις, "είναι το πώς τρέχουν όλοι με κομμένη ανάσα πέρα-δώθε, κυνηγώντας, θαρρείς, κάτι που ποτέ δεν καταφέρνουν να πιάσουν. Τι φασαρία, τι αναβρασμός, τι πήγαιν’ έλα είν’ εκείνο που βλέπω, όποτε περνάω από πολυσύχναστο δρόμο; Διαπιστώνω, όμως, ότι το ίδιο συμβαίνει και στα σπίτια, ίσως και μέσα στις ψυχές των ανθρώπων. Τα ‘χω χαμένα! Μπορεί κανείς, αλήθεια, να ζει μ’ αυτόν τον τρόπο;… Παρατηρώ, επίσης, το πώς καταναγκάζουν και καταπιέζουν ο ένας τον άλλο. Κανένας δεν έχει τη δική του…

664. Αν ζητής από τον Κύριο να σου φωτίση τον νου και να σου ζεστάνη την καρδιά, όταν πρόκειται να γράψης ένα κήρυγμα ή κάτι άλλο εποικοδομητικό και ο Κύριος δεν φαίνεται να σε ακούη και παραμένεις σε σκοτάδι και ψυχρότητα, μην ταραχθής και μη γογγύσης. Ο Θεός δεν αδιαφορεί στο αίτημά σου. Θέλει μόνο να δοκιμάση την υπομονή σου, την πίστι σου, την ελπίδα σου, την αφοσίωσί σου. Θυμήσου ότι του είναι πολύ εύκολο να σε φωτίση μέσα σε μια στιγμή και να σε ικανώση να γράψης ένα θαυμάσιο κείμενο, γεμάτο ιερό οίστρο και υψηλούς λογισμούς. 665. Ο Διάβολος…

635. Δοξάζεις τον Θεό με τα λόγια σου, αλλά δεν τον δοξάζεις με τα έργα σου. Δόξαζέ τον προ παντός με τα έργα σoυ, ασκώντας έμπρακτα τις διάφορες αρετές. Μην αμφιβάλλεις σε καμμία αλήθεια του Ευαγγελίου: «Ολιγόπιστε, εις τι εδίστασας;» (Ματθ. ιδ’ 31). ΄Ω, πόσο αδικαιολόγητος και αξιοκατάκριτος είναι όποιος αμφιβάλλει μπροστά στο Ευαγγέλιο του Χριστού! 636. «Ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοί μένει κἀγώ ἐν αὐτῷ» (Ιω. στ’ 56). Όπως το βρέφος, στην αγκάλη της μητέρας του, ζη εξ ολοκλήρου χάρις σ'αυτή με το θήλασμα, έτσι και οι χριστιανοί. Κοινωνώντας το Σώμα και…

631. Αν κάποιος σε επήνεσε ειλικρινά σε άλλους και αυτοί σου μεταφέρουν τον έπαινό του, μην τον θεωρήσης ως οφειλομένη τιμή στο πρόσωπό σου. Κατάγραψέ τον στο ενεργητικό του ανθρώπου που μίλησε καλά για σένα. Και προσευχήσου στον Θεό να τον ενισχύση στην αγαθότητα της καρδιάς του και σε κάθε αρετή. Και, όσο για τον εαυτό σου, αναγνώρισε με ταπεινωσύνη ότι είσαι ο πρώτος των αμαρτωλών, πράγμα που νοιώθεις και ξέρεις ότι είναι αληθινό, έχοντας υπ’ όψι σου πόσες φορές έχεις παραβή το άγιο θέλημα του Κυρίου. 632. Στους μαθητάς μου: Είστε τα τέκνα μου, γιατί σας γέννησα μες από…