«Να εξετάζετε τους εαυτούς σας…» (Β’ Κορ. 13:5)    ΌΤΑΝ ΑΠΟΚΤΗΣΕΙΣ όλα εκείνα που επιθυμείς, κι αρχίσει μια μέρα ο κόσμος να σε μακαρίζει, πήγαινε στον καθρέφτη και κοίταξε τον εαυτό σου, να δεις τι έχει να σου πει εκείνος που σε κοιτάει από τον καθρέφτη. Γιατί δεν είναι ο πατέρας, η μητέρα ή η γυναίκα σου, που την κρίση τους με επιτυχία πρέπει να περάσεις. Ο άνθρωπος που η απόφασή του μετράει πιο πολύ για σένα είναι εκείνος που σε κοιτάει πίσω από τον καθρέφτη. Μπορεί μερικοί να νομίζουν πως πέτυχες τους στόχους σου και να σε αποκαλούν θαυμάσιο…

Ο άνθρωπος έχει την τάση και τον πόθο να επεκτείνει τις γνώσεις του, να ανοίγει νέους ορίζοντες γύρω του, να προβαίνει σε ολοένα μεγαλύτερες ανακαλύψεις για τον κόσμο, το σύμπαν, τους πλανήτες… σπουδάζει, παίρνει μάστερ, εντρυφά διαρκώς σε νέα επιστημονικά πεδία, βάζει καινούριους στόχους… έφτασε μέχρι την κλωνοποίηση και την αποκωδικοποίηση του DNA… αγωνίζεται να γίνει Θεός αλλά δε σκέφτεται καθόλου να ρίξει και μια ματιά μέσα του, εκεί που υπάρχει ο Αληθινός Θεός! Η ραγδαία εξέλιξη στις επιστήμες και την τεχνολογία καταδεικνύει έναν άνθρωπο που έχει απορροφηθεί από τη δίψα του για νέες ανακαλύψεις έξω από αυτόν και με…

Μια από τις πρώτες λέξεις που ακούμε όταν εισερχόμαστε στην πνευματική ζωή είναι η ταπείνωση. Όλοι οι Πατέρες γράφουν και μιλούν γι’αυτή. Κι όσοι θέλουν να προοδεύσουν εν Χριστώ γνωρίζουν ότι χωρίς αυτή είναι ακατόρθωτο! Έτσι κι εγώ την είχα ζηλέψει αλλά κυρίως ήθελα να τη γνωρίσω βαθιά για να την ποθήσω με όλη μου την ψυχή! Έτσι, καθημερινά προσευχόμουν στον Κύριο να με διδάξει ποια είναι αυτή και πώς κατακτιέται. Εκείνη την περίοδο ήμουν φύλακας σε έναν ερημικό δρόμο, οκτώ ώρες μέσα στο φυλάκιο μελετούσα και προσευχόμουν. Και έλεγα μέσα μου ‘ καλά τα πάω;’. Ήξερα πως ό,τι έχω…

Ακούμε πολύ συχνά τους ανθρώπους να λένε ‘δεν αλλάζει ο άνθρωπος, ‘ πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι’. Από μικρή σε διάφορες περιστάσεις, πάνω σε συζητήσεις άκουγα στο περιβάλλον μου να καταλήγουν σε αυτό το συμπέρασμα. Μια αντίληψη βαθιά ριζωμένη μέσα τους που όταν την άκουγα σκεφτόμουν ‘ δεν μπορεί, για να το λένε με τόση βεβαιότητα έτσι θα είναι!’Καθώς μεγάλωνα με έπιασα πολλές φορές να εκστομίζω κι εγώ αυτή την κουβέντα… ‘ δεν αλλάζει ο άνθρωπος!’ Κι εγώ με την ίδια σιγουριά με την οποία με είχαν εμποτίσει οι οικείοι μου.Ήρθε όμως η ζωή να μου ανατρέψει…

7. Τα εποικοδομητικά λόγια, τα κείμενα των Αγίων Πατέρων, η υμνωδία της Εκκλησίας και, προς παντός, όσα είπε ο ίδιος ο Λόγος, το Δεύτερο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος, είναι πράγματι «ύδωρ ζων». Το νερό κυλά. Και τα λόγια αυτά κυλούν στην ψυχή μας σαν εκείνο. Το νερό δροσίζει και δίνει ζωή στο σώμα. Αλλά και τα λόγια του Θεού ζωοποιούν την ψυχή, της δίνουν ειρήνη και χαρά ή τη σωτήριο συντριβή. 8. Πρόσεχε στην καρδιά σου όσο ζείς σ’ αυτόν εδώ τον κόσμο. Εξέταζέ τη και βλέπε τι της εξασφαλίζει την ένωσί της με τον ευλογητό Κύριο και τι την…

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 26 Οι αγωνιζόμενοι πρέπει να φυλάγουν τη διάνοιά τους πάντοτε ακυμάτιστη, για να διακρίνει ο νους τους λογισμούς που τη διατρέχουν• κι έτσι τους καλούς βέβαια και θεόπεμπτους να τους αποθέτει στα ταμεία της μνήμης, ενώ τους διεστραμμένους και δαιμονικούς να τους απορρίπτει κάπου έξω από τις αποθήκες της φύσεως. Πραγματικά η θάλασσα, όταν γαληνεύει, διακρίνεται από τους ψαράδες ως το βυθό της, ώστε να μη τους ξεφεύγει τότε κανένα από τα ζώα που τριγυρίζουν στα περάσματά της• όταν όμως ταράσσεται από τους ανέμους, κρύβει με τη σκοτεινιά της ταραχής όσα επιτρέπει να φαίνονται με το χαμόγελο της γαλήνης.…

... Γνωρίζοντάς το αυτό καλά ο άγιος εκείνος πατέρας, που βρισκόταν ήδη στις πύλες του θανάτου, όταν ο διάβολος του είπε, “μου ξέφυγες”, εκείνος απάντησε “δεν ξέρω”. Τόση ήταν η αγωνία του, ώστε ούτε την τελευταία εκείνη ώρα να έχει σίγουρη τη σωτηρία του, σύμφωνα με το μέγεθος των ευσεβών κόπων του. Εμείς όμως, μόλις συμπληρώσουμε πέντε ή δέκα χρόνια, ή μόλις μάθουμε καλά τους κανονισμούς του μοναστηριού, ή αποστηθίσουμε ελάχιστα χωρία της Γραφής, ή και μόλις κάνουμε λίγες ή πολλές γονυκλισίες, ή προσευχηθούμε ή νηστέψουμε, καταλαμβανόμαστε από οίηση και αλαζονεία, σαν να κατορθώσαμε τα πάντα. Γι’ αυτό και πέφτουμε…

Ζούμε στην εποχή της πληροφόρησης και της μάθησης! Χιλιάδες πληροφορίες μας κατακλύζουν καθημερινά και ποικίλες είναι οι πηγές στις οποίες μπορεί κάποιος να καταφύγει για να εμπλουτίσει τις γνώσεις του. Ο άνθρωπος αντλεί δύναμη από αυτές και από τις διαφόρων προελεύσεων ιδεολογίες και έτσι αναπτύσσει πίστη στο φουσκωμένο από πληροφορίες μυαλό του! Γίνεται σιγά σιγά ένας άνθρωπος εγκεφαλικός, γεμάτος αυτό-πεποίθηση… ‘ Έχω τις γνώσεις μου, αυτές είμαι εγώ, αυτές είναι η δύναμη μου’! Μετατρέπεται σε μια καλοκουρδισμένη μηχανή εκμάθησης γιγαντώνοντας έτσι λίγο λίγο τον εγωισμό του! Φυσικά δεν πρέπει να δαιμονοποιήσουμε τη γνώση που προάγει τη ζωή, που βελτιώνει δηλαδή…

ΕΠΙΣΤΟΛΗ 382.- ΣΤΟΝ ΙΔΙΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΖΩΣΙΜΟ.Προτρεπτική προς μεταστροφή.Αν βέβαια υπήρξα σε σας αιτία για αμαρτήματα, εγώ που εμποδίζω τα πολλά αμαρτήματα, ανυπάκουοι και αναίσθητοι, καλά κάνετε και αποφεύγετε τα λεγόμενά μου προς εσάς, έχοντας μάλλον έμφυτη την επιθυμία των καλών από την ενέργεια εκείνη του Θεού με την οποία είχε εμπνεύσει κάτι ιδιαίτερο μέσα μας. Αν όμως αποτελούν έλεγχο των κακών σας πράξεων, τότε μοιάζω με καθρέφτη μπροστά στον άσχημο και με γιατρό για τον ασθενή. Γιατί ο πρώτος αποφεύγει τον καθρέφτη επειδή τού θυμίζει την άσχημη μορφή του, και ο άλλος δεν συμπαθεί τον γιατρό, γιατί κόβει και…

"Αν δεν γίνητε ως τα παιδία ου μη εισέλθητε εις τη Βασιλεία των Ουρανών"!…Και κάπου εκεί στην εφηβεία, αντίο αθωότητα, αντίο ανεμελιά, αντίο ξεγνασιά! Και όσο προχωράει η ενηλικίωση αφήνουμε ολοένα και πιο πίσω το παιδί που έπαιζε με τις κούκλες και τα αυτοκινητάκια, που εξερευνούσε με τα γεμάτα αθωότητα μάτια του τα πάντα γύρω του, που με το γέλιο του γέμιζε το σπίτι χαρά!Τώρα, βάρυναν οι ώμοι από τα προβλήματα, βάρυνε η καρδιά από το άγχος, έφυγε το χαμόγελο από τα χείλη, έφυγε η αθωότητα από το βλέμμα! Ενήλικες… άνθρωποι κουρασμένοι, θλιμμένοι, αγχωμένοι, ζούμε με χιλιάδες νευρώσεις και την…