"Οι Μασόνοι κάνουν κρυφό πόλεμο,γι' αυτό είναι επικίνδυνοι" Συζητούσα μια μέρα με τον Γέροντα για τις αιρέσειςκι εκείνος μου διηγήθηκε: "Μια φορά ήλθε σε μένα μια καλή κοπέλα, μορφωμένη, από καλό σπίτι και χριστιανή, πήγαινε μάλιστα και σε χριστιανική οργάνωση. Μου είπε ότι της προξενεύουν έναν πολύ καλό κύριο, σοβαρό, πλούσιο, μορφωμένο, μόνο που ήταν μασόνος. Με ρώτησε τί να κάνει. Της είπα να μην τον πάρει, αφού ήταν μασόνος. Άρχισε να μου λέει, ότι είναι πολύ καλός χαρακτήρας και γι' αυτό θα μπορέσει να τον προσελκύσει στο Χριστό. Της είπα ότι δε θα μπορέσει να πετύχει τίποτε. Δε με…
[επιλογή κειμένων π. Νικόλαος Πουλάδας, υπογραμμίσεις δικές μας που φανερώνουν ότι σε αντίθεση με όσα λένε, κάποιοι που υποστηρίζουν τον Οικουμενισμό, περί του Αγίου, ως δήθεν "διαλλακτικού" απέναντι στους αλλοδόξους, ο Άγιος χρησιμοποιεί αυστηρότατες εκφράσεις αν και πρότυπο αγίου αγάπης! Μετατρέψαμε το κείμενο σε κάποια σημεία στη νεοελληνική)          «Οι δογματικές διαφορές επειδή ανάγονται σε μόνο το κεφάλαιο της πίστης, αφήνουν ελεύθερο και απρόσβλητο το της αγάπης κεφάλαιο· το δόγμα δεν καταπολεμεί την αγάπη… Η αγάπη ουδέποτε χάριν δογματικής τινός διαφοράς είναι πρέπον να θυσιάζεται… Είναι πολύ πιθανό να ελκύσει προς τον εαυτό του [ο επίσκοπος που διαχειρίζεται τον διάλογο] και…
[επιλογή κειμένων π. Νικόλαος Πουλάδας]     «Όταν δηλαδή χρειάζεται να ευεργετήσεις, ο κάθε άνθρωπος είναι πλησίον σου· όταν όμως προκύπτει θέμα σχετικό με την αλήθεια, ξεχώριζε τον δικό σου από τον ξένο. Και αν ακόμα έχεις αδελφό από τον ίδιο πατέρα και την ίδια μητέρα, και δεν συμφωνεί μαζί σου στο θέμα της αλήθειας, θεώρα αυτόν πιο βάρβαρο και από τον Σκύθη, αν όμως είναι Σκύθης ή Σαυρομάτης, αλλά γνωρίζει την ακρίβεια των δογμάτων και πιστεύει αυτό πού και συ ο ίδιος πιστεύεις, αυτός ας είναι πιο δικός σου και πιο πλησιέστερος από εκείνον· και τον βάρβαρο και τον μη…
     [Επιλογή των κειμένων π. Νικόλαος Πουλάδας] «Ο ψαλμός σήμερα μας οδηγεί σε σύγκρουση με τους αιρετικούς, όχι για να τους πολεμήσουμε παραμένοντας αυτοί αδρανείς, αλλά για να τους σηκώσουμε από την πτώση στην οποία βρίσκονται. Διότι τέτοιος είναι ο δικός μας πόλεμος, δεν καθιστά τους ζωντανούς νεκρούς, αλλά τους νεκρούς τους οδηγεί στη ζωή, γεμάτος από ημερότητα και πολλή επιείκεια. Διότι δεν πολεμώ με υλικά όπλα, αλλά με τον λόγο καταδιώκω, όχι τον αιρετικό, αλλά την αίρεση. Δεν αποστρέφομαι τον άνθρωπο, αλλά μισώ την πλάνη και θέλω να τον αποσπάσω από αυτήν. Δεν κάνω πόλεμο με ουσία (διότι…
Όταν άλλαξε το ημερολόγιον και η Εκκλησία ακολούθησε το νέον ημερολόγιον, το Άγιον Όρος, ένεκα της παραδόσεως διετήρησε την χρήσιν του παλαιού ημερολογίου, χωρίς όμως να διακόψη καί την επικοινωνίαν και εξάρτησίν του από το Οικουμενικόν Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως. Μερικοί αγιορείτες μοναχοί, αυτοτιτλοφορούμενοι ”ζηλωτές”, εξ αιτίας της αλλαγής του ημερολογίου διέκοψαν την πνευματικήν επικοινωνίαν τους με το Πατριαρχείον και το υπόλοιπο Άγιο Όρος. Δεν συμμετείχον εις τα Λειτουργίας, τας πανηγύρεις, ούτε και επικοινωνούσαν με τους υπόλοιπους πατέρας. Ο Γέροντας Ιωσήφ ελυπείτο πολύ δι’ αυτήν την κατάστασιν.Με πολύ πόνον έκρουε την θύραν του θείου ελέους και ο Πανάγαθος Θεός δεν παρέβλεψε την…
    «Ο πολύ αγαθός μας Θεός, βλέπων την άγνοια όπου είχον, δεν με άφησεν εις το σφάλμα, αν και κάθε ολίγον ήρχοντο οι του Ματθαίου (αρχηγός της ακραίας παράταξης των Ζηλωτών[Παλαιοημερολογιτών]) και μου έλεγαν τα συνήθη.     Ενώ εγώ αντιθέτως τούς έλεγα ότι το σχίσμα είναι χειρότερο όλων, η δε ομόνοια είναι Θεού εντολή και φέρει καλά αποτελέσματα. Τέλος, βλέποντας ο Θεός την ψυχή μου ζωηράν και φαεινοτέραν του ηλίου, μού υπέδειξεν, ότι είμαι έξω πεσμένος και ότι όλοι αυτοί του Ματθαίου και οι λοιποί όπου εχωρίσθησαν, είναι εσφαλμένοι και δημιουργούν ανόνητον (=ανώφελο) σχίσμα εις βάρος της υπερηφάνου…
Τί λένε οι Ρωμαιοκαθολικοί περί του ευχελαίου; Η Δυτική Εκκλησία δέχεται το ευχέλαιο ως εκκλησιαστικό μυστήριο. Από τον δωδέκατο όμως αιώνα το μεταποίησε σε έσχατη κρίση και σε εφόδιο των αποθνησκόντων, μη επαναλαμβάνουσα αυτό στην ίδια ασθένεια αν αυτή ξαναεμφανισθεί. Ανάλογοι προς την ιδέα αυτή είναι και οι καρποί του μυστηρίου, οι οποίοι αντιστρέφονται, δηλαδή ως κύρια ενέργειά του είναι η εξάλειψη της αμαρτίας και των λειψάνων της και η ενδυνάμωση της ψυχής στον επικείμενο αγώνα της κατά του θανάτου. Η μεταποίηση όμως αυτή του ευχελαίου σε έσχατη χρίση αντιβαίνει προς την αρχαία χρήση του και στη διδασκαλία της Αγίας…
Όχι, δεν θεραπεύονται. Ως προς το πρώτο σκέλος του μυστηρίου (την ίαση της σωματικής νόσου), η θεία χάρη δεν ενεργεί «εξ ανάγκης», όπως γίνεται στα υπόλοιπα μυστήρια. Αν συνέβαινε αυτό, τότε θα έκλειναν όλα τα νοσοκομεία και τα ιατρεία. Επειδή όμως κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, οι περισσότεροι από τους πιστούς σε περίπτωση σωματικής ασθένειας προτιμούν να επισκέπτονται τους φυσικούς γιατρούς (όχι βέβαια αδικαιολόγητα) παρά τους πνευματικούς (τους ιερείς). Το ότι δεν θεραπεύονται παντότε οι σωματικές ασθένειες αυτό δεν οφείλεται μόνο στην έλλειψη πίστεως από μέρους του ασθενούντος που δέχεται το ιερό μυστήριο, αλλά γενικότερα στη θεία βούληση, η οποία θέλησε…
Επειδή οι άνθρωποι αρρωσταίνουν, ο Κύριος εφοδίασε την Εκκλησία του με ειδικό μυστήριο του οποίου σκοπός είναι κατά κύριο λόγο η ίαση των σωματικών ασθενειών, κατά δεύτερο δε η ίαση της πνευματικής νόσου της ψυχής (της αμαρτίας). Είναι, λοιπόν, το ευχέλαιο μυστήριο θείας αρχής κατά το οποίο, όταν χρίεται ο ασθενής με αγιασμένο έλαιο, κατέρχεται η χάρη του Θεού η οποία χορηγεί πρώτως και κυρίως τη σωματική ίαση και δευτερευόντως την ίαση της ψυχής από την αμαρτία. Οι συστατικοί λόγοι του μυστηρίου βρίσκονται στην καθολική επιστολή Ιακώβου του Αδελφοθέου: «Ασθενεί τις εν υμίν; προσκαλεσάσθω τους πρεσβυτέρους της εκκλησίας, και προσευξάσθωσαν…
Γενικά δεν τους ταιριάζει ο γάμος ως μυστήριο. Δεν βρίσκουν σ’ αυτό ούτε ορατό σημείο ούτε μετάδοση θείας χάριτος ούτε και επαγγελία αφέσεως αμαρτιών, την οποία πρέπει να διακονούν τα γνήσια μυστήρια. Είναι δε γι’ αυτούς μόνο θεία διάταξη δια της οποίας αποσκοπείται η μετάδοση του ανθρώπινου γένους. Από την άποψη αυτή ο γάμος των απίστων και των μη αναγεννημένων θεωρείται εξίσου ιερός, μη υπολειπόμενος του γάμου των Χριστιανών. Από προτεσταντικούς δε κύκλους προέκυψε και ο πολιτικός γάμος, ένα συμβόλαιο κοινωνικό, που καμιά σχέση δεν έχει με την ευλογία της Εκκλησίας και την καθαγίαση αυτού ως ιερού συζυγικού δεσμού. Ο…

katafigioti

lifecoaching