Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
Όποιος αγαπά τον εαυτό του δεν μπορεί ν’ αγαπά το Θεό. Εκείνος όμως που ξεπερνά την αγάπη προς τον εαυτό του εξ αιτίας του υπερβολικού πλούτου της αγάπης του Θεού, αυτός αγαπά το Θεό. Γι’ αυτό αυτός ο άνθρωπος δεν επιζητεί ποτέ τη δική του δόξα, αλλά τη δόξα του Θεού. Πραγματικά αυτός που αγαπά τον εαυτό του επιδιώκει τη δική του δόξα, ενώ αυτός που αγαπά το Θεό επιδιώκει τη δόξα του Δημιουργού του. Γιατί γνώρισμα ψυχής αισθητικής και θεοφιλούς είναι από το ένα μέρος να επιζητεί πάντοτε τη δόξα του Θεού σε όλες τις εντολές που εκτελεί, και…
Το κακό ούτε οντολογική υπόσταση έχει, ούτε βέβαια είναι κανείς κακός από τη φύση του, γιατί τίποτε κακό δεν έκαμε ο Θεός. Όταν όμως κάποιος κατά την επιθυμία της καρδιάς του δίνει μορφή σ’ αυτό που δεν υπάρχει ουσιαστικά, τότε αρχίζει ακριβώς να είναι αυτό που θα ήθελε εκείνος που το κάνει. Πρέπει λοιπόν με την επιμέλεια της μνήμης του Θεού πάντοτε να αμελούμε την έξη του κακού, γιατί είναι δυνατώτερη η φύση του καλού από την έξη του κακού, επειδή το πρώτο βέβαια υπάρχει, ενώ το άλλο δεν υπάρχει, παρά μόνο στην πράξη. (ΕΠΕ,Φιλοκαλία,τόμος 9, έργα Διαδόχου Φωτικής,σελ. 115)
- Τρίτος ο όρος της υπομονής: να καρτερούμε τον αόρατο κοιτάζοντας τον αδιαλείπτως ως ορατό με τους οφθαλμούς της διάνοιας.- Έκτος ο όρος της ταπεινοφροσύνης: συνεχής λήθη των κατορθουμένων. (ΕΠΕ,Φιλοκαλία,τόμος 9, έργα Διαδόχου Φωτικής,σελ. 111)
Πάλιν ο πρωταίτιος του κακού όφις σηκώνει την κεφαλήν εναντίον μας και σιγοψιθυρίζει τα αντίθετα προς την αλήθειαν. Ή μάλλον, αφού η ιδική του κεφαλή συνετρίβει με τον σταυρόν του Χριστού, κεφαλήν του κάμνει τον καθένα από εκείνους οι οποίοι με το πέρασμα των γενεών πείθονται εις τας ολεθρίας συστάσεις και ούτω, εμφανίζων σαν η ύδρα πολλάς κεφαλάς προς τα άνω, δεν σταματά να διαλαλή με αυτάς εις τα ύψη την αδικίαν. Ούτω προσήρμοσεν εις το έρπον σώμα του, Αρείους, Απολιναρίους, Ευνομίους, Μακεδονίους, και πολλούς άλλους οι οποίοι προσεκολλήθηοαν εις αυτόν, και δια της γλώσσης αυτών άφησε το…
16 Σεπ
ζ΄. Είπε πάλι, ότι κάποιος γέρων έμενε σε ένα πρώην ειδωλολατρικό ιερό. Και ήλθαν οι δαίμονες και του έλεγαν : « Φύγε από τον τόπο μας ». Και ο γέρων αποκρίθηκε : « Σεις δεν έχετε τόπο ». Και βάλθηκαν να του σκορπίζουν τα φοινικόφυλλα μονομιάς. Ο δε γέρων επέμενε να τα ξαναμαζεύη. Ύστερα ο δαίμων τον αδράχνει από το χέρι και τον σέρνει έξω. Φτάνοντας όμως στην πόρτα, ο γέρων την έπιασε με το άλλο χέρι δυνατά, φωνάζοντας : « Ιησού, βοήθησε με » Και ευθύς ο δαίμων έφυγε. Και ο γέρων άρχισε να κλαίη. Ο δε Κύριος του…
Θέματα
15 Σεπ
Τους βλέπεις σε σχέσεις παθιασμένες που ξεκινούν με μεγάλες προσδοκίες, μεθυσμένοι από έρωτα και πόθο, παντρεύονται γρήγορα για να μην χάσουν την αγάπη της ζωής τους και ξαφνικά μια μέρα, όχι μετά από πολύ καιρό, συναντάς τον ένα ή τον άλλο τυχαία στο δρόμο και σου λέει ότι χωρίσανε, δεν πήγαινε άλλο! Βλέπεις γονείς να φεύγουν από το μαιευτήριο γεμάτοι ευτυχία που κρατάνε επιτέλους στην αγκαλιά τους το μωράκι τους για το οποίο απελπισμένα τόσα χρόνια αγωνίζονταν. Ρίχνονται πάνω του με όλη τη στοργή και την αγάπη τους, είναι όλος τους ο κόσμος! Και μια μέρα μετά από μερικά χρόνια…
Η πρώτη φορά που αντίκρυσα το Σταυρό του Χριστού ήταν όταν ήμουν πάρα πολύ μικρός! Πρώτη φορά έβλεπα το Θεάνθρωπο! Τότε βέβαια δεν ήξερα ποιος ήταν! Συγκλονίστηκα απ’αυτό το θέαμα… ένας άνθρωπος καρφωμένος πάνω σε ένα σταυρό!!! Ράγισε η καρδιά μου! Έτρεξα στη γιαγιά μου και τη ρώτησα ‘ ποιος είναι αυτός;’ ‘ γιατί τον έχουν σταυρώσει;’ ‘τί τους έκανε;’ Η γιαγιά μου με προθυμία μου εξηγούσε… όμως οι ερωτήσεις μου ήταν ατελείωτες ώσπου απηύδησε κάποια στιγμή και μου είπε… ‘ δεν ξέρω! Ρώτα Τον!’ Αυτή ήταν η πιο όμορφη συμβουλή που μου έχουν δώσει ποτέ! Πραγματικά ψυχοσωτήρια! Από τότε…
Απόσπασμα από κήρυγμα του π. Ιωήλ Γιαννακοπούλου που έγινε τη Μ. Παρασκευή: «…Αποτελεί παρηγοριά για μας να βλέπουμε άλλους να υποφέρουν περισσότερο. Παρηγορείται ο τυφλός από το ένα μάτι, όταν δει άλλον να είναι τυφλός και από τα δύο μάτια. Παρηγορείται ο ανάπηρος από το ένα χέρι ή πόδι, όταν δει άλλον που να του λείπουν και τα δύο. Παρηγορείται ο πεινασμένος όταν δει άλλον που να είναι πεινασμένος και κατάκοιτος… Αλλά να η υπέρτατη παρηγοριά, ο Εσταυρωμένος! Είσαι άρρωστος; Έχεις όμως το κρεβάτι σου, ενώ Αυτός είναι καρφωμένος όρθιος, επάνω σ’ ένα ξύλο.Είσαι φτωχός; Είσαι όμως ελεύθερος, ενώ Αυτός…
13 Σεπ
Τις προάλλες βλέποντας ειδήσεις άκουσα για μια ακόμη φορά, δυστυχώς, ότι ένας ακόμη αθλητής αμείφθηκε με ένα ιλιγγιώδες ποσό για την απόδοση του! Μου φαίνεται εξωφρενικό νε κερδίζει μια τενίστρια έναν αγώνα και να παίρνει έπαθλο τρία εκατομμύρια δολάρια, την ίδια ώρα που άλλοι άνθρωποι υποφέρουν μέσα στην εξαθλίωση και τη φτώχεια. Αυτή η άνιση κατανομή του πλούτου είναι τουλάχιστον εξοργιστική, σίγουρα αντίθεη, αντιχριστιανική! Και δεν ευθύνεται μόνο αυτός που τα δίνει αλλά και αυτός που τα παίρνει! Ο καπιταλισμός εξαφάνισε από το κάδρο το σεβασμό στην ανθρώπινη αξία, οντότητα, προσωπικότητα. Τώρα μόνο οι οικονομικές αξίες έχουν σημασία. Οι αθλητές…
... Και αμέσως ηκολούθησε φοβερός και μυστηριώδης σεισμός λόγω του θανάτου του Ιησού Χριστού, με συνέπειες ασυνήθεις, όπως «ιδού το καταπέτασμα του ναού εσχίσθη εις δύο από άνωθεν έως κάτω», πράγμα ασύνηθες και αδύνατον υπό συνθήκας κανονικού, φυσιολογικού σεισμού, ανεξαρτήτως εντάσεως. Ούτε το σκότος ούτε ο σεισμός ήσαν φυσιολογικά φαινόμενα. Το καταπέτασμα του Ναού ήτο εκείνο το οποίον εχώριζε τα Άγια των Αγίων, τα οποία ήσαν άβατα, από τα Άγια, τ.έ. τον υπόλοιπον, τον κυρίως, Ναόν (’Εξοδ. 26,31 εξ. Λευίτ. 16,2, 12. Το σχίσιμο του καταπετάσματος ήτο σημείον καταργήσεως της τυπικής απολυτρώσεως της Παλαιάς Διαθήκης και αντικαταστάσεώς της υπό της…
Κεφάλιο 27, στίχος 45. Από της 3ης πρωινής ώρας του Ιουδαϊκού ωρολογίου, ήτοι 9ης σημερινής, ο Ιησούς ήτο προσηλωμένος επί του σταυρού. Η 6η ώρα επομένως, ήτο η 12η μεσημβρινή ημετέρα. Από της ώρας αυτής, επομένως, της 12ης μεσημβρινής, «σκότος εγένετο επί πάσαν την γην έως ώρας ενάτης», ήτοι έως της 3ης απογευματινής. Αυτός ο υπολογισμός του χρόνου υπό του Ματθαίου, αντιτίθεται σ’ εκείνον του Ιωάννου 19,14 «ώρα ην ως έκτη» (μεσημέρι), ότε ο Πιλάτος «λέγει τοις Ιουδαίοις, ίδε ο βασιλεύς υμών» και «παρέδωκεν αυτόν αυτοίς ίνα σταυρωθή». Εάν ακολουθήσωμεν την άποψιν ότι ο Ιωάννης ακολουθεί το Ρωμαϊκό…
Μαζί μ’ αυτά ας δοξάσουμε και εμείς τον Θεό, μαζί μ’ αυτά ας φωτισθούμε και εμείς με το φως της γνώσεως, και μεταφερόμενοι σαν με όραμα στον Ιορδανη, ας δούμε το μεγάλο φως, τον Χριστό μας βαπτισμένον, και ας ασπασθούμε τα ακατάληπτα ίχνη του στα νερά, και ας μην επιστρέφουμε ποτέ πια στο σκοτάδι της αμαρτίας, αλλά ας είμαστε μαζί του και ας πορευθούμε μαζί του, αφού έχουμε γίνει καλοί οπαδοί του, και πριν από αυτό, ας βαπτισθούμε μαζί με αυτόν. Γιατί είναι δυνατόν καθημερινά να βαπτιζόμαστε, αν θέλουμε, εννοώ με το βάπτισμα των δακρύων, το πραγματικά καθαρτήριο και αείφωτο.…
Επιστολή 102. Στο τέκνο του τον Ευάρεστο.Η επιστολή αυτή στέλνεται σε σένα, αδελφέ, με πολλή θλίψη και σφίξιμο της καρδιάς μου, γιατί άκουσα ότι πέθανες τον θάνατο της αμαρτίας. Λένε δηλαδή ότι αποκήρυξες την υπόσχεση της παρθενίας, το ευαγγελικό ένδυμα, το σεβαστό σε αγγέλους και ανθρώπους πολίτευμα, και έλαβες γυναίκα με τρόπο μοιχικό, ή καλύτερα, για να κυριολεκτήσω, την Εύα. Γιατί αυτή, αφού σε έβγαλε από τον παράδεισο της άγιας ζωής, σε κατέστησε πένθος για μένα τον αμαρτωλό σου πατέρα, ντροπή της αγγελικής αδελφότητάς σου, και αφορμή υπερηφάνειας και καύχησης για τον διάβολο. Τι είναι αυτό που έγινε! Αλλοίμονο! Πώς…
Προς το κοινό του λαού Αντισάρχου. Δεχθήκαμε γράμματα από την τιμιότητά σας για τον μαθητή μας, ο οποίος προ πολλού απέδρασε και δεν ξέρω πως έγινε εκεί δεκτός από αμάθεια και ασέβεια, και μάλιστα σε σπήλαιο ληστών, όχι μοναστήρι, αλλά ανακατασκευασμένο καταφύγιο παθών, για να αξιώσουμε να τύχει απαλλαγής. Και η απάντηση είναι σύντομη. Ο μαθητής μας Μαρκιανός μέχρι να επιστρέψει στο μοναστήρι του, στο οποίο έδωσε υπόσχεση της απάρνησής του με μάρτυρα τον Θεό, είναι δεμένος και καταδικασμένος και ανάξιος της κοινωνίας, σύμφωνα με τους θεοδίδακτους κανόνες που υπέγραφε. Γιατί η απειλή δεν εξαρτάται από μας, αλλά από τους θεόπνευστους…
Πόσο μεγάλο μυστήριο! Μετανόησε ο ληστής· χρειαζόταν νερό για να βαπτισθεί. Ήταν κρεμασμένος στον σταυρό· δεν υπήρχε άλλος τόπος να βαπτισθεί, ούτε πηγή, ούτε λίμνη, ούτε βροχή, ούτε αυτός που θα τελούσε το μυστήριο. Γιατί όλοι οι μαθητές είχαν φύγει επειδή φοβούνταν τους Ιουδαίους. Ο Χριστός όμως δεν εστερείτο ναμάτων, αλλά, αν και ήταν κρεμασμένος στον σταυρό, δημιούργησε νερά. Επειδή δηλαδή δεν ήταν δυνατόν να μπει στη βασιλεία ο ληστής χωρίς βάπτισμα, πρόσφερε ο Σωτήρας αίμα και νερό από την τρυπημένη πλευρά του, για να ελευθερώσει τον ληστή από τα κακά που σήκωνε, και να δείξει ότι το αίμα έγινε…
... Εγώ λοιπόν φοβάμαι τα καθήκοντα του βαθμού μου, ώ ιερή κορυφή, και πραγματικά τρομάζω για την ψυχική κυβέρνηση, πώς δηλαδή θα διασώσω αυτό το πολύ μικρό και λογικό πλοιάριο που μου έχει εμπιστευθεί σε λιμάνι σωτηρίας, γιατί γι’ αυτό χρειάζεται και ζωή καθαρή και επιτυχία γνώσεως ικανής, ώστε, χειριζόμενος το πηδάλιο, σαν σε δύο αυχένες, γρήγορα και με γνώση, να διαφυλάξω αβύθιστο στα νερά της αμαρτίας και τον εαυτό μου και αυτούς που με ακολουθούν. Αυτή λοιπόν είναι η απολογία η δική μου του ταλαιπώρου... (3,63)… Συνέβη να μεταβώ με εντολή του αρχιερέα στη μονή Δαλμάτου, για να εκλέξω αυτόν…
... Αδελφοί μου και πατέρες, επειδή ο καθένας από σας έχει διακόνημα σ’ αυτήν την άγια αδελφότητα, και εμένα του ταλαίπωρου μου έλαχε, χωρίς να το αξίζω, να είμαι αρχηγός και να μιλώ, οφείλω να μη παραμελώ τη διακονία μου, αλλά πάντοτε, μαζί με τα αλλά, να κάνω και την εβδομαδιαία κατήχηση, όσο μου επιτρέπουν οι δυνάμεις μου. Και ίσως κάποιοι να πουν «Τί κερδίζουμε από αυτήν, αφού αυτά που λέγονται δεν τα εκτελούμε; Γιατί, ενώ ακούμε, ότι δεν πρέπει να γελάμε, δεν το κατορθώσαμε ακόμα αυτό, και ενώ πολλές φορές διδασκόμαστε, ότι δεν πρέπει να φλυαρούμε, εξακολουθούμε ακόμα να…
10 Σεπ
Εμείς οι άνθρωποι είμαστε περίεργα πλάσματα, αλλόκοτα! Μας αρέσει να στηριζόμαστε στα πόδια μας, να είμαστε ανεξάρτητοι και αυτάρκεις, να μην έχουμε ανάγκη κανέναν, ούτε φόβο Θεού δεν έχουμε πολλές φορές! ‘Ποιος Θεός τώρα, στην εποχή μας, καλά πόσο οπισθοδρομικός είσαι;’ είναι μερικές μόνο από τις κουβέντες που ακούμε όταν τολμήσει κάποιος από εμάς να ξεστομίσει ότι πιστεύει στο Θεό. Σε ποιον Θεό όμως πιστεύουμε; Έχουμε αναρωτηθεί για την ορθότητα της πίστης μας; Και καλά όλοι αυτοί που υπερηφανεύονται για την απιστία τους, ας πούμε πως είναι δικαιολογημένοι καθώς δεν έχουν μπει στη διαδικασία να εισέλθουν στο χώρο της πνευματικότητας.…
ΚΑΤΗΧΗΣΗ 87η. "Οτι ό ήγούμενος πρέπει νά θυσιάζει τή ζωή του γιά τά λογικά πρόβατα, έπειδή θά δώσει λόγο γιά τό καθένα την ή μέρα της κρίσεως. Καί γιά την άποκοπή τών δικών μας θελημάτων". Αδελφοί μου και πατέρες, σε ποιά κατάσταση νομίζετε ότι βρίσκεται η ταπεινή μου ψυχή κατά την άσκηση της εποπτείας σας; Νομίζετε δηλαδή ότι καμαρώνω γι’ αυτές τις μικρές κατηχήσεις, σαν να κάνω κάτι σπουδαίο και εκπληρώνω έτσι τα καθήκοντά μου ως προστάτης σας; Καθόλου. Αλλά, για να πώ τήν αλήθεια, έκτος από κάποια ανάπαυσή μου, τη ζωή μου τήν περνώ με πολύν ψυχικό πόνο καί δυσκολία καί…
... Και εγώ ο δυστυχής, μένοντας ορφανός από τον καλό Πατέρα μου (ο όσιος Θεόδωρος αναφέρεται στον πνευματικό του πατέρα), που να στηρίξω το χέρι, καθώς σαλεύεται η ψυχή μου; Ποιόν θα έχω να μου θυμίζει να μη φέρομαι παράλογα; Πώς θα αποφύγω την έφοδο του διαβόλου, μη έχοντας εσένα να με νουθετεί και να με εκπαιδεύει αυτοπροαίρετα;Αλλά, ώ θεία και ιερή κεφαλή μου, είθε να με παρακολουθείς από ψηλά ευμενής, για να με σηκώνεις όταν πέφτω κάτω, να με κατευθύνεις όταν βαδίζω, να με διατηρείς ανεπηρέαστον, και να οδηγείς και να ποιμαίνεις μαζί μου και αυτό το ποίμνιο,…
Στο τέκνο του τον Λουκιανό.Ο καλός Θεός μας, γνωρίζοντας την ολισθηρότητα της ανθρώπινης φύσεως, και ότι, και αν ακόμα κάποιος νομίζει πώς βαδίζει σωστά, με λίγη νωθρότητα, χωρίς να το καταλάβει, σκοντάφτει και πέφτει, από αγάπη προς τον άνθρωπο, τού δώρισε τη μετάνοια, η οποία τον σηκώνει από την πτώση και τον επαναφέρει στην αρχική υγεία του. Επειδή λοιπόν και συ, αδελφέ μου, έπαθες αυτό που έπαθες, και συμπλήρωσες τον χρόνο της αξιόλογης μετάνοιας, με μεγάλη κατάνυξη και πάρα πολλά δάκρυα, όπως έχω ακούσει, ώστε να έχεις εξιλεώσει τον Θεό, και ζητάς τώρα συγχώρηση, όπως μου δήλωσε ο οικονόμος και…
Το ότι ο Χρυσόστομος είπε, «Ο δικός μας Χριστός δεν ζωγραφίζεται στους τοίχους», εγκωμιάζοντας τον άγιο Ρωμανό, δεν πρέπει να ερμηνεύεται κατά λέξη, αλλά πρέπει να γνωρίζουμε με ποιόν μιλώντας το είπε, γιατί στις ομιλίες πρέπει να κοιτάζουμε και τον χρόνο και το πρόσωπο και τον τρόπο με τον οποίο έγιναν. Τον χρόνο, επειδή δεν είχαν νομοθετηθεί στους παλιούς τα ίδια με μας που ζούμε στα χρόνια της χάριτος. Το πρόσωπο, γιατί άλλο είναι το αιρετικό, και άλλο το πρόσωπο του ορθοδόξου. Τον τρόπο, γιατί, δεν είναι το ίδιο να συζητά κανείς δογματικά, και να απευθύνει λόγο πιο απλοϊκό. Με…
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 94. Όπως το κερί, αν δε θερμανθεί και μαλαχθεί πολλή ώρα, δεν μπορεί να δεχθεί τη σφραγίδα που του επιτίθεται, έτσι και ο άνθρωπος, αν δεν δοκιμασθεί με κόπους και ασθένειες, δεν μπορεί να χωρέσει τη σφραγίδα της αρετής του Θεού . Γι’ αυτό ο μεν Κύριος λέγει στο θεσπέσιο Παύλο, «σου αρκεί η χάρη μου, γιατί η δύναμή μου τελειώνεται μέσα στην ασθένεια». Ο ίδιος δε ο απόστολος καυχιέται λέγοντας «με μεγάλη χαρά θα καυχηθώ μάλλον για τις ασθένειες μου, για να σκηνώσει επάνω μου η δύναμη του Χριστού» . Αλλά και στο βιβλίο των…
‘Θα τα πω όλα στο Θεό!’ Αυτή ήταν η τελευταία φράση ενός αγοριού στη Συρία λίγο πριν ξεψυχήσει. Όταν το διάβασα συγκλονίστηκα αλλά αμέσως το μυαλό μου ανέτρεξε στην Αποκάλυψη και ηρέμησε η καρδιά μου! Διαβάζοντας την Αποκάλυψη του Ιωάννη βλέπουμε όλο το βιβλίο να το διαπερνά η έννοια του αγώνα του Εσφαγμένου Αρνίου, δηλαδή του Ιησού Χριστού. Αφού νίκησε ο Χριστός το Σατανά από την πρώτη Του Παρουσία επί της γης και συμβασιλεύοντας ήδη μετά του Πατρός στον Ουρανό, είναι και τώρα ο πραγματικός Κύριος του κόσμου και των όσων συμβαίνουν σε αυτόν. Και παρά την προσωρινή και περιορισμένη…
05 Σεπ
Διαβάζοντας το βίο της Αγίας Μαρίας της Αιγυπτίας η ψυχή μου συνεκλονίσθη από τη μεταστροφή αυτής της γυναίκας! Έζησε το 344-421μ.χ και για δεκαεπτά χρόνια έκανε άσωτη ζωή. Μια μέρα από περιέργεια βρέθηκε στα Ιεροσόλυμα , στο προσκύνημα του Τιμίου Σταυρού. Είναι συγκλονιστικό ότι προσπάθησε δειλά δειλά να μπει αρκετές φορές στο Ναό της Αναστάσεως αλλά μια δύναμη τη σταματούσε. Όμως η καρδιά της με τη χάρη της Παναγίας αισθάνθηκε μεγάλη μετάνοια και κατάφερε και προσκύνησε τον Τίμιο Σταυρό! Από τότε άλλαξε ζωή και μέχρι σήμερα αποτελεί υπόδειγμα μετάνοιας και ασκήσεως! Η Μαρία η Αιγυπτία όμως είναι μια εκ των…
Θέματα
Θυμάμαι την πρώτη εβδομάδα που παρουσιάστηκα στο στρατό, στο πρώτο επισκεπτήριο, μου έδωσε η αδερφή μου ένα γράμμα από μια κοπέλα που είχα γνωρίσει στο αποχαιρετιστήριο πάρτυ. Μου έκανε εντύπωση η τόλμη της να μου γράψει για τη ζωή της και για αυτά που αισθάνεται. Μου γνωστοποιούσε τον εαυτό της και από τότε με παρακίνησε να το κάνω κι εγώ αυτό σε όσους αγαπώ. Τους αποκαλύπτω τον εαυτό μου ως ένδειξη αγάπης, τιμής και εμπιστοσύνης! Όταν τα πράγματα στο στρατό ζορίζανε αρκετά έβρισκα μεγάλη παρηγοριά σε αυτά τα γράμματα και ξαναρχόταν το χαμόγελο στα χείλη μου… αργότερα κατάλαβα ότι ο…
Θέματα