Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
2,1 «Θέλω γαρ υμάς ειδέναι ηλίκον αγώνα έχω περί υμών και των εν Λαοδικεία και όσοι ουχ εωράκασι το πρόσωπόν μου εν σαρκί». Τι ευαισθησία είναι αυτή και τι ένθεη συν-ευαισθησία! Ο Απόστολος φέρνει στην καρδιά του χριστιανούς, τους οποίους ποτέ δεν είδε (με τους σωματικούς του οφθαλμούς), και η φιλάνθρωπη καρδιά του, σαν να «ξεριζώθηκε και έφυγε» απ’ αυτόν και να μετοίκησε σε όλους αυτούς (τους χριστιανούς), τους διασκορπισμένους μέσα στον κόσμο. Στον εαυτό του ο άγιος Απόστολος ανήκει πάρα πολύ λίγο! Όλος διακατέχεται από φροντίδες για όλες τις Εκκλησίες. Η χριστοειδής αγάπη του, τον κάνει να είναι ευαγγελικά…
236. Η καρδιά μας, γεμάτη καθώς είναι από τα πάθη, αγαπά τις τρυφηλότητες και την ανάπαυσι. Δεν δέχεται ευχάριστα το εγερτήριο σάλπισμα για την άσκηση της αρετής, δεν θέλει να την ενοχλούν οι άλλοι άνθρωποι, όταν έχουν την ανάγκη μας. Αλλά ο Κύριος μας εντέλλεται να απαρνηθούμε την αμαρτωλό ανάπαυσι της σαρκός, να είμαστε υπηρέται των άλλων. Ο ίδιος μας έδωσε το παράδειγμα, μην έχοντας βρη ανάπαυσι πάνω στη γη, κατά τη σωτήρια για μας δοκιμασία του. Οι Απόστολοι, επίσης, υπήρξαν παράδειγμά μας σ’ αυτό, ιδίως ο θείος Παύλος. 237. Όλοι αγαπάμε τη ζωή, αγωνιζόμαστε να τη γεμίσουμε με χαρά.…
«Έλεγε ο Όσιος Θεοδόσιος ο Κοινοβιάρχης προς τον εαυτό του: «Αν ουδείς από τους στρατιώτες του κόσμου δεν έχει το θάρρος και δεν είναι τόσο ανόητος, ώστε από τη γραμμή του να εισορμήσει αμέσως στο μέσο των εχθρών, στην περίπτωση που είναι παντελώς ανεκπαίδευτος στην τεχνική του πολέμου, πώς θα μπορέσω εγώ που δεν είμαι ακόμη ασκημένος για αντιπαράθεση ούτε περιζωσμένος με την άνωθεν δύναμη να αντιπαραταχθώ και να πολεμήσω με τον εχθρό σε μία συμπλοκή που θα είναι άκρως δύσκολη και επικίνδυνη, αφού ή πάλη «δεν θα είναι προς αίμα και σάρκα, αλλά προς τις αρχές, προς…
«Εάν έρχονταν σε αυτόν μοναχοί ή άλλοι αδελφοί, οι οποίοι σκανδαλίζονταν από ορισμένα πράγματα, ο πατήρ Κλεόπας τους προέτρεπε να στρέφονται στον εαυτό τους. Έλεγε παραβολικά: Ένας καραβοκύρης όταν πηγαίνει με το μεγάλο καράβι του σε στενές και επικίνδυνες θάλασσες, πιστεύεις ότι κοιτάζει τα άλλα καράβια; Αυτός είναι με τα μάτια του καρφωμένα πάνω στο δικό του πηδάλιο. Ή αυτός που πηγαίνει με το αυτοκίνητό του στο δρόμο, κοιτάζει πώς οδηγεί ο διπλανός του το αυτοκίνητο του; Αυτός είναι με τα μάτια καρφωμένα στο δρόμο του, δεξιά, αριστερά, ψηλά, χαμηλά! Ο καθένας είναι με τα μάτια του στο αυτοκίνητό του.…
1,29. «εις ο και κοπιώ αγωνιζόμενος κατά την ενέργειαν αυτού την ενεργουμένην εν εμοί εν δυνάμει». …Αυτός είναι ο Θεανθρώπινος κανόνας, της Θεανθρώπινης συνεργίας, στο Θεανθρώπινο σώμα της Eκκλησίας. Ο άγιος Απόστολος, με όλο του το «είναι», αγωνίζεται, αλλά και η ισχύς του Χριστού, από την άλλη πλευρά, ενεργεί κατά τρόπο κραταιό και εντυπωσιακά δυνατό. Έτσι μόνο επιτελείται ο αγώνας της ευαγγελικής Θεανθρώπινης τελειοποιήσεως του ανθρώπου. Στον άνθρωπο «εναπόκειται» να αγωνίζεται (για την σωτηρία), και στον Χριστό να δίνει, για τον σκοπό αυτό, την απαραίτητη δύναμη. Αυτό πάντα γίνεται σε δίκαιη αναλογία, έτσι ώστε: ούτε ο άνθρωπος να γίνεται αυτόματο,…
Οι πειρασμοί του Μ. Αντωνίου Από την αρχή της μοναχικής του ζωής ο Μ. Αντώνιος δοκίμασε φοβερούς πειρασμούς. Ο διάβολος του ψιθύριζε: -Αντώνιε, τι θα πη ασκητική ζωή; Ξέχασες τα πατρικά σου κτήματα, τους συγγενείς, τα πλούτη, τη δόξα, τις ανέσεις; Δεν ξέρεις ότι έχεις κι εσύ δικαιώματα στη ζωή; Ότι ο δρόμος της αρετής είναι δύσκολος και σχεδόν ακατόρθωτος; Ότι το σώμα σου είναι ασθενικό και δεν θα υποφέρη την πολλή κακοπάθεια; Άλλοτε πάλι του τάραζε την σκέψη στις ώρες του ύπνου με ανήθικους λογισμούς. Έπαιρνε ακόμα διάφορες μορφές ασέμνων γυναικών, για να τον οδηγήση στην ακολασία ή αγρίων…
Ένα από τα αγαπημένα μου αθλήματα από τον κλασικό αθλητισμό ήταν πάντα το άλμα επί κοντώ. Σ’ αυτό το άθλημα ο αθλητής πρέπει να περάσει από ένα πήχη που υψώνεται περίπου στα έξι μέτρα, με τη βοήθεια ενός ελαστικού κονταριού μήκους τεσσεράμισι μέτρων. Πρόσφατα, καθώς έβλεπα τους αγωνιζόμενους σκεφτόμουν πόσο πολύ μοιάζει αυτό το άθλημα με την πνευματική ζωή των χριστιανών! Και σε μας ο πήχης είναι πολύ ψηλά! Αποκλείεται να τηρήσουμε τις εντολές του Χριστού και να αγιάσουμε χωρίς τη συνδρομή και την καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος. Αλίμονο αν μπορούσανε να τα καταφέρναμε μόνοι μας! Πόση έπαρση θα είχαμε!…
Ακοήκαι υπακοή Όλοι μεν άκουγαν, αλλά δεν υπάκουαν όλοι. Διότι όλοι αγαπάμε ν’ ακούμε και να βλέπουμε, αλλά φιλάρετοι δεν είμαστε όλοι. Ε.Π.Ε. 9,260 παρακοήΠάντοτε μεν ακούουμε, αλλά και πάντοτε παρακούουμε. Ε.Π.Ε. 13,278 γιατί δόθηκε;Μας έδωσε την ακοή ο Θεός για ν’ ακούμε όχι βλάσφημα λόγια, αλλά σωτήριες αλήθειες. Έτσι, όταν η ακοή δεχτεί κάτι κακόηχο, ταράζεται η ψυχή και το σώμα. Αν ακούσουμε άγρια πράγματα, σκληρά, φρίττουμε. Αν όμως ακούσουμε κάτι όμορφο και καλό, τότε αγαλλόμαστε και χαιρόμαστε. Ε.Π.Ε. 18α,28-30 αισθησιακά τραγούδιαΤο μάτι βλέπει τα σώματα, τα κάλλη, τα χρήματα, αυτά που είναι απ’ τη γη. Μ’ αυτά ευχαριστείται.…
Οι δυσκολίες των παιδιών στις σπουδές τους Παιδιά που έχουν κρίση και εξυπνάδα, έχουν μερικές φορές προβλήματα και βασανίζονται. Θέλουν να τα τακτοποιήσουν όλα με το μυαλό τους και ζητούν να κάνουν πράγματα πάνω από τις δυνάμεις τους. Έχουν δυνατό μυαλό, αλλά δεν ξέρουν να βάζουν φρένο. Κάνουν πειράματα με τον εαυτό τους, λές και θέλουν να δούν πόσο αντέχουν, και ταλαιπωρούνται. Αν ταπεινωθούν, η κρίση τους τα βοηθάει να προκόψουν. Παιδιά που δεν έχουν τέτοια κρίση και εξυπνάδα, δεν έχουν και προβλήματα, αλλά ούτε προβληματίζονται με την καλή έννοια.Πόσοι φοιτητές, ενώ έχουν διαβάσει και ξέρουν τα μαθήματα, φοβούνται ότι…
…Δεν είναι δυνατόν να γίνει κανείς άλλος άνθρωπος την ώρα που αρχίζει να προσεύχεται, αλλά, με το διαρκή έλεγχο των λογισμών του, μαθαίνει λίγο - λίγο να διακρίνει την αξία τους. Οι λογισμοί που καλλιεργούμε στην καθημερινή μας ζωή, αυτοί και έρχονται στο νου μας κατά την ώρα της προσευχής. Η προσευχή με τη σειρά της θα αλλάξει και θα εμπλουτίσει την καθημερινή ζωή μας και ακόμα θα γίνει το θεμέλιο μιας νέας και πραγματικής κοινωνίας με το Θεό και το συνάνθρωπο. Όλες οι συγκινήσεις που αισθανόμαστε όταν προσπαθούμε να προσευχηθούμε δεν έχουν καμιά σημασία. Εκείνο που πρέπει να προσφέρουμε…