Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
ΚΑΠΟΤΕ παρήγγειλε ο Έπαρχος στον Αββά Ποιμένα να πάει στην πόλη να τον δει. Εκείνος ανέβαλλε διαρκώς την επίσκεψη, ώσπου ο άρχοντας, για να τον εξαναγκάσει, έκλεισε με κάποια πρόφαση στην φυλακή το γιο της αδελφής του. Ύστερα είπε πως θα τον άφηνε ελεύθερο, αν έδινε γι’ αυτόν εγγύηση ο Όσιος. Έτσι ανέβηκε στην σκήτη η μητέρα του νέου και παρακαλούσε με δάκρυα τον Γέροντα να πάει ως την πόλη να βγάλει τον γιο της από την φυλακή. -Ο Ποιμήν δεν γέννησε παιδιά, για να έχει την φροντίδα τους, της έλεγε εκείνος. Και στον άρχοντα, που εξακολουθούσε να…
ΒΓΑΖΟΥΜΕ τον νεκρό από το σπίτι του και τον θάβουμε στα κοιμητήρια έξω από την πόλη. Αν τον αφήσουμε όμως έτσι εκτεθειμένο, περισσότερο απ΄ ό,τι πρέπει, δεν θα μπορούμε να τον πλησιάσουμε από την δυσωδία. Κι ο μοναχός, που νεκρώθηκε για την αγάπη του Χριστού, θάβεται με την θέλησή του στις ερήμους. Αν παραμείνει στον κόσμο, παθαίνει ηθική σήψη και βλάπτει τους άλλους με την δυσωδία του, έλεγε ένας αυστηρός Ερημίτης. ΑΛΛΟΣ Πατήρ συμβουλευει: -Απόφευγε τους εργάτες της ανομίας, έστω κι αν είναι συγγενείς ή φίλοι σου, είτε έχουν ιερατικό ή βασιλικό αξίωμα. Αποφευγοντας αυτούς, κερδίζεις του…
ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ ανέβηκε στην σκήτη η μητέρα του Οσίου να δει τα πέντε της παιδιά που ασκήτευσαν εκεί. Δεν την δέχτηκαν όμως και η γριούλα κάθισε έξω από την καλύβα τους και έκλαιγε απαρηγόρητη. -Γιατί κλαις; την ρώτησε από μέσα ο Αββάς Ποιμήν. -Αφήστε με να σας δω για λίγο, παιδιά μου, για να σβήσει η φλόγα της καρδιάς μου, έλεγε εκείνη χύνοντας πιο πολλά δάκρυα. -Εδώ προτιμάς να μας δεις ή στον ουρανό; την ρώτησε πάλι. -Αν δεν σας δω εδώ, είναι βέβαιο πώς θα σας δω εκεί; -Αν φανείς γενναία και υπομείνεις αγόγγυστα τον χωρισμό μας, απάντησε ο…
Θρήνοςγια τις αμαρτίεςΑν δεν θέλουμε εδώ να κλάψουμε για τις αμαρτίες μας, είναι όμως σίγουρο ότι θα θρηνούμε και θα κλαίμε εκεί. Κι εκεί μεν τα δάκρυα είναι ανώφελα, ενώ εδώ αποδίδουν μεγάλο κέρδος.Ε.Π.Ε. 5,266μη κλαίμε τους πεθαμένους Κανένας ας μη κλαίη απαρηγόρητα. Κανένας ας μη θρηνή. Διότι ο Χριστός νίκησε το θάνατο. Γιατί, λοιπόν, περιττά θρηνείς; Το φαινόμενο δεν είναι θάνατος· είναι ύπνος. Γιατί κτυπιέσαι και κλαις; Και οι ειδωλολάτρες, αν έκαναν κάτι τέτοιο, θα ήσαν άξιοι γέλιου. Όταν εν τούτοις, όχι ειδωλολάτρης, αλλ’ ο πιστός ασχημονή με μοιρολόγια, τι λόγο θα δώση;Ε.Π.Ε. 10,532για τους εχθρούς του ΣταυρούΑς θρηνούμε…
ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ υποτακτικός, βλέποντας τον Γέροντά του να απομακρύνεται συχνά στην πιο βαθιά έρημο, τον ρωτούσε με απορία: —Γιατί, Αββά, αποφεύγεις τους ανθρώπους; Δεν θα έχεις τάχα πιο πολλή άξια όταν αντικρίζοντας το κακό το αποστρέφεσαι; —Άκουσε, παιδί μου, του εξήγησε ο αγαθός Γέροντας: Ώσπου να φτάσει ο άνθρωπος στα μέτρα του Μωυσή, να γίνει Θεοπτης, δεν έχει όφελος από την συναναστροφή του με τον κόσμο. Εγώ ο δυστυχής απόγονος του Αδάμ παθαίνω συχνά ό,τι έπαθε ο πατέρας μου. Μολις αντικρίσω της παρακοής μου τον καρπό, αμέσως τον επιθυμώ, τον δοκιμάζω και πεθαίνω. Στην έρημο δεν βρίσκονται εύκολα τα υλικά…
Γράφει ο Αρχιμ. Ζαχαρίας για τις τελευταίες ημέρες της ζωής του: Τέσσερις μέρες πριν πεθάνει έκλεισε τα μάτια του και δεν ήθελε να μας μιλήσει περαιτέρω. Το πρόσωπό του ήταν φωτεινό κι όχι θλιμμένο, αλλά γεμάτο ένταση. Είχε την ίδια έκφραση, όπως όταν θα τελούσε τη λειτουργία. Δεν άνοιγε τα μάτια του, ούτε πρόφερε λέξεις αλλά σήκωνε το χέρι του ευλογώντας μας. Μας ευλογούσε χωρίς λόγια κι εγώ κατάλαβαινα ότι θα έφευγε. Έτσι δεν ήθελα να τον απασχολώ. Προηγουμένως συνήθιζα να προσεύχομαι ώστε ο Θεός να επεκτείνει το γήρας του, όπως λέμε στη λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου «το γήρας περικράτησον».…
3,3 «αποθάνετε γαρ, και η ζωή υμών κέκρυπται συν τω Χριστώ εν τω Θεώ» Στο βάπτισμα, με τον θάνατο του Χριστού, έχετε πεθαίνει για τον κόσμο, έχετε νικήσει τον θάνατο, με τον σωτηριώδη θάνατό του.Επίσης στο βάπτισμα αναστηθήκατε, με την ένθεη δύναμή του, για την αιώνια ζωή. Και από τότε η ζωή σας «κέκρυπται συν τω Χριστώ εν τω Θεώ» (313).Από τότε, το μυστήριο της ζωής σας είναι σε Αυτόν, όπως είναι και η δύναμη, η αθανασία και η αιωνιότητα. Γιατί ο χριστιανός, γι’ αυτό είναι χριστιανός, επειδή ολόκληρος, με ολόκληρο το μυστήριο της ύπαρξής του, βρίσκεται στον Χριστό.Ο θάνατος…
ύπνος Τίποτε άλλο δεν είναι ο θάνατος, παρά ύπνος και αναχώρησις και μετάθεσις και ανάπαυσις και λιμάνι ήρεμο και απαλλαγή από την ταραχή και ελευθερία από τις βιοτικές φροντίδες.Ε.Π.Ε. 32,194διδάσκαλοςΟ θάνατος είναι διδάσκαλος φιλοσοφίας, που διαπαιδαγωγεί τη διάνοια και χαλιναγωγεί τα αμαρτωλά πάθη της ψυχής και καταπραΰνει τα κύματα και φέρνει γαλήνη.Ε.Π.Ε. 32,530αρχή μιας νέας ζωήςΟι ειδωλολάτρες περιορίζουν την ελπίδα τους στα όρια τούτης της ζωής. Εμείς όμως απορρίπτουμε τη θεωρία αυτή, αφού για μας ο θάνατος είναι η αρχή μιας άλλης, απείρως λαμπρότερης ζωής.Ε.Π.Ε. 34,473δεν υπάρχει τίποτε μετά;Προσκολλημένοι στη γαστέρα σαν τα γουρούνια και τους τράγους, απασχολούνται με τα…
άγνωστο πότε θάρθη Μην επαναπαύεσαι στη νεότητά σου ούτε να νομίσης ότι έχεις μεγάλη προθεσμία για ζωή. Διότι «η ημέρα του Κυρίου έρχεται ως κλέπτης μέσα στη νύχτα». Γι’ αυτό και δεν μας γνωστοποίησε τη μέρα του θανάτου μας, για να επιδείξουμε ζήλο και φροντίδα. Δεν βλέπεις άλλωστε πόσοι νέοι κάθε μέρα πεθαίνουν;Ε.Π.Ε. 31,92στείρωσίς του Προηγήθηκαν οι στείρες, που γέννησαν θαυμαστά, για να βεβαιωθή ο τόκος της Παρθένου. Κι όχι μονάχα αυτό. Αν καλοεξετάσουμε, βλέπουμε προτυπούμενη τη στείρωσι του θανάτου.Ε.Π.Ε. 31,296αδωροδόκητοςΕίναι δήμιος ο θάνατος, που με τίποτε δεν δωροδοκείται. Το χέρι του δεν πείθεται με το χρυσάφι που θα βάλης.…
ΔΥΟ ΣΥΝΑΣΚΗΤΕΣ ζούσαν στην ίδια έρημο, σε μικρή απόσταση ο ένας από τον άλλο. Κι οι δύο αγωνίζονταν για την σωτηρία τους. Ο ένας όμως μελετούσε διαρκώς τον θάνατο, κι αυτό του έφερνε κατάνυξη στην καρδιά και το δάκρυ δεν έλειπε ποτέ από τα μάτια του. Ο άλλος είχε έναν μικρό κήπο και τον φρόντιζε με μεγάλη επιμέλεια. Μια μέρα ο κηπουρός έπρεπε να κατεβεί στην πόλη. Πήγε στον συνασκητή του και τον παρακάλεσε να προσέχει τον κήπο του, ώσπου να γυρίσει.Εκείνος υποσχέθηκε κι ο κηπουρός έφυγε ήσυχος. Τότε ο αδελφός είπε στον εαυτό του:-Όσο έχεις καιρό, ταπεινέ, φρόντιζε τον…