Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
-Γέροντα, πώς να προετοιμάζομαι για την Θεία Κοινωνία;-Πάντοτε πρέπει να είναι έτοιμος κανείς, αλλά, όταν πρόκειται να κοινωνήσει, καλά είναι να κάνη κάτι περισσότερο από τα πνευματικά που κάνει συνήθως, για να ετοιμασθεί καλύτερα. Πολύ θα σε βοηθήσει να διαβάζεις την Ακολουθία της Θείας Μεταλήψεως και στο κελλί σου. Έτσι θα την καταλαβαίνεις καλύτερα και θα νιώθεις περισσότερο την αμαρτωλότητα σου. Ακόμη μπορείς να ψέλνεις την πρώτη ωδή του Μεγάλου Κανόνος, και από το Θεοτοκάριο την πρώτη ωδή του κανόνα της Δευτέρας και της Τετάρτης του πλαγίου δευτέρου ήχου, κάνοντας μετάνοιες.-Τι να κάνω, Γέροντα, την ώρα της Θείας Λειτουργίας, όταν…
Ο γέροντας Ιάκωβος – διηγείται ο π. Λάμπρος Φωτόπουλος – ήταν άριστος Πνευματικός. Είχε την απέραντη αγάπη που σε ανάγκαζε να σκέφτεσαι ότι, αν ένας άνθρωπος, όπως ο Γέροντας, μπορή να σε αγαπήση τόσο ανιδιοτελώς και τόσο τέλεια, τότε κάπως έτσι, αλλά σε άπειρο βαθμό, πρέπει να μας αγαπάη και ο Θεός. Με αυτό τον τρόπο κάθε εξομολογούμενος είχε μπροστά του μία εικόνα του αοράτου Θεού. Η αγάπη του, όμως, δεν οδηγούσε σε ηθική χαλάρωση και αμνήστευση των αμαρτιών μας, γιατί ο Γέροντας τηρούσε όλη την ακρίβεια των Ιερών Κανόνων, χωρίς να παύη η αγάπη του. Αυτό το έκανε κατά…
Η περίοδος μέχρι τα Χριστούγεννα είναι ιδιαίτερα ευλογημένη από το Θεό, γιατί μας οδηγεί λειτουργικά και εορταστικά προς την κυρία ημέρα, όπου η Oρθόδοξη Εκκλησία εορτάζει το γεγονός της γεννήσεως του Χριστού. Όπως όλες οι γιορτές της Εκκλησίας μας έτσι και τα Χριστούγεννα δεν έχουν ένα χαρακτήρα μόνο αναμνηστικό, αλλά κύριος σκοπός είναι να μετάσχει ο άνθρωπος μέσα σ' αυτή τη χάρη, που δίνει ο Θεός δια των εορτών της Εκκλησίας μας. Είναι παρατηρημένο μέσα από την πείρα των Αγίων και των Πατέρων της Εκκλησίας μας ότι αυτές οι μέρες διακρίνονται για την υπερβάλλουσα χάρη η οποία διαχέεται από τον…
Ευχή Εξομολογητική εις τον Κύριον Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου Κύριέ μου Κύριε, γλυκύτατέ μου Ιησού Χριστέ, ο Θεός των οικτιρμών, η του ελέους άβυσσος, ο μετανοών επί κακίαις ανθρώπων· εμέ μετα νοούν τα αρτίως και πίστει προσερχόμενον υπόδεξαι, και ελέησόν με τον αμαρτωλόν, τον άσωτον, τον παμβέβηλον, τον πανάθλιον, τον βλάσφημον, τον επίορκον, τον ψεύστην, τον λοίδορον, τον υβριστήν, τον κατάλαλον, τον οργίλον, τον μνησίκακον, τον φθονερόν, τον σκανδαλοποιόν, τον άσπλαγχνον, τον ανελεήμονα, τον φιλοκτήμονα, τον φιλόδοξον, τον φιλήδονον, τον γαστρίμαργον, τον μέθυσον, τον ράθυμον, τον γελωτοποιόν, τον μετεωριστήν, τον κενόδοξον, τον υπερήφανον, τον καταφρονητήν των θείων σου εντολών· και μη διά…
Τις δοκιμασίες και τις θλίψεις, που έρχονται και παρέρχονται και ξεχνιούνται, μην τις αντιμετωπίζης με άλογη απελπισία. Ο χρόνος φέρνει τη λήθη και η λήθη την παρηγοριά και τη θεραπεία κάθε κακού. Όλα είναι περαστικά και φευγαλέα, η ευτυχία και η δυστυχία, η χαρά και η λύπη, η ηδονή και ο πόνος, η ζωή και ο θάνατος. Τα μόνα μόνιμα και αμετάβλητα είναι η αιώνια ζωή και η αιώνια κόλασις. Αυτό μην το ξεχνάς ποτέ. Ακόμη κι αν αμάρτησες τόσο όσο κανείς άλλος άνθρωπος πάνω στη γη, πάλι μην απελπίζεσαι. Δεν υπάρχει αμάρτημα ικανό να νικήση την ευσπλαχνία του Θεού.…
Κάποιος χωρικός από την Τούλα ήταν αλκοολικός. Πολλές φορές προσπάθησε να κόψει το κρασί, αλλά δεν τα κατάφερε. Όσο αγωνιζόταν να λυτρωθεί από το πάθος του, τόσο υποδουλωνόταν σ’ αυτό. Σαν ένα φοβερό αόρατο χταπόδι τον έπιανε με τα πλοκάμια του και τον έκανε κουρέλι. Ήταν για κλάματα. Τελικά τον κυρίεψε τέτοια απόγνωση, που σκεφτόταν ν’ αυτοκτονήσει. Μια μέρα, όμως, ο Θεός τον φώτισε και ξεκίνησε για την Όπτινα. Είχε ακούσει πολλά και θαυμαστά για τον μεγάλο στάρετς που βρισκόταν εκεί, τον όσιο Αμβρόσιο. Θέλησε να του μιλήσει για το θανάσιμο πάθος του. Όταν, όμως, βρέθηκε μπροστά του, δεν μπορούσε…
656. Αδελφέ μου, έπεσες στα βάθη του κακού; Τα αμαρτήματά σου είναι πολλά και βαρειά; Μην αφεθής στην απόγνωσι. Θυμήσου ότι ο Ουράνιος Πατήρ έστειλε τον Μονογενή Υιό του για σένα στον κόσμο και πέθανε ο Χριστός για χάρι σου στον Σταυρό. Πλησίασε λοιπόν με πίστι τον Σωτήρα σου, πρόσπεσε στα πόδια του και ζήτησέ του να σε απαλλάξη από την αμαρτία. Εξομολογήσου τις ανομίες σου μπροστά στον ιερέα του σαν μπροστά στον Ίδιο και θα παύσης να είσαι πλέον ένοχος. Θα είσαι ο υιός που γύρισε από τη μακρυνή χώρα της αμαρτίας στον πατέρα του, ο υιός που «νεκρὸς…
ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλαμεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 15 Στίχ. 8-10. Η παραβολή της χαμένης δραχμής.15.8 Ἢ(1) τίς(2) γυνὴ(3) δραχμὰς(4) ἔχουσα δέκα(5), ἐὰν ἀπολέσῃ δραχμὴν μίαν(6), οὐχὶ ἅπτει λύχνον(7) καὶ σαροῖ τὴν οἰκίαν καὶ ζητεῖ ἐπιμελῶς(8) ἕως ότου εὕρῃ;8 «Ποια γυναίκα, όταν έχει δέκα δραχμές και χάσει τη μία, δεν ανάβει το λυχνάρι, δε σκουπίζει το σπίτι και δεν ψάχνει με επιμέλεια, ώσπου να τη βρει;(1) Τα κύρια σημεία στα οποία διαφέρει η παρούσα παραβολή από την προηγούμενη είναι οι μεταβολές από…
ΛΕΝΕ για καποιον Ερημίτη στην Ραϊθώ πώς δεν έβγαινε ποτέ εξω από την καλύβα του. Πολλες φορες τον είχαν δει να σταματά το πλεξιμό του και να κοιτάζει περίλυπος την γη. Κινούσε αργά-αργά, θλιμμένα το κεφάλι, στέναζε βαθιά με πόνο και σιγομουρμούριζε: -Άραγε τί να γίνεται; Έμενε αρκετή ώρα σιωπηλός, σκουπιζε τα δακρυα, που σαν ποτάμι έτρεχαν από τα βαθουλωμένα μάτια του, και πάλι άρχιζε τα ίδια. -Τί συλλογίζεσαι, Αββά, και είσαι τόσο πικραμένος; τον ρωτούσαν συχνά οι αδελφοί, που του πηγαιναν λίγο φαγητό. -Πώς σήμερα είναι η τελευταία ημέρα μου κι αλίμονο. Δεν φρόντισα να ετοιμάσω την εξοδό μου,…
Ένας νέος πήγε με βαριά καρδιά στον Πνευματικό του και εξομολογήθηκε: - Ο λογισμός με βασανίζει, Γέροντα, να εγκαταλείψω τον αγώνα, αφού κι ύστερα από την επιστροφή μου στον Χριστό και τη μετάνοιά μου, δεν μπορώ ακόμη να βγάλω από πάνω μου όλες τις αδυναμίες. - Μου θυμίζεις, μ’ αυτά που μου λες, κάτι που συνέβη πριν κάμποσο καιρό σ’ έναν φίλο μου αγρότη, είπε ο Πνευματικός. Έλα, κάθισε εδώ κοντά, παιδί μου, να σου διηγηθώ την μικρή του ιστορία. Ο νέος άκουγε πάντοτε μ' ενδιαφέρον τα χαριτωμένα αυτοσχέδια ανέκδοτα του αγαθού Γέροντα: - Ο φίλος…