Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
Η κ. Χριστίνα Μ. από την Αθήνα γράφει: Υπέφερα από πόνους στην σπονδυλική μου στήλη. Ένα βράδυ όμως οι πόνοι έγιναν αφόρητοι και έφταναν μέχρι τον αυχένα. Τότε επήγα στο δωμάτιό μου και με μεγάλο παράπονο παρακαλούσα κλαίγοντας να με βοηθήση ο Θεός με τον Άγιό Του Εφραίμ. Φαίνεται ότι ο πόνος της ψυχής μου ήταν δυνατός και για μια στιγμή νοιώθω την παρουσία του Αγίου και το χεράκι του το αγιασμένο να με χαϊδεύη απαλά στο μέτωπο. Εκείνη την στιγμή έγινα παιδί τεσσάρων ετών. Άγιέ μου, είπα, κλαίγοντας, λυπήσου με. Εκείνος άρχισε να με παρηγορή, όχι για τον πόνο…
3,15. «και η ειρήνη του Θεού βραβευέτω εν ταις καρδίαις υμών, εις ην και εκλήθητε εν ενί σώματι· και ευχάριστοι γίνεσθε» Η αγάπη (όπως ειπώθηκε), ενώνει και τους αγγέλους και τους ανθρώπους και ότι είναι «τέλειο» σε όλα τα δημιουργήματα, από το πρώτο μέχρι το τελευταίο, από το πιο μεγάλο μέχρι το πιο μικρό.Η αγάπη, αυτή η δημιουργική και πανσυνενώνουσα έλλογη θεανθρώπινη δύναμη, μας συνενώνει στην Εκκλησία με όλες της τις τελειότητες και πρώτιστα «συν πάσι τοις αγίοις».Και ό,τι είναι έλλογο, θεανθρώπινο και άγιο, εμείς το διαβιώνουμε σαν αθάνατη και αιώνια παν-ενότητα, το διαβιώνουμε «εν ενί σώματι», στο σώμα της…
3,14. «επί πάσι δε τούτοις την αγάπην, ήτις εστί σύνδεσμος της τελειότητος» Η αγάπη είναι το κεφαλαιώδες ένδυμα του «καινού ανθρώπου». Το «ενδύεσθαι» με αυτήν σημαίνει: «το ενδύεσθαι» με την «κατ’ εξοχήν» αρετή, με την παν-αρετή. Γιατί αυτή, όλες τις αρετές τις ενώνει, τις συνδέει, τις συν-ενώνει σ’ ένα σώμα. Έτσι, οι δυνάμεις όλων των λοιπών αρετών, αποτελούν δυνάμεις της αγάπης, και αυτή καθίσταται συστατικό κομμάτι της κάθε αρετής.Η αγάπη, «ο σύνδεσμος της τελειότητος», βρίσκει και συνδέει ότι είναι τέλειο σε όλα τα όντα.Στην ουσία της αυτή, δεν είναι μόνο ένθεη δύναμη, αλλά και «Θεϊκή ουσία». BOC. JE. LJUBAV «Ο…
3,13. «ανεχόμενοι αλλήλων και χαριζόμενοι εαυτοίς, εάν τις προς τίνα έχη μομφήν· καθώς και ο Χριστός εχαρίσατο υμίν, ούτω και υμείς» Τα παραπάνω λόγια του αγίου Αποστόλου, «αποδεικνύουν και καταδεικνύουν», ότι οι χριστιανοί ενδύθηκαν τις άγιες αρετές, οι οποίες αποτελούν και συνιστούν τον Χριστοειδή άνθρωπο.Ναι, στους χριστιανούς είναι υποχρέωση των υποχρεώσεων, να γίνουν «κατά πάντα» όπως είναι και ο Κύριος.Αυτοί δεν τολμούν (και δεν πρέπει) να χειραγωγηθούν με τίποτε άλλο και με κανέναν άλλον, εκτός από τον Θεάνθρωπο Κύριο και Σωτήρα μας Ιησού Χριστό. Κύρια και πρώτιστα στην «συχώρεση».Πώς και πόσο πρέπει να συγχωρούμε, είναι αποστολική ερώτηση (Μτ 18,21). Και…
Όταν ανακαλούμε το παρελθόν, συχνά θλιβόμαστε γιατί στερήσαμε από την αγάπη μας πρόσωπα που πλέον δεν βρίσκονται δίπλα μας να αγαπήσουμε. Υιοθετούμε αυτή την εντύπωση γιατί απλά στρεφόμαστε προς λάθος κατεύθυνση. Εάν ο Θεός δεν είναι ο Θεός των νεκρών άλλα των ζώντων (Ματ. 22:33), τότε όλοι όσοι έφυγαν από τούτη τη γη, είναι ζωντανοί εν Χριστώ. Κι εμείς μπορούμε να στραφούμε προς αυτούς για συγχώρεση και μεσιτεία. Δεν είναι ποτέ αργά εάν αληθινά πιστεύουμε τον Θεό, ως Θεό των ζώντων. Και ποτέ δεν θα πρέπει να μιλούμε για την αγάπη μας σε χρόνο παρελθόντα. Ο θάνατος του σώματος δεν…
«Δεν ξέρετε πως είστε ναός του Θεού και πως το Πνεύμα του Θεού κατοικεί μέσα σας;» μας ρωτάει ο απόστολος Παύλος (Α’ Κορ. 3:16). Αφού, λοιπόν, όλοι οι χριστιανοί είμαστε ζωντανοί ναοί του Θεού, δεν πρέπει να γίνουμε οίκοι αδιάλειπτης προσευχής και δοξολογίας Εκείνου; Υπάρχει, όμως, κι άλλος ένας λόγος, για τον οποίο οφείλουμε να προσευχόμαστε αδιάλειπτα: Ο σατανάς με τα όργανά του και τους υπηρέτες του μας πολεμάει συνέχεια. Όμοια μας πολεμάει και η σάρκα, που εναντιώνεται στο πνεύμα. Μ’ αυτούς τους ισχυρούς εχθρούς δεν μπορούμε να τα βάλουμε μόνοι μας. Γι’ αυτό πρέπει να οπλιστούμε με την προσευχή.…
Ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός μας λέει: «Περιπατείτε έως το φως έχετε, ίνα μη σκοτία υμάς καταλάβη» (Ιω. 12:35). Ακόμα έχετε το φως του Χριστού, ακόμα έχετε τη δυνατότητα να πηγαίνετε στον ναό, να ακούτε τις εντολές, να ακούτε το Ευαγγέλιο. Να περπατάτε μέσα σ’ αυτό το φως. Γιατί, όταν έλθει ο θάνατος, το φως αυτό θα σβήσει για σας. Πέραν του τάφου δεν υπάρχει μετάνοια και θα πάρετε ανταπόδοση σύμφωνη με όσα έχετε κάνει στη ζωή σας. Περπατάτε λοιπόν στο φως όσο έχετε το φως, για να μη σας καταλάβει το σκοτάδι, το σκοτάδι το αιώνιο, το σκοτάδι του…
Έχοντας σαν οδηγό του την ανεπιφύλακτη πίστη και εμπιστοσύνη του στο Θεό έφτασε σε μια από τις πιο απομακρυσμένες και απαράκλητες περιοχές του Άθωνα, τα Καυσοκαλύβια.Εκεί η πρόνοια του Θεού τον οδήγησε στο ασκητικό Ησυχαστήριο του Οσίου Εφραίμ του Σύρου. Εκεί ζούσανε τρεις γέροντες, πολύ αυστηροί και τραχείς, κατά γενική ομολογία.Έζησε κοντά τους με πολύ υπακοή, ταπείνωση και… υπομονή. Και τονίζουμε την υπομονή διότι οι γέροντες του (τους οποίους όλους γηροκόμησε και φρόντισε μέχρι την τελευταία τους πνοή), ήταν πάρα πολύ αυστηροί μαζί του. Του συμπεριφέρονταν απάνθρωπα. Το όνομά του δεν το άκουσε ποτέ να το λένε, παρά τον αποκαλούσαν…
Κύριος και Σωτήρ μας Ιησούς Χριστός μας παρέδωσε τελείαν διδασκαλίαν περί της σωτηρίας μας. Και αυτά τα οποία μας εδίδαξε, ο Ίδιος πρώτα τα εφήρμοσε. Είναι «ο ποιήσας και διδάξας» (Πρβλ. Ματθ. ε’ 19). Μας έφερε ως παράδειγμα αληθινής αγάπης τον Καλό Σαμαρείτη. Αλλά ο κατ’ εξοχήν Καλός Σαμαρείτης ήταν ο Ίδιος ο Κύριος, ο οποίος επήρε την βασανισμένη ανθρωπίνη φύσι από τους ληστάς, τους δαίμονας δηλαδή, τα πάθη, την κακία των ανθρώπων και την ανέστησε και την εζωοποίησε διά του σταυρικού Του θανάτου και της Αναστάσεως Του. Όλοι γνωρίζουμε τώρα ότι η τελεία χριστιανική αγάπη είναι καθολική, είναι αγάπη…
ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 17 Στίχ. 11-19. Η θεραπεία των δέκα λεπρών.17.16 καὶ ἔπεσεν ἐπὶ πρόσωπον(1) παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ(2) εὐχαριστῶν αὐτῷ· καὶ αὐτὸς(3) ἦν Σαμαρίτης.16 έπεσε με το πρόσωπο στα πόδια του Ιησού και τον ευχαριστούσε. Κι αυτός ήταν Σαμαρείτης.(1) Το πέσιμο μέχρι του να ακουμπά το πρόσωπο στο έδαφος, ήταν σημάδι βαθύτατου σεβασμού. Εκτός από το Λουκ. ε 12 (για λεπρό πάλι), το σημάδι αυτό στην Κ.Δ. δεν γίνεται παρά μόνο ενώπιον του Θεού (Ματθ.…