(αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου, ΕΠΕ, τόμ. 37,σελ.59-63)Ας συνεχίσωμε να μιλάμε γι’ αυτόν [τον αυτοκράτορα Ιουλιανό] κι ας μην του αξίζει. Κι έπειτα όπου γίνεται λόγος για τους μάρτυρες εκεί υπάρχει ντροπή για τους ειδωλολάτρες. Ο βασιλιάς αυτός λοιπόν ανέβαινε στη Δάφνη και συχνά ενοχλούσε τον Απόλλωνα παρακαλώντας, ικετεύοντας, εκλιπαρώντας τον, να του δώση κάποιο χρησμό για το μέλλον του. Τι έκανε λοιπόν ο μάντης, ο μεγάλος θεός των ειδωλολατρών;Οι νεκροί μ’ εμποδίζουν, είπε, να λαλήσω, γι’ αυτό σπάσε τα μνημεία, βγάλε τα οστά, πήγαινε τους σ’ άλλον τόπο. Τι πιο ανόσιο πρόσταγμα μπορούσε να γίνη;...Κι’ ότι αυτά ήταν δικαιολογία και πρόφαση…
Στο Γένισεικ ο επίσκοπος Λουκάς έζησε και μια θαυμαστή εμπειρία. Επρόκειτο να λειτουργήσει και ήλθε στο σαλόνι του διαμερίσματος, που είχε πρόχειρα διαμορφώσει σε ναό. Μπαίνοντας στο σαλόνι, βλέπει ξαφνικά απέναντί του έναν άγνωστο ηλικιωμένο μοναχό. Ο μοναχός μόλις τον αντίκρισε ξαφνιάστηκε, πάγωσε! Σάστισε τόσο πολύ που ούτε καν υποκλίθηκε μπροστά στον επίσκοπο. Πέρασαν λίγα λεπτά σιωπής και κάπως συνήλθε. Ο επίσκοπος Λουκάς τον πλησίασε και τον ρώτησε: – Ποιος είσαστε και από που ήρθατε; Ο μοναχός απάντησε: – Σεβασμιώτατε, είμαι ο μοναχός Χριστόφορος και ήρθα από το Κράσνιαρσκ. Οι εκκλησίες εκεί έχουν καταληφθεί από τους σχηματικούς και οι πιστοί…
Ο Ερμής πιστό όργανο του Δία, πετάει έτσι σε ανύποπτη ώρα μια συγκλονιστική προφητεία για τον Προμηθέα στους στίχους 1026-1028. Τοιούδε μόχθου τέρμα μη τι προσδόκα, πριν αν θεών τις διάδοχος των σων πόνων φανή θελήση τ’ εις αναύγητον μολείν Άιδην κνεφαία τ’ αμφί Ταρτάρου βάθη». (Σ’ αυτά τα βάσανά σου τέρμα κανένα να μην περιμένεις πριν να φανεί και να θελήσει κάποιος απ’ τους θεούς να πάρει τα βάσανά σου επάνω του και να πάει στον σκοτεινό Άδη στα σκοτινειασμένα βάθη του Ταρτάρου). Ποιος θα διαβάσει αυτούς τους στίχους και δεν θα πάει ο νους του στην εικόνα της…
129. «σου δε αυτής την ψυχήν διελεύσεται ρομφαία» ( Λουκ. β’ 35). Το τρίτο στοιχείο του προφητικού μηνύματος του Συμεών προς τη Θεοτόκο είναι το στοιχείο του προσωπικού της πάθους χάριν του Ιησού. «Ρομφαίαν ωνόμασε την τμητικωτάτην και οξείαν οδύνην, ήτις διήλθε την καρδίαν της Θεομήτορος, ότε ο υιός αυτής προσηλώθη τω σταυρώ. Περί ταύτης γαρ της αλγηδόνος νυν προεφήτευσε» (ΥΛ, 110). Η Θεοτόκος πληροφορείται από την πρώτη στιγμή, ό,τι θα πάθη για τον Ιησού. Η μητρική της καρδιά θα τρυπηθή από κοφτερό μαχαίρι... Ένα από τα στιλέττα που θα εκτοξευθούν για να χτυπήσουν τον Ιησού θα πετύχη την Μητέρα…
Η αρκούδα του Αγίου Σεραφείμ Ο Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ γεννήθηκε το 1759 στο Κουρσκ της Ρωσσίας, από εμπόρους γονείς. Στα δεκαεννέα του χρόνια πήγε στο δάσος του Σάρωφ, όπου ασκήτεψε μέχρι το τέλος της ζωής του. Εκεί, έδωσε στα διάφορα μέρη του δάσους ονομασίες, όπως Ναζαρέτ, Βηθλεέμ, Ιερουσαλήμ, Όρος Θαβώρ, Γολγοθάς. Την δε καλύβα του την ωνόμασε Άγιον Όρος. Έτσι, κάνοντας τις καθημερινές του εργασίες, μαζεύοντας βρύα, για να τα χρησιμοποιήση ως λίπασμα στον κήπο του, ή κόβοντας ξύλα, επαναλάμβανε τις διάφορες φάσεις της ζωής του Χριστού. Σ’ αυτή την γη ο Άγιος είχε άμεση επαφή με τα πλάσματα…
    Ακούστε λοιπόν την κατά Θεόν πληροφορία που δόθηκε σε μένα τρεις μέρες πριν μου γράψετε την ερώτηση. Όλοι οι πατέρες που ευαρέστησαν τον Θεό, άγιοι και δίκαιοι και γνήσιοι δούλοι του Θεού, ας προσευχηθούν για μένα. Μη νομίσετε όμως ότι, αν και ήταν άγιοι, μπόρεσαν να καταλάβουν ολοκάθαρα όλα τα βάθη του Θεού. Διότι ο Απόστολος λέγει· «ένα μέρος γνωρίζομε, και ένα μέρος προφητεύομε»· και πάλι· «στον ένα δίνεται δια του πνεύματος», αυτό κι αυτό, και όχι όλα εκείνα σε κάθε άνθρωπο, αλλά άλλα έτσι, και άλλα αλλιώς· όλα όμως τα ενεργεί το ένα και το αυτό Πνεύμα.…
Το πτηνό του ουρανού  Ο όσιος Μάξιμος ο Καυσοκαλύβης κολυμπούσε στη θάλασσα των χαρισμάτων του Αγίου Πνεύματος. Είχε όμως κι ένα χάρισμα, μια ξεχωριστή εύνοια, μια σπάνια χάρι που σε λίγους δίνεται: Πετούσε στον αέρα! Δεν ήταν μόνο συμβολικά πετεινό του ουρανού για την ολοκληρωτική ακτημοσύνη και τη μεγάλη του άσκησι, αλλά και κατά κυριολεξία. Πετούσε απ’ τον ένα τόπο στον άλλο! Χωρίς φτερά. Τέτοια άγια σώματα σαν του Καυσοκαλύβη, εξαϋλωμένα, ανάλαφρα, άσαρκα, δεν χρειάζονται φτερά. Τους δίνει η θεία χάρις φτερά, γίνονται ολόκληρα ένα φτερό, άυλο, αγγελικό. Αυτόπτης μάρτυς αυτής της χαρισματικής πτήσεως του οσίου είναι ο ίδιος ο…
33. «Αίμα και πυρ και ατμίδα καπνού, α προείδεν Ιωήλ» (ΜΔ).Ο ωραίος αυτός χριστουγεννιάτικος ύμνος είναι εμπνευσμένος από τη σχετική προφητεία του Ιωήλ: «Δώσω τέρατα εν ουρανώ και επί γης, αίμα και πυρ και ατμίδα καπνού» (γ’ 3) που αναφέρεται στην Ενσάρκωσι. Ο ίδιος ο υμνογράφος, ερμηνεύοντας την προφητεία κάνει την αντιπαράθεσι των στοιχείων: «αίμα την σα ρ κ ω σι ν, πυρ την θ ε ό τ η τ α, ατμίδα δε καπνού το Π ν ε ύ μ α  τ ο  Ά γ ι ο ν, το επελθόν τη Παρθένω... μέγα το μυστήριον της σης ενανθρωπήσεως, Κύριε, δόξα σοι»Ολόκληρη…
Η προστασία της Θεοτόκου.  Ο οικονόμος της ρουμανικής μονής Συχάστρια π. Ιλαρίων Ιονίκα (1854-1934) πριν γίνη μοναχός, ήταν στον κόσμο ναυπηγός στον ποταμό Μπιστρίτσα. Μια χειμερινή νύχτα, όταν επέστρεφε στο σπίτι από την εργασία του, του επετέθηκαν λύκοι στο δρόμο. Μετά από δυο ώρες αγώνα, κατάλαβε πως δεν μπορούσε πλέον να σωθή απ’ αυτούς. Έπεσε τότε στα γόνατα και προσευχήθηκε λέγοντας:-Υπεραγία Θεοτόκε, εάν μου χαρίσης τη ζωή, τα αφήνω όλα και γίνομαι μοναχός. Την ίδια στιγμή ακούσθηκαν φωνές ανθρώπων και ένα έλκυθρο με καμπανάκια. Οι λύκοι έφυγαν, ενώ αυτός, λυτρωμένος πια, έφθασε στην οικογένεια του. Μετά από μερικούς μήνες πήγε…
Η γοργοεπήκοη Παναγία.  Μια ανοιξιάτικη μέρα του 1931 ο ταπεινός υποτακτικός Βασίλειος Ιλίε (1902-31) της ρουμανικής μονής Συχάστρια προσευχόταν μπροστά στην εκκλησία. Είδε τότε μια φοβερή οπτασία. Από το φόβο του άρχισε να φωνάζη με δυνατή φωνή:-Υπεραγία Θεοτόκε, ελέησον με!Και προς τους πατέρες που συγκεντρώθηκαν κοντά του είπε:-Προσκυνάτε, πατέρες, προσκυνάτε. Να, ήρθε η Δέσποινα μας! Η Μητέρα του Κυρίου με τον Σωτήρα στην αγκαλιά της είναι μπροστά μας! Να την, στέκεται από πάνω μας.- Αδελφέ Βασίλειε, τι φωνάζεις έτσι; τον ρώτησαν οι πατέρες.-Πατέρες, όταν προσευχόμουν μπροστά στην εκκλησία, ξαφνικά παρουσιάσθηκε ένα πλήθος από φοβερούς δαίμονες με φλογερά ραβδιά στα χέρια,…
Σελίδα 1 από 2

katafigioti

lifecoaching