ΑκαθαρσίαΠάσα αμαρτίαΜπορεί κανείς και χωρίς να κάνει τίποτε, να είναι πονηρός, όπως όταν έχει φθόνο, απιστία, πονηριά, όταν χαίρεται για τη δυστυχία του άλλου, όταν δεν είναι φιλάνθρωπος, όταν έχει διεστραμμένες ιδέες. Όλα αυτά είναι εσωτερικά. Εξαρτώνται από την καρδιά. Ε.Π.Ε. 18α,680 Άκαιρηη μετάνοια μετά θάνατονΜετά την αναχώρηση μας απ’ την παρούσα ζωή, δεν ισχύει η μετάνοια. Διότι και ο πλούσιος της παραβολής στην άλλη ζωή έδειχνε μετάνοια και εξομολογείτο, αλλά καμία ωφέλεια δεν είχε. Ήταν άκαιρη και ανώφελη η μετάνοιά του. Και οι παρθένες πάλι θέλησαν να επανορθώσουν το λάθος τους, να λάβουν έλαιο, μα ήταν αργά. Σε τούτη…
85. «Αναστάσα Μαριάμ» (Λουκ. α΄39). Όσο διαρκούσε η συνομιλία με τον Αρχάγγελο, η Παρθένος διατηρούσε την ψυχική της ηρεμία. Όταν όμως «απήλθε ο άγγελος απ’ αυτής», τότε η υπαρξίς της αναστατώνεται. Μέσα στο εσωτερικό της ξεσπά θύελλα εντυπώσεων, σκέψεων και συναισθημάτων. Η καρδιά της χτυπά δυνατά και γρήγορα, μη μπορώντας ακόμα να συνέλθη από το συγκλονισμό του αγγελικού δράματος. Το μυαλό της βουίζει απ’ το περιεχόμενο του θείου μηνύματος. Την αγνή της ύπαρξη είχε πυρπολήσει η φωτιά της κλήσεως και της αγάπης του Θεού: «Α ν α σ τ ά σ α Μαριάμ»!Η κλήσις του Θεού στον άνθρωπο είναι μια…
1,14. «εν ω έχομεν την απολύτρωσιν, την άφεσιν των αμαρτιών». Ο Σωτήρας απελευθέρωσε τους ανθρώπους «από την εξουσία του σκότους» και μετέφερε αυτούς στο βασίλειο του φωτός, αφού με τον δικό Του Θεανθρώπινο αγώνα τους έσωσε από την αμαρτία και τον θάνατο.Με την αμαρτία οι άνθρωποι, παρέδωσαν τον εαυτό τους στην δουλεία του θανάτου. Με τον αναμάρτητο θάνατό Του, ο Κύριος, μας «εξηγόρασε» απ’ αυτή την δουλεία. Δεν μπορούσε, δεν ήταν δυνατό, σε καμιά περίπτωση, Αυτός να «καταστεί» δούλος του θανάτου, γιατί ήταν αναμάρτητος.Και σαν αναμάρτητος, δεν είχε υποχρέωση, δεν έπρεπε (λογικά) να πεθάνει, αλλά από άφατη και χωρίς όρια…
1,13. «ος ερρύσατο ημάς εκ της εξουσίας του σκότους και μετέστησεν εις την βασιλείαν του υιού της αγάπης αυτού». Η αμαρτία έσβησε όλα τα φώτα στον κόσμο και το σκοτάδι κυριάρχησε σ’ αυτόν, αφού σκέπασε τα μάτια όλων των ανθρώπων. Με την συνεχή ανθρώπινη φιλαμαρτία, η εξουσία του σκότους κατέστη η υψίστη εξουσία στον ανθρώπινο κόσμο και με την αμαρτία και τον θάνατο κατακυρίευσε παντοδύναμα το ανθρώπινο γένος.Από την αδυναμία και την απαγοήτευση οι άνθρωποι ήσαν «καθήμενοι εν χώρα και σκιά θανάτου» πλήρως αδύνατοι για οποιαδήποτε αντίδραση (Ματθ. 4, 16 Α' Ιω. 2, 8.9.11).Μόλις, με τον ερχομό του Θεού Λόγου…
Χριστός Ανέστη! Αν αυτές οι δύο λέξεις είναι απλά ένα ‘έθιμο’, τότε δεν αλλάζει τίποτα. Αν όμως είναι ομολογία και βίωμα, τότε αλλάζουν τα πάντα. Αλλάζει όλη η ζωή μας εκ βαθέων! Κυρίως αν συνειδητοποιήσουμε ότι ο Χριστός Ανέστη για μας προσωπικά. Αν ήμουν μόνο εγώ σ’ αυτόν τον κόσμο, θανατωμένος από την αμαρτία, ο Κύριος μου και Θεός μου θα γινόταν πάλι άνθρωπος για μένα, θα πάθαινε για μένα – μέχρι σταυρικού θανάτου- και για μένα θα πατούσε το θάνατο. Για να ζήσω εγώ!Αν αυτό δεν είναι Αγάπη, τότε τί είναι; Ο Θεός μου, ο Πλάστης μου, σταυρώθηκε και…
… Και μια ωραία μέρα κρύβεται ο ήλιος και δεν έχει πια λιακάδα αλλά πέφτουν βροντές και αστραπές και βροχή κατακλυσμιαία. Το φως χάνεται και έρχεται το σκοτάδι. Στη ζωή μας δεν υπάρχει πάντα λιακάδα, έρχονται και καταιγίδες. Είμαστε προετοιμασμένοι να τις αντιμετωπίσουμε ή χάνουμε το θάρρος μας και είμαστε έτοιμοι να το βάλουμε στα πόδια; Την κρίσιμη ώρα που καλούμαστε να αναμετρηθούμε με τον εαυτό μας και τους άλλους στεκόμαστε στο ύψος μας ή σαστίζουμε και καταρρέουμε; Τις δύσκολες ώρες που ο άνεμος μας σφυροκοπά από όλες τις πλευρές αντέχουμε ή χάνουμε το ηθικό μας και εκπίπτουμε από τις…
Λόγος ΜΕ΄ εις το Πάσχα (απόσπασμα), Αγ. Γρηγόριος ο Θεολόγος [...] 24. αν είσαι Σίμων Κυρηναίος, σήκωσε το σταυρό και ακολούθησέ Τον. Αν σταυρωθείς μαζί Του ως ληστής, γνώρισε το Θεό σαν ευγνώμων δούλος. Αν κι Εκείνος λογιάσθηκε με τους ανόμους για χάρη σου και την αμαρτία σου, γίνε συ έννομος για χάρη Εκείνου. Προσκύνησε αυτόν που κρεμάσθηκε στο σταυρό για σένα, έστω κι αν κρέμεσαι κι εσύ. Κέρδισε κάτι κι απ' την κακία. Αγόρασε τη σωτηρία με το θάνατο. Μπες με τον Ιησού στον Παράδεισο, ώστε να μάθεις από τι έχεις ξεπέσει. Δες τις εκεί ομορφιές. Άσε το ληστή…
‘Ο καλός Θεός οικονομάει για τον κάθε άνθρωπο έναν σταυρό ανάλογα με την αντοχή του, όχι για να τον βασανίσει αλλά για να ανέβει από τον σταυρό στον Ουρανό. Γιατί στην ουσία ο σταυρός είναι σκάλα προς τον Ουρανό’. Διαβάζοντας αυτά τα λόγια του αγίου Παισΐου σκέφτομαι ότι ο Χριστός είναι ο πρώτος που ανέβηκε από το σταυρό στον Ουρανό για να ανοίξει και για μας αυτή την πόρτα! Γιατί ο δρόμος για τη Βασιλεία Του περνάει από το γολγοθά και τη σταύρωση. Με τη Σταυρανάσταση Του ο Χριστός μάς καταδεικνύει τον τρόπο για τη σωτηρία της ψυχής μας. Με…
ΆδηςξέρασεΑυτοί που παίρνουν τροφή και δεν μπορούν να την κρατήσουν για να τη χωνεύσουν, κάνουν εμετό και βγάζουν όσα έφαγαν. Κάτι τέτοιο συνέβη με το θάνατο του Ιησού. Ο Άδης, αφού πήρε το σώμα του, δεν μπόρεσε να το χωνεύση. Το απέβαλε, και μαζί μ’ αυτό κι άλλους που είχε καταπιή. Δεν μπορούσε. Κοιλοπονούσε. Συνθλιβόταν όσο κατείχε το σώμα του Χριστού, μέχρις ότου το εξέβαλε. Ε.Π.Ε.18α,100 δράκων ΔανιήλΚαι ο δράκοντας στον Δανιήλ υπαινίσσεται την ανάσταση. Όπως ακριβώς, δηλαδή, εκείνος, ενώ πήρε την τροφή, που του δωσε ο προφήτης, σχίστηκε στη μέση, έτσι και ο Άδης, αφού κατάπιε το σώμα του…
Η Ανάσταση που άργησε… «ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ βράδυ. Ο Γέροντας, λαμπροφορεμένος, υποδεχόταν τον κόσμο και έπαιρνε τις λειτουργίες. Είχε ετοιμάσει τα καντήλια από νωρίς. Έτοιμα όλα, σβηστά. Άρχισε το "Ευλογητός", πήρε καιρό μέσα στα μαύρα του τα ράσα, με τους βοστρύχους των μαλλιών και των γενειών του να λάμπουν. Σοβαρός-σοβαρός. Ανοιγόκλεινε την πόρτα, παραπατούσε, αλλά έτρεχε κιόλας, προσκυνούσε τις Δεσποτικές εικόνες, τον θρόνο, έμπαινε στο Ιερό, έπαιρνε τις λειτουργίες, ψέλναμε τον Κανόνα "Κύματι θαλάσσης". Δεν είχε ο Γέροντας χρόνο κοσμικό, είχε χρόνο λειτουργικό. Μαζευόταν ο κόσμος, πολύς κόσμος. Χριστιανοί, που τον αγαπούσαν, αλλά και άλλοι από την γειτονιά δρασκέλιζαν την μάντρα,…
