Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
Οι πειρασμοί στις γιορτές-Γέροντα, γιατί στις γιορτές συνήθως συμβαίνει κάποιος πειρασμός;-Δεν ξέρεις; Στις γιορτές ο Χριστός, η Παναγία, οι Αγιοι έχουν χαρά και κερνούν, δίνουν ευλογίες, δώρα πνευματικά στους ανθρώπους. Εδώ οι γονείς κερνούν, όταν γιορτάζουν τα παιδιά, ή οι βασιλείς χαρίζουν ποινές, όταν γεννιέται κανένα βασιλόπουλο, οι Αγιοι γιατί να μην κεράσουν; Μάλιστα η χαρά που δίνουν κρατάει πολύ και βοηθιούνται πολύ οι ψυχές. Γι’ αυτό ο διάβολος, επειδή το ξέρει αυτό, δημιουργεί πειρασμούς, για να στερηθούν οι άνθρωποι τα θεία δώρα και να μη χαρούν ούτε να ωφεληθούν από την γιορτή. Και βλέπεις, μερικές φορές στην οικογένεια, όταν…
ΑδιαντροπιάΟ θυμός είναι σκύλος ξεδιάντροπος. Αλλ’ ας μάθει να πειθαρχεί στο νόμο. Αν το σκυλί στο κοπάδι είναι τόσο άγριο, ώστε να μη πειθαρχεί στον τσοπάνο, που το διατάσσει, και να μην αναγνωρίζει τη φωνή του, τότε όλα χάθηκαν και καταστράφηκαν. Τρέφεται μαζί με τα πρόβατα. Αλλ αν τρώει τα πρόβατα, είναι άχρηστο και θανατώνεται. Αν έμαθε να πειθαρχεί σε σένα, τότε να θρέψης το σκυλί, γιατί είναι χρήσιμο γαυγίζοντας εναντίον των λύκων, των κλεπτών, του λήσταρχου, όχι εναντίον των προβάτων, εναντίον των αφεντικών του. Αν δεν πειθαρχεί, τα πάντα καταστρέφει... Γιατί οι πόρνες είναι ξεδιάντροπες; Γιατί οι παρθένες είναι…
το κυρίως κακό Ένα είναι το κυρίως κακό, που αρμόζει να λέγεται κακό, η αμαρτία. Και αυτή εξαρτάται από τη δική μας βούληση. Ε.Π.Ε. 7,100 καρπός της Το πραγματικώς κακό είναι η αμαρτία. Το τέλος της είναι η καταστροφή. Αυτό, που φαίνεται κακό, λόγω του πόνου που προκαλεί, όπως είναι οι σωματικές κακώσεις, μας αποτρέπει από την αμαρτία. Καρπός των σωματικών πόνων και θλίψεων είναι η αιώνιος σωτηρία της ψυχής. Ε.Π.Ε. 7,104 φοβερό και λυπηρό η αναισχυντία Δεν είναι τόσο φοβερό το ν’ αμαρτάνει κανείς, όσο η αδιαντροπιά μετά την αμαρτία, και το να μη πειθαρχεί κανείς στους ιερείς, που…
258. Ακριβή και τρισαγάπητη είναι η ψυχή μας για τον Κύριο Ιησού Χριστό! Για τη σωτηρία της, κατέβηκε στη γη, σταυρώθηκε και πέθανε. Για μας, όμως, πόσο αξίζει η ψυχή και η σωτηρία της; Δεν ξέρουμε να τις εκτιμήσουμε. Δεν μάθαμε έως τώρα πώς να ανταποκριθούμε στην αγάπη του Σωτήρος μας. Είμαστε προσκολλημένη στα γήινα, δέσμιοι των παθών μας. Πώς να έλθη η βασιλεία του Θεού μέσα μας, όταν στην καρδιά μας κυριαρχούν οι γήινες αγάπες και λατρεύεται το εγώ; Είναι αδύνατο να συμβή αυτό, αν δεν «σταυρώσωμεν την σάρκα σὺν τοῖς παθήμασι καὶ ταῖς ἐπιθυμίαις» (Γαλάτ. ε’ 24). Γιατί…
255. Η ψυχή μας, λόγω της απλότητός της, κινδυνεύει από τη μια στιγμή στην άλλη, να μολυνθή από την αμαρτία. Σε μια στιγμή, μπορεί να βρεθή έξω από την αγάπη προς τον θεό και τον πλησίον με μία και μοναδική σκέψι, με μία και μοναδική εφάμαρτο επιθυμία, με ένα και μοναδικό σκίρτημα της καρδιάς προς το κακό. Έτσι, πρέπει να γρηγορούμε διαρκώς πάνω στην καρδιά μας. Να είμαστε πανέτοιμοι να αποκρούσουμε τις υποβολές του κακού και να φυλάμε την ψυχή μας, με απλότητα και αγνότητα, μέσα στην αγάπη προς τον Θεό και τον πλησίον. 256. Ο ποιμήν πρέπει να είναι…
ΑμαρτίαΑνοησίαΤίποτε χειρότερο άπ’ την αμαρτία δέν υπάρχει, άγαπητέ μου. Όταν καταφέρει να μπει στη ζωή μας καί στην ψυχή μας, όχι μόνο μας γεμίζει άπό ντροπή, αλλά κάνει και ανόητους όσους ήσαν πριν συνετοί και πλήρεις σοφίας. Ε.Π.Ε. 2,448 ηδονή και οδύνηΤέτοια είναι η αμαρτία. Προτού να κάνει την εμφάνιση της και να πραγματοποιηθεί, σκοτίζει τη σκέψη. Εξαπατά το νου. Όταν όμως πραγματοποιηθεί, τότε αποκαλύπτει την πονηρή της απρέπεια. Η σύντομη αισχρή ηδονή σταλάζει μέσα μας συνεχή την οδύνη και τον πόνο. Αφαιρεί την ελευθερία της συνειδήσεως. Περιβάλλει με ντροπή αυτόν που αιχμαλωτίστηκε. Ε.Π.Ε. 2,582 συγγνώμη αμαρτημάτωνΑς μιμούμαστε τον Κύριο…
251. Μη νοιώθεις κακία για όποιον δείχνει υπερηφάνεια ή μοχθηρία ή υπουλότητα ή ανυπομονησία στις σχέσεις του μαζί σου ή με τους άλλους. Θυμήσου ότι και συ είσαι υποκείμενος στα ίδια ή και σε χειρότερα αμαρτήματα και πάθη. Να προσεύχεσαι γι’ αυτόν και να είσαι πράος απέναντί του. «ἐὰν καὶ προληφθῇ ἄνθρωπος ἔν τινι παραπτώματι, ὑμεῖς οἱ πνευματικοὶ καταρτίζετε τὸν τοιοῦτον ἐν πνεύματι πρᾳότητος, σκοπῶν σεαυτόν, μὴ καὶ σὺ πειρασθῇς. Αλλήλων τὰ βάρη βαστάζετε, καὶ οὕτως ἀναπληρώσατε τὸν νόμον τοῦ Χριστοῦ» (Γαλάτ. στ’ 1, 2). 252. Η ημέρα είναι το σύμβολο της παροδικότητας της επιγείου ζωής. Αρχίζει με την αυγή,…
«Κι άλλωστε τι ωφελείται τάχα ο άνθρωπος, αν κερδίσει τον κόσμο ολόκληρο αλλά χάσει τη ζωή του;» (Ματθαίος 16:26). Όλα για το σώμα! Σε 5 δισ. δολάρια ανέρχεται κάθε χρόνο ο τζίρος της βιομηχανίας καλλυντικών στην Αμερική. Είναι αξιοθαύμαστο το τι κάνει, σε τι κόπους, ακόμα και σε πόνους, πολλές φορές, αλλά και σε έξοδα υποβάλλεται ο άνθρωπος –ιδιαίτερα στις αναπτυγμένες οικονομικά κοινωνίες- για να περιποιηθεί το σώμα του. Για να φαίνεται ωραίος –ιδιαίτερα όταν αρχίσει και γερνάει! Η ματαιοδοξία σε όλο της το μεγαλείο! Ο Χριστός διατύπωσε κάποτε το ερώτημα τι θα ωφεληθεί ο άνθρωπος αν κερδίσει όλο τον…
Αλογίαη υπερηφάνειαΗ υπερηφάνεια είναι απόδειξις, ότι δεν έχουμε μυαλό. Για ποιό πράγμα έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου; Ε.Π.Ε. 23,18 ο άνθρωποςΑναλογίσου τη φύση μας, από που πλάστηκε και που τελειώνει. Σκέψου τι αξία έχεις όταν κοιμάσαι. Και το παραμικρό ζώο μπορεί τότε να σε φονεύσει. Πολλούς ανθρώπους κι ένα μικρό ζωύφιο, που έπεσε απ’ το ταβάνι τους έβγαλε το μάτι ή έγινε αιτία κάποιου άλλου κακού. Ε.Π.Ε. 23,18 ο πονηρός δούλος Έγινε παράλογος ο δούλος εκείνος απ’ το θυμό του και έκλεισε στη φυλακή το συνδούλο του. Τόσο αλόγιστος ήταν. Θα μπορούσε βέβαια ν’ αναλογιστεί την αγαθότητα του…
ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ, αδελφέ, να διώχνεις δαιμόνια; ρωτά ο Αββάς Πιτυρίων, ο μαθητής του Οσίου Αντωνίου. Μάθε τώρα να υποτάσσεις τα πάθη σου. Όποιο πάθος βγάλεις από μέσα σου, διώχνεις μαζί και το δαιμόνιο που το προκαλεί, γιατί κάθε πάθος έχει και το δαιμόνιο του. Νικώντας τα πάθη, διώχνεις και τον διάβολο που τα υποκινεί. ΈΝΑΣ ΕΡΗΜΙΤΗΣ έζησε τριαντα ολόκληρα χρόνια στην έρημο, τρώγοντας μόνο τους καρπούς μιας φοινικιάς που είχε φυτρώσει έξω από την καλύβα του. Ύστερα όμως του εσπειρε ζιζάνια στον νου ο διάβολος κι άρχισε να συλλογίζεται πως άδικα σπατάλησε εκεί τόσα χρόνια.- Τί κέρδισα τάχα; έλεγε στον εαυτό…