Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
«Εκεί (στην Κων/πολη), όπως τρέχει στις πηγές των υδάτων ένα διψασμένο ελάφι, έτσι και αυτός έτρεξε γρήγορα προς τον θείο εκείνον γέροντα (Πνευματικό του), ερρίφθηκε εμπρός του σαν στον ίδιον τον δεσπότη Χριστό, και έβαλε όλα τα υπάρχοντά του δίπλα στα πόδια του. Ο δε φιλόστοργος εκείνος πραγματικά πατέρας, βλέποντας την βαθιά ταπείνωσι και πίστι του, ελευθέρωσε τον μαθητή από την φροντίδα για εκείνα, διασκορπίζοντάς τα στους πτωχούς» (τ. 19Α, σ. 55). «Θέλοντας δε να του προκαλέσει περισσοτέρους στεφάνους ο γυμναστής πατέρας, του παρήγγειλλε να εκτελεί τις ευτελέστατες υπηρεσίες στο κελλί του· εκείνος δε, αφού είχε τεθή στην υπηρεσία του…
«[Η διάκριση του Πνευματικού του οσίου Συμεών στον χειρισμό του πόθου του νέου Συμεών]. Παρουσιάζεται (ο Συμεών) σ’ αυτόν, του γνωστοποιεί τον σκοπό (να γίνει μοναχός), ζητεί να γίνει δεκτός από αυτόν, ν’ αλλάξει από αυτήν την ώρα τον τρόπο ζωής και να συγκαταταγή με τους μοναχούς. Εκείνος δε, όπως ήταν έμπειρος του μοναχικού βίου και των επιθέσεων του πονηρού, δεν συγκατανεύει προς το παρόν, τον αναχαιτίζει από αυτήν την ορμή, διότι ήταν ακόμη νέος και διήνυε μόλις το δέκατο τέταρτο έτος της ηλικίας του και του συνιστά να αναμείνει τον καιρό τελειοτέρας αναπτύξεως»… Καθώς λοιπόν είδε αυτήν την θεωρία…
Το φλεγόμενο κελλίΡώτησαν κάποτε τον αββά Παλλάδιο, που καταγόταν από τη Θεσσαλονίκη:-Κάνε αγάπη, πάτερ, και πες μας από ποια αιτία έγινες μοναχός;-Στην πατρίδα μου, απάντησε εκείνος, μισό χιλιόμετρο μακριά από το τείχος, ζούσε ένας έγκλειστος μοναχός που λεγόταν Δαβίδ. Είχε έρθει από τη Μεσοποταμία. Ήταν πολύ ενάρετος, ελεήμων και εγκρατής. Έμεινε κλεισμένος και προσευχόμενος στο κελλί του, περίπου εβδομήντα χρόνια! Εκείνο τον καιρό, εξ αιτίας βαρβαρικών επιδρομών, τα τείχη της Θεσσαλονίκης φυλάγονταν μέρα και νύχτα από τους στρατιώτες.Ένα βράδυ οι φρουροί του τείχους που ήταν προς το μέρος του κελλιού του εγκλείστου, είδαν να βγαίνουν φλόγες από τα παράθυρα του.…
Αναγκαία (και αυτάρκεια)και αυτά λιγότερα!Ο Κύριος θέλει αποξενωθούμε απ’ τα περιττά, τόσο, ώστε ακόμα και πολλάαπ’ τα θεωρούμενα αναγκαία να τα περικόπτουμε. Ε.Π.Ε. 13,240 αληθινός πλούτοςΝα μην επιθυμούμε περιττά πράγματα, αλλά να ‘μαστε αυτάρκεις, κι έτσι θα ‘μαστε πραγματικά πλούσιοι. Να ζητάμε σκεπάσματα και τροφές, και τότε κι αυτά θα μας τα δίνει, κι αλλά, πολύ περισσότερα, που μας χρειάζονται. Ε.Π.Ε. 18,466 όχι περιττάΠαντού ο Παύλος διεφύλαξε τη συμμετρία, επιζητώντας μόνο το αναγκαίο, όχι το περιττό. Ε.Π.Ε. 18,596 για σήμεραΑν δεν πρέπει να μεριμνάμε για την αναγκαία τροφή και ενδυμασία, ούτε για τη μέρα που έρχεται, όσοι προκαλούν τόση αναστάτωση…
Η ευχαρίστηση του ελαφρού στομαχιούΌταν δεν κάνει κανείς εγκράτεια, έχει επάνω του αποθήκες ολόκληρες. Ενώ, όταν κάνει εγκράτεια και τρώει αυτό που του χρειάζεται, το καίει ο οργανισμός του και δεν αποθηκεύει.Η ποικιλία των φαγητών τεντώνει το στομάχι και φέρνει όρεξη, αλλά και δημιουργεί χαύνωση και πυρώσεις. Αν στο τραπέζι υπάρχη μόνον ένα φαγητό και δεν είναι πολύ νόστιμο, ίσως να μην το φάη κανείς όλο ή, αν είναι νόστιμο και λαιμαργήσει, ίσως φάει λίγο παραπάνω. Όταν όμως υπάρχει ψάρι, σούπα, πατάτες, τυρί, αυγό, σαλάτα, φρούτο, γλυκό, θέλει όλα να τα φάει και ζητάει και άλλα. Όλα τα τραβάει η…
αμετρίαπηγή όλων των κακώνΌπως ο Παύλος ονόμασε τη φιλαργυρία ρίζα όλων των κακών, έτσι δεν θα πέσει κανείς έξω αν αποκαλούσε πηγή όλων των κακώντην αμετρία και τη μανία να έχουμε περισσότερα απ’ τα χρειαζούμενα. Ε.Π.Ε. 3,558 χωρίς μέτροΣε κάθε περίσταση, καλό είναι η συμμετρία, καθόλου η αμετρία. Ε.Π.Ε. 15,470 σ’ όλα αυτό το κακό «Πανταχού η αμετρία κακόν».Ε.Π.Ε. 15,648 χρήση και κατάχρησηΜένε κύριος του φαγητού. Πρόσεχε, μη γίνης δούλος αυτού του πάθους. Όποιος απλώς κάνει χρήση αυτού του δικαιώματος (της τροφής), είναι κύριος. Όποιος όμως σύρεται σε άμετρη χρήση (κατάχρηση), παύει να ‘ναι κύριος. Γίνεται δούλος. Σκλάβος της τυραννίας,…
Το πιστό ελάφι Η Αγία Μαύρα έζησε τον 17ο- 18ο αιώνα. Καταγόταν από ένα χωριό της κοιλάδας Μπιστρίτα και, στα 20 της χρόνια, εγκατέλειψε τα εγκόσμια και πήγε στην Σκήτη Σιλβέστρου. Η ζωή της ήταν ασκητική: λίγες ώρες ύπνου σε μια καρέκλα, ελάχιστο φαγητό μια φορά την ημέρα, μετά την δύσι του ηλίου, εκατοντάδες μετάνοιες, σιωπή, προσευχή, δάκρυα. Μόνο μία συντροφιά είχε, τα πουλιά του δάσους, που την αγαπούσαν και την επισκέπτονταν συχνά. Υπήρχε όμως και ένα ελάφι, που την ακολουθούσε παντού, όπου κι αν πήγαινε. Όταν, μετά από λίγο καιρό, η Αγία Μαύρα αναζήτησε την τέλεια απομόνωσι και αποτραβήχθηκε…
Ο ΑΒΒΑΣ Υπερέχιος δίνει την ακόλουθη συμβουλή στους εγκρατείς και νηστευτές:- Φάε κρέας και πιες κρασί και μην κατατρώς με την καταλαλιά τις σάρκες του αδελφού σου.Και πάλι:- Καταλαλώντας ο όφις τον Θεό, πέτυχε να βγάλει τους πρωτοπλάστους από τον Παράδεισο. Το ίδιο κάνει κι εκεινος που καταλαλεί τον πλησίον του βαραίνει την ψυχή του και παρασύρει στο κακό εκείνον που τον ακούει. ΈΝΑΣ ΑΓΙΟΣ Γέροντας είδε μια μέρα με τα μάτια του κάποιον αδελφό να πέφτει σε βαρύ αμάρτημα, κι όχι μόνο δεν τον κατεκρινε, αλλά έκλαψε και είπε: Αυτός έπεσε σήμερα κι εγώ σίγουρα αύριο. Κι αυτός μεν…
«Καθένας που αγωνίζεται εγκρατεύεται σε όλα» (Α΄ Κορ. θ' 25) «Άλλα από τα πάθη είναι σωματικά κι αλλά ψυχικά. Τα σωματικά έχουν τις αφορμές τους από το σώμα, τα ψυχικά από τα εξωτερικά πράγματα. Και τα δύο αυτά είδη παθών τα αφανίζουν η αγάπη και η εγκράτεια· η πρώτη τα ψυχικά, η δεύτερη τα σωματικά». (Αγίου Μαξίμου του Ομολογητού, 400 Κεφάλαια περί Αγάπης, ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ Β', 55)
- Έναρξη
- Προηγούμενο
- 1
- 2
- Επόμενο
- Τέλος