Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
«Εξυπηρέτηση με χαμόγελο»Κάποιος έγραψε ένα γράμμα σ' ένα μικρό ξενοδοχείο, σε μια πόλη του Μίντουεστ την οποία σκόπευε να επισκεφθεί στη διάρκεια των διακοπών του. Έλεγε τα εξής:"Θα ήθελα πάρα πολύ να φέρω μαζί μου και το σκύλο μου. Είναι καθαρός και περιποιημένος και συμπεριφέρεται άψογα. Θα μου επιτρέπατε να τον κρατήσω στο δωμάτιό μου, μαζί μου, το βράδυ;"Η απάντηση ήρθε αμέσως από τον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου:" Έχω αυτό το ξενοδοχείο εδώ και πολλά χρόνια. Σ' όλο αυτό το διάστημα ποτέ κανένας σκύλος δε μου έκλεψε τις πετσέτες, τα κλινοσκεπάσματα, ή τους πίνακες από τους τοίχους.Ποτέ δε χρειάστηκε να διώξω…
Το μεγαλείον ενός λαού δεν μετριέται ούτε από τον αριθμόν των στρατιωτών του, ούτε από το στόλο του. Το μόνο μέτρο είναι η ποσότητα της ευφυίας του, η ποιότητα της αρετής και ο πατριωτισμός των πολιτών του. ************* Ώς γνωστόν, όταν ιδρύθηκε το ελληνικό κράτος μετά την Επανάσταση του '21, οι Μεγάλες Δυνάμεις προσπάθησαν να επιρεάζουν η κάθε μιά για λογαριασμό της τους πολιτικούς. Έτσι είχαν τα πράγματα, όταν κάποιος ρώτησε τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη: «Εσύ, στρατηγέ, είσαι αγγλόφιλος;» «Όχι», αποκρίθηκε ο γέρος του Μοριά. «Τότε, θα' σαι γαλλόφιλος». «Ούτε». «Είσαι μήπως ρωσόφιλος:». «Ούτε». «Μα, λοιπόν τι είσαι;» Κι ο…
Δεν έχεις πίστη, όταν πιστεύονταςρωτάς την κρίση και τη γνώμη.Δεν έχεις πίστη, όταν την πίστη σουστο λογικό έχεις θεμελιώσει.Πίστη έχεις, όταν κάθε σου όνειροτο ανάφτεις στο βωμό της τάμα.Κι αν κάποιο τάμα σου είναι αδύνατο,προσμένεις να γενεί το θαύμα.(Γ. Δροσίνης) *****Ο Εκατόνταρχος του Ευαγγελίου διέσχισε τα πλήθη, που εκύκλωναν τον Ιησού, όχι με το ξίφος του Ρωμαίου αξιωματικού, αλλά με την επίδειξη ενός δίπτυχου. Στη μία πτυχή έγραφε: Πίστις! «Ουδέ εν τώ Ισραήλ τοσαύτην πίστιν εύρον», διεκήρυξε ο Ιησούς. Στην άλλη έγγραφε: Ταπείνωσις! «Ούκ ειμί ικανός ίνα μου υπό την στέγην εισέλθης», εδήλωσε ο ίδιος.Ήταν το δίπτυχο διαβατήριο, με το…
Ένας δάσκαλος είχε πει πως η σπουδαιότερη λέξη είναι το «γιατί;»Όλη η γνώση ξεκίνησε απ’ αυτή τη λέξη. Η ερώτηση ήταν η πύλη που οδήγησε στη φώτιση. ***Η σοφία του Θεού έχει πολύ χαμηλή θύρα. Για να περάσεις κάτω απ’ αυτή, πρέπει να σκύψεις το κεφάλι σου. ***Το σπουδαιότερο βιβλίο της ζωής είναι ο Εσταυρωμένος. Είναι βιβλίο εικονογραφημένο. Όποιος ξέρει να το διαβάσει είναι ο πιο φωτισμένος απ’ όλους τους σοφούς. Όποιος δεν ξέρει να το διαβάσει είναι ο πιο καθυστερημένος απ’ όλους τους αναλφάβητους. ***Η σύγκριση αυτού που μας προσφέρει η Πίστη έναντι στη Γνώση είναι ότι ένα δοχείο…
Όποιος δίνει καλή συμβουλή, χτίζει με το ένα χέρι. Όποιος δίνει καλή συμβουλή και καλό παράδειγμα, χτίζει με τα δύο.Εκείνος όμως που δίνει καλή συμβουλή και κακό παράδειγμα, χτίζει με το ένα χέρι και γκρεμίζει με το άλλο. *****Για να δεχτούν οι άνθρωποι τις ιδέες σου, πρέπει να αποδεχτούν πρώτα την αξία σου και την προσωπικότητά σου.Ο άνθρωπος -λέει ένας σοφός- μοιάζει με τη βελόνα και οι ιδέες του με την κλωστή. Για να περάσει η κλωστή στο ύφασμα πρέπει να περάσει πρώτα η βελόνα. Και για να περάσουν οι ιδέες σου στην κοινωνία πρέπει να περάσεις πρώτα και να…
Σε μια λαϊκή εξέγερση ο όχλος είχε πετροβολήσει ένα άγαλμα του Μεγάλου Κωνσταντίνου και του είχε παραμορφώσει το πρόσωπο. Οι αυλικοί τότε του συνέστησαν να προβεί σε παραδειγματική τιμωρία.- Δεν υπάρχει –του είπαν- ποινή ισάξια με το έγκλημα που διέπραξαν οι άνθρωποι αυτοί, τολμώντας να λιθοβολήσουν σου το σεπτό σου πρόσωπο- Μα τι λέτε εκεί – έκανε ο Μέγας Κωνσταντίνος με αγαθότητα φέρνοντας συγχρόνως τα δάχτυλα του στο πρόσωπο του – εγώ δεν νιώθω καμιά πληγή στο πρόσωπο μου.Και τους συγχώρεσε όλους. ***Σε όσους θύμιζαν στον Ιφικράτη την ταπεινή καταγωγή του, εκείνος έλεγε: «Πράγματι δεν είμαι η ουρά κάποιας σπουδαίας…
Τα άλμπατρος είναι πουλιά των μακρινών θαλασσών, που οι ναυτικοί τα πιάνουν για να διασκεδάσουν. Εφοδιασμένα με πολύ μεγάλα φτερά, που σέρνονται χάμω, δυσκολεύουν με κωμικό τρόπο το περπάτημα τους. Πράγμα, που οι ναυτικοί το γλεντούν. Έτσι και για μερικές εκλεκτές ψυχές. Εξόριστοι εδώ στη γη, «πάροικοι και παρεπίδημοι», τα γιγάντια φτερά τους τούς εμποδίζουν να περπατούν.. «κανονικά» σαν τους άλλους. Και δέχονται γιουχαΐσματα από τα γύρω άπτερα σπονδυλωτά. *****Αντάμωσαν, ο αητός με τον σαλίγκαρο, στην κορυφή ενός απότομου βράχου.- Πώς φτάσατε εδώ πάνω; τους ρώτησαν- Με τα φτερά μου, πετώντας, απάντησε περήφανα ο αητός.- Με τα σάλια μου γλείφοντας…
(ομιλία π. Νικολάου Πουλάδα στον Εσπερινό του Απ. Παύλου στις 28-6-2013 στο Παλαιό Φάληρο χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Συμεών) Σεβασμιώτατε, σεβαστοί πατέρες, αγαπητοί αδελφοί, σήμερα εορτάζει ένας από τους πιο φτωχούς κατά κόσμον αλλά τόσο πλούσιος κατά Θεόν . Ο απόστολος Παύλος δίνει την πιο ωραία περιγραφή για τον εαυτό του: Είμαστε, λέει, εμείς οι Απόστολοι «ὡς πτωχοὶ πολλοὺς δὲ πλουτίζοντες, ὡς μηδὲν ἔχοντες καὶ πάντα κατέχοντες» (Β. Κορ. 6,10). Στον σημερινό κόσμο που φοβάται μήπως φτωχύνει και χάσει αυτά που νομίζει ότι «κατέχει» έρχεται ο Παύλος και μας μιλά για έναν άλλο πλούτο που πρέπει να επιζητούμε.…
Σ’ έναν μπακάλη για το σωστό ζύγισμα ...... Σ’ έκλεψαν οι νεαροί υπάλληλοι σου, ο ένας μετά τον άλλον, και όλοι με τη σειρά. Και απέλυες τον έναν μετά τον άλλον, με τη σειρά, και τους άλλαζες με άλλους και αυτούς με επόμενους. Προσελάμβανες τους νέους με τις καλύτερες συστάσεις ως έντιμους και σωστούς, και όλοι απεδείχθησαν κλέφτες. Αυτό μερικές φορές σε εξόργιζε και άλλες σε έθλιβε. Ασταμάτητα παραπονιόσουν στους φίλους σου στην αγορά και κανείς δεν μπορούσε να σε συμβουλεύσει κάτι. Συνήθως σου απαντούσαν: «Τι τα θες, έτσι είναι ο κόσμος σήμερα!». Ώσπου ο Θεός σου έστειλε τον σωστό…
Ζ΄ Διδασκαλία: Περί του εαυτού μέμφεσθαι (Για το ότι πρέπει να κατηγορούμε τον εαυτό μας): 79. Ας ερευνήσουμε, αδελφοί μου, να βρούμε ποιός είναι ο λόγος που μερικές φορές ακούει κανείς έναν προσβλητικό λόγο και τον ξεπερνάει χωρίς να ταραχθεί, σαν να μην άκουσε σχεδόν τίποτα, ενώ άλλοτε με τον ίδιο λόγο αμέσως ταράζεται. Ποιά είναι η αιτία μιας τέτοιας διαφοράς; Άραγε, έχει μια μόνο αιτία αυτό το πράγμα ή πολλές; Εγώ βλέπω ότι έχει μεν πολλές αιτίες, μία όμως είναι η μητέρα, θα λέγαμε, που γεννά όλες τις άλλες. Και εξηγώ πως ακριβώς. Πρώτα - πρώτα συμβαίνει πολλές φορές…