Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
Είναι αλήθεια πως όλοι ταλαιπωρούμαστε από τους λογισμούς! Άλλος λίγο… άλλος πολύ… Εγώ, δυστυχώς, είμαι στην κατηγορία ‘ πάρα πολύ’ λόγω κι ενός προβλήματος ψυχικής υγείας, ένα από τα βασικά συμπτώματα του οποίου είναι η ιδεόρροια. Δηλαδή η παραγωγή ιδεών και σκέψεων σε καταιγιστικό βαθμό! Μέσα όμως από τη μεγάλη μου αυτή ταλαιπωρία κατάφερα με τη Χάρη και το Έλεος του Κυρίου να μάθω κάποια πράγματα και κατάλαβα πως οι λογισμοί μπορούν να μας βοηθήσουν αντί να μας κατατροπώσουν. Όπως λέει και ο ψαλμός ‘ Ώρυξαν προ προσώπου μου βόθρον και ενέπεσαν εις αυτόν’. Δηλαδή ‘ ετοίμασαν για μένα βαθύ…
548 :Κάποιος ξένος αδελφός, επειδή ασθένησε ήλθε στο κοινόβιο για να θεραπευθεί και δόθηκε στο κελλί κάποιου αδελφού και ο αδελφός δυσαρεστήθηκε. Όταν το έμαθε ο Γέροντας του δήλωσε αυτά.Απόκριση: Ερεύνησε τον λογισμό σου, αδελφέ, και μάθε, εάν ήταν ο σαρκικός σου αδελφός, δεν θα τον δεχόσουν πάνω από τα βλέφαρα σου; Δες λοιπόν, τα σαρκικά εργάζονται μαζί σου, διότι δέχθηκες τον πνευματικό σου αδελφό, και όλοι είμαστε ένα στο όνομα του Χρίστου. Πρόσεχε λοιπόν τον εαυτό σου, αδελφέ, με φόβο Θεού. Όταν τα άκουσε αυτά ο αδελφός κυριεύθηκε από μεγάλη κατάνυξη, και ωφελημένος δήλωσε στον Γέροντα, λέγοντας ‘Συγχώρεσε με,…
Ένας από τους γέροντες της σκήτης αρρώστησε κάποτε και επιθύμησε να φάει λίγο φρέσκο ψωμί. Πού να βρεθεί όμως τέτοιο πράγμα σε εκείνη την έρημο; Όταν το έμαθε ένας από τους νέους μοναχούς, έβαλε στο δισάκι του όλα τα ξερά ψωμία που είχε, και ξεκίνησε για την Αλεξάνδρεια. Η πόλη απείχε δυο ημερών δρόμο από την έρημο. Ο καλός νέος αψήφησε τον κόπο! Κατέβηκε, άλλαξε τα ψωμιά, κι επέστρεψε όσο πιο γρήγορα μπορούσε στη σκήτη. - Πού βρήκες φρέσκο ψωμί; τον ρωτούσαν με απορία οι αδελφοί. - Στην Αλεξάνδρεια, απαντούσε με πολλή φυσιολογικότητα εκείνος, σαν να επρόκειτο για το γειτονικό…
489.Κάποτε κάποιος γέροντας από τους πατέρες κατοίκησε σε κοινόβιο, στο οποίο ήταν οι άγιοι γέροντες• και όταν ερωτούσε εκείνος που τον υπηρετούσε, ‘τί θέλεις να σου κάνω να φάγεις’, του έλεγε με οργή, ‘αν θέλεις κάνε κάτι’• και στενοχωριόταν ο αδελφός, επειδή δεν ήξερε τι να κάνει. Και ερωτήθηκε ο ίδιος μεγάλος Γέροντας, αν άραγε κάνει καλά να λέγει έτσι ή όχι.Και αποκρίθηκε: Σε μένα δεν είναι δυνατό να κατακρίνω κάποιον• διότι ο καθένας βαστάζει το δικό του φορτίο. Αλλά, όπως μου φαίνεται, αυτή η απόκριση παρέχει θλίψη στον πλησίον, ακόμα και αν το κάνει αυτό προς άσκηση. Πρέπει λοιπόν…
Είχα μάθει από πολύ μικρός ότι οι διαφωνίες στη ζωή λύνονται με τις φωνές, τους τσακωμούς και τη σωματική βία! Ήταν μεγάλη μου ευχαρίστηση όταν κατατρόπωνα τους ‘εχθρούς’ μου γιατί φώναζα περισσότερο ή γιατί ήμουν ο πιο έξυπνος. Κι έτσι κέρδιζα το δίκιο μου! Έχανα όμως τους ανθρώπους μου, ανθρώπους που τους απογοήτευα! Και ύστερα έμενα μόνος μου και θλιμμένος. Ακόμα και μέσα στην Εκκλησία, όταν γνώρισα το Χριστό και πάλι δε θυμάμαι μια φορά στην εξομολόγηση να μην έχω αναφέρει το θυμό μου και τις συγκρούσεις με ανθρώπους που αγαπώ! Υπήρχαν όμως δύο διαφορές… ότι τα ξεσπάσματα…
σύνδεσμοςΑυτό είναι το έργο της αγάπης. Εκείνους που ‘ναι μόνοι τους, όταν η αγάπη τους συγκολλήση και τους συνενώση με προσοχή, τους καθιστά σταθερούς. Ε.Π.Ε. 22,180 χωρίς αυτή κάθε αγαθό εξαφανίζεται Οσαδήποτε κατορθώματα κι αν έχη κανείς, όλα είναι μάταια, αν δεν υπάρχη η αγάπη. Δεν είπε ο Παύλος, πώς απλώς είναι κορυφή η αγάπη, αλλά το σπουδαιότερο είπε, πώς η αγάπη είναι σύνδεσμος. Ε.Π.Ε. 22,240 θέλουν να μας τραβήξουν απ’ αυτήν Όταν μυριάδες δυνάμεις κινούνται, που θέλουν να μας αποτραβήξουν απ’ την αγάπη, εμείς δε συνεχώς αντιστεκώμαστε, δεν είναι τότε κόπος η αγάπη; Διότι οι άγιοι και τί δεν…
Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ "Ο Έρως της βοσκοπούλας και ο Έρως του Χριστού " Κάποιο απόγευμα βρισκόμουν στα Καλλίσια με το Γέροντα, που είχε πληροφορηθεί ότι έφθασε στην Αθήνα για ομιλία αγιορείτης Ηγούμενος Μονής. Μου είπε, πως πολύ θέλει να αναπνεύσει αγιορείτικο αέρα, εννοώντας ομιλία αγιορείτικη. Με φιλικό αυτοκίνητο κατεβήκαμε στον Άγιο Νικόλαο, επί της οδού Ασκληπιού. Η αίθουσα ήταν ασφυκτικά γεμάτη κυρίως, από φοιτητές και φοιτήτριες. Πρώτος μίλησε ένας θεολόγος, που ανέπτυξε, αρκετά καλά, πατερικές θέσεις πάνω σε σύγχρονα προβλήματα.Κατόπιν δόθηκε ο λόγος στον αγιορείτη Ηγούμενο, ο οποίος ανέβασε κατακόρυφα την πνευματική ατμόσφαιρα.Όταν τελείωσε, ένας φοιτητής είχε την έμπνευση…
250- ΕΥΓΕΝΕΙΑ ΨΥΧΗΣ. Ένας άγιος εφημέριος έμαθε ότι ένας ενορίτης του, που του είχε κάνει μεγάλο κακό και πολλές φορές τον είχε συκοφαντήσει, βρισκόταν σε δύσκολη οικονομική θέσι. Για να του δείξη την αγάπη του χωρίς να τον θίξη, κάλεσε ένα κοινό φίλο και δίνοντάς του ένα σεβαστό ποσό του είπε: «Πήγαινε να το δώσης στο φίλο μας χωρίς όμως να πης ότι προέρχεται από μένα, γιατί δεν θέλω να τον ταπεινώσω».256- Η ΑΠΑΝΤΗΣΙΣ. Ο ενάρετος εφημέριος του Άρς έλαβε μιαν επιστολή η οποία άρχιζε έτσι: «Κύριε εφημέριε, όταν ένας κληρικός όπως εσείς γνωρίζη τόσον πολύ ολίγον την θεολογίαν, δεν…
ΔΥΟ ΣΥΝΑΣΚΗΤΕΣ αγωνίζονταν στην έρημο της Θηβαΐδος. Μα ήταν νέοι κι άπειροι κι ο διάβολος τους έστηνε ένα σωρό παγίδες. Ο πιο νέος κάποτε πολεμήθηκε πολύ δυνατά στην σάρκα. Έχασε γι’ αυτό την ψυχραιμία του και την υπομονή του και είπε μια μέρα αποφασιστικά στον μεγαλύτερο: - Δεν αντέχω πια, θα γυρίσω στον κόσμο. Εκείνος πάλι, καταστενοχωρημένος για τον πειρασμό που βρήκε τον αδελφό του, προσπαθούσε να τον συγκροτήσει. - Δεν θα σ’ αφήσω να φύγεις από εδώ, του έλεγε, να χάσεις όλους σου τους κόπους και την αγνότητά σου. Που να τον πείσει όμως!... - Δεν κάθομαι, επέμενε, θα…
Ο ΑΒΒΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ με μερικούς ακόμη αδελφούς πήγαιναν να επισκεφθούν κάποια πολύ μακρινή σκήτη. Περπατώντας νυχτωθήκανε κι ο μοναχός που τους είχαν δώσει για οδηγό έχασε τον δρόμο. Οι αδελφοί το κατάλαβαν και ρώτησαν τον Γέροντα ιδιαιτέρως:- Τί πρέπει να κάνουμε τώρα, Αββά; Αν εξακολουθήσουμε να προχωρούμε, κινδυνεύουμε να χαθούμε σ’ αυτήν εδώ την απέραντή έρημο.- Αν δείξουμε πως καταλάβαμε ότι έχασε τον δρόμο, θα ντραπεί και θα στενοχωρεθεί ο αδελφός, είπε ο αγαθός Γέροντας. Θα προφασιστώ καλύτερα πώς είμαι κουρασμένος και δεν μπορώ να περπατήσω άλλο και ας μείνουμε εδώ να ξημερώσει. Έτσι κι έκανε, για να μην λυπήσει…