Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 13Η θεραπεία της συγκύπτουσας γυναίκας.13.10 Ἦν δὲ διδάσκων(1) ἐν μιᾷ τῶν συναγωγῶν(2) ἐν τοῖς σάββασιν(3).10 Ένα Σάββατο δίδασκε ο Ιησούς σε μια συναγωγή.(1) Καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού προς Ιεροσόλυμα, όπως και σε όλη τη δημόσια δράση του ο Κύριος σύχναζε στις συναγωγές κάθε Σάββατο (g). Είναι δυνατόν ο Λουκάς στην παρουσίαση της παρούσας αφήγησης να ακολουθεί τη χρονολογική σειρά (L). Μπορεί όμως να οδηγήθηκε στην παρουσίαση αυτή και από την αντίθεση…
ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 13Η παραβολή της άκαρπης συκιάς.13.7 εἶπεν δὲ πρὸς τὸν ἀμπελουργόν(1), ᾽Ιδοὺ τρία ἔτη(2) ἔρχομαι ζητῶν καρπὸν ἐν τῇ συκῇ ταύτῃ καὶ οὐχ εὑρίσκω. ἔκκοψον αὐτήν· ἱνατί καὶ τὴν γῆν καταργεῖ(3);7 Είπε τότε στον αμπελουργό: “τρία χρόνια τώρα έρχομαι σ’ αυτήν τη συκιά να βρω σύκα και δε βρίσκω· κόψε την, λοιπόν, για να μην αχρηστεύει και το έδαφος”.(1) «Αμπελουργός είναι ο Χριστός, επειδή φροντίζει αυτό το αμπέλι και καλλιεργεί σαν φυτά τους πιστούς»…
1. Όταν ρίξουμε έστω και μία μόνο ματιά στο Ευαγγέλιο, ακόμη και χωρίς να κάνωμε καμμιά ιδιαίτερη προσπάθεια γι’ αυτό, βλέπομε ποιο ήταν το «ήθος» (δηλ. ο τρόπος συμπεριφοράς) του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού· βλέπομε ότι ο Κύριος δεν τους αποστράφηκε ποτέ τους αμαρτωλούς. Λες και δεν ήταν τίποτε οι αμαρτίες τους! Και οι απόστολοι το ίδιο. Δεν βλέπομε πουθενά, να αποστράφηκαν ποτέ κανένα!Αντίθετα, οι Φαρισαίοι αποστρέφονται τους πάντες. Αποστρέφονται ακόμη και τον παντέλειο ενανθρωπήσαντα Θεόν. Και τον αποστρέφονται τόσο, ώστε τον καταδικάζουν σαν εγκληματία! Και τον παραδίδουν σε επονείδιστο θάνατο. Και τον σταυρώνουν εν μέσω…
Προτροπή για μετάνοια (Κατά Λουκάν κεφ.13, στιχ. 4,5)ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 13 (στιχ. 4,5) 13.4 ἢ ἐκεῖνοι οἱ δέκα και ὀκτὼ ἐφ᾽ οὓς ἔπεσεν ὁ πύργος ἐν τῷ Σιλωὰμ(1) καὶ ἀπέκτεινεν αὐτούς, δοκεῖτε ὅτι ούτοι ὀφειλέται(2) ἐγένοντο παρὰ πάντας τοὺς ἀνθρώπους τοὺς κατοικοῦντας εν ᾽Ιερουσαλήμ(3);4 Ή μήπως νομίζετε ότι εκείνοι οι δεκαοχτώ, που έπεσε πάνω τους ο πύργος στο Σιλωάμ και τους σκότωσε, ήταν χειρότεροι από όλους τους ανθρώπους που κατοικούν στην Ιερουσαλήμ;(1) Και ο τόπος Σιλωάμ…
ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 13 Στίχ. 1-5.Προτροπή για μετάνοια.13.1 Παρῆσαν(1) δέ τινες ἐν αὐτῷ τῷ καιρῷ(2) ἀπαγγέλλοντες αὐτῷ περὶ τῶν Γαλιλαίων(3) ὧν τὸ αἷμα Πιλᾶτος ἔμιξεν μετὰ τῶν θυσιῶν(4) αὐτῶν.1 Εκείνο τον καιρό πήγαν στον Ιησού μερικοί και του αφηγήθηκαν για τους Γαλιλαίους, τους οποίους σκότωσε ο Πιλάτος την ώρα που πρόσφεραν θυσία, κι έτσι το αίμα τους ανακατεύτηκε με το αίμα των ζώων που θυσιάζονταν.(1) Μάλλον με την έννοια του ήλθαν. Οι πληροφορητές αυτοί δεν ήταν…
«Ο νόμος του Κυρίου είναι τέλειος. Ανανεώνει τη ζωή. Η μαρτυρία του αληθινή, σοφό κάνει τον άσοφο… οι εντολές του καθαρές, φωτίζουν τη διάνοια…» (Ψαλμός 19:8-15) Κάποτε σε μια τρομερή θύελλα βυθίστηκε ένα πλοίο στις ακτές της Αγγλίας. Απ’ όλο το πλήρωμα μόνο ένας ναύτης σώθηκε χρησιμοποιώντας ένα κομμάτι σανίδι. Όταν έφτασε στην ακτή, έπεσε λιπόθυμος. Τον είδαν μερικοί κι έτρεξαν να τον βοηθήσουν. Όταν τον πλησίασαν είδαν πως στη μέση του υπήρχε ένα μικρό δέμα σφιχτά δεμένο με μια ζώνη. Το άνοιξαν και με έκπληξη είδαν πως δεν ήταν ούτε χρήματα, ούτε κοσμήματα, ούτε άλλος πολύτιμος θησαυρός, αλλά μία…
ΜΑΖΕΥΤΗΚΑΝ κάποτε οι Πατέρες της σκήτης να συνομιλήσουν πνευματικά και λησμόνησαν να καλεσουν τον Αββά Κόπρι. Άρχισαν να συζητούν για το πρόσωπο του Μελχισεδέκ και δεν συμφωνούσαν στις γνώμες. Τότε θυμήθηκαν τον Αββά Κόπρι κι έστειλαν να τον φωνάξουν, για να πάρουν την γνώμη του. Όταν ακουσε εκείνος την υπόθεση της διαφωνίας και το θεμα που τόση ώρα έχασαν για να συζητούν, χτύπησε τρεις φορές το στόμα του και είπε:- Αλίμονό σου, καλόγερε. Άφησες κατά μέρος εκείνα που γυρεύει από σένα ο Θεός και ψάχνεις να βρεις αυτά που ποτέ δεν θα σου ζητήσει.Ακούγοντας τα σοφά του λόγια οι άλλοι…
ΕΙΔΑ κάποτε τον διάβολο έξω από το κελλί του μαθητή μου, έλεγε διορατικός Γέροντας, να παραμονεύει. Έριξα τότε μια ματιά μέσα να δω τί εκανε εκείνος. Είχε ανοιχτή μπροστά του την Αγία Γραφή κι ήταν βυθισμένος στην μελέτη. Μόλις τελείωσε το διάβασμα κι έκλεισε το βιβλίο, όρμησε μεσα ο διάβολος να τον πειράξει. ΟΙ ΙΕΡΟΙ συγγραφείς της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης, με την έμπνευση του Αγίου Πνεύματος, συνέγραψαν βιβλία, έλεγε κάποιος Γέροντας. Οι Πατέρες φρόντισαν να εφαρμόσουν στον βίο τους τα γραφόμενα. Η επόμενη γενιά τα αποστήθισε. Οι νεώτεροι τα αντέγραψαν και τα κλείδωσαν στις βιβλιοθήκες. ΠΗΓΑΝ καποτε μερικοί Γέροντες…
«Ένα πράγμα ξέρω, πως, ενώ ήμουν τυφλός, τώρα βλέπω! (Ιωάν. 9:25) Ο Μα Γουέι, ένας νεαρός Κινέζος 28 ετών, τυφλώθηκε όταν ήταν μικρό παιδί. Στεναχωριόταν με την κατάστασή του κι ήταν απογοητευμένος, μέχρι που κάποτε κάποιος του διάβασε την ιστορία του εκ γενετής τυφλού από το 9ο κεφάλαιο του κατά Ιωάννη ευαγγελίου. Εκεί χάρηκε που ο Χριστός είπε πως ο τυφλός εκείνος δεν είχε αμαρτήσει, αλλά η αναπηρία του θα έκανε να φανεί η δόξα του Θεού. Και τότε ο Μα Γουέι σκέφτηκε μήπως μέσα από τη ζωή του ο Θεός είχε έτοιμο ένα θαυμαστό έργο να κάνει.Όταν μεγάλωσε έπιασε…
Δεν θα θέλαμε να μη φοβόμαστε; Να έχουμε θάρρος, να μην τα χάνουμε, να μην απελπιζόμαστε; Δε θα θέλαμε να είμαστε ικανοποιημένοι και με τα λίγα; Να έχουμε μέσα μας πληρότητα, ειρήνη και χαρά; Δε θα θέλαμε να μένουμε μέσα μας ανεπηρέαστοι από τα εξωτερικά ερεθίσματα; Δε θα θέλαμε και οι γύρω μας να είναι ήρεμοι και γαλήνιοι; Ακόμη δε θα θέλαμε να αισθανθούμε και να πιστέψουμε ότι η ζωή μας δε σταματάει με το θάνατο μας αλλά ότι αντίθετα ξεκινάει με το θάνατο μας η ζωή, η αιώνια και αληθινή; Δε θα θέλαμε να ξυπνάμε το πρωί γεμάτοι δύναμη…