Αυξομείωση μεγέθους γραμμάτων.
Κείμενα (blog) - Ιερός Ναός Αγίου Σώστη Νέας Σμύρνης
930.ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΚΗΡΥΓΜΑ. Ο περίφημος ιεροκήρυκας στην Παναγία των Παρισίων έκανε τα πάντα με ευλάβεια, κατάνυξη και μεγαλοπρέπεια το σημείο του σταυρού, πρίν από κάθε κήρυγμα. Κόσμος πολύς έτρεχε για να ακούσει τα εύγλωττα του κηρύγματα. Μια μέρα ένας άθεος μπήκε στην εκκλησία για να τον ακούσει και όταν είδε με τι προσοχή και ευλάβεια έκανε το σημείο του σταυρού, είπε στον συνοδό του: - Πάμε, περιττό να περιμένουμε. Κηρύττει υπέροχα. Το κήρυγμα του είναι τέλειο. 933.ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ. Ένας ιεροκήρυξ δεν κατόρθωσε να έχει μεγάλο ακροατήριο και σοφίσθηκε το ακόλουθο τέχνασμα: - Την ερχόμενη Κυριακή, είπε, θα σας μιλήσω για την…
924.ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ. Ένας ανώτερος αξιωματικός του γαλλικού στρατού πήγε να ακούσει το κήρυγμα του απλού αλλά αγίου εφημερίου του Άρς, Ιωάννου Βιαννέ. Όταν τελείωσε το κήρυγμα και ο αξιωματικός βγήκε έξω, μερικοί τον ρώτησαν αν του άρεσε το κήρυγμα. Αυτός συγκινημένος και μετανοημένος για την περασμένη του ζωή είπε: «Τις άλλες φορές μου άρεσαν οι ιεροκήρυκες, αυτή τη φορά δεν άρεσα εγώ στον εαυτό μου».928.ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΟΥ ΚΗΡΥΓΜΑΤΟΣ. - Πόσο θα ήθελα και εγώ να θραύω τις καρδιές των ακροατών μου, όπως εσύ θραύεις τις πέτρες, έλεγε ένας ιεροκήρυκας σε ένα λιθοξόο.- Θα το κατορθώσεις και εσύ, του απάντησε…
890. ΣΠΕΡΜΑΤΑ ΚΑΚΙΑΣ. Ο διάσημος Γάλλος ιεροκήρυξ Μασσιγιόν περιέγραφε θαυμάσια στα κηρύγματά του, την ανθρώπινη κακία. Κάποιος μία μέρα τον ρώτησε: - Πάτερ, πως γίνεται σείς, μοναχός, κι άνθρωπος του Θεού να έχετε τέτοια πείρα της ανθρώπινης κακίας;Κι ο Μασσιγιόν απάντησε: - Την βρίσκω λίγο πολύ μέσα στην καρδιά μου, αν σκάψω λίγο βρίσκω τα σπέρματα της. 891. ΩΡΑΙΟ ΣΠΙΤΙ ΑΥΤΟ. Ο άγιος Θωμάς Μωρ, μέγας καγγελάριος της Μ. Βρετανίας, κάθε φορά που κάποιος άρχιζε να του κατηγορεί ένα τρίτο άλλαζε συνομιλία επαινώντας το σπίτι που είχε μπρός του λέγοντας: - Τι ωραίο σπίτι που είναι αυτό εδώ. Εξάπαντος ο…
1,1. «Παύλος, απόστολος Ιησού Χριστού δια θελήματος Θεού, και Τιμόθεος ο αδελφός». Ο άγιος Απόστολος και ζει φανερά και εργάζεται φανερά. Σε αυτόν δεν υπάρχει τίποτε απολύτως, ούτε και το παραμικρό, που να είναι κρυφό, μυστικό, παρασκηνιακό. Αλλά από την αρχή λέει ποιος είναι και τι είναι. Ο Απόστολος είναι του Ιησού Χριστού και μας μεταφέρει εκείνο για το οποίο στέλνεται. Και ποιος τον στέλνει; Αυτός ο Κύριος Ιησούς Χριστός.Σαφέστατα αποκαλύπτει ο Απόστολος Παύλος: Ούτε το περιεχόμενο της αποστολικότητάς μου, αλλ’ ούτε και αυτή η αποστολικότητα είναι από μένα, γιατί είμαι «απόστολος» «δια θελήματος Θεού».Μέχρι τότε που ζούσα με το…
Έχω ανοίξει το στόμα μου και έχω λάβει Πνεύμα και δίνω ό,τι έχω, και τον εαυτό μου ακόμα, στο Πνεύμα· και την πράξη δηλαδή, και τον λόγο, και την απραξία και την σιωπή. Μόνο ας με έχει και ας κουνάει και το χέρι, και το νου και τη γλώσσα όπου πρέπει και όπου θέλει. Και ας με απομακρύνει πάλι από όπου πρέπει και είναι καλύτερο. Είμαι όργανο του Θεού, όργανο λογικό, όργανο καλού τεχνίτη, το οποίο προσαρμόζεται και χρησιμοποιείται από το Πνεύμα. Χθες μού επέβαλε την σιωπή; Απείχα από την ομιλία. Σήμερα μού παρακινεί το νου; Θα κάνω να ηχήσει…
Ερώτηση. Όταν μιλώ σε κάποιον για τον βίο των πατέρων και για τις απαντήσεις αυτών, μεγαλοφρονεί η καρδιά μου. Πες μου λοιπόν, πώς θα μιλήσω με ταπεινοφροσύνη; και σε ποιόν πρέπει να τα λέγω αυτά, και με ποιό σκοπό;Απόκριση: Όταν μιλάς για τον βίο των πατέρων και για τις απαντήσεις αυτών, οφείλεις να κατακρίνεις τον εαυτό σου λέγοντας: Αλλοίμονο σε μένα, πώς αναφέρω τις αρετές των πατέρων και τίποτε δεν απόκτησα από αυτές, ούτε έφθασα σε προκοπή. Και κάθομαι και διηγούμαι σε άλλους για να ωφεληθούν, μήπως κάποτε πραγματοποιηθεί σε μένα εκείνο που λέχθηκε από τον Απόστολο "εσύ που διδάσκεις άλλον,…
... Αδελφοί μου και πατέρες, επειδή ο καθένας από σας έχει διακόνημα σ’ αυτήν την άγια αδελφότητα, και εμένα του ταλαίπωρου μου έλαχε, χωρίς να το αξίζω, να είμαι αρχηγός και να μιλώ, οφείλω να μη παραμελώ τη διακονία μου, αλλά πάντοτε, μαζί με τα αλλά, να κάνω και την εβδομαδιαία κατήχηση, όσο μου επιτρέπουν οι δυνάμεις μου. Και ίσως κάποιοι να πουν «Τί κερδίζουμε από αυτήν, αφού αυτά που λέγονται δεν τα εκτελούμε; Γιατί, ενώ ακούμε, ότι δεν πρέπει να γελάμε, δεν το κατορθώσαμε ακόμα αυτό, και ενώ πολλές φορές διδασκόμαστε, ότι δεν πρέπει να φλυαρούμε, εξακολουθούμε ακόμα να…
Επιστολή 57.-ΣΤΟΝ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΟ ΙΣΙΔΩΡΟ. Για το μέτρο στο λόγο.Πραγματική συντομία με σαφήνεια δεν είναι η παράλειψη των αποδείξεων, αλλά η απόρριψη εκείνων που δεν συμβάλλουν καθόλου στο υπό συζήτηση ζήτημα. Γιατί, όπως αυτό που βρίσκεται έξω από την υπόθεση το θεωρούμε πλεονάζον, έτσι είναι απαραίτητο να μη παραλείπουμε τίποτε από αυτά που συντελούν στη σύνθεση αυτής. Ούτε συ λοιπόν, όταν συμβεί να γίνεται λόγος αγωνιστικός και αποδεικτικός, να κατηγορείς το μήκος, αλλά να προσέχεις εκείνο, ότι δηλαδή δεν είναι δυνατόν να αποσαφηνίσεις με άλλον τρόπο αυτό που συζητείται, παρά μόνο αν γίνει μεγάλη περιστροφή γύρω από αυτό. Εάν λοιπόν πρόκειται…
Επιστολή 235.- ΣΤΟΝ ΚΟΜΗΤΑ ΕΡΜΙΝΟ. Ότι, μαζί με τον ορθό τρόπο ζωής του ιερέα, απαραίτητη είναι και η δύναμη τού λόγου.Όπως ένα καρποφόρο δένδρο, όταν έχει ωραίο φύλλωμα και είναι γεμάτο καρπό, και τον γεωργό τον χαροποιεί, και αυτούς που το βλέπουν τους ευχαριστεί, και εκείνους που περνούν από τον δρόμο τους αναπαύει, έτσι και αυτός που τοποθετήθηκε στη διδασκαλική έδρα, όταν κοσμείται με την αρετή και αστράφτει με τον λόγο, και τον Θεό ευφραίνει, και τους ανθρώπους ωφελεί. Εάν όμως στερείται και τα δύο αυτά, δεν ωφελεί πολύ τους μαθητές του. Γιατί χρειάζεται βέβαια η ορθή ζωή για αυτούς…
ΕΠΙΣΤΟΛΗ 3.- ΣΤΟΝ ΣΧΟΛΑΣΤΙΚΟ ΝΕΙΛΑΜΒΩΝΑ Περί έμπρακτης ζωής.Έχοντας μάθει με κάθε σαφήνεια από τους αρχαίους φιλοσόφους, ότι δεν είναι κανείς κάτι, επειδή νομίζει ότι είναι, γι’ αυτό να πράττεις μάλλον, και όχι να μιλάς μόνον. ΕΠΙΣΤΟΛΗ 14.- ΣΤΟΝ ΜΟΝΑΧΟ ΠΑΤΡΙΜΙΟ Για την έμπρακτη ζωή.Έχεις βέβαια την ευφυΐα, όπως έμαθα, να μαθαίνεις γρήγορα και να μιλάς δυναμικά, ο δρόμος όμως της πνευματικής ζωής δεν κατορθώνεται με λόγια, αλλά με έργα. Αν λοιπόν ενδιαφέρεσαι για τους αιώνιους μισθούς, αφήνοντας την καλλιλογία στον πονηρό, επιδίωκε να κάμνεις καλά έργα. (ΕΠΕ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΟΜΟΣ 1,31 & 1,39)