Να ευχόμαστε πάντοτε για τους κεκοιμημένους-Στο οστεοφυλάκιο, Γέροντα, καίνε καντήλι;-Ναι, είναι μια προσφορά για τους νεκρούς. Και μόνον ένα κερί να ανάψουμε για την ψυχή κάποιου κεκοιμημένου, βοηθιέται πολύ.-Τους κεκοιμημένους να τους θυμόμαστε και να ευχόμαστε πάντοτε γι’ αυτούς. Να μην παραλείπουμε να προσευχόμαστε για τις ψυχές τους, για να βρουν ανάπαυση. Εγώ, κάθε φορά που έχω Θεία Λειτουργία στο Καλύβι, κάνω μνημόσυνο και για όλους τους κεκοιμημένους των οποίων «τα ονόματα ουκ εμνημονεύθησαν», Στο Άγιον Όρος, στα Μοναστήρια, το απόγευμα της Παρασκευής κάνουν «Τρισάγιο» με κόλλυβα για τους κεκοιμημένους και το Σάββατο το πρωί κάνουν τον Όρθρο στο Καθολικό…

- Γέροντα, τώρα που είμαι άρρωστη, τι να κάνω από πνευματικά; - Όσο μπορείς, να ψάλλεις σιγανά ή να λες την ευχή και να ζητάς από τον Θεό την υγεία την δική σου και των άλλων ανθρώπων, τους οποίους σαν φιλάσθενη μπορείς να τους νιώθεις πιο πολύ. Σ’ εσένα δίνονται τώρα όλες οι προϋποθέσεις για προσευχή, ακόμη και ο πόνος, που είναι ιδιαίτερη προϋπόθεση, για να εύχεσαι πονεμένα για τους πονεμένους και η προσευχή σου να είναι καρδιακή. Αυτό είναι και το κύριο έργο του μοναχού. Αν το καταλάβεις αυτό, δεν θα στενοχωριέσαι, αλλά θα προσεύχεσαι αδιάλειπτα, ευχαριστώντας τον Θεό. - Γέροντα, μερικοί γράφουν ονόματα αρρώστων και…

Ζηλοτυπίαο άνθρωποςΤο ανθρώπινο γένος είναι πολύ ζηλιάρικο. Έπρεπε φυσικά περισσότερο να τους επηρέαζε το παράδειγμα του Κυρίου και μετά η υπενθύμισις της ανταποδόσεως. Αλλ’ επειδή πνευματικά δεν ήσαν πολύ δυνατοί, τους επηρεάζει περισσότερο το άλλο. Διότι τίποτε πιο δυνατό από τη ζήλεια δεν υπάρχει.Ε.Π.Ε. 19,494από σφοδρή αγάπηΟι ψυχές είναι ζηλότυπες· καίγονται από μεγάλο έρωτα. Και δεν γεννιέται διαφορετικά ο έρωτας, παρά από φλογερή φιλία.Ε.Π.Ε. 19,578της γυναίκαςΚι αν ακόμα σε κατηγορή η γυναίκα, να μη δυσανασχετής. Η στάσις της φανερώνει θερμή αγάπη, όχι απόρριψι. Οι διαμαρτυρίες της είναι δείγμα φλογερής αγάπης και διαθέσεως και φόβου. Φοβάται, μήπως κάποια άλλη της έκλεψε…

Προσευχή για όσους μας ζητούν-Γέροντα, όταν μας λένε: «Κάντε προσευχή για το παιδί μου που δίνει εξετάσεις» ή «κάντε προσευχή για τον τάδε που θα κάνη εγχείρηση», χρειάζεται ύστερα να ρωτήσουμε αν πήγε καλά;-Γιατί να ρωτήσεις αν πήγε καλά; Για να πής: «Δόξα σοι ο Θεός, που έπιασε η προσευχή μου»; Έκανες το καθήκον σου; Προσευχήθηκες; Δεν χρειάζεται να κάνης τίποτε άλλο.-Γέροντα, πώς κάνετε προσευχή για τα ονόματα που σας δίνουν να προσευχηθήτε;-Πριν από την εγχείρηση τα ονόματα που μου έδιναν τα διάβαζα όρθιος, κάνοντας ενδιάμεσα μετάνοιες. Όταν γύρισα από το νοσοκομείο, τα διάβαζα ξαπλωμένος, γυρτός στο πλάι. Μόλις συνήλθα…

Προσευχή για συγκεκριμένες περιπτώσεις και για όλον τον κόσμο -Γέροντα, στενοχωριέμαι, όταν τελειώνει η Ακολουθία και εγώ από την νύστα δεν μπόρεσα να προσευχηθώ.-Για να διώχνεις την νύστα, να σκέφτεσαι κάτι που να σου κινεί το πνευματικό ενδιαφέρον.-Υπάρχει, Γέροντα, μεγαλύτερο ενδιαφέρον από τον πόνο του κόσμου;-Ναι, αλλά αν σκέφτεσαι τον πόνο του κόσμου γενικά και αόριστα, αυτό δεν βοηθάει. Να σκέφτεσαι συγκεκριμένες περιπτώσεις ανθρώπων οι όποιοι έχουν μεγάλη ανάγκη, ώστε να πονάς, και έτσι να γίνεται καρδιακή η προσευχή σου. Πιάσε μία περίπτωση για την οποία πονάς περισσότερο και υστέρα πήγαινε και σε άλλες περιπτώσεις. [...}Γιατί, άλλο είναι να μαθαίνει…

654. Μην πτοείσαι από το τι λένε οι άνθρωποι για σένα. Αυτός είναι ο διαβολικός φόβος. Συλλογίσου τι ο Θεός λέγει για σένα, τι οι Άγγελοι και οι Άγιοι λένε για σένα. 655. Στις σχέσεις σου με τους ανθρώπους, ας σε συνοδεύει η λέξις «αγάπη», σαν φως της καρδιάς σου. Μη βγάλης ποτέ την πολύτιμη αυτή λέξι από εκεί μέσα. Βεβαίως, πρέπει να μην είναι εκεί μόνη της, αλλά μαζί με το όνομα του Ιησού Χριστού. Γιατί ο Κύριος και μόνο είναι η αληθινή αγάπη. (Η εν Χριστώ ζωή μου - Αγ. Ιωάννου της Κροστάνδης, εκδόσεις Παπαδημητρίου, σελ. 258)

652. Όταν προσεύχεσαι στον Κύριο, έχε τα πνευματικά σου μάτια στραμμένα στον έσω άνθρωπο, στην ψυχή σου. Ο Κύριος είναι εκεί, στους λογισμούς σου, στα αγαθά σκιρτήματα της καρδιάς σου, όπως είναι συνάμα και παντού. «ἐγγύς σου τὸ ρῆμά (δηλαδή: ο Λόγος, ο Θεός) ἐστιν, ἐν τῷ στόματί σου καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ σου» (Ρωμ. ι’ 8) 653. Είναι ωραίο πράγμα να ανάβουμε καντήλια μπροστά στις άγιες εικόνες. Αλλά πιο ωραίο πράγμα είναι να προσφέρουμε στον Θεό σαν θυσία τη φλόγα της αγάπης, Τότε είμαστε αληθινοί προσκυνηταί του. Αν ανάβης καντήλια στις εικόνες και δεν έχης αγάπη προς τον θεό…

Να κάνεις δικό σου τον πόνο των άλλων -Είπατε, Γέροντα, ότι θα κάνουμε ένα συνεργείο προσευχής. Πότε θα γίνη;-Άπό σάς εξαρτάται... Την άλλη φορά θα δω σε τι κατάσταση είστε και ανάλογα... Θα κάνουμε πνευματικό συνεργείο προσευχής. Άν θα γίνεται προσευχή με πόνο, ξέρετε τι δύναμη θα έχει; Θα προσεύχεσθε για τα προβλήματα του κόσμου και όσοι άνθρωποι ζητούν εκείνη την ώρα βοήθεια από τον Θεό και βρίσκονται στην ίδια συχνότητα, θα δέχονται την βοήθεια Του. Εγώ αισθάνομαι τις ψυχές που προσεύχονται, σαν κύματα-κύματα δυνάμεως νιώθω την προσευχή τους. Πολλές φορές καταλαβαίνω και ποια ώρα έκανε προσευχή ένας άρρωστος και…

Προσευχή για τον κόσμο με συναίσθηση της αμαρτωλότητος μας -Γέροντα, μερικές φορές, όταν βλέπω πόσο υποφέρει ο κόσμος, δεν μπορώ να κάνω προσευχή για τον εαυτό μου.-Την προσευχή για τον εαυτό μας δεν την κάνουμε μόνο για τον εαυτό μας, αλλά είναι απαραίτητη σαν μια προετοιμασία, για να σταθούμε μπροστά στον Θεό με ευπρεπές ένδυμα. Για να μπορείς να δεις τον πόνο των άλλων, χρειάζεται να έχεις κατά κάποιον τρόπο τακτοποιημένο τον εαυτό σου. Και όταν προσεύχεσαι για τον εαυτό σου με πολλή συναίσθηση της αμαρτωλότητος σου, τότε και ένα «Κύριε ελέησον» να πεις για τους άλλους, αυτό το «Κύριε…

Ο μπάτουσκα Σεραφείμ αγαπούσε υπερβολικά τα παιδάκια, που παίζανε μαζί του, σαν νάτανε κ᾿ εκείνος μικρό παιδί. Τ᾿ αγκάλιαζε, τάσφιγγε στο στήθος του λέγοντας συγκινημένος: «Μικροί θησαυροί μου!». ….Η Λειτουργία μόλις είχε τελειώσει. Βγαίνοντας από την εκκλησία οι προσκυνητές έσπευσαν προς το κτίριο του μοναστηριού που στεγάζει το κελλί του περίφημου "σταρετς"’ πατέρα Σεραφείμ, που είχε τη φήμη ότι κάνει θαύματα, θεραπεύει αρρώστους και γνωρίζει το μέλλον. Γιατί, βασικά, αυτόν είχαν την επιθυμία να χαιρετήσουν.Ανάμεσα σ’ αυτούς τους επισκέπτες βρισκόταν η οικογένεια του συγγραφέα Ακσάκωβ. Η Νάντια Ακσάκοβα, κοριτσάκι ακόμη, εκείνη την εποχή, θα θυμόταν για όλη της τη ζωή…