ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΟ ΣΥΣΣΙΤΙΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ!

ΣΤΗΡΙΞΤΕ ΤΟ ΣΥΣΣΙΤΙΟ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΜΑΣ!  ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΤΟΥΣ ΠΤΩΧΟΥΣ…

¨Ρίχνοντας¨ τ’ όποιο χρηματικό ποσό στο Κυτίο στην είσοδο του Ναού… ή/και…
¨Δίνοντάς¨ το, στους υπευθύνους(1) του ΕΦΤ(Ενορ.Φιλόπτ.Ταμείο)
Προσκομίζοντας ΤΡΟΦΙΜΑ στο Συσσίτιο(3) (ή στο Ναό) προκειμένου να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή του (ή να διανεμηθούν [σε περίπτωση δυνατότητας] σε όσους τα χρειάζονται)… ή/και…
Αγοράζοντας από καταστήματα τροφίμων ΔΩΡΟΕΠΙΤΑΓΕΣ και προσφέροντας τες στο ΕΦΤ, προκειμένου να δοθούν σ’ όσους τις έχουν ανάγκη… ή/και…
Αναθέτοντας τήν αγορά των ΥΛΙΚΩΝ για το συσσίτιο, στους υπευθύνους(2) του … ή/και…
Αναλαμβάνοντας τα έξοδα (όλου ή μέρους) συγκεκριμένου γεύματος (Όσπρια >200 ευρώ, Μακαρόνια κιμά >230, Κοτόπουλο >330), «Υπέρ Αναπαύσεως» αγαπημένου σας προσώπου, σε συνεννόηση με τους υπευθύνους του (2)… ή/και…
Συμμετέχοντας στους κατά καιρούς περιφερόμενους Δίσκους του Ναού...ή/και
Καταθέτοντας στον Τραπεζικό Λογαριασμό του ΕΦΤ:
Τράπεζα Πειραιώς IBANGR 66 0172 0380 0050 3807 5349 683
και επικοινωνώντας έγκαιρα μαζί μας για την έκδοση της νόμιμης απόδειξης.
(1)Υπεύθυνος ΕΦΤ:π.Ιωάννης (τηλ. Ναού 210 9335 460)
(2)Συσσίτιο:κα Μαντώ (τηλ. Συσσιτίου 210 93 50 151,Τρίτη και Πέμπτη πρωί:8.00 με 12.00)
(3)Θέση Συσσιτίου: Θεόγνιδος 10, στο ημιυπόγειο της πολυκατοικίας, πίσω από το Ιερό τού Ναού).

«Φίλος μου επιχειρηματίας (διηγείται ο κ. Α.Γ.) έπεσε έξω στην επιχείρησή του. Τον έπνιξαν τα χρέη. Απελπίστηκε! Και ... αυτοκτόνησε! Αυτός λοιπόν ο μακαρίτης (που ποτέ δεν νοιαζόταν για την ψυχή του, παρά μόνο για το χρήμα), εμφανίστηκε σε όνειρο στο φίλο του, πρώην συμμαθητή του γυμνασίου, και του είπε με φωνή κραυγή: «Φίλε μου! Πού σπαταλάς το χρόνο σου; Κοίτα την ψυχή σου!». (αρχ. Βασιλείου Μπακογιάννη, Μετά θάνατον σελ. 106) (Επιστολή στον καφετζή Σ.Μ., που έπρεπε να επιλέξει ανάμεσα στην αυτοκτονία και την επαιτεία)«Γράφεις ότι όλη σου η περιουσία πωλήθηκε σε τρίτους. Όταν βρέθηκες στο δρόμο χωρίς τίποτα και…
(στα χρόνια του Μ. Κωνσταντίνου η ευσεβής Κλεοπάτρα χτίζει με δική της δωρεά και εγκαινιάζει την εκκλησία του μάρτυρος Ουάρου. Αμέσως όμως μετά τα εγκαίνια...)...ο πυρετός ανέβαινε και προτού προφθάσει να έρθει ο γιατρός ο νέος ξεψύχησε στη αγκαλιά της απαρηγόρητης μάνας. Αλλόφρονη εκείνη από την απροσδόκητη συμφορά, σήκωσε το νεκρό σώμα και το πήγε στην εκκλησία του μάρτυρος Ουάρου. Το ακούμπησε πάνω στην λάρνακα των λειψάνων και πέφτοντας στα γόνατα, ξέσπασε σε σπαρακτικό θρήνο... Ανάμεσα στα δάκρυα και τα αναφυλλητά, συντριμμένη από τον πόνο, αποκοιμήθηκε. Είδε τότε ένα θαυμάσιο όνειρο που παρηγόρησε τη μητρική καρδιά της.Άνοιξε μπροστά στα μάτια…
(ο πρώην παραστρατημένος και μετέπειτα άγιος Αυγουστίνος μιλά για το όνειρο της αγίας Μόνικας, της μητέρας του, πριν την μεταστροφή του) «...Την εισάκουσες Κύριε και δεν περιφρόνησες τα δάκρυά της που έκαναν λιμνούλες όπου στεκόταν για να προσευχηθεί. Την εισάκουσες, και τότε είδε ένα όνειρο. Με το όνειρο αυτό την ενθάρρυνες να έρθει να μείνει μαζί μου... Στο όνειρο εκείνο είδε ότι στεκόταν ορθή πάνω σε έναν κανόνα (=χάρακα, πήχη). Ένας νέος άντρας την πλησίασε. Ήταν όμορφος, έλαμπε και χαμογελούσε, ενώ εκείνην την έπνιγε η απελπισία. Τη ρώτησε τι έχει και υποφέρει τόσο πολύ και γιατί κλαίει μέρα νύχτα. Της…
Ήταν όταν ο Μακρυγιάννης πολεμούσε τον Ιμπραήμ και τους Τούρκους στην Πελοπόννησο. Ο κάματος, η αγωνία, η ένταση, οι έγνοιες και οι κίνδυνοι που τον έζωναν του είχαν σπάσει τα νεύρα και ύπνο δεν μπορούσε να βρει. Ώσπου κάποια στιγμή που κατάφερε να κοιμηθεί, βλέπει στο όνειρό του κάποιον να τον πλησιάζει φωνάζοντας:-Σήκω επάνω!Στην προσταγή του αγνώστου ο πολεμιστής ξύπνησε, αλλά σε λίγο ξανακοιμήθηκε.- Σήκω επάνω! Του ξαναφώναξε ο άγνωστος.Τότε σηκώνεται, κοιτάει από το παράθυρο, και τι να δει! Λεφούσι οι Τούρκοι, είχαν κατακλύσει το περιβόλι που ήταν γύρω από το σπίτι. Στο μεταξύ όλοι γύρω του κοιμούνταν στον καλό…
«Ο Βασιλείδης ο οποίος οδηγούσε την περίφημη Ποταμίαινα, για την οποία κάνουν πολύ τιμητικό λόγο έως τώρα ακόμη οι ντόπιοι. Αυτή, αφού αγωνίστηκε εναντίον πολυάριθμων ερωτύλων ανδρών χάριν της αγνείας του σώματος και της παρθενίας στην οποία διέπρεψε -διότι πράγματι εκτός από την ψυχή ανθούσε πλούσια και η ωραιότητα του σώματός της-, και υπέφερε αμέτρητες κακώσεις, στο τέλος έπειτα από δεινά και φρικτά βασανιστήρια τελειώθηκε με φωτιά μαζί με την μητέρα της. Λένε λοιπόν ότι ο δικαστής -λεγόμενος Ακύλας-, αφού επέβαλε σκληρές κακώσεις σε ολόκληρο το σώμα της, στο τέλος απείλησε ότι θα την παραδώσει σε μονομάχους για ατίμωση του…
Σελίδα 4 από 4

katafigioti

lifecoaching