Λέει ο Παύλος: «Όταν συνέρχεστε στη σύναξι, μερικοί σαν να μην έρχωνται στο Κυριακό δείπνο». Η σύναξις της εκκλησίας είναι σύναξις αγάπης και αδελφότητας. Σ’ εκείνο το Μυστικό Δείπνο ήσαν όλοι μαζί συμμετέχοντες. Ε.Π.Ε. 18α,190 Η θεία Ευχαριστία της Κυριακής πρέπει να είναι κοινό δείπνο. Διότι τα δώρα του Κυρίου μας δεν μπορεί του ενός μεν να είναι, του άλλου δε να μην είναι. Είναι κοινά όλων. Ε.Π.Ε. 18α,192 Το δείπνο της θείας Λειτουργίας είναι το ίδιο με εκείνο του Μυστικού Δείπνου. Φανερώνοντας ο Παύλος, ότι μέχρι το τέλος του κόσμου το ίδιο παραμένει, λέει: «Μέχρις ότου ξανάρθη ο Κύριος».…
Άγιος Νεκτάριος: Οι επίσκοποι είναι ισότιμοι μεταξύ τους αφού είναι ίσοι και διάδοχοι του αποστολικού αξιώματος! [...] Όλοι οι Απόστολοι είχαν τη δύναμη να συγκροτούν και να ανεγείρουν εκκλησίες, τέλεια καταρτισμένες, ανεξάρτητες και αυτοκέφαλες.Γι’ αυτό και οι αξιώσεις που εγείρει η Δυτική Εκκλησία σχετικά με τον Επίσκοπο Ρώμης ότι είναι διάδοχος του κορυφαίου των Αποστόλων Πέτρου είναι ατοπότατες αφού αρνούνται στους λοιπούς Αποστόλους το αποστολικό αξίωμα, τη δύναμη και τη χάρη του Αγίου Πνεύματος, τη χειροτονία τους σε αρχιερείς και λειτουργούς των θείων μυστηρίων της Εκκλησίας και την απολύτρωση των Εκκλησιών που αυτοί ίδρυσαν, η οποία απολύτρωση δεν θα υπάρξει…
330 - Ο ΘΗΣΑΥΡΟΣ ΤΟΥ ΣΑΝΔΑΛΟΠΟΙΟΥ Αναφέρεται στην ιστορία του Ιωάννου του Ελεήμονος, Πατριάρχου της Αλεξανδρείας, πως στην εποχή του ζούσαν δύο σανδαλοποιοί που κατοικούσαν στον ίδιο δρόμο. Ο ένας, αν και είχε μεγάλη οικογένεια, κατώρθωνε ωστόσο να την συντηρή καλά και μάλιστα ζούσε με κάποια άνεσι. Ο άλλος, ήταν άγαμος και με βία κατώρθωνε να συντηρήται, αν και εργαζόταν ακόμη και την Κυριακή και τις εορτές.Μια μέρα διηγήθηκε στον συνάδελφό του την οικονομική του κατάστασι και του ζήτησε να μάθη πώς κατώρθωνε τόσο εύκολα να τα βγάζη πέρα.- Φίλε μου, του απαντά, έχω ένα κρυμμένο θησαυρό και κάθε Κυριακή…
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ζωή μας μοιάζει με τη θάλασσα… άλλοτε κάλμα, άλλοτε φουρτουνιασμένη, άλλοτε φωτεινή και άλλοτε σκοτεινιασμένη. Πότε ταξιδεύουμε αμέριμνοι απολαμβάνοντας το ταξίδι και πότε γεμάτοι ανησυχία και αγωνία για το αν θα καταφέρουμε να υπερπηδήσουμε τα κύματα που ορμούν με δριμύτητα καταπάνω μας! Κι αν η ζωή μας είναι μια θάλασσα πού αλήθεια μας ταξιδεύει αυτή η θάλασσα; Εμείς οι χριστιανοί γνωρίζουμε πολύ καλά ποιος είναι ο προορισμός του ταξιδιού μας… η Βασιλεία των Ουρανών! Μα πώς θα καταφέρουμε όμως μέσα από τις δυσκολίες και τις δοκιμασίες του βίου μας, τους πειρασμούς, τις καταιγίδες και…
327 - Η ΤΙΜΩΡΙΑ Ένας μηχανικός, που ωνομαζόταν Μορέλλι, πήγε να δη πως πηγαίνουν οι εργασίες στην οδό Λόργκα, όπου έκτιζε το υπουργείο Εμπορίου, και εζήτησε να επιταχύνουν τις εργασίες.Μερικοί επιστάται του απήντησαν ότι την επομένη ήταν η εορτή της Παναγίας και πολλοί εργάτες δεν ήθελαν να εργασθούν. Το γεγονός έγινε στις 7 Σεπτεμβρίου 1871 στη Ρώμη.Θυμωμένος ο μηχανικός, φώναξε:-Τι Παναγία και Παναγία. Αύριο θα εργασθήτε, κι όποιος δεν θέλει, ας φύγη.Δεν πρόλαβε να τελειώση και παραπατάει το πόδι του υπό τη σκαλωσιά ψηλά όπου βρισκόταν και πέφτει. Σε λίγο οι εργάτες σήκωσαν το πτώμα του από τη γη. 329…
Ένας από τους υπευθύνους της θρησκευτικής εφημερίδος «Ορθόδοξος Τύπος» αναφέρει:—Ο π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος απέφευγε επιμελώς κάθε έπαινο, επίδειξι ή προβολή, μπορώ να πω μετά μανίας.Και συνεχίζει:—Το 1985 έγινε στην Κεχαριτωμένη η κουρά τριών δοκίμων μοναχών, ενός Εφέτου, ενός Ηλεκτρολόγου-Μηχανολόγου του Ε. Μ.Π. και ενός αποφοίτου του Ανώτερου Φροντιστηρίου της Ριζαρείου Σχολής. Θελήσαμε να γράψουμε στην εφημερίδα κάτι πάνω στο γεγονός αυτό. Φυσικό ήταν να αναφερθή και το όνομα του π. Επιφανίου. Ο «Ορθόδοξος Τύπος» κυκλοφορεί κάθε Παρασκευή, αλλά αρχίζει να τυπώνεται από την Τετάρτη. Ο εργαζόμενος στο τυπογραφείο της εφημερίδος μας Ι.Α. πήγε την Τετάρτη εκείνη να εξομολογηθή στον π.…
212- ΓΙΑ ΑΣΤΕΙΟ. Κάποιος έστειλε, για αστείο, σ’ ένα φίλο του άθεο το βιβλιαράκι του Σεβ. Ντυπανλού «Η πραγματική και γνήσια ευλάβεια». Έπειτα από λίγον καιρό, μαθαίνει με μεγάλη του έκπληξι, ότι ο άθεος κλείσθηκε σε μοναστήρι Τραππιστών, όπου έμεινε σταθερός στην απόφασί του μέχρι το τέλος της ζωής του. 215- ΑΠΗΓΟΡΕΥΜΕΝΑ ΒΙΒΛΙΑ. Aν ένα φιαλίδιο περιέχη βλαβερές για τον οργανισμό ουσίες, ο φαρμακοποιός είναι υποχρεωμένος να γράψη πάνω τη λέξι «Δηλητήριο». Στους δρόμους που διασχίζει το τραίνο, οι Δήμοι και οι Κοινότητες γράφουν:«Προσοχή στο σιδηρόδρομο». Στους στήλους που κρατούν ηλεκτροφόρα σύρματα, οι Εταιρείες αναγράφουν τις λέξεις: «Κίνδυνος, θάνατος». Στα παράθυρα των σιδηροδρόμων,…
1. «Το απ’ αιώνος απόκρυφον και Αγγέλοις άγνωστον μυστήριον» (Π). Ο πιστός, καθώς προχωρούν τα χρόνια της ζωής του μέσα στην Εκκλησία, αρχίζει να νοιώθει όλο και βαθύτερα το «μυστήριο της ευσεβείας» (Α' Τιμ. γ’ 16). Το μυστήριο αυτό ήταν μυστικό, απόκρυφο και προαιώνιο σχέδιο της Παναγίας Τριάδος και επομένως άγνωστο και στους Αγγέλους και τους ανθρώπους. Τώρα όμως που το θείο αυτό Σχέδιο εκπληρώθηκε, κατά το μεγαλύτερο μέρος του, μπορούμε να διακρίνωμε καθαρά τις κύριες φάσεις του και να επισημάνουμε τα βασικά πρόσωπα που εκλήθησαν να παίξουν σημαντικό και πρωτεύοντα ρόλο στην εκπλήρωσι και την επιτυχία του.Βλέποντας έτσι προς…
28- Ο ΘΕΟΣ ΣΤΗ ΣΚΕΨΙ ΜΑΣ. Που είμεθα, μαμά, πριν γεννηθούμε; Ζητούσε ένας μικρός στη μητέρα του. -Στη σκέψι του Θεού, απαντά εκείνη. Ο μικρός έμεινε σιωπηλός. Σε λίγο όμως απάντησε: -Επομένως τώρα, που γεννηθήκαμε, πρέπει ο Θεός να βρίσκεται στη σκέψι μας. 33- ΤΕΛΕΙΑ ΠΡΑΞΙΣ ΑΓΑΠΗΣ. «Αν σε αγαπώ, Κύριε, έλεγε η αγία Θηρεσία της Άβιλα, δεν είναι για τον Παράδεισο, που μου έταξες. Αν φοβούμαι να αμαρτήσω, δεν είναι για την Κόλασι, που με αυτή με φοβέρισες. Εκείνο που με τραβά κοντά σου, Κύριε, είσαι σύ, είσαι σύ μόνος. Είσαι σύ, που βρίσκεσαι εσταυρωμένος με καταματωμένο το σώμα…
Επιστολή 46.- ΣΤΟΝ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟ ΑΘΑΝΑΣΙΟ.Εναντίον των εθνικών.Πες σ΄ αυτόν που φιλονείκησε μαζί σου και πρεσβεύει τα δόγματα των εθνικών, και σου είπε, ότι το Ευαγγέλιο υπέδειξε μια καινούργια και διαφορετική από την αρχαία συνήθεια ζωή: Σοφώτατε, φαίνεται πώς αγνοείς, ότι την κακή συνήθεια μόνο μία καινοτομία μπορεί από τη φύση της να την παύσει. Γι΄ αυτό και ήρθε εδώ ο Δεσπότης του Ευαγγελίου και υπέδειξε μια ζωή που ταιριάζει στον ουρανό. Εάν βέβαια συμβούλευε να επιμείνουμε στα καθιερωμένα, δεν θα υπήρχε ανάγκη να καινοτομήσει. Εφόσον όμως ήρθε για να επικρίνει αυτά που δεν βρίσκονταν σε σωστή κατάσταση, χρειάζονταν νεώτερα πράγματα,…
