Με οδηγό τον Σταυρό Ανέφερε ο Γέροντας: «Κάποια μέρα τ’ αδέλφια μου ήταν στο χωράφι και εργάζονταν. Η μητέρα ετοίμασε το φαγητό αλλά δεν είχε με ποιον να το στείλη και στενοχωριόταν. Το χωράφι ήταν δυο ώρες μακρυά.— Δώσ’ το να το πάω εγώ, της λέω.— Μα που ξέρεις εσύ τον δρόμο;— Θα ρωτήσω, είπα.«Ξεκίνησα χωρίς να ρωτήσω κανέναν κρατώντας στο χέρι τον Σταυρό, όπως έβλεπα στις εικόνες τους αγίους Μάρτυρες, και ούτε κατάλαβα καλά από που πήγα. Έφθασα στο χωράφι, άφησα το φαγητό και γύρισα αμέσως, γιατί περίμενε η μητέρα». Θεοπτία Διηγήθηκε ο Γέροντας: «Από ένδεκα χρόνων διάβαζα βίους…
Ο Χριστός δεν είναι ένα αδύναμο πλάσμα πάνω σε ένα σταυρό, ένας κακομοίρης, ταλαίπωρος που ψυχορραγεί. Δεν είναι ένας κατατρεγμένος και ηττημένος μιας άλλης εποχής. Δεν είναι κάποιος που γελοιοποιήθηκε και εξευτελίστηκε. Δεν είναι ένας καλούλης πατερούλης που πηγαίνει με τα νερά μας! Δεν είναι ένα μαγικό τζίνι που θα μας κάνει όλα τα χατίρια. Δεν είναι μια ομπρέλα που τη θυμόμαστε στη βροχή. Ο Χριστός δεν είναι ΜΟΝΟ Αγάπη και χαδάκια! Δεν είναι αυτό που εμείς νομίζουμε ή θα μας άρεσε ή θα μας βόλευε. Δεν είναι ένα ακόμα πρόσωπο της ιστορίας που πέρασε και πάει. Ο Χριστός δεν…
νυν η ψυχή μου τετάρακται (Ιωάννου ιβ’ 27). Ο Ιησούς σκέπτεται και κραυγάζει. Καθώς κυττάζει εμπρός του, η σκιά του σταυρού πέφτει σκοτεινή στα βήματά του και τη σκέψι του. Και η κραυγή του αυτή έρχεται σαν μια βαθειά ενίσχυσι στην καρδιά του, που πιέζεται σκληρά. Οι μεγάλες μορφές της ανθρωπίνης ιστορίας όταν παίρνουν τις μεγάλες αποφάσεις, όταν ξεκινούν για τα μεγάλα έργα τους και η απόφασίς τους περνάη από το καμίνι της δοκιμασίας, τότε ακριβώς προχωρούν από θρίαμβο σε θρίαμβο. Διότι είναι γεγονός, ότι πριν χαράξουν το δρόμο τους, προτού ανακαλύψουν την πορεία τους και αποκτήσουν τη βαθειά ενόρασι και…
ο ποιείς, ποίησον τάχιον (Ιωάννου ιγ’ 27). Η άρνησις είχε εισχωρήσει και σ’ αυτό τον κύκλο των μαθητών του στο πρόσωπο του Ιούδα. Ο Ευαγγελιστής σημειώνει χαρακτηριστικά, ότι «εισήλθεν εις αυτόν (τον Ιούδα) ο σατανάς». Και «εκείνος ευθέως εξήλθεν. Ην δε νυξ».Ο Ιούδας έφυγε από το φωτεινό υπερώο και χάθηκε μέσα στο σκοτάδι της νύχτας, που είχε πια πέσει βαρειά. Ό,τι έκανε μετά από αυτή την έξοδο δεν ήταν παρά έργο του σκότους. O Ιούδας μπήκε στην περιοχή του σκότους και χάθηκε μέσα σ’ αυτό. Η φυγή του Ιούδα μέσα στο σκοτάδι μοιάζει με την πτώσι του Εωσφόρου. Εκείνος έπεσε «ως…
(Βιλίο: Ζητώ Αποδείξεις, Josh McDowell, εκδ. ο Λόγος, σελ. 191-210) ΕΙΣΑΓΩΓΗ Στην εργασία του «Γιατί Δεν Είμαι Χριστιανός», ο φιλόσοφος Bertrand Russel υποστηρίζει: «Υπάρχει μεγάλη ιστορική αμφιβολία αν ο Χριστός υπήρχε πραγματικά, και αν υπήρχε δεν γνωρίζουμε τίποτε για αυτόν» (Russel, WIANC, 16).Στην εποχή μας, είναι δύσκολο να βρει κανείς μορφωμένους ανθρώπους που να συμφωνούν με τις ριζοσπαστικές απόψεις του Russel. Πολλοί έχουν εγείρει ερωτήματα σχετικά με τον Ιησού Χριστό, και κάποιοι αμφιβάλλουν για την αλήθεια των λεγομένων τηςΑγίας Γραφής για Αυτόν, αλλά είναι πάρα πολύ μικρός ο κύκλος όσων υποστηρίζουν ότι ο Ιησούς δεν υπήρξε ποτέ ή ότι, αν…
Ιωάννου α' 14. Το άλμα της σωτηρίας! Ο Υιός του Θεού επήδηξε στη γη. «Ο παντοδύναμός σου Λόγος απ΄ ουρανών εκ θρόνων βασιλειών απότομος πολεμιστής εις το μέσον της ολεθρίας ήλατο (πήδηξε) γης» (Παροιμ. ιη' 14). Από αγάπη προς το πλάσμα των χεριών του: Τον άνθρωπο! Τον είχε πλάσει πρίγκηπα του ουρανού. Και κείνος τώρα είχε καταντήσει σκουλήκι της γης. Άλογη σαρξ, «καταδυναστευομένη υπό του Διαβόλου».Ο Υιός του Θεού ήλθε στη γη για να «λογοποιήση» τη σάρκα. «Ο Θεός Λόγος έγινε σαρξ δια να επαναφέρη την σάρκα εις την πρωταρχικήν της «λογοποίησιν»... εις την έλλογον καταγωγήν και ύπαρξιν: εις την αρχέγονον…
Το ξεκίνημα Την ημέρα της βαπτίσεως του Ιησού στον Ιορδάνη, έγιναν και τα αποκαλυπτήριά του. Μέχρι τότε ο Ιησούς ήταν “ο υιός του τεκτονος” ( Ματθ. ιγ’ 55). Τώρα η “ φωνή εκ των ουρανών” δηλώνει, ότι είναι ο Υιός του Θεού, “ο αγαπητός”. Ο Ιησούς έλεγε συνήθως τον εαυτό του “υιόν του ανθρώπου”. Ο ουρανός όμως ωμολόγησε και τα έργα του απεκάλυψαν ότι ήταν ο Υιός του Θεού. Στον Ιορδάνη ο Ιησούς καθιερώθηκε από τον ουρανό και απεκαλύφθη στον κόσμο από τον Θεό πατέρα ότι είναι ο Υιός του Θεού ο αγαπητός. Έτσι εγκαταλείπει στη Ναζαρέτ τον τίτλο του…
Το όνομα αυτού Εμμανουήλ. Ματθαίου α' 23. Ο Ιησούς έχει και το ωραίο όνομα «Εμμανουήλ, ο έστι μεθερμηνευόμενον μεθ’ ημών ο Θεός»!Τα ονόματα του Ιησού δεν είναι τόσο γι’ Αυτόν όσο για μάς. Ο Θεός είναι ανώνυμος, απερίγραπτος, άρρητος, ανέκφραστος. Όταν ο άνθρωπος Μωυσής τον ρώτησε για το όνομά του, Εκείνος απήντησε: «Εγώ ειμί ο ών... τούτο μου εστίν όνομα αιώνιον» (Γεν. γ' 14, 15). Ο Θεός δεν έχει όνομα για τον εαυτό του. Γι’ αυτό και το όνομα Εμμανουήλ δεν αναφέρεται τόσο σ’ Εκείνον όσο σε μάς. Αποκαλύπτει ότι οι άνθρωποι έχουν πια κοντά τους τον Θεό.Ο Εμμανουήλ είναι όνομα…
Ο ιδεώδης άνθρωποςΑνέκαθεν το ανθρώπινο πνεύμα ζήτησε εναγώνια τον ιδεώδη τύπο του ανθρώπου, το κλασσικό πρότυπο, που θάπρεπε ν’ αντιγράψη στη ζωή.Κι’ έτσι η Αρχαιότης εδόξασε τον Ήρωα. Ο Μεσαίων τραγούδησε τον Ιππότη. Η Χθες εθεοποίησε την Υπεράνθρωπο. Η Σήμερον αναζητεί μέσα στους καπνούς και τα χαλάσματα τον ιδεώδη τύπο του ανθρώπου.Τον ιδεώδη όμως τύπο του ανθρώπου δεν θα τον βρούμε ούτε στη δάφνη της Ολυμπίας, μήτε στους ρεμβασμούς υποθετικών μυθιστορημάτων, ούτε στις παρακρούσεις του Νίτσε. Θα τον βρούμε στο πραιτώριο του υποδίκου, που τον έφερε η άρνησίς μας. Εκεί θα δούμε τον πράο και ανεξίκακο Ιησού προπηλακιζόμενον και θ’…
Ο Ιησούς ωνομάσθη άνθρωπος, ωνομάσθη υιός του ανθρώπου, ωνομάσθη οδός, ωνομάσθη θύρα καί πέτρα... Διατί ωνομάσθη οδός; Δια να μάθης ότι μέσω αυτού ανερχόμεθα προς τον Πατέρα του.Διατί ωνομάσθη πέτρα; Δια να διδαχθής την ωφελιμότητα και την στερεότητα της πίστεως.Διατί ωνομάσθη θεμέλιος; Διά να μάθης ότι βαστάζει όλα.Διατί ωνομάσθη ρίζα; Δια να μάθης ότι ανθούμεν εφ’ όσον μένομεν εις αυτόν.Διατί ωνομάσθη ποιμήν; Διότι μας ποιμαίνει και μας τρέφει.Διατί ωνομάσθη πρόβατον; Διότι προς χάριν μας εθυσιάσθη...Διατί ωνομάσθη Ζωή; Διότι μας ανέστησε ενώ ήμεθα νεκροί.Διατί ωνομάσθη φως; Διότι μας έβγαλε από το σκοτάδι.Διατί ωνομάσθη βραχίων; Διότι είναι ομοούσιος με τον Πατέρα του.Διατί…