Στη σιωπή της προσευχής… Μες τη σιωπή μου προσπαθώνα σε γνωρίσω εντός μου,μες τη σιωπή μου πώς ποθών’ ακούσω τη φωνή Σου. Η φλυαρία των παθώνσκέπασε τη φωνή Σου,και η καρδιά μου αγωνιάνα υψωθεί στο φως Σου. Δως μου να μάθω να σιωπώμέσα στη σιωπή μου.Τα χείλη μου να Σε υμνούνεν καθαρά καρδία,και να μιλούνε μοναχάμε το δικό Σου λόγο. Δως μου το χέρι Σου Χριστένα έρθω πιο κοντά Σου,ν’ ακούω κάθε ψίθυροπου ηχείς στην προσευχή μου,και να μεθύσει η ψυχή απ’ το Άγιο άρωμά Σου. (Π.Α.Δ.)
1,15 «ος έστιν εικών του Θεού του αοράτου, πρωτότοκος πάσης κτίσεως». Ο Κύριος Ιησούς Χριστός είναι «εικών του Θεού του αοράτου». Ιδού γιατί το αίμα του είναι τόσο πολύτιμο, τόσο πανάξιο. Είναι το αίμα Αυτού του ιδίου του Θεού, ο οποίος «κατέστη» άνθρωπος και έδωσε στον άνθρωπο, όλη του την Θεότητα, όλες του τις ένθεες άξιες και δυνάμεις, συνενώνοντάς τες ασύγχυτα, αχώριστα, αδιαίρετα και για πάντα με την ανθρώπινη φύση. Σε Αυτόν βλέπουμε την εικόνα του Θεού του αοράτου, την εικόνα του Ίδιου του Θεού. Όσο η ανθρώπινη «δράση» μπορεί να δει τον Θεό. Και το ότι παρατηρεί (ο θάνατος)…
69. «Κεχαριτωμένη» (Λουκ. α 28).Ο ευγενής επισκέπτης του Ουρανού αρχίζει τον διάλογο με τον συνομιλητή του, χρησιμοποιώντας φιλοφρονητικά λόγια. Οι πρώτες λέξεις του Θεού προς την Παρθένο είναι έπαινοι και εγκώμια γι’ αυτήν. Ο Κύριος προσφωνεί την Θεοτόκο «Κεχαριτωμένη». Ο Νυμφίος απευθύνεται πια καθαρά στη Νύμφη, λέγοντάς της: «Ιδού ει καλή, η πλησίον μου, ιδού ει καλή» (Ασμα Ά. δ' 1) ! Η Θεοτόκος ήταν ο πιο χαριτωμένος άνθρωπος. Ο Θεός της είχε δώσει τις πιο μεγάλες δωρεές, έμελλε δε να της δώση και την ακόμα μεγαλύτερη, να γίνη δηλαδή μητέρα του Γιού του. Κανείς άνθρωπος δεν έλαβε τόσες δωρεές…
Πολλοί αιρετικοί, οι Ισλαμιστές & σύγχρονοι άθεοι κλπ., ντοκιμαντέρ, βιβλία τύπου Κώδικα Ντα Βίντσι κλπ, ισχυρίζονται ότι το δόγμα για τη θεότητα του Χριστού, άρα & το δόγμα της Αγίας Τριάδος, δεν το είχαν οι Απόστολοι άρα ούτε η πρώτη Εκκλησία, αλλά εξελίχτηκε αργότερα & τελικά επικράτησε στην Α Οικουμενική Σύνοδο το 325! Έως τότε, λένε, υπήρχε πλήρης ασάφεια (!!!) για το ποιος & τι τελικά ήταν ο Χριστός (!). Τα παρακάτω κείμενα των λεγομένων Αποστολικών Πατέρων (δηλαδή των διαδόχων των Αποστόλων) με κορυφαίο τον Ιγνάτιο Αντιοχείας, μαθητή των Αποστόλων, μιλούν ξεκάθαρα για την προΰπαρξη του Χριστού, πριν την ενσάρκωση,…
…Όταν λοιπόν λέμε «ελέησον», δεν ζητάμε μόνο από το Θεό να αποστρέψει από μας την οργή Του, αλλά Του ζητάμε να μας χαρίσει την αγάπη Του. Αν γυρίσουμε πάλι στις λέξεις της προσευχής του Ιησού «Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησέ με τον αμαρτωλό», θα δούμε ότι οι πρώτες εκφράζουν με ακρίβεια και πληρότητα την πίστη στο Χριστό, όπως την διδάσκουν τα Ευαγγέλια και ακόμα την ιστορική ενσάρκωση του Θεού Λόγου. Το τέλος δε της προσευχής εκφράζει την πλούσια και πολύπλευρη σχέση της αγάπης του Θεού με τα δημιουργήματά του. Η «Προσευχή του Ιησού» είναι γνωστή σε πάρα πολλούς…
63. «Κάθε σου πόθος στρέφει στον μόνο ποθητό κι’ αγαπημένο» (Δ, 91). Οι πόθοι και οι βαθειές επιθυμίες της Θεοτόκου ήσαν προσηλωμένες στο πρόσωπο του Κυρίου «το μόνον εφετόν τε και αξιέραστον» (Δ, 90) . Αυτό που κάθε γυναίκα επιθυμεί είναι το πρόσωπο του άλλου εαυτού της, δηλαδή του άνδρα που είναι έκφρασις, συμπλήρωμα και ολοκλήρωσις της υπάρξεώς της. Η Νύμφη επιθυμεί τον αγαπημένο της. Οι πόθοι της, νύχτα μέρα, στρέφονται στο πρόσωπο του αγαπημένου: «Εν νυξίν εζήτησα, ον ηγάπησεν η ψυχή μου» (Άσμα Α. γ' 1).Η Θεοτόκος από μικρή έλυσε το συναισθηματικό της θέμα. Από μικρή διάλεξε τον Κύριο…
62. «Η όρεξή σου με θεϊκά να τρέφεσαι λόγια και με το χυμό τους να δυναμώνης» (Δ, 91). Η Θεοτόκος μελετούσε τις Άγιες Γραφές, όπως είπαμε. Ναι. Αλλά και κάτι όμως περισσότερο: Τρεφόταν με τα λόγια του Θεού. Η όρεξίς της για την ουράνια τροφή άνοιξε από τότε που ήταν μικρή παιδούλα μέσα στο Ναό του Θεού. Από τότε που οι ιερείς την έμαθαν να διαβάζει και να μελετά το νόμο του Θεού. Γι’ αυτό και ο Ι. Δαμασκηνός παρομοιάζει την Θεοτόκο «σαν εληά ολόκαρπη στο σπίτι του Θεού, σα δέντρο που φυτεύθηκε στην ακροποταμιά του Πνεύματος, σα δέντρο της ζωής,…
… Φτάνοντας πια στο σημείο να αποκαλούμε το Θεό πατέρα μας, με την έννοια που αναπτύξαμε, βρισκόμαστε στη Σιών, στην κορφή του όρους. Και εκεί βρίσκουμε τον Πατέρα, τη θεία αγάπη, την αποκάλυψη της Αγίας Τριάδος. Και λίγο έξω από τα τείχη συναντάμε το μικρό λόφο που ονομάζεται Γολγοθάς με την ιστορία και την αιωνιότητα σφιχτοδεμένες σ’ ένα κοινό όραμα. Από δω μπορούμε να στραφούμε και να κοιτάξουμε ολόγυρα και πίσω. Αυτό είναι το σημείο απ’ όπου πρέπει ν’ αρχίζει κανείς τη ζωή του σαν χριστιανός - αφού έχει ολοκληρώσει αυτή την ανάβαση - και ν’ αρχίσει να λέει το…
"Στον δρόμο του σταυρού μου" Βοήθησέ με, Δέσποτα Κύριε,να βαδίσω κι εγώ τον δρόμο του σταυρού,διότι πλατειά ήταν η οδός της ζωήςπου εβάδιζα μέχρι τώρα.Όταν από το βάρος του σταυρούθ’ αδυνατήση ο τράχηλός μου,τότε στείλε μου ένα βοηθό,όπως κάποτε τον Κυρηναίο.Στο τέλος μου, Δέσποτα,όταν τα βάσανα θα’ ναι πιο πολλά,ποθώ ν’ ακούσω κι εγώ την υπόσχεσιπου έδωσες τότε στον ληστή.Να έχω και ‘γω μια παρηγοριά,μερίδιο στον «Δείπνο» Σου να λάβωόπως ήσουν στην Σταύρωσιμε τον Πατέρα εν τη δόξη Αυτού.Όπως είδες τότε την Μητέρακοντά στον σταυρό Σου ισταμένη,έτσι κι εγώ να ‘χω δίπλα μουτον άγιο φύλακά μου.Με το χωρισμό του σώματοςδέξαι…
αετοίγια τη θ. Κοινωνία Η θυσία απαιτεί να προσερχόμαστε με ομόνοια και θερμή αγάπη. Ως αετοί του πνεύματος να πετάμε σε ουράνιο χώρο. Μάλλον δε και πάνω από τον ουρανό. Διότι η Τράπεζα αυτή είναι για τους αετούς, όχι για τις καρακάξες. Ε.Π.Ε. 18α,96 αθανασίακαι πρόσκαιρα Παρακαλώ, να επιζητάμε εκείνα, που μένουν αιώνια και δεν επιδέχονται καμμιά μεταβολή. Ε.Π.Ε. 5,610 του κακού Ο Αδάμ αμάρτησε, διότι είχε θνητό σώμα; Καθόλου. Αν πραγματικά ήταν θνητό το σώμα του, δεν θα ετιμωρείτο με θάνατο. Καθόλου το θνητό σώμα δεν εμποδίζει την αρετή. Αντίθετα συντελεί στη σωφροσύνη και βοηθεί πάρα πολύ. Ε.Π.Ε. 18,488…