«Λέγεται ο Πατέρας πηγή και φως… Και ο Υιός επίσης λέγεται σε σχέση με την πηγή ποταμός… ενώ σε σχέση με το φως λέγεται απαύγασμα [=ακτινοβολία]… Αφού λοιπόν ο Πατέρας είναι φως, ενώ ο Υιός απαύγασμά του, μπορούμε να βλέπουμε και στον Υιό το άγιο Πνεύμα, με το οποίο φωτιζόμαστε… Όταν όμως φωτιζόμαστε μέσω του Αγίου Πνεύματος, ο Χριστός είναι αυτός που φωτίζει μέσω αυτού… Και πάλι, επειδή είναι πηγή ο Πατέρας και ο Υιός ονομάζεται ποταμός, λέγεται ότι πίνουμε εμείς το άγιο Πνεύμα· διότι έχει γραφτεί ότι «όλοι εμείς ποτιστήκαμε με ένα Πνεύμα» (Α Κορ. 12,13). Ποτιζόμενοι…
Ας γίνει λοιπόν και σ’ αυτό οδηγός μας ο Δαβίδ κι ας πάρει συγχορευτή του τον Απόστολο. Γιατί στον ψαλμό αυτόν, που η αρχή του μας προσφέρει την αγαλλίαση για τον Κύριο λέγοντας, «ελάτε να υψώσομε φωνές αγαλλίασης στον Κύριο», δεν οδηγούμαστε μ’ αυτό στη δοξολογία του αγίου Πνεύματος, αλλά πολύ περισσότερο διδασκόμαστε για τη θεότητά του στα υπόλοιπα. Θα σας αναφέρω τα ίδια τα λόγια του Προφήτη, με τα οποία συμφωνεί και ο μέγας Απόστολος– «αν σήμερα ακούσετε τη φωνή του, μη σκληρύνετε τις καρδιές σας, όπως έγινε τον καιρό που με πίκραναν οι προπάτορές σας στην έρημο, θέλοντας…
695. Ποιος είναι που μεταμορφώνει την ύλη της γης τόσο σοφά, τόσο αβρά, τόσο ωραία, σε άνθη; Ποιος δίνει στα λουλούδια τη θαυμαστή θωριά τους; Κύριε και Δημιουργέ, αξίωνέ μας να βλέπουμε σ’ αυτά την αγαθότητά σου και την παντοδυναμία σου. 697. Παρατήρησε τη διαφορά ανάμεσα στην παρουσία του ζωοποιού Πνεύματος και την παρουσία του πονηρού πνεύματος. Όταν οι λογισμοί της ψυχής σου είναι αγαθοί, νοιώθεις χαρά και ευφροσύνη. Αυτό το αίσθημα είναι ο καρπός της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος. Όταν, αντίθετα, κακοί λογισμοί και αμαρτωλές επιθυμίες σε κατέχουν, νοιώθεις ταραγμένος και γεμάτος άγχος. Αυτό σημαίνει την παρουσία του πονηρού…
681. Ποιος από τους θνητούς είναι άξιος του Κυρίου; Όποιος, εκτός του Κυρίου, βλέπει τα πάντα σαν ένα τίποτε και ο Κύριος είναι γι’ αυτόν το παν. Αδελφέ μου, μη δίνεις την καρδιά σου στα διάφορα τίποτε, αλλά μόνο στον Δημιουργό μας. Αφοσιώσου σ’ Αυτόν με πίστι αδίστακτο. Μη σε ελκύουν ούτε εδέσματα, ούτε ενδυμασίες, ούτε φθαρτά ανθρώπινα κάλλη, ούτε πλούτη, ούτε ανέσεις της ζωής, ούτε η δόξα αυτού του κόσμου, ούτε άλλο οτιδήποτε πάνω στη γη. 682. Φέρω στον Κύριο, τη Δέσποινα μας Θεοτόκο ή σ’ έναν Άγγελο ή σ’ έναν Άγιο, υλικό φως (κερί, λαμπάδα, καντήλι). Γιατί το…
Η ιδέα της Βασιλείας του Θεού μας ανοίγει μεγάλες προοπτικές. Ο Κύριός μας όμως θέλει να καταστήσει αυτή την ιδέα ακόμη ακριβέστερη, πιο συγκεκριμένη. Τώρα χρησιμοποιεί τη λέξη «θέλημα». Κάνω το θέλημα του Θεού εδώ και τώρα, σημαίνει, κατά κάποιο τρόπο, ότι εξαργυρώνω μια επιταγή χωρίς όριο: τη Βασιλεία του Θεού. (Ας μας συγχωρεθεί αυτή η σύγκριση)! Η Βασιλεία του Θεού πρακτικά μεταφράζεται σε μια σειρά από θεία θελήματα που αντιστοιχούν σε κάθε στιγμή της ζωής μας. Το θέλημα του Θεού εκφράζεται κατ’ αρχήν από τα διδάγματα του Ευαγγελίου, των οποίων η Εκκλησία είναι φύλακας και αυθεντικός ερμηνευτής. Υπάρχουν εδώ…
Η χαρά δεν είναι αμαρτία, ματούσκα. Διώχνει τη λύπη και όπως γνωρίζετε η λύπη προκαλεί απογοήτευση που είναι ό,τι χειρότερο, διότι κάνει τα πάντα να επιστρέφουν μέσα σου. Το να λες μια γλυκιά κουβέντα,ένα καλό λόγο ακόμη και κάτι χαρωπό, έτσι που ο καθένας να γεμίζειμέσα του με χαρά μπροστά στο πρόσωπό του Κυρίουκαι να μην απαγοητεύεται,αυτό ματούσκα (μητερούλα στα ρωσικά)δεν είναι αμαρτία. Το Άγιο Πνεύμα είναι φωτιά που έχει κατέβει από τον ουρανό και συνεχίζει να φτάνει σε εμάς από τη μέρα της Πεντηκοστής. Ανάμεσα στους καρπούς που λαμβάνουμε μέσω της χάριτος λέει, ο όσιος Σεραφείμ, είναι η χαρά…
Οι άνθρωποι δεν κατανοούν τις Γραφές, τις βρίσκουν σχεδόν ακατανόητες. Μόνο όταν τους διδάξει το Άγιο Πνεύμα, τότε όλα γίνονται κατανοητά και η ψυχή αισθάνεται σαν να είναι στους ουρανούς. Γιατί το ίδιο Άγιο Πνεύμα είναι και στους ουρανούς και στη γη και στην Αγία Γραφή και στις ψυχές όσων αγαπούν τον Θεό. Χωρίς Πνεύμα Άγιο οι άνθρωποι πλανώνται και αδυνατούν να γνωρίσουν αληθινά τον Θεό και την ανάπαυση κοντά Του, έστω κι αν μελετούν συνεχώς. Πιστεύετε στο Ευαγγέλιο και στη μαρτυρία της Αγίας Εκκλησίας, και τότε θα γευθείτε, ήδη απ’ αυτή τη γη, τη μακαριότητα του παραδείσου. Αληθινά, η…
608. Ο Ιησούς Χριστός, όταν επρόκειτο να μοιράση το ψωμί στους Μαθητάς του, πρώτα ύψωνε τους οφθαλμούς στον ουρανό, ευχαριστούσε, το ευλογούσε και μόνο κατόπιν το έκοβε και το μοίραζε. Ο Απόστολος Παύλος έκαμε το ίδιο, όταν βρισκόταν στο πλοίο. Έτσι λοιπόν και εμείς πρέπει να ευχαριστούμε τον Θεό πριν από το φαγητό μας, καθώς και για όλα του τα υλικά δωρήματα, ιδιαιτέρως δε και κατ’ εξοχήν για τα πνευματικά. 609. Το Άγιο Πνεύμα είναι «ο θησαυρός των αγαθών», η πηγή του πνευματικού πλούτου. Ιδές τι πλούτο θησαυρίζει μέσα της η ψυχή που το Πνεύμα το Άγιο την κατοικεί, τι…
Και τώρα το Άγιο Πνεύμα θέλει να μπει στις ψυχές μας, όπως και τότε, αλλά σέβεται την ελευθερία μας, δε θέλει να την παραβιάσει. Περιμένει να του ανοίξουμε μόνοι μας την πόρτα και τότε θα μπει στην ψυχή μας και θα την μεταμορφώσει. Όταν έρθει και κατοικήσει σ ὅλο το χώρο της ψυχής μας ο Χριστός, τότε φεύγουν όλα τα προβλήματα, όλες οι πλάνες, όλες οι στενοχώριες. Τότε φεύγει και η αμαρτία. Άγιος Γέροντας Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης
576. Αν συνειδητοποιούσαμε βαθειά ότι ο Κύριος είναι παντού, τίποτε άλλο δεν θα νοιώθαμε την ανάγκη να κάνουμε παρά να εργαζώμαστε το αγαθό. Γιατί ο Θεός είναι πάντοτε προς το δεξί μας χέρι, όπου και αν βρισκόμαστε. 577. Ο Παράκλητος στηρίζει και παρηγορεί την ψυχή. Αυτό κάνει καθώς αγωνιζόμαστε στο στάδιο των αρετών ή περνάμε θλίψεις και δοκιμασίες. Όταν κάνης μια καλή πράξι, χαίρεις και νοιώθεις την ψυχή σου παρηγορημένη. Γιατί; Γιατί το Άγιο Πνεύμα, ο Παράκλητος, ο «πανταχού παρών και τα πάντα πληρών», είναι μέσα σου. Αντίθετα, αν κάνης κάτι το κακό, νοιώθεις θανάσιμα αισθήματα στην ψυχή σου. Γιατί…