ούτε λείψανό του«Καταβροχθίσθηκε ο θάνατος και κατανικήθηκε». Δηλαδή, εξαφανίστηκε εντελώς. Ούτε ίχνος μένει από αυτόν, ούτε ελπίδα επιστροφής, αφού η αφθαρσία εξαφάνισε τη φθορά.Ε.Π.Ε. 18α,706αφωπλίστηκε από το Χριστό Όχι μόνο αφώπλισε το θάνατο ο Χριστός, αλλά και τον νίκησε. Και όχι μόνο αυτό, αλλά και τον εξαφάνισε και τον κατέστησε ανύπαρκτο.Ε.Π.Ε. 18α,706μικρού παιδιού Δεν είναι το παιδί σου αυτό που βλέπεις νεκρό. Είναι εκείνος, που πέταξε και έτρεξε σε ύψη άπειρα. Όταν λοιπόν δης τα μάτια του κατεβασμένα και το στόμα του κλειστό και το σώμα του ακίνητο, να μη σκεφτής έτσι. Αλλά να σκεφτής: Αυτό το στόμα λέει τώρα…

Ένας Γέροντας ασκητής, που δεν κατέβαινε ποτέ στον κόσμο, είχε διακονητή έναν καλό Χριστιανό. Αυτός πουλούσε τα πανέρια του Γέροντα και του έφερνε το ψωμί του. Στην πόλη που κατοικούσε ο διακονητής, έμενε και κάποιος πολύ πλούσιος, που ήταν όμως κακότροπος και ασεβής άνθρωπος. Ξαφνικά μια μέρα πέθανε ο πλούσιος. Οι συγγενείς του για επίδειξη του έκαναν μεγαλοπρεπέστατη κηδεία.Όλη η πόλη και πρώτος ο Επίσκοπος μ' ολόκληρο τον κλήρο συνόδευσαν τον νεκρό στο κοιμητήριο. Τον έθαψαν σε καλλιμάρμαρο μνημείο, για το οποίο σπαταλήθηκε ασυλλόγιστα πολύ χρήμα.Ύστερα από την κηδεία του πλουσίου, ξεκίνησε ο καλός Χριστιανός να πάει στον ασκητή στην…

κανείς αθάνατοςΔεν γέννησες κάποιον αθάνατο. Σκέψου ακόμα, ότι κι αν τώρα δεν πέθαινε, πάντως ύστερα (κάποια ημέρα) θα πέθαινε. Λες, ότι δεν πρόλαβες να το χορτάσης το παιδί; Πάντως είναι σίγουρο, ότι εκεί θα το απολαύσης. Επιθυμείς να το βλέπης και τώρα; Και, λοιπόν, τι σε εμποδίζει; Μπορείς και τώρα, αν ζης πνευματικά. Διότι για τους χριστιανούς η ελπίδα των μελλόντων είναι πιο ζωηρή από την πραγματική θέα.Ε.Π.Ε. 10,362ύπνος «Ο θάνατος ου θάνατος, αλλ’ ύπνος»Ε.Π.Ε. 11,194μαρτυρικόςΠολλοί θυσίασαν και χρήματα και καλοπέρασι και δόξα. Λύγισαν όμως μπροστά στο θάνατο. Ο Παύλος λέει: Θέλω τον αγωνιστή να παλεύη μέχρις αίματος· Οι αγώνες…

Ησαύκαι ΡεβέκκαΕκείνος αληθινά αγαπά, αυτός που επιθυμεί και επιδιώκει όσα συμφέρουν στον αγαπώμενο. Αν κάποιος δεν επιδιώκη το καλό αυτό, τότε και χίλιες φορές να λέη ότι αγαπά, είναι εχθρός περισσότερο από όλους τους άλλους εχθρούς. Κάποτε η Ρεβέκκα, που ήταν πολύ προσκολλημένη στο γυιό της τον Ησαύ, τα πάντα έκανε γι’ αυτόν, και κλοπή ακόμα, χωρίς να ντρέπεται ή να φοβάται μήπως συλληφθή. Έλεγε τότε: «Ας πέση πάνω μου η κατάρα αντί για σένα, παιδί μου» (Γεν. κζ' 13).Ε.Π.Ε. 18α,386γαστρίμαργοςΟ Ησαύ ήταν γαστρίμαργος, ακρατής, κοσμικός, καταφρονητής των πνευματικών. Πούλησε την τιμή που του έκανε ο Θεός, την αρνήθηκε εξ…

«Μιμνήσκου τὰ ἔσχατά σου, καὶ εἰς τὸν αἰῶνα οὐχ ἁμαρτήσεις» (Σειράχ 7:36). Δηλαδή «Να θυμάσαι πάντα τα τέλη της ζωής σου, και ποτέ δεν θ’ αμαρτήσεις» Έτσι έγινε με τον μοναχό Ησύχιο τον Χωρηβίτη, ο οποίος, έπειτα από μια βαριά αρρώστια, πέθανε. Η ψυχή του, όμως, ύστερ’ από μιάν ολόκληρη ώρα, επανήλθε στο σώμα. Τότε εκείνος ικέτεψε όλους όσοι ήταν κοντά του να φύγουν αμέσως και να τον αφήσουν μόνο. Και αφού έχτισε την πόρτα του κελιού του, έμεινε κλεισμένος εκεί μέσα για δώδεκα χρόνια, χωρίς να μιλήσει καθόλου με κανέναν και χωρίς να φάει τίποτ’ άλλο πέρα από ψωμί…

ΟΤΑΝ αισθάνθηκε πώς έφτανε το τέλος του, παρήγγειλε ο Όσιος Αρσένιος στον μαθητή του να μην φροντίσουν να τον θάψουν. Εκείνοι τον άκουσαν ταραγμένοι. -Δεν ήρθε ακόμη η στιγμή, τους καθησύχασε. Όταν φτάσει, θα σάς το φανερώσω. Πλήν όμως θα ζητήσω ευθύνες από σάς μπροστά στο βήμα του Κριτού, αν τολμήσετε και δώσετε σε άνθρωπο το λείψανό μου. -Τί να το κανουμε, Αββά; ρώτησαν εκείνοι. -Δέστε το μ’ ένα σχοινί και σύρτε το ως την κορυφή του βουνού. Από κεί ρίξτε το στην χαράδρα να το φάνε τα όρνια. Τα έλεγε αυτά ο Άγιος γιατί φοβόταν και την μετά θάνατον…

ΔΥΟ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ αδέλφια συμφώνησαν ν’ ασκητέψουν. Βγήκαν στην έρημο κι έφτιαξαν δυο χορτοκαλύβες σε αρκετή απόσταση την μια από την άλλη. Έβαλαν και αυστηρούς κανονισμούς στον εαυτό τους, να μην βγαίνουν έξω από τις καλύβες τους και να μην βλέπονται μεταξύ τους, για να μην σκορπίζεται ο νους τους στα εγκόσμια, αλλά να κάνει καθένας μόνος με σιωπή το εργόχειρό του, να προσεύχεται αδιαλείπτως και ν’ αγωνίζεται για την Βασιλεία των Ουρανών.   Ύστερα από μερικά χρόνια, ο νεώτερος αρρώστησε βαριά. Όταν το έμαθαν οι γύρω Ερημίτες, πήγαν να τον επισκεφθούν. Τον βρήκαν σε έκσταση.   -Τι είδες, αδελφέ; τον…

676. «Αγιασθήτων (δηλαδή: ας δοξασθή) το όνομά σου». Αυτή είναι η πρώτη μας επιθυμία και το πρώτο μας αίτημα: να δοξασθή το όνομα του Θεού μες από την ίδια μας τη ζωή. Ας μη λησμονούμε ότι κτισθήκαμε «κατ’ εικόνα και ομοίωσιν Θεού». Αλλά αλλοίμονο, πέσαμε, χάσαμε τη θεία μας δόξα και τώρα ερχόμαστε στον κόσμο δεμένοι με την αμαρτία. Η κατάστασίς μας είναι «νόθων και ουχ υιών» (Εβρ. ιβ’ 8). Πρωτίστη λοιπόν φροντίδα μας ας είναι να μοιάσουμε ξανά στον Ουράνιο Πατέρα μας, το θείο Πρωτότυπό μας. Ο Ίδιος ο Κύριος μας το απαιτεί: «Άγιοι γίνεσθε, ότι εγώ άγιος ειμι»…

- Γέροντα, ποια είναι η βοήθεια που δέχονται οι κεκοιμημένοι με την προσευχή μας; - Να σου πω ένα παράδειγμα: Αν μια μέρα με έβρισκες στο υπόγειο και έλεγες στην Γερόντισσα: «κρίμα είναι, δεν τον βάζουμε στον επάνω όροφο, ώστε, όσο ζήση, να βλέπει τον ήλιο;», τι λες, δεν θα το έκανε η Γερόντισσα; - Σίγουρα θα το έκανε, Γέροντα. - Έ, λοιπόν, αν θα το έκανε αυτό η Γερόντισσα, ο Θεός δεν θα χαρίσει στους κεκοιμημένους την ανακούφιση που του ζητάμε; Δεν θα τους μεταφέρη σε καλύτερη φυλακή ή ακόμη και σε διαμέρισμα;   Από νέος γνώριζα μια γριούλα η οποία, αντίθετα με την…

«ίνα το δοκίμιον υμών της πίστεως πολυτιμότερον χρυσίου του απολλυμένου διά πυράς δε δοκιμαζομένου ευρεθή εις έπαινον και τιμήν και δόξαν εν αποκαλύψει Ιησού Χριστού» (Α’ Πέτρου 1,7) Αδελφοί μου, η πίστη μας δοκιμάζεται πιο συχνά απ’ όσο ένα καλάμι κλυδωνιζόμενο στους ανέμους. Οι δοκιμασίες είναι σαν τους δυνατούς ανέμους: μια αδύναμη πίστη την ξεριζώνουν, αλλά μια δυνατή πίστη την δυναμώνουν ακόμη περισσότερο. Επίσης, οι δοκιμασίες είναι σαν τις φλόγες, μέσα στις οποίες το άχυρο καίγεται και το χρυσάφι καθαρίζεται. Αλλά και οι θεωρίες και οι εικασίες του ανθρώπου δοκιμάζουν την πίστη μας. Αυτές, συνήθως, είναι όπως οι πολλοί ισχυροί…