Το πιο βαθύ θεμέλιο της ελπίδας και της χαράς που πλημμυρίζουν την Ορθόδοξη λατρεία και που χαρακτηρίζουν την Ορθοδοξία είναι η ανάσταση του Χριστού μας. Η εορτή του Πάσχα, που αποτελεί το κέντρο της ορθόδοξης λατρείας, είναι μια έκρηξη χαράς, όμοια μ’ εκείνη που ένοιωσαν οι μαθητές όταν είδαν τον αναστημένο Κύριο. Είναι η έκρηξη της χαράς του κόσμου μπροστά στον θρίαμβο της ζωής, μετά την δυσβάστακτη θλίψη του θανάτου, που και ο ίδιος ο Κύριος της ζωής δοκίμασε για να γίνει άνθρωπος. «Ουρανοί μεν επαξίως ευφραινέσθωσαν, γη δε αγαλλιάσθω· εορταζέτω γουν πάσα κτίσις την έγερσιν Χριστού… Χριστός γαρ εγήγερται,…
Μόνον στην ανάσταση του Χριστού λαμβάνουν την πλήρη εξήγησή τους όλα τα θαύματα του Χριστού, όλες οι αλήθειές Του, όλα τα λόγιά Του, όλα τα γεγονότα της Καινής Διαθήκης… Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Κυριακή των Βαΐων σήμερα και η Εκκλησία μας εορτάζει τη θριαμβευτική είσοδο του Ι. Χριστού στα Ιεροσόλυμα. Πολύς κόσμος είχε μαζευτεί στην πόλη, όχι μόνο για να δουν τον Χριστό, αλλά και το φίλο του Λάζαρο, που τον είχε αναστήσει πριν από λίγες ημέρες. Κρατώντας στα χέρια κλαδιά από φοίνικες, ρίχνοντας κάτω τα ρούχα τους Τον επευφημούσαν κατά την είσοδό Του, καθισμένο πάνω σε πουλάρι και προπορευόμενο των μαθητών του, με τα λόγια: “Ωσαννά τω Υιώ Δαυΐδ. Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου”! Η πόλη πράγματι σείστηκε από τον παλμό και το πλήθος των συγκεντρωμένων, μεγάλων και μικρών, ανδρών, γυναικών…
ΥΠΟΜΝΗΜΑ -Στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο- Ερμηνεία πατερική & θεολογική του Ευαγγελίου του ΛουκάΤο ερμηνευτικό Υπόμνημα του Π.Ν. Τρεμπέλα μεταφρασμένο στη νεοελληνική γλώσσα Μετάφραση αρχιμ. Νικόλαος Πουλάδας Κεφάλαιο 17 Στίχ. 20-37. Η βασιλεία του Θεού και το καθήκον μας.17.21 οὐδὲ ἐροῦσιν, ᾽Ιδοὺ ὧδε· ἤ, ιδού εκεῖ(1)· ἰδοὺ γὰρ(2) ἡ βασιλεία τοῦ θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν(3).21 Δε θα πούνε “να, εδώ είναι” ή “εκεί”, γιατί η βασιλεία του Θεού είναι κιόλας ανάμεσά σας».(1) Εξηγεί εδώ το όχι με παρατήρηση.=Δεν θα πουν οι άνθρωποι· να εδώ ή να εκεί η προσωποποίηση της βασιλείας αυτής, ο Μεσσίας (δ), «το οποίο κάνουν στους γήινους βασιλιάδες»…
"Ο Κύριός μου και ο Θεός μου" (Ιω. 20,28) Όταν ο απόστολος Θωμάς ψηλάφισε τις πληγές του Κυρίου Ιησού Χριστού, ανέκραξε ο Κύριός μου και ο Θεός μου! Όταν η Μαρία η Μαγδαληνή, άκουσε τη φωνή του Αναστάντος, αναφώνησε: ο Κύριός μου και ο Θεός μου!Όταν ο Σαούλ είδε το φως και άκουσε τα Λόγια του Αναστάντος ομολόγησε: ο Κύριός μου και ο Θεός μου!Όταν οι ειδωλολάτρες παρατηρούσαν έκπληκτοι πόσοι αναρίθμητοι μάρτυρες υπέμεναν ευχαρίστως τους πόνους και τους ρωτούσαν ποιος ήταν ο Χριστός, όλοι τους απαντούσαν: ο Κύριός μου και ο Θεός μου!Όταν οι είρωνες ειρωνεύονταν τις στρατιές των ασκητών…
3,7 «Εν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς» Σ’ αυτά τα πάθη και αμαρτήματα είχαν περπατήσει άλλοτε και οι Κολασσαείς και είχαν γίνει «υιοί απειθείας». «Υιοί απειθείας» είναι «εν πρώτοις» οι άθεοι, οι άνθρωποι χωρίς Θεό. Αυτοί «μονίμως και διαρκώς» εναντιώνονται, απειθούν και παρακούουν στον Θεό της Αλήθειας, υπηρετώντας ψεύτικες θεότητες και ζώντας στα «ψεύδη» τους, στα πάθη και στις επιθυμίες τους. Μη έχοντες στην «επίγνωσή τους» τον Αληθινό Θεό, αυτοί με την φιλαμαρτία τους τόσο πολύ «εθίστηκαν», συνήθισαν στην αμαρτία και το κακό ώστε όλα αυτά τα βλέπουν σαν κάτι το απόλυτα φυσικό. Αυτή η «αμαρτοποιημένη…
3,4 «Όταν ο Χριστός φανερωθή, η ζωή ημών, τότε και υμείς συν αυτώ φανερωθήσεσθε εν δόξη» Από την αρχή μέχρι το τέλος, η ζωή των χριστιανών είναι ζωή «εν Χριστώ». Και όχι μόνο «εν Χριστώ», αλλά και ο Χριστός είναι η ζωή μας». Ιδού ο ορισμός της ζωής. Ιδού τι είναι ζωή. Χριστός = ζωή. Αν το έζησες, αυτό είναι Χριστός.Αν έτσι πιστεύεις και έτσι αισθάνεσαι, τότε είσαι χριστιανός. Σ’ αυτό ακριβώς βρίσκεται η μη «πεπερασμένη» μεγαλειότητα και το ένθεο μεγαλείο της ανθρώπινης ζωής.Σταυρωθήκατε με τον Χριστό, πεθάνατε μαζί του, αναστηθήκατε και αναληφθήκατε με Αυτόν, γι’ αυτό και «υμείς συν…
…Αν όμως εμπιστευόμαστε τη διαίσθηση μας για πράγματα υπέρτατης σημασίας, τότε το κάθε λάθος μπορεί να απειλήσει τον άνθρωπο ακόμη και με απώλεια. Με την έννοια λοιπόν αυτή να υπακούς στην πείρα των αρχαίων ασκητών, που δεν επιτρέπει να εμπιστευόμαστε σε τέτοιο βαθμό τη διαίσθηση μας. Δυστυχώς στον κόσμο γίνεται διαρκώς αυτό το λάθος. Πρέπει αναπόφευκτα να χειραγωγούμαστε με το "όργανο" εκείνο που έχουμε. Είτε βέβαιοι είτε όχι, δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το καρδιακό μας ραντάρ. Οπωσδήποτε όμως οφείλουμε να υπερνικήσουμε την αυτοπεποίθησή μας με δύσκολο αγώνα, ψυχικό και διανοητικό. Η διαίσθηση μας θα ήταν απολύτως ορθή, αλάθητη, αν ήμασταν…
3,3 «αποθάνετε γαρ, και η ζωή υμών κέκρυπται συν τω Χριστώ εν τω Θεώ» Στο βάπτισμα, με τον θάνατο του Χριστού, έχετε πεθάνει για τον κόσμο, έχετε νικήσει τον θάνατο, με τον σωτηριώδη θάνατό του.Επίσης στο βάπτισμα αναστηθήκατε, με την ένθεη δύναμή του, για την αιώνια ζωή. Και από τότε η ζωή σας «κέκρυπται συν τω Χριστώ εν τω Θεώ» (313).Από τότε, το μυστήριο της ζωής σας είναι σε Αυτόν, όπως είναι και η δύναμη, η αθανασία και η αιωνιότητα. Γιατί ο χριστιανός, γι’ αυτό είναι χριστιανός, επειδή ολόκληρος, με ολόκληρο το μυστήριο της ύπαρξής του, βρίσκεται στον Χριστό.Ο θάνατος…
[...] «Οι "Βίοι των Αγίων" δεν είναι άλλο, παρά η ζωή του Χριστού, η επαναλαμβανόμενη σε κάθε άγιο, λίγο ή πολύ, κατά τούτον ή εκείνον τον τρόπον. Ή ακριβέστερα, είναι η ζωή του Χριστού παρατεινόμενη δια των αγίων… Η ζωή των αγίων είναι στην πραγματικότητα αυτή η ζωή του Θεανθρώπου Χριστού, η οποία διοχετεύεται εις τους ακολουθούντας Αυτόν και βιούται από αυτούς εν τη Εκκλησία Του…». [...] «Πράξεις των αγίων Αποστόλων». Αυτές περιέχουν ό,τι δίδαξε ο Χριστός και η βίωση της ζωής Του από τους Αποστόλους, η οποία μεταδόθηκε μέσα στην Εκκλησία. Οι δε "Βίοι των Αγίων" είναι συνεπώς συνέχιση…
