70. Αποκαλούμε τη Θεοτόκο, όταν της απευθύνουμε την προσευχή μας, άβυσσο του ελέους. Ας προσπαθούμε να της μοιάσουμε, όσο μπορούμε. Πώς; Δείχνοντας σπλαχνική διάθεσι σε όσους έχουν ανάγκη του ελέους μας. Ας τους φανερώνουμε αγάπη έμπρακτο και ανεξάντλητο. Ας τους ατενίζουμε μέσα στο φως του Ευαγγελίου. Και, χωρίς άλλο, τότε η Κυρία Θεοτόκος θα αυξήση το έλεός της πάνω μας. 71. Οι νεκροί ζουν. «Θεός δε ουκ έστι νεκρών, αλλά ζώντων· πάντες γάρ αυτώ ζώσιν» (Λουκ. κ’ 38). Αν η ψυχή έφυγε για τον άλλο κόσμο, αφήνοντας ένα σώμα που πέθανε στην αμαρτία, δεν μπορεί να αναπαυθή παρά μονάχα με…
68. Θυμήσου τα λόγια της Γραφής: «Μὴ νικῶ ὑπὸ τοῦ κακοῦ, ἀλλὰ νίκα ἐν τῷ ἀγαθῷ τὸ κακόν» (Ρωμ. ιβ’ 21). Ο άλλος σε προσβάλλει, σε πληγώνει κατάκαρδα, σου δείχνει κακία; Μην του αποκρίνεσαι με τον ίδιο τρόπο. Δείξου άκακος, αγαθός, γεμάτος αγάπη και μακροθυμία σ’ αυτούς που σε αδικούν τόσο σκληρά. Αν και συ ταραχθής, αν και συ μιλήσης απότομα και μοχθηρά, θα δώσεις στους άλλους το δικαίωμα να σου πούν: «Ἰατρέ, θεράπευσον σεαυτόν» (Λουκ. δ’ 23). Ή: «Τι βλέπεις το κάρφος το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου, την δε εν τω σω οφθαλμώ δοκόν ου κατανοείς; Υποκριτά,…
66. Ο Παράκλητος, το Άγιο Πνεύμα, που συνέχει το σύμπαν, μας χαρίζει την ειρήνη, την ταπεινωσύνη, τη δίψα για το αγαθό. Ενεργεί στην ψυχή και τη διατηρεί απλή. Την ενισχύει, τη ζωοποιεί. Γίνεται ένα πνεύμα μαζί μας και μας κάνει ομοίους του. Είναι το Πνεύμα που «χωρεί δια πάντων πνευμάτων νοερών, καθαρών, λεπτοτάτων» (Σοφ. Σολ. ζ’ 23). «Και γαρ πάντες εις εν Πνεύμα εποτίσθημεν» (Α’ Κορ. ιβ’ 23). Όλοι οι αληθινά πιστοί είναι διαποτισμένοι από το Πνεύμα του Θεού, όπως ο σπόγγος διαποτίζεται ολόκληρος από το νερό. 67. Μην υποχωρείς στις απαιτήσεις της σαρκός. Μη την καλοπιάνεις. Μην είσαι ανεκτικός…
64. Γιατί παρουσιάζει τόσο θλιβερό και αποτρόπαιο θέαμα ο άνθρωπος που κυριεύθηκε από θυμό; Γιατί απλούστατα, μέσα του εργάζονται τα πνεύματα του κακού. Αυτά σκοπό τους έχουν την καταστροφή του ανθρώπου. Με τον θυμό, που του προκαλούν, τον οδηγούν κάποτε στην αυτοκτονία ή στον φόνο. Γι’ αυτό ο Κύριος και Λυτρωτής μας εντέλλεται να είμαστε πράοι και ταπεινοί. Λέγει: «Μάθετε απ' εμού ότι πράος ειμί και ταπεινός τη καρδία» (Ματθ. ια' 29). Η οργή είναι φοβερό και αφύσικο φαινόμενο στην ανθρώπινη ζωή. Την εμπνέει κυρίως η υπερηφάνεια, ο εγωϊσμός. Ας μη λησμονούμε ότι «οργή ανδρός δικαιοσύνη Θεού ου κατεργάζεται» (Ιακ.…
62. Τι προσεκτικό είναι το αθώο, μικρό πουλί! Όταν κάποιος πλησιάζη για να το πιάση, ευθύς πετά απο τη γη. Έτσι προσεκτικός πρέπει να είναι και ο πιστός. Ο Αρχέκακος τον πλησιάζει για να αρπάξη την ψυχή του. Η ψυχή μας είναι ένα πουλί. Ο Διάβολος, ο κυνηγός του. Όπως το πουλί πετά στον ουρανό και ξεφεύγει τον διώκτη του, έτσι και εμείς. Βλέποντας τον νοητό διώκτη μας να σιμώνη και να θέλη την απώλειά μας, πρέπει να ανοίγη ευθύς τα φτερά της και να πετά η ψυχή προς το ουράνιο καταφύγιό της, τον Κύριό μας Ιησού Χριστό, που θα…
60. Πόσο ζωντανά οι Άγιοι ένοιωθαν τον Κύριο! Στέκονταν και προσεύχονταν μπροστά του με φόβο και τρόμο, αλλά επίσης με αγάπη και ελπίδα. Ήσαν βέβαιοι ότι ο Θεός άκουε τα λόγια τους, έβλεπε τους λογισμούς τους, ανταποκρινόταν στους πόθους της καρδιάς τους. 61. Αν βιάσουμε τον εσωτερικό μας άνθρωπο να στραφή προς τον Θεό, κατά την ώρα της προσευχής, τότε η προσευχή γίνεται θερμή και καρποφορεί. Ειρήνη, φως, κατάνυξις, συντριβή για τις αμαρτίες μας, με τις οποίες λυπήσαμε τον Κύριο, κατακλύζουν όλο μας το είναι. Γιατί, ψυχή μου, να μην στρέφεσαι έτσι στον Κύριο πιο συχνά; Τι στήριξι θα είχες…
58. Ένας φτωχός σου ζητεί να τον βοηθήσης. Ο Αρχέκακος προσπαθεί τότε να στρέψη την καρδιά σου προς την αδιαφορία. Πρόσεξε, μην παρασυρθής. Διώξε από μέσα σου τα απάνθρωπα αισθήματα. Ατένισε τον αδελφό σου με αγάπη και οικτιρμούς και βοήθησέ τον πρόθυμα. Είναι μέλος του Χριστού και δικό σου - «αλλήλων μέλη εσμέν» (Εφεσ. δ’ 25) -, είναι ναός του Αγίου Πνεύματος. Ο Θεός τον αγαπά και τον υπολήπτεται όπως και σένα. 59. «Πτωχός τω πνεύματι» ποιος είναι; Όποιος θεωρεί τον εαυτό του ένα τίποτε και τον Θεό το παν. Όποιος τιμά τα λόγια του θεού πάνω από κάθε τι…
56. Μερικές φορές, έχουμε την εντύπωσι ότι προσευχόμαστε θερμά, αλλά η προσευχή δεν φέρει στην καρδιά μας τους καρπούς της ειρήνης και της χαράς, τα πολύτιμα αυτά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Γιατί; Ο λόγος είναι ότι, λέγοντας την προσευχή μας, δεν έχουμε ειλικρινά μετανοήσει για τα αμαρτήματα που μας βαραίνουν και με τα οποία λυπήσαμε τον Κύριο. Αν όμως τα θυμηθούμε με πόνο και συντριβή, τότε «η ειρήνη του θεού, η πάντα νουν υπερέχουσα» (Φιλιππ. δ’ 7) θα κατακλύση την καρδιά μας.Στις προσευχές της Ορθοδόξου Εκκλησίας, υπάρχει μία απαρίθμησις αμαρτημάτων, αλλά όχι όλων. Συχνά λοιπόν συμβαίνει να μην αναφέρωνται ωρισμένα…
54. Μην ξεχνάς ότι έχεις μέσα σου δύο ανθρώπους, τον «παλαιό» άνθρωπο και τον «καινούργιο». Ο πρώτος είναι σαρκικός, δέσμιος στα πάθη, ευήκοος στον Διάβολο. Του αρέσουν τα σαρκικά και θέλει να ζή υποχείριος σ’ αυτά. Αυτόν τον «παλαιό» άνθρωπο πρέπει να τον νεκρώσεις και να μην ακούς τις επικλήσεις του και τα παράπονά του. Ο άλλος, ο «καινούργιος», είναι ο πνευματικός άνθρωπος, ο άνθρωπος του Χριστού. Ζή εν Χριστώ. Στον Χριστό βρίσκει την ειρήνη και τη ζωή. Τίποτε άλλο δεν αγαπά σ’ αυτόν τον κόσμο όσο τον Χριστό. Τον πρώτο άνθρωπο δεν πρέπει να τον ακούμε, αλλά να τον…
53. Η κακία είναι μεταδοτική. Πριν την εκφράσουμε με λόγια ή με έργα, κατοπτρίζεται στο πρόσωπό μας, στα μάτια μας και μεταδίδεται στην ψυχή του ανθρώπου, εναντίον του οποίου την τρέφουμε. Αν ξερριζώσης μέσα σου το πάθος που έχεις εναντίον του αδελφού σου, ξερριζώνεις το ίδιο πάθος και μέσα του. Αν ειρηνεύσεις, θα ειρηνεύση και εκείνος. Πόσο στενή είναι η συνάφεια μεταξύ των ψυχών! Είχε δίκιο ο Απόστολος να λέγη: «ἐσμὲν ἀλλήλων μέλη» (Εφεσ. δ’ 25). «εις άρτος έν σώμα οί πολλοί έσμεν» (Α’ Κορ. ι’ 17). «ἐποίησέ ἐξ ἑνὸς αἵματος πᾶν ἔθνος ἀνθρώπων» (Πράξ. ιζ’ 26). Έτσι ο Κύριος…

katafigioti

lifecoaching