...Μετά εν έτος της αφίξεώς μου εις το Άγιον Όρος εκάρην μοναχός υπό του πνευματικού Χριστοφόρου Τσιμαράτου και ωνομάσθην Ιωακείμ. Επεδόθην δε μετά ζήλου και αυταπαρνήσεως εις τους ασκητικούς κόπους και εις τους της καλύβης. Δεν είχον γνώσιν του «μηδέν υπέρ άγαν» [μην κάνεις κάτι υπερβολικό]. Δεν εβράδυνε δε ένεκα των υπερβολικών κόπων να διαταραχθή η υγεία μου. Το 1880 ένεκα και μικρού κρυολογήματος ησθανόμην πόνον εις το στήθος. Το δε 1881 ο πόνος ηύξησε και μετά των φλεγμάτων εξήρχετο αίμα. Το δε 1882 έπασχον πολύ· η δε αιμοπτυσία ηύξησεν αρκετά. Εξετάσας με δε ο ιατρός Χαριτάτος εν Καρυαίς, είπε…
π. Σεραφείμ ΡόουζΧριστιανικές εμπειρίες Παραδείσου Ίσως η πληρέστερη και πιο εντυπωσιακή εμπειρία παραδείσου που έχει καταχωρηθεί στην χριστιανική γραμματεία είναι αυτή του αγίου Ανδρέα εκ Κωνσταντινουπόλεως, του διά Χριστόν Σαλού, ο οποίος έζησε τον 9ο αιώνα. Εδώ θα παραθέσουμε μόνο μερικά αποσπάσματα από την εμπειρία αυτή, την οποία κατέγραψε ο φίλος του Νικηφόρος έτσι όπως του τη διηγήθηκε ο ίδιος ο άγιος: Κάποτε, κατά τη διάρκεια ενός φοβερού χειμώνα όταν ο άγιος Ανδρέας κειτόταν παγωμένος σε κάποιο δρόμο της πόλης, κοντεύοντας να πεθάνει, ένιωσε ξαφνικά μία θέρμη μέσα του και είδε ένα εκθαμβωτικό νέο με πρόσωπο που έλαμπε σαν τον…
Επιστολή του π. Ευμενίου σταλείσα την 15 Οκτωβρίου του 1973 από το Άγιον Όρος προς τον αγαπητόν εν Χριστώ αδελφόν, πρωτοξάδελφον και πρώτο βιογράφο του Αντώνιο Χαρ. Σαριδάκη. Άγιον Όρος 15-10-1973 …Αφού χάριτι Θεού εκλέξαμε την στενήν και τεθλιμένην οδόν πρέπει να είμαστε πάντοτε έτοιμοι εις το να υπομένομε πειρασμούς εκ του διαβόλου και εκ των οργάνων του. Γι’ αυτό είναι καλά να μην αμελούμε ούτε να αδιαφορούμε δια να μην μας καταβροχθήση ο οριώμενος λέων Διάβολος. Αλλά και αν ως άνθρωποι παρεκλίνουμε λίγο έχουμε φιλάνθρωπο Δεσπότη, που θέλει πάντας σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν, και αμέσως μας δίνει…
«Και πώς άραγε θα διαλυθούν (τα σώματα); Όπως ένα χάλκινο παλαιό σκεύος, που μολύνθηκε και αχρηστεύθηκε από ιό, παραδίδεται από τον τεχνίτη στην φωτιά κι έτσι αναχωνευόμενο κατασκευάζεται απ’ αυτόν πάλι καινούργιο, έτσι ακριβώς και η κτίση, επειδή επαλαιώθηκε και μολύνθηκε από τις αμαρτίες μας, θα διαλυθεί δια πυρός από τον δημιουργό των όλων, έπειτα θ’ αναχωνευθεί, θ’ αναστοιχειωθεί και θα γίνει λαμπρή και ασυγκρίτως καινότερη από αυτήν που φαίνεται τώρα» (τ. 19Β, σ. 135). «Τα σώματά μας γίνονται πνευματικά και θα έλεγα ότι πρόκειται να γίνουν παρόμοια με των αγγέλων, όταν ανεγερθούν από τους νεκρούς» (τ. 19Β, σ. 143).…
«Προσέφερε πάντοτε την αναίμακτη θυσία στον Θεό, θεωρώντας το Πνεύμα και λαμβάνοντας αγγελοειδή μορφή στο πρόσωπο. Πραγματικά, όσο σταθερός κι αν ήταν στην ψυχή όποιος τον ατένιζε στην ώρα της λειτουργίας του δεν μπορούσε να βλέπει ατενώς την λαμπρότητα του προσώπου του, όταν έδινε στον λαό την ειρήνη, σκοτιζόμενος στα μάτια από τις εκπεμπόμενες απ’ εκεί ακτίνες· όπως δηλαδή όποιος κυττάζει ξαφνικά προς τον δίσκο του ήλιου παθαίνει αμαύρωση του φωτός που έχει, έτσι συστελλόταν προς τον εαυτό του οποίος εκύτταζε το πρόσωπό του. Διότι η χάρις του Πνεύματος, διαδομένη όλη σ’ όλο το σώμα του τον κατέστησε ολόκληρο πυρ…
Αγίου Παϊσίου ΑγιορείτουΓέροντα, διάβασα κάπου ότι οι Άγιοι την ημέρα της μνήμης τους δίνουν δώρα σε όσους τους επικαλούνται. Έτσι είναι;– Ναι, κερνούν πνευματικά κανταΐφια! Άμα γλυκαίνουμε τους Αγίους με την ζωή μας, μας κερνούν γλυκά πνευματικά.Οι Άγιοι με την πολλή τους αγάπη μας προσφέρουν από τον ουράνιο άρτο και από το παραδεισένιο μέλι. – Μόνον ο Θεός είναι πανταχού παρών· οι Άγιοι πηγαίνουν από το ένα μέρος στο άλλο με τέτοια ταχύτητα, που οι αποστάσεις καταργούνται· δεν υπάρχουν γι’ αυτούς κοντινές ή μακρινές αποστάσεις. Όταν ήμουν στο Σανατόριο, ήταν ένας, ο καημένος, χρόνια άρρωστος – Χαράλαμπο τον έλεγαν. Είχε…
Ο παπα – Τύχων ο Ερημίτης Χαιρόταν περιμένοντας το μακάριο τέλος ο ρώσος ερημίτης της Καψάλας ιερομόναχος Τύχων. Κυριολεκτικά ο μακάριος αυτός αθωνίτης έπαιζε με τον θάνατο! Άνοιξε ο ίδιος τον τάφο του δέκα μέτρα περίπου από το κρεββάτι του. Τον έσκαψε με τα χέρια του και στο σωρό του χώματος που έβγαλε, τοποθέτησε ένα φτυάρι. - Να, έτσι ρίξη χώμα, έλεγε στον υποτακτικό του π. Παΐσιο (Άγιο) και έκανε τη σχετική κίνησι ρίχνοντας μια φτυαριά χώμα μέσα στον τάφο του. Φύτεψε και ένα δεντρολίβανο στην άκρη. Συχνά έδινε οδηγίες για το τι θα κάνουν στην έξοδό του. - Πεθαίνει…
Ο όσιος Σισώης Όταν έμαθαν οι πολυάριθμοι ασκητές στο βουνό του Μ. Αντωνίου πως ο αββάς Σισώης ήταν στα τελευταία του, μαζεύτηκαν στην καλύβα του να πάρουν την ευχή του. Η εκτίμησίς τους γι’ αυτόν δεν είχε όρια. Τον έλεγαν «διαμάντι της ερήμου» και πολύ δίκαια. Όλη του η μακρόχρονη ζωή ήταν ένας αγώνας για την αγιότητα, που τώρα στον θάνατο του έλαμψε σ’ όλη της την πληρότητα. Στη σεβάσμια μορφή του είχε χαραχθή μια έκφρασις ευτυχίας. Σαν ένιωσε γύρω του τους συνασκητές του, τους αδελφούς του, τους συντρόφους του στον «καλόν αγώνα», που τώρα αυτός νικητής άγγιζε στο τέρμα…
Πάνω απ' τον γκρεμό Όπως τα αμέριμνα παιδιά ούτε καν διαισθάνονται την άγρια μάχη της ζωής, στην οποία βρίσκεται ο κόσμος γύρω τους, έτσι και πολλοί ενήλικοι άνθρωποι ούτε καν διαισθάνονται, όπως και τα παιδιά, τη φοβερή πνευματική μάχη, την οποία ο Χριστός, με τα στρατεύματα των αγγέλων του και των αγίων του κάνει ενάντια στις σκοτεινές δυνάμεις στον κόσμο.Μόνο για τον πνευματικό άνθρωπο μπορεί να λεχθεί ότι βγήκε από την εποχή της παιδικότητας, όσο κι αν αυτός παραμένει ένα μεγάλο παιδί κατά μια άλλη έννοια. Γι’ αυτό ο πνευματικός άνθρωπος κοιτάζοντας, βλέπει την ανθρωπότητα - όπως η μητέρα ένα…
Το Ισλάμ ξεκίνησε από ένα όραμα σε μία σπηλιά! Αυτή είναι η αλήθεια και όχι οι μάταιες θρησκειολογικές συζητήσεις. Με αυτό το όραμα άρχισαν όλα και εκεί στηρίζονται όλα! Αν αυτό το όραμα είναι εκ Θεού, τότε έχουμε την αληθινή Θρησκεία, αν όχι τότε έχουμε απλώς ΠΛΑΝΗ. Κάτι ενδιάμεσο δεν χωράει. Εδώ δεν θα κάνουμε πολιτισμική ή ψυχολογική ανάλυση, αλλά θεολογική. Από αυτό το όραμα 1,5 δισεκατομμύριο άνθρωποι πιστεύουν σήμερα στο Ισλάμ. Το όραμα έχει ως εξής: «Ο Μωάμεθ στο σπήλαιο Χίρα (ή Χαράα) το 610 μ.Χ. (κατ’ άλλους το 609 μ.Χ.) -τον μήνα του ραμαζανίου —…