83. Όταν, κατά τη διάρκεια της προσευχής, ο εχθρός σου υποβάλλη τη θύμισι του φαγητού, έντεινε την προσπάθειά σου να συγκεντρωθής στην προσευχή, άναψε στην καρδιά σου μία μεγάλη πυρά πίστεως και αγάπης και πες στον Πειραστή τα εξής λόγια του Χριστού: «Οὐκ ἐπ’ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος ἀλλ’ ἐπὶ παντὶ ῥήματι ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος Θεοῦ» (Ματθ. δ’ 4). Η προσευχή είναι η καλύτερη τροφή μου, που μου ενισχύει και φωτίζει ψυχή και σώμα μαζί. 84. Πρόκειται να προσευχηθής; Ταπείνωσε την υπερηφάνεια της καρδιάς σου, διώξε από μέσα της κάθε γήινο θέλγητρο και στερεώσου στην πέτρα της πίστεως. 85.…
«Και είστε απόλυτα πλήρεις κοντά σ’ αυτόν…» Κολοσσαείς 2:10 Η μεγαλύτερη παρηγοριά του χριστιανού    Ένας ηλικιωμένος χριστιανός ήταν ετοιμοθάνατος. Ένας νεαρός, χριστιανός κι αυτός, τον ρώτησε: «Αδελφέ, θέλεις να σου διαβάσω το πιο παρήγορο εδάφιο από το Λόγο του Θεού;». «Ναι», απάντησε εκείνος. Κι ο νέος άρχισε να διαβάζει: «Στο σπίτι του Πατέρα μου υπάρχουν πολλοί χώροι διαμονής. Διαφορετικά θα σας το έλεγα…» (Ιωάν. 14:2). «Όχι, όχι», είπε ο ετοιμοθάνατος. «Δεν είναι αυτό το πιο παρήγορο εδάφιο, αλλά το επόμενο». Κι ο νέος συνέχισε: «Κι αφού πάω και σας ετοιμάσω τόπο, θα έρθω πάλι θα και θα σας πάρω…
81. Όταν φέρω στον νου μου τον Υιό του Θεού και εκείνους που κατ’ όνομα μόνον είναι χριστιανοί, νοιώθω φόβο και οίκτο. Φόβο, αναλογιζόμενος ότι θα παρουσιασθώ ενώπιον του φοβερού βήματος του Ιησού, κατά την Ημέρα της Κρίσεως. Και οίκτο, γιατί βλέπω ένα πλήθος λεγομένων χριστιανών, που μόνοι τους στέρησαν τον εαυτό τους από τη σωτηρία και κινούνται εκούσια προς την αιώνια Κόλασι. 82. Ο Λόγος είναι ο Δημιουργός μας και ο Θεός μας. Όλα όσα είπε και δίδαξε, είναι αλήθεια και ζωή. Έτσι λοιπόν πρέπει να είναι και τα δικά μας λόγια, εφ’ όσον κτισθήκαμε «κατ’ εικόνα Θεού». Έτσι…