Από το πρωινό τούτο της 27ης του Νοέμβρη, ο Γρηγόριος είχε την επισκοπική ευθύνη για την Κωνσταντινούπολη. Στη διάθεσή του όλοι οι ναοί. Δεν είχε τυπικά ενθρονιστεί μα ήτανε κι αναγνωριζότανε απ’ όλους επίσκοπος κανονικός. Οι περισσότεροι αρειανοί και μάλιστα οι λαϊκοί ενώθηκαν στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Μείνανε όμως αρκετοί φανατικοί και ιδιαίτερα κληρικοί, που κάνανε ό,τι περνούσε από το χέρι τους, για να βλάψουνε το Γρηγόριο. Συγκεντρώνονταν, οργάνωναν τη δράση τους και τις επιθέσεις τους. Φτάσανε στο σημείο να οργανώσουνε ακόμα και τη δολοφονία του Γρηγορίου. Εκεί έφτασε το μίσος.Τα μελετήσανε όλα σε όλες τις λεπτομέρειες. Πλησίασαν ένα δικό τους,…

«Είναι δυνατόν να ανταποδώσει κανείς κακό αντί κακού όχι μόνο με έργο, αλλά και με λόγο και με χειρονομία… Διότι συμβαίνει μερικές φορές να κάνει κάποιος ένα σχήμα ή κίνηση ή βλέμμα, και να ταράσσει τον αδελφό του. Πραγματικά μπορεί κάποιος να χτυπήσει τον αδελφό του και με βλέμμα ή κίνηση και μπορεί αυτό να αποτελεί απόδοση κακού αντί κακού»(αββάς Δωρόθεος ΕΠΕ σελ. 429) «Γνώριζε ότι, αν βγει η φωτιά από μέσα σου και κάψεις άλλους, ο Θεός θα ζητήσει από τα χέρια σου τις ψυχές που καίγονται στη φωτιά σου… Αν αγαπάς την πραότητα, γίνε ειρηνικός, και αν αξιωθείς…